Χωρίς νέα επιμήκυνση του δανειακού προγράμματος και νέο «κούρεμα» των διακρατικών ομολόγων, έχει περιθώρια επιτυχίας το 3ο μνημόνιο;

Η πρώτη προϋπόθεση την οποία θέτετε, η επιμήκυνση, χάρη στις συντονισμένες ενέργειες της κυβέρνησης πρέπει να θεωρείται ήδη δεδομένη, με βάση και την πληροφόρηση που υπάρχει από το πρόσφατο Eurogroup.

Πως θα διασφαλίσει η κυβέρνηση, ότι ο τραπεζικός τομέας θα ενισχύσει αποφασιστικά την αγορά;

H ανακεφαλαιοποίηση γίνεται προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών. Η κεφαλαιακή επάρκεια είναι με τη σειρά της αναγκαία προϋπόθεση για να υπάρξει «ανάσα» ρευστότητας στην αγορά. Να σας υπενθυμίσω ότι με τις νέες ρυθμίσεις προβλέπεται η στενότερη επιτήρηση των τραπεζών από ανεξάρτητες ελεγκτικές αρχές.

Έχουν αποδώσει οι προσπάθειες ελέγχου των χερσαίων συνόρων για την παράνομη μετανάστευση, διότι οι πληροφορίες που φτάνουν για τα θαλάσσια σύνορα, αναφέρουν πολύ σημαντική αύξηση στην εισροή μεταναστών;

Για να σχηματίσει κάποιος άποψη, απαιτείται σφαιρική αντίληψη. Ακόμη αν υπολογισθεί η είσοδος από τα θαλάσσια σύνορα, τα οποία όντως δεν έχουν «σφραγισθεί» εντελώς (όπως συνέβη στον Έβρο), η εισροή παράνομων μεταναστών ανέρχεται στο 20% μόλις της εισροής μεταναστών που είχαμε πριν την εφαρμογή του σχεδίου «Ξένιος Ζευς» από ξηράς. Συνεπώς, δεν συγκρίνεται η σημερινή κατάσταση με την κατάσταση η οποία προϋπήρχε. Πάντως, σε συνεννόηση με τα υπουργεία Ναυτιλίας και Αιγαίου και Εθνικής Άμυνας προσπαθούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση στον τομέα και της φύλαξης των θαλασσίων συνόρων.

Διαπιστώνεται ένα γενικευμένο κλίμα ανομίας. Η «Χρυσή Αυγή» επιβάλλει τους δικούς της κανόνες σε γειτονιές της Αθήνας, και το κράτος εμφανίζεται ως θεατής…

Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, το κλίμα ανομίας στο οποίο αναφέρεστε και στο οποίο η Χρυσή Αυγή παίζει το ρόλο της, επέτρεψε να διαμορφωθεί μια συνολική κατάσταση αμφισβήτησης του κεκτημένου του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος: ότι το Κράτος και μόνον, κάτω από συγκεκριμένες συνταγματικές προϋποθέσεις, μπορεί να ασκεί βία, χάριν του κοινωνικού συνόλου. Το ίδιο συνέβη και από το άλλο άκρο. Πρόκειται για μέγιστη πρόκληση. Το κράτος πρέπει να είναι παρόν αλλά και η κοινωνία των πολιτών οφείλει να απομονώσει αυτά τα φαινόμενα. Διότι αντιλαμβάνεσθε ότι είναι αδύνατον όλες οι εκδηλώσεις να διεξάγονται παρουσία της Ελληνικής Αστυνομίας, από τις εκκλησίες μέχρι τα… πανηγύρια, προκειμένου να μην συμβούν επεισόδια.

Το «τσουβάλιασμα» των νεοναζιστών με την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, στη λεγόμενη «θεωρία των άκρων», δεν νομίζετε ότι είναι επικίνδυνο;

Καταρχήν, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράζουν ανεμπόδιστα τις απόψεις τους, όσο κι αν με βρίσκουν προσωπικά αντίθετο, ακόμη κι αν είναι αποκρουστικές, όπως αυτές των νεοναζί. Όλοι έχουν συνεπώς δικαίωμα – και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά – να υποστηρίζουν οποιαδήποτε κοσμοθεωρία επιθυμούν. Η πολιτεία δεν πρέπει να καταδιώκει ιδέες παρά μόνο πράξεις. Η διαχωριστική γραμμή είναι η άσκηση βίας και η στήριξή της. Όποιος παραβιάζει αυτή τη διαχωριστική γραμμή, όποιος ασκεί βία ή την ενθαρρύνει, αυτοπροσδιορίζεται ο ίδιος σαν ακραίος και «τσουβαλιάζεται» με δική του πρωτοβουλία μαζί με τους νεοναζί.

Απέσπασε, κύριε υπουργέ, θετικά σχόλια η απόφασή σας να συστήσετε ειδικό σώμα κατά της ρατσιστικής βίας. Την ίδια ώρα όμως δεν έχει αναστραφεί η εικόνα των υπόγειων διαδρομών που φαίνεται ότι υπάρχουν μεταξύ της «Χρυσής Αυγής» και της Ελληνικής Αστυνομίας. Πως θα αντιδράσετε;

Το φαινόμενο της ρατσιστικής βίας είναι ένα πολυσύνθετο και σχετικά νέο φαινόμενο στην Ελλάδα. Η ελληνική κοινωνία δεν διακατεχόταν από τέτοιες ιδέες. Η ανομία στην οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως και η παθητική αντίδραση της Πολιτείας επί αρκετά χρόνια στο πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Η πολιτική μας βούληση είναι να παταχθεί το φαινόμενο και το μέτρο που πήραμε, η σύσταση ειδικής υπηρεσίας για την καταπολέμηση της ρατσιστικής βίας, σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται. Οι «υπόγειες» διαδρομές στις οποίες αναφέρεστε θέλω να ελπίζω ότι είναι ένα περιθωριακό φαινόμενο. Είναι όμως άδικο να ταυτίζουμε το σύνολο ή την πλειονότητα της Ελληνικής Αστυνομίας με συγκεκριμένο ακραίο χώρο. Όταν καταγγέλλεται πάντως ή όταν βλέπει το φως της δημοσιότητας η συμμετοχή αστυνομικών στην τέλεση αδικημάτων, το περιστατικό διερευνάται αμέσως (όπως το περιστατικό στο Μεσολόγγι π.χ.) και κινούνται οι σχετικές πειθαρχικές διαδικασίες.

Η αναστροφή της εικόνας ανομίας και εγκατάλειψης στο κέντρο της Αθήνας, αποτελεί, όντως, για εσάς πρώτη προτεραιότητα; Οι προκάτοχοί σας γιατί δεν το αποτόλμησαν;

Είναι πασιφανές ότι σήμερα αποτελεί μία από τις κυρίαρχες προτεραιότητές μας. Αλλά δεν έχω πρόθεση να αδικήσω κανέναν. Δε νομίζω ότι υπήρξε έλλειψη θέλησης. Ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις να έπαιξε τον ρόλο του το περιβόητο «πολιτικό κόστος». Διότι πέραν από τις γενικές διακηρύξεις, τμήματα της ελληνικής κοινωνίας αντιδρούσαν σκαιότατα στη δημιουργία των εγκαταστάσεων που ήταν απαραίτητες, για τον χειρισμό ιδίως του μεταναστευτικού.

Αποτελούν, κύριε Δένδια, πλήγμα για την τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας και την προοπτική της, η μη ενιαία κοινοβουλευτική στάση σε κορυφαία νομοθετήματα και οι διαγραφές που ακολούθησαν;

Κατανοώ ότι η συγκυρία είναι εξαιρετικά δύσκολη και ότι ένα τρικομματικό σχήμα συνεργασίας είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία για τη χώρα και την κοινωνία. Για να επιτύχει το εγχείρημα χρειάζεται τόσο να αναπτύξουμε μια κουλτούρα συνεργασίας μεταξύ μας όσο και να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχουν περισσότερο ή λιγότερο «ευαίσθητοι». Η χώρα βρίσκεται σε υπαρξιακή κρίση και η συνεργασία των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του τόπου είναι απαραίτητη για να βγει από αυτήν.

Πόσο επιβεβλημένη θεωρείτε τη συμμετοχή στελεχών πρώτης γραμμής από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ στο κυβερνητικό σχήμα;

Δεν ξέρω εάν είναι επιβεβλημένη. Αυτό το κρίνει ο πρωθυπουργός. Όμως έχω ξαναπεί, στο πλοίο αυτό στο οποίο έχουμε ανέβει εν μέσω τρικυμίας θα πρέπει όλοι μαζί «να τραβήξουμε κουπί».

Υπάρχει, κύριε Δένδια, χώρος στο πολιτικό σκηνικό για τη δημιουργία νέων πολιτικών σχημάτων στην κεντροαριστερά;

Δεν θα ήθελα να εκφέρω άποψη για τις εξελίξεις στο εσωτερικό ενός πολιτικού χώρου στον οποίο δεν ανήκω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η χώρα μας χρειάζεται την ύπαρξη ισχυρών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων σε ολόκληρο το φάσμα μεταξύ Κεντροδεξιάς και Αριστεράς.Αυτό που δεν χρειάζεται είναι τον λαϊκισμό, την ενθάρρυνση της βίας, τις κραυγές και τη συνομωσιολογία. Φαινόμενα που δυστυχώς ευδοκιμούν, σε συγκεκριμένα κόμματα από ολόκληρο το ιδεολογικό φάσμα.