Αναζωπύρωση της βίας στο κέντρο της Αθήνας μετά από 2,5 έτη ησυχίας και ασφάλειας: νέο δόγμα ‘απάθειας’ ή ατύχημα;

Προς:

κ. Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Η εμπέδωση της τάξης και ασφάλειας στο κέντρο της Αθήνας αποτελεί προϋπόθεση για την αναζωογόνησή του, την τόνωση της εμπορικής και τουριστικής κίνησης που αποφέρει έσοδα και θέσεις εργασίας, την ‘επανακατοίκησή’ του από επιχειρήσεις και κατοίκους που το έχουν εγκαταλείψει.

Εκκινώντας από την παραδοχή αυτή, η κυβέρνηση της περιόδου 2012-2014 και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη ειδικότερα, είχαν αναγάγει την αποκατάσταση της γαλήνης και ευταξίας στην πόλη σε υψηλή προτεραιότητα με εμφανή θετικά αποτελέσματα στην αστυνόμευσή της και τη βελτίωση του αισθήματος ασφάλειας κατοίκων, καταστηματαρχών, επισκεπτών και τουριστών.

Ένα περίπου μήνα μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου κι αφού η νέα κυβέρνηση κατήργησε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και ακόμη ταλαντεύεται μεταξύ υπουργικών αρμοδιοτήτων που δεν κατανέμονται και ιδιότυπων προσεγγίσεων για τον κατά περίπτωση αφοπλισμό των αστυνομικών δυνάμεων, το κέντρο της Αθήνας έγινε χθες το απόγευμα (26.02.2015) – για πρώτη φορά μετά από 2,5 περίπου χρόνια – πεδίο σοβαρότατων επεισοδίων, εμπρησμών και καταστροφών καταστημάτων και αυτοκινήτων: επί ώρες, ολιγάριθμες ομάδες του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου προξενούσαν βανδαλισμούς, κινούμενες από τις οδούς Πανεπιστημίου και Σταδίου έως τις οδούς Πατησίων και Στουρνάρη, χωρίς την αντιμετώπιση που θα διασφάλιζε την έγκαιρη απομόνωση των δραστών, τον περιορισμό των επεισοδίων και την αποτροπή των καταστροφών, οι εικόνες των οποίων έκαναν, δυστυχώς, το γύρο των διεθνών τηλεοπτικών πρακτορείων.

Κατόπιν τούτων, ερωτάται ο κ. Υπουργός,

α) Αποτέλεσε συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης ή ατύχημα η απαθής ‘παρακολούθηση’ των βίαιων επεισοδίων της Πέμπτης, 26.02.2015 στο κέντρο της Αθήνας αντί της αποσόβησής τους;

β) Αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τις συνέπειες που θα έχει για το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών και τη διεθνή εικόνα της πόλης η ‘σηματοδότηση’ ενός νέου δόγματος ‘απάθειας’ προς κάθε κοπής ταραχοποιούς και βανδάλους;

Μετάβαση στο περιεχόμενο