Σας ανησυχεί η κατάσταση της οικονομίας; Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι μετά από τρία μνημόνια και αλλεπάλληλες διαπραγματεύσεις, βρισκόμαστε περίπου στο ίδιο σημείο…

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδεικνύει καθημερινά ότι ουδέν διδάχθηκε από τα όσα συνέβησαν το καλοκαίρι. Το μεγάλο ζητούμενο όμως για την οικονομία είναι η ανάπτυξη μέσω των μεταρρυθμίσεων και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, με την προσέλκυση επενδύσεων. Η κυβέρνηση Τσίπρα αποδεικνύει καθημερινά ότι ουδεμία μεταρρύθμιση μπορεί να προωθήσει και παράλληλα διώχνει ουσιαστικά, με την πρακτική της, τους ενδιαφερόμενους για επενδύσεις. Το μόνο που έχει να προτείνει είναι υπερφορολόγηση παντού και αύξηση των εργοδοτικών εισφορών, η οποία με την σειρά της θα αυξήσει κι άλλο την ανεργία. Παράλληλα, δείχνει εμμονή στο ζήτημα του χρέους, χωρίς να είναι αυτό το μεγαλύτερο πρόβλημα. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε ήδη. Η ύφεση είναι ξανά εδώ και η πραγματική οικονομία βουλιάζει, υπό την αδιαφορία μίας διακυβέρνησης που είναι σταθερά προσηλωμένη στις αρχές του μεγάλου και κομματικού Κράτους, όπως έδειξαν οι πρόσφατες πρωτοβουλίες της στην Υγεία και στην Παιδεία. Εύχομαι να διαψευστώ, αλλά πολύ φοβούμαι ότι σύντομα θα βρεθούμε εκ νέου ως χώρα προ μεγάλου αδιεξόδου. Και αυτό θα είναι τραγικό μετά από έξι χρόνια τεράστιων θυσιών για τους πολίτες.

Κύριε Δένδια, τα όσα συνέβησαν μετά τις 22 Νοεμβρίου πόσο επικίνδυνα τραυμάτισαν τη Νέα Δημοκρατία;

Τα όσα συνέβησαν είναι ένας ακόμη κρίκος σε μία σειρά γεγονότων και αποφάσεων που τραυμάτισαν την εικόνα του κόμματος. Αποτελεί πρωτοτυπία, στον αποκαλούμενο «δυτικό κόσμο» τουλάχιστον, να υφίσταται ένα κόμμα μεγάλη ήττα, όπως αυτή της 25ης Ιανουαρίου του 2015 και να μην επιτρέπει η τότε ηγεσία του, με συνυπευθυνότητα βεβαίως όλων όσων δεν αντέδρασαν, καμία συζήτηση ουσιαστικά για το εκλογικό αποτέλεσμα και να μην υπάρχει στοιχειώδης αυτοκριτική. Όπως είναι πρωτοτυπία, με αρνητικό φυσικά πρόσημο, να εκλέγεις αρχηγό χωρίς να έχεις πραγματοποιήσει συνέδριο και να μην έχεις συζητήσει για την πρότασή σου στην ελληνική κοινωνία. Αλλά και το ότι ο εκλογικός κατάλογος δεν είναι δεδομένος από πριν, ώστε να ψηφίζουν τα μέλη του κόμματος που θα είχαν ήδη εγγραφεί ή θα επαναβεβαίωναν σε συγκεκριμένη προθεσμία την εγγραφή τους, αποτελεί επίσης παράδοξο για εκλογική διαδικασία, καθώς μπορεί να ψηφίσει ένας περαστικός δίνοντας τρία ευρώ! Φαντασθείτε να συνέβαινε αυτό στις εθνικές εκλογές και να ψήφιζαν όλοι επί ανοιχτού καταλόγου…

Το φιάσκο της 22ας Νοεμβρίου σε συνδυασμό με τις προσωπικές συγκρούσεις μεταξύ των υποψηφίων πόσο θα επηρεάσουν τη συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές; Θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα;

Έχω την εντύπωση ότι δεν θα υπάρξουν δραματικές αλλαγές όσον αφορά τουλάχιστον το ποιος θα εκλεγεί πρώτος, αν και δεν μπορώ να αποκλείσω τίποτα. Εύχομαι και ελπίζω να είναι μεγάλη η συμμετοχή, παρά τα όσα έγιναν, ώστε να έχει την μεγαλύτερη δυνατή νομιμοποίηση η νέα ηγεσία. Το κύριο ζητούμενο είναι να κλείσουμε αυτή την μακρά περίοδο αντιπαραγωγικής εσωστρέφειας και να μπορέσουμε να ανοιχθούμε στην κοινωνία. Έστω και καθυστερημένα και με την αντίστροφη σειρά από την φυσιολογική, να οδηγηθούμε μετά την εκλογή σε ένα μεγάλο και αντιπροσωπευτικό συνέδριο, να συζητήσουμε τι πράξαμε λάθος και γιατί η Νέα Δημοκρατία έφτασε σε τόσο χαμηλά ποσοστά τα τελευταία έξι χρόνια. Να απευθυνθούμε στους πολίτες και να πούμε τι προτείνουμε, για την Ελλάδα, την οικονομική κρίση, για τις προοπτικές και τα προβλήματα. Να αποδείξουμε ότι είμαστε ένα μεγάλο λαϊκό κόμμα, του οποίου οι θέσεις συνδυάζουν την οικονομική ανάπτυξη με την κοινωνική συνοχή. Αυτό είναι το πραγματικό ζητούμενο για τη Νέα Δημοκρατία.

Η μακρά προεκλογική περίοδος, πέρα από τις προσωπικές αντιθέσεις μεταξύ των υποψηφίων, έφερε στην επιφάνεια και μια μεγάλη ιδεολογική διαφορά στο εσωτερικό του κόμματός σας. Είναι προφανές ότι κάποιοι εκ των υποψηφίων επιδιώκουν να ανοικοδομήσουν ένα κεντροδεξιό φιλελεύθερο κόμμα και κάποιοι άλλοι ένα καθαρά δεξιό έως υπερδεξιό κόμμα. Πως αντιλαμβάνεστε εσείς αυτές τις αντιθέσεις;

Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα που κινείται ιδεολογικά σε ένα μεγάλο φάσμα, από τα όρια της δημοκρατικής Δεξιάς, μέχρι την σοσιαλδημοκρατία. Είναι αναπόφευκτο για ένα κόμμα που χαρακτηρίζεται κεντροδεξιό, να προσπαθεί να συμβιβάσει αυτές τις δύο μεγάλες ιδεολογικές κατευθύνσεις στο εσωτερικό του. Χωρίς να ξεχνάμε την ευαισθησία αρκετών μελών μας για την προάσπιση των εθνικών θεμάτων και προσήλωσή τους σε παραδοσιακές αξίες, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι χωρίς τον χώρο του Κέντρου δεν θα ξαναγίνουμε πραγματικά μεγάλο κόμμα. Ακόμη περισσότερο σήμερα, όταν αντίπαλος και κυβερνών κόμμα είναι ένας ΣΥΡΙΖΑ σε πλήρη σύγχυση ιδεών και πράξεων, αποτελεί πρόκληση και ευκαιρία να εκφράσει τον συγκεκριμένο χώρο η Νέα Δημοκρατία. Αντιθέτως, μία Νέα Δημοκρατία φοβική και περιχαρακωμένη σε οπισθοδρομικές θέσεις, δεν έχει καμία προοπτική, όχι μόνο διακυβέρνησης, αλλά και επιβίωσης.

Ταυτόχρονα προέκυψε και μία στρατηγικού χαρακτήρα αντίθεση με κάποιους εκ των υποψηφίων να αποκλείουν κάθε συνεννόηση με την κυβέρνηση και πολύ περισσότερο τη συναίνεση σε θέματα που αφορούν κάποιες μεγάλες μεταρρυθμίσεις και κάποιοι άλλοι που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να δουν τη ΝΔ στο ίδιο “τραπέζι” με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πως κατά την άποψή θα πρέπει να τοποθετηθεί το κόμμα σας και ο νέος αρχηγός πάνω σε αυτό το θέμα;

Μέχρι σήμερα, ο κ. Τσίπρας διαχειρίστηκε το ζήτημα της συναίνεσης ως πολιτικό και επικοινωνιακό τρικ και μόνο. Αλλά από μία σειρά γεγονότων προκύπτει ότι η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ είναι δύσκολο έως αδύνατον να μακροημερεύσει. Δεν στηρίζεται το συγκεκριμένο συμπέρασμα μόνο στο ότι είναι μία πολύ κακή κυβέρνηση με ερασιτεχνικούς χειρισμούς (όχι μόνο στην οικονομία αλλά και σε τομείς όπως το μεταναστευτικό), ούτε πρόκειται για «προφητεία» ή για «ευσεβείς πόθους». Πρόκειται για συμπέρασμα βάσει συγκεκριμένων αντικειμενικών δεδομένων, την εύθραστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά και το γεγονός ότι κυβερνά με την ακριβώς αντίθετη ατζέντα από αυτήν με την οποία εξελέγη. Το έχει αντιληφθεί άλλωστε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όπως δείχνουν οι τελευταίες κινήσεις του, ακόμη και προς την πλευρά του κ. Λεβέντη. Στη Νέα Δημοκρατία οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα τέτοιο ενδεχόμενο και να λάβουμε τις αποφάσεις μας εγκαίρως.

Μετά τα αποτελέσματα των περιφερειακών εκλογών στην Γαλλία και την αύξηση των ποσοστών της Μ. Λεπέν, υποστήριξαν κάποιοι ότι και στην Ελλάδα μπορεί να παίξει ρόλο ένα κόμμα με υπερδεξιά έως ακροδεξιά χαρακτηριστικά. Εκτιμάτε ότι οι εσωκομματικές σας εκλογές μπορούν να αποτελέσουν το πρόκριμα για τη δημιουργία ενός κόμματος που πολιτικά θα κινείται μεταξύ της ΝΔ και της Χρυσής Αυγής;

Ιδού η Ρόδος για όποιον το πιστεύει… Να σας υπενθυμίσω απλώς ότι ανάλογες φιλοδοξίες στον συγκεκριμένο χώρο έμειναν στα λόγια ή είχαν μικρή έως μηδαμινή απήχηση. Είναι αλήθεια όμως ότι από την πορεία της Νέας Δημοκρατίας και το αν θα μπορέσει να αποτελέσει αξιόπιστη πολιτική πρόταση μετά την εκλογή αρχηγού, θα εξαρτηθούν πολλά για την ίδια αλλά και για το πολιτικό σκηνικό στο σύνολό του.