Τις προεκλογικές ημέρες που διανύουμε επανέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα της διαπραγμάτευσης για το χρέος.
Το γεγονός είναι ότι η αναδιάρθρωση του χρέους μέσω μείωσης επιτοκίων και επιμήκυνσης είχε ήδη συζητηθεί και επί της προηγούμενης Κυβέρνησης και περιλαμβανόταν στις αποφάσεις του Eurogroup το Νοέμβριο του 2012. Αλλά αυτό το οποίο αποκρύπτει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι, ακόμη και με πλήρη διαγραφή του χρέους, εάν δεν γίνουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μέσα σε δέκα χρόνια η Ελλάδα θα βρεθεί ξανά στο σημείο που βρέθηκε το 2009!

Δυστυχώς, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου έχει αντιληφθεί ότι το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα δεν είναι η ασθένεια αλλά το σύμπτωμα. Η ασθένεια είναι το παραγωγικό μας μοντέλο.Η σκληρή πραγματικότητα, είναι ότι το μεταπολιτευτικό μοντέλο ανάπτυξης που βασιζόταν εν πολλοίς στον κρατισμό, στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και στην κρατικοδίαιτη ιδιωτική πρωτοβουλία απέτυχε.

Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι ένα σύγχρονο και εξωστρεφές παραγωγικό μοντέλο, με αιχμή τους τομείς που έχουν δυναμική στην παγκόσμια αγορά.

Αρκεί η παράθεση δύο μόλις αριθμών για να αντιληφθούμε τις εγγενείς αδυναμίες του στρεβλού παραγωγικού μας μοντέλου. Οι εξαγωγές αποτελούν μόνο το 1/3 των εισαγωγών μας. Η καινοτομία έχει μόλις 0,47% συμμετοχή στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν!

Αδιαμφισβήτητα, στα δυόμισι χρόνια της θητείας της, η Κυβέρνηση Σαμαρά κατέβαλλε έντονες προσπάθειες. Σε αρκετούς τομείς η βελτίωση ήταν σημαντική. Η Ελλάδα βρέθηκε στην 3η θέση, από τη 18η το 2012, μεταξύ των Κρατών Μελών της ΕΕ στις απορροφήσεις των πόρων του ΕΣΠΑ και ανήλθε 40 θέσεις από το 2012 (από 100η σε 61η) σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητά της.

Επίσης, κατατάχθηκε στην 1η θέση μεταξύ των χωρών μελών του ΟΟΣΑ στις μεταρρυθμίσεις.
Τα στοιχεία αυτά όμως δεν εξωραΐζουν την πραγματικότητα.

Η χώρα για να βγει από το τέλμα χρειάζεται επειγόντως επενδύσεις, άνω των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αντιθέτως, δεν χρειάζεται τα αντικίνητρα για τις επενδύσεις που αναπτύχθηκαν κατά την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Είναι αδύνατο να καταπολεμηθεί η ανεργία, με επιστροφή στο κρατικοδίαιτο μοντέλο ανάπτυξης.

Αντίθετα πρέπει να κινητροδοτηθεί η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα.

Υπάρχουν δεκαπέντε (15) συγκεκριμένα βήματα που πρέπει και μπορούν να εξαγγελθούν και να γίνουν.

➢ Να λειτουργήσουν και τα τρία υποταμεία του Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου (IfG), που είχε δημιουργηθεί επί των ημερών της Κυβέρνησης μας, ώστε να κινητροδοτηθεί η καινοτομία και η νεανική επιχειρηματικότητα.
Το πρώτο ταμείο είχε ξεκινήσει ήδη να χρηματοδοτεί μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά μετά την Κυβερνητική αλλαγή του Ιανουαρίου ελάχιστα,

➢ Να ιδρυθεί και λειτουργήσει η Ελληνική Επενδυτική/Αναπτυξιακή Τράπεζα, όπως είχαμε σχεδιάσει,

➢ Να αξιοποιηθούν οι πόροι από την ΕΕ και τα Διεθνή Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα (τομέας στον οποίο επίσης υπήρξε τρομακτική υστέρηση από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρά τη συμφωνία που είχαμε πετύχει με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για εμπροσθοβαρή καταβολή 4,5 δισ. ευρώ από το νέο ΕΣΠΑ),

➢ Να διευκολυνθούν οι εξαγωγές, με την άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό,

➢ Να εφαρμοσθεί η μελέτη “YOZMA” για την Καινοτομία,

➢ Να υπάρξει Δεύτερη Ευκαιρία για τους έντιμους επιχειρηματίες και να θεσμοθετηθεί Πτωχευτικό Δίκαιο των Ιδιωτών για πρώτη φορά στην Ελλάδα,

➢ Να επιδοτηθεί το επιτόκιο δανεισμού των ενήμερων επιχειρήσεων από τα κοινοτικά κονδύλια σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Αυγούστου του 2014,

➢ Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές σε όσους εκπληρώνουν έγκαιρα τις υποχρεώσεις τους,

➢ Να προσφερθεί σταθερό φορολογικό καθεστώς 10ετίας στις νέες επενδύσεις,

➢ Να εφαρμοσθεί το πλήρες σχέδιο του Αυγούστου του 2014 για την ρύθμιση των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων των βιώσιμων επιχειρήσεων,

➢ Να μεταβληθεί το υπάρχον μοντέλο της εποπτείας των Ιδιωτικών Επενδύσεων,

➢ Να υπάρξει επανεκκίνηση στις πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας ως μοχλού οικονομικής ανάπτυξης και όχι μόνο ως φορολογητέας ύλης,

➢ Να επιλυθεί το πρόβλημα των «κόκκινων» στεγαστικών δανείων, σύμφωνα με το σχεδιασμό μας του Σεπτεμβρίου του 2014,

➢ Να αναδειχθεί το ακίνητο ως στοιχείο προσέλκυσης ξένων επενδύσεων σε συνδυασμό με τη χορήγηση αδειών διαμονής και άλλων κινήτρων,

➢ Να ολοκληρωθεί το Κτηματολόγιο μέσω χρηματοδοτικών πόρων του νέου ΕΣΠΑ.

Τα παραπάνω, είναι απόλυτα εφικτά σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Άλλωστε είχε δρομολογηθεί επί των ημερών μου στο ΥΠΑΝ η υλοποίησή τους.

Συνιστούν ένα νέο μοντέλο που δημιουργεί συνθήκες για την ουσιαστική ανάπτυξη του επιχειρείν και της καινοτομίας στην πατρίδα μας. Το μοντέλο αυτό είναι ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος για την καταπολέμηση της τεράστιας ανεργίας, που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στον κοινωνικό μας ιστό.

Ένα μοντέλο που σε συνδυασμό με ένα ευρύτερα σταθερό φορολογικό σύστημα και τη σταδιακή αποκλιμάκωση των φορολογικών συντελεστών, μπορεί όχι απλώς να οδηγήσει την Ελλάδα σε μία σταθερά βιώσιμη ανάπτυξη, χωρίς κίνδυνο παλινδρόμησης στην ύφεση και στην κρίση, αλλά και σε άλματα προόδου.

Η δημιουργία και η εφαρμογή αυτού του νέου παραγωγικού μοντέλου για τη χώρα συνιστά το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών της 20ης Σεπτεμβρίου.