“Δεν αντιλαμβάνομαι την έννοια μιας αδρανούσας αστυνομίας”

Συνέντευξη του Υπουργού Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη στο ΒΗΜΑ της Κυριακής 22/6/2012 στο δημοσιογράφο Β. Χιώτη

Σε ένα υπουργείο όπου οι πιστώσεις δεν επαρκούν για καύσιμα στα περιπολικά ή για ελαστικά στα πυροσβεστικά οχήματα, υπάρχουν περιθώρια για περικοπές δαπανών;

«Κι όμως υπάρχουν. Παρ’ ότι περιγράφετε υπαρκτά προβλήματα, υπάρχουν κονδύλια από τα οποία μπορεί να προκύψει σημαντική οικονομία. Το υπουργείο καταβάλλει 20 εκατ. ευρώ τον χρόνο σε μισθώματα και 36 εκατ. ευρώ σε καύσιμα. Ολα αυτά είναι κονδύλια τα οποία πρέπει να αναλυθούν και να αξιολογηθούν από την αρχή».

Στους μισθούς των αστυνομικών μπορεί να γίνουν περικοπές;

«Το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας ανήκει στο “προλεταριάτο” των ειδικών μισθολογίων και η αίσθησή μου αυτή, η οποία επιβεβαιώνεται από τους αριθμούς, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν θα εξυπηρετούσε ούτε καν ταμειακή σκοπιμότητα η περαιτέρω μείωση του ούτως ή άλλως εξαιρετικά χαμηλού αυτού μισθολογίου. Θυμίζω ότι ο έλληνας αστυνομικός που βρίσκεται κάθε μέρα στον δρόμο λαμβάνει μισθό ο οποίος σπανίως υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ».

Το προσωπικό της Αστυνομίας αξίζει όσα κοστίζει; Τόσοι αστυνομικοί σε γραφεία με τέτοιες πιεστικές ανάγκες δεν είναι πρόκληση;

«Με τον τρόπο που το εννοείτε, ίσως και να είναι. Η Ελληνική Αστυνομία αριθμητικά είναι, σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας, μια πολυάριθμη Αστυνομία. Εχουμε 55.000 αστυνομικούς. Ενώ κατά τη γνώμη μου χρειαζόμαστε μια Αστυνομία με 42.000 – 43.000 αστυνομικούς. Αλλά μιλάμε για μια διαφορετική Αστυνομία από αυτήν που έχουμε σήμερα, διαρθρωμένη διαφορετικά και με λιγότερα επίπεδα διοίκησης. Χρειαζόμαστε καλύτερη Αστυνομία και όχι περισσότερους αστυνομικούς».

Χρειαζόμαστε όμως περισσότερους αστυνομικούς στον δρόμο…

«Στόχος μου είναι να φθάσουμε κάποια στιγμή στο σημείο να βρίσκονται στον δρόμο, και αποκλειστικά στον δρόμο, πολύ περισσότεροι ένστολοι. Γι’ αυτό έχω ζητήσει μια μελέτη από τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας – και το προσχέδιο μου έχει παραδοθεί – με την οποία περίπου 5.000 αστυνομικοί, οι οποίοι εκτελούν υπηρεσίες γραφείου, μπορούν να υποκατασταθούν από εργαζομένους οι οποίοι απελευθερώνονται από τους καταργούμενους δημόσιους φορείς».

Μπορεί να γίνει αυτό;

«Γιατί να μην μπορεί; Αντί να βγαίνει ένας υπάλληλος σε εφεδρεία, θα υπηρετεί, εφόσον και ο ίδιος το επιθυμεί, σε υπηρεσία γραφείου στην ΕΛ.ΑΣ. Ταυτόχρονα έχει συσταθεί, κατόπιν εντολής και του Πρωθυπουργού σε εμένα, μια ειδική επιτροπή, η οποία μελετά το προσωπικό που χρειάζεται για τις φυλάξεις κτιρίων και ατόμων. Ανω των 3.000 ελλήνων αστυνομικών ασχολούνται με αυτό το αντικείμενο και είμαι βέβαιος ότι κι από εκεί μπορούν να προκύψουν σημαντικές εξοικονομήσεις προσωπικού. Αρα μιλάμε για επιπλέον χιλιάδες αστυνομικούς στον δρόμο. Φανταστείτε τη διαφορά του κέντρου της Αθήνας αν μπορούσαμε να διαθέσουμε ακόμη 1.500 ή 2.000 ένστολους οι οποίοι να βρίσκονται κάθε μέρα εκεί».

Για την ανασφάλεια που νιώθουν οι πολίτες στους δρόμους, ή ακόμη και μέσα στα σπίτια τους, τι θα κάνετε, κύριε υπουργέ;

«Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να είμαστε ειλικρινείς. Ο έλληνας πολίτης δεν αισθάνεται πλέον ασφαλής στον δημόσιο χώρο, και το χειρότερο είναι ότι ο έλληνας πολίτης δεν αισθάνεται πλέον ασφαλής ούτε στον ιδιωτικό του χώρο. Αυτό είναι ένα πραγματικό γεγονός, το οποίο αν δεν το αναγνωρίσουμε δεν έχει νόημα και να σχεδιάζουμε. Η απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο από το κράτος. Το κράτος και συγκεκριμένα η Ελληνική Αστυνομία είναι αυτοί και οι μόνοι οι οποίοι οφείλουν και πρέπει να αποκαταστήσουν το αίσθημα ασφάλειας του έλληνα πολίτη στον ιδιωτικό και στον δημόσιο χώρο, πάντα μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων».

Αυτό το λέτε για τη Χρυσή Αυγή που προεκλογικά αναλάμβανε την εκδίωξη μεταναστών από καταλύματα και υπηρεσίες security για συνταξιούχους;

«Το λέω για τους πάντες. Και για τους επίδοξους “αστυνομικούς” και δήθεν θεματοφύλακες της δημόσιας τάξης που δημιουργούν μύθους για την αποτελεσματικότητά τους, αλλά και για τους ρομαντικούς “πολιτοφύλακες” που νομίζουν ότι τα όπλα είναι παιχνίδια. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε κανέναν – επαναλαμβάνω: σε κανέναν -, απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται, να αμφισβητήσει είτε τη δυνατότητα της Αστυνομίας να αποκαταστήσει τη δημόσια ασφάλεια είτε να την υποκαταστήσει στον ρόλο αυτόν. Μια Αστυνομία και ένα κράτος που σέβονται τον εαυτό τους οφείλουν και πρέπει να επιβάλλουν απολύτως την τήρηση των νόμων. Πρόθεσή μου είναι οι νόμοι να εφαρμόζονται».

Στην περίπτωση της Χαλυβουργίας, όμως, η επέμβαση των ΜΑΤ, δεν επικρίθηκε μόνο από το ΚΚΕ, αλλά και από τη Δημοκρατική Αριστερά που συμμετέχει στην κυβέρνηση.
«Η Ελληνική Αστυνομία είναι υποχρεωμένη από το Σύνταγμα να λειτουργεί ως φύλακας της νομιμότητας και να εκτελεί τις εντολές των εισαγγελικών αρχών. Δεν αντιλαμβάνομαι την έννοια μιας αδρανούσας αστυνομίας».

Το σχέδιο Χρυσοχοΐδη για την αντιμετώπιση των παράνομων μεταναστών παραμένει σε ισχύ;

«Ασφαλώς παραμένει σε ισχύ. Κανονικά θα έπρεπε να έχει τεθεί μάλιστα σε εφαρμογή από το 2011 που ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος. Πρέπει να σας πω ότι την υλοποίηση αυτού του σχεδίου εγώ την παρέλαβα σε τελείως εμβρυακό επίπεδο, για να πω το ελάχιστο. Αυτή τη στιγμή στη χώρα δεν υπάρχει ούτε ένα Κέντρο Πρώτης Υποδοχής που να λειτουργεί και υπάρχει μόνο ένα εμβρυώδες κέντρο φιλοξενίας 200 ατόμων στην Αμυγδαλέζα, του οποίου την επέκταση υπέγραψα προ ολίγων ημερών».

Μα ο κ. Χρυσοχοΐδης είχε δηλώσει προεκλογικά ότι τα κέντρα φιλοξενίας θα αρχίσουν να λειτουργούν εντός 20 ημερών…

«Αν δεν υπάρξουν δραστικές μεταβολές στον τρόπο χρηματοδότησης αυτού του σχεδιασμού, μέσω της απορρόφησης των ευρωπαϊκών χρημάτων, δεν πρόκειται να λειτουργήσουν ούτε σε 100 χρόνια! Με τον τρόπο που λειτουργούμε σήμερα δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί το συνολικό σύστημα αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης. Με την προϋπόθεση λοιπόν ότι θα αλλάξει ο τρόπος απορρόφησης των πόρων που μας διατίθενται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα σας έλεγα ότι απαιτούνται περίπου 30 μήνες, χωρίς να μπορεί κανείς να αποκλείσει καθυστερήσεις».

Αλλα δυόμισι χρόνια; Μα ως τότε η Ελλάδα θα έχει βγει εκτός Σένγκεν…
«Δεν συνηθίζω να υπόσχομαι κάτι που δεν θα είναι έτοιμο στην ώρα του. Αυτό απαιτεί η σοβαρότητα στην πολιτική. Και δεν υπάρχει κανένα ζήτημα εξόδου από τη Συνθήκη Σένγκεν. Στην τελευταία μου επίσκεψη στις Βρυξέλλες υπήρξε μια συνεννόηση σε όλα τα επίπεδα. Υπήρχε μια σαφής εξήγηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα και μια σαφής εξήγηση επίσης του τι μπορεί να γίνει και σε ποιον χρόνο πρέπει να γίνει. Φυσικά, σε αυτό το διάστημα των 30 μηνών δεν μπορεί το κράτος να παραμείνει παράλυτο. Οταν μιλάμε για 30 μήνες μιλάμε για μια πλήρη ανάπτυξη του σχεδιασμού. Στο μεσοδιάστημα θα εξελιχθεί η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων τα οποία να οδηγούν σε ανακούφιση του πολίτη».

Ο νόμος Ραγκούση βοηθά ή δυσχεραίνει την υλοποίηση αυτού του σχεδίου;

«Ο νόμος Ραγκούση όσο υπάρχει όχι απλώς δυσχεραίνει την υλοποίηση οποιουδήποτε σχεδίου, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ως “προσκλητήριο” προς τους πολίτες χωρών που η καθημερινότητά τους τούς ανάγκασε να ελπίζουν ότι η ζωή στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι καλύτερη. Νομίζω ότι είναι απολύτως απαραίτητο να τροποποιηθεί για να δώσουμε απτά σημεία γραφής στους ανθρώπους αυτούς που θεωρούν ότι η έλευση στην Ελλάδα αποτελεί διέξοδο στη δυστυχία τους».

Πώς νιώσατε όταν πληροφορηθήκατε ότι ο Μαζιώτης αγνοείται;

«Οχι ευχάριστα, εξυπακούεται. Διότι η πραγματικότητα είναι ότι υπήρξαν συγκεκριμένες παραλείψεις του συστήματος απονομής δικαιοσύνης στην πατρίδα μας, οι οποίες επέτρεψαν σε έναν από τους πολύ σημαντικούς τρομοκράτες απλώς να αποχωρήσει από το πλαίσιο τήρησης της νομιμότητας».

Το πρόβλημα, συνεπώς, για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας θεωρείτε ότι είναι περισσότερο πρόβλημα του συστήματος απονομής της δικαιοσύνης και λιγότερο των διωκτικών αρχών;

«Δεν θα ήθελα να κατηγοριοποιήσω τους προβληματικούς παράγοντες, αλλά οφείλω να σας πω ότι η ιδέα πως ένας τρομοκράτης, επειδή παρέρχεται το 18μηνο χωρίς να έχει φροντίσει η Δικαιοσύνη να του επιβάλει τα δέοντα, μπορεί να εξαφανίζεται δεν είναι και παράγων ο οποίος οδηγεί στη σταθεροποίηση της κοινωνίας».

Σας τρομάζει το γεγονός ότι είναι ακόμη ελεύθερος;

«Πάντοτε μου δημιουργεί ανησυχίες η ελεύθερη κυκλοφορία ατόμων που κατηγορούνται για τρομοκρατικές πράξεις».

Πιστεύετε ότι αυτή η ομάδα των τρομοκρατών έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας και με «προσωπικότητες» του οργανωμένου εγκλήματος;

«Η ώσμωση μεταξύ κοινού εγκλήματος και τρομοκρατίας στην Ελλάδα είναι πλέον απολύτως επιβεβαιωμένη. Εκπορεύεται μέσα και από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σωφρονιστικό μας σύστημα. Και ξαναλέω, δυστυχώς είναι απολύτως επιβεβαιωμένη. Ο ομφάλιος αυτός λώρος πρέπει να κοπεί. Αλλά είναι και αυτό μια από τις παθογένειες τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε».

Μετάβαση στο περιεχόμενο