Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκλησή σας να απευθύνω χαιρετισμό σε αυτήν την πολύ σημαντική διοργάνωση για την Καινοτομία και την Επιχειρηματικότητα.
Είχα τη χαρά και την ευκαιρία να ακούσω την προηγηθείσα ομιλία του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Βενιζέλου και οφείλω να πω ότι έκανε μια εξαιρετική παρουσίαση, αφενός μεν των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε, αφετέρου δε του ευρύτερου περιβάλλοντος στο οποίο καλούμαστε να κινηθούμε, όπως και των μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών που η Κυβέρνηση Σαμαρά έχει αναλάβει τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Αυτό, λοιπόν, που θα επιχειρήσω να κάνω σε αυτόν το μικρό χαιρετισμό είναι να δημιουργήσω την αίσθηση του πλαισίου σε εσάς, για να καταδείξω ότι η κυβέρνηση δεν κινείται ως έτυχε αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις που η πραγματικότητα φέρνει μπροστά της, αλλά αντίθετα έχει ένα πολύ σαφές σχέδιο, πάνω στο οποίο προωθεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και της εθνικής οικονομίας, όπως τα αντιλαμβάνεται.
Χωρίζω τα θέματα σε δύο σαφείς άξονες:
Ο πρώτος άξονας είναι ο θεσμικός και ο δεύτερος είναι ο άξονας της εξυπηρέτησης της ρευστότητας της οικονομίας.
Ξεκινάω από τον θεσμικό άξονα.
Κυρίες και κύριοι,
Η χώρα πέρασε μια υπαρξιακή κρίση. Ευτυχώς, βγαίνουμε από αυτήν χάρη στις μεγάλες θυσίες της ελληνικής κοινωνίας, ολόκληρου του ελληνικού λαού. Για να αφήσουμε, όμως, οριστικά πίσω μας αυτήν την κρίση, είναι προφανές ότι η χώρα χρειάζεται αλλαγή μοντέλου συνολικά.
Το μοντέλο του κρατισμού, της αντίληψης και της ελπίδας ότι όλα μπορεί να προέλθουν από και δια του κρατικού μηχανισμού και του κράτους είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, είναι μία από τις αιτίες που μας οδήγησαν στην τεράστια κρίση των τελευταίων έξι ετών.
Εκεί η κυβέρνηση έχει έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας. Ο τρόπος λειτουργίας αυτός έχει να κάνει με την καταρχήν ιδεολογική αποκατάσταση του επιχειρείν.
Η Ελλάδα χρειάζεται άνω των 100.000 επιχειρήσεων, χρειάζεται περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ επενδύσεις. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όταν το επιχειρείν παραμένει ενοχοποιημένο στην αντίληψη του μέσου έλληνα πολίτη ή ακόμη και σε κάποιων πολιτικών παρατάξεων του Κοινοβουλίου.
Πέραν αυτού προωθούμε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο απελευθέρωσης της οικονομίας. Από την αρχή.
Τι σημαίνει αυτό:
Αδειοδότηση. Έχει ψηφιστεί νομοθέτημα βάσει του οποίου ευελπιστώ ότι μέχρι το Δεκέμβριο, τουλάχιστον το 40% των απαιτουμένων αδειών λειτουργίας των επιχειρήσεων θα έχει καταργηθεί δια μιας, μέσα από μια συνεργασία που έχουμε με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Από εκεί και πέρα, κάνουμε ότι μπορούμε για να διευκολύνουμε τη σύσταση νέων επιχειρήσεων. Εξηγούμαι: Προωθούμε μια πλήρη αλλαγή του Δικαίου των Εταιρειών. Πρέπει όλες αυτές οι διαδικασίες να απλουστευτούν.
Ήδη, προχθές υπογράφηκαν οι Υπουργικές Αποφάσεις, με τις οποίες η κατάθεση σημάτων και ευρεσιτεχνιών γίνονται, πλέον, ηλεκτρονικά. Λιγότερος χρόνος, σημαντικά λιγότερο κόστος.
Επίσης, ήδη ψηφίστηκε νομοθέτημα, το οποίο εντάσσει στο οπλοστάσιο του ελληνικού επιχειρείν τη δραστηριότητα των Logistics. Τα Logisticsως έννοια υπήρχαν μόνο στον Αναπτυξιακό Νόμο του 2004 και δεν υπήρχε καμία ρύθμιση για κάτι το οποίο μπορεί να αυξήσει το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν κατά 3% τα επόμενα δύο χρόνια.
Πέραν αυτού, δημιουργήσαμε τη δυνατότητα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για τις Δημόσιες Συμβάσεις. Από εδώ και πέρα οποιοσδήποτε προσφέρει για ένα έργο του Δημοσίου ή σε οποιονδήποτε κατακυρώνεται ένα έργο του Δημοσίου, αυτό θα είναι απολύτως προσβάσιμο μέσω μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας που έχει δημιουργηθεί.
Οι καιροί της αδιαφάνειας, του υπερβολικού κόστους, των συμβάσεων που ουδείς εγνώριζε, ανήκουν στο παρελθόν.
Σας λέω δε ότι από τα πρώτα δείγματα που έχουμε, ήδη έχει εξοικονομηθεί μόνο από αυτήν την αλλαγή του τρόπου των δημοσίων συμβάσεων, περί του 1,5 εκατομμύριο ευρώ.
Ακόμη, προχωράμε σε μια πλήρη αλλαγή του Πτωχευτικού Δικαίου των επιχειρήσεων αλλά και των ιδιωτών. Γιατί; Γιατί θεωρούμε ότι ο επιχειρηματίας πρέπει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία. Ένα Πτωχευτικό Δίκαιο που ανατρέχει στους ρωμαϊκούς χρόνους και που στην πραγματικότητα ήταν ένα Δίκαιο τιμωρητικό για τον επιχειρηματία, είναι ένα Δίκαιο, το οποίο δεν αρμόζει σε μια χώρα, στην οποία η επιχειρηματικότητα πρέπει να ενθαρρυνθεί και οι επιχειρηματίες πρέπει να προσκληθούν να αναλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερες προσπάθειες με ρίσκο. Το λελογισμένο ρίσκο, στο οποίο στο τέλος αποτυγχάνει επειδή οι συνθήκες δεν επέτρεψαν τη επιτυχία, δεν μπορεί να συνοδεύει τον επιχειρηματία που απέτυχε για ολόκληρη την επιχειρηματική του ζωή.
Και επίσης, προχωράμε σε Πτωχευτικό Δίκαιο των Ιδιωτών. Δεν είναι δυνατό ένας ιδιώτης, ο οποίος πήρε μια απόφαση μαζί με την τράπεζα, για την τοποθέτηση σε ένα περιουσιακό στοιχείο, να κουβαλάει εφόρου ζωής τις συνέπειες της αποτυχίας μονομερώς. Υπάρχουν παραδείγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τις οποίες μπορούμε να αντιγράψουμε και να απελευθερώσουμε την αγορά και τους πολίτες από βάρη που εν πάση περιπτώσει δεν τους ανήκουν.
Θα σας μιλήσω τώρα για τον δεύτερο άξονα, για τη ρευστότητα της οικονομίας, η οποία είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό και το οποίο έθιξε προηγουμένως και ο κύριος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Κυρίες και κύριοι,
Ελπίζω ότι θα έχω την τιμή, ίσως τις επόμενες ώρες, τις επόμενες λίγες ημέρες, να εισηγηθώ στο εθνικό Κοινοβούλιοαυτό το οποίο έχει επικρατήσει να λέγεται “ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια”. Σας διαβεβαιώ, όμως, ότι ο τίτλος αδικεί το νομοθέτημα και την κυβερνητική προσπάθεια.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση του ιδιωτικού τομέα και ιδιωτικού χρέους που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Κατά συνέπεια, καταλαβαίνετε ότι ήταν απολύτως λογική και η καθυστέρηση και η μελέτη και η συνεχής προσπάθεια για να φτάσουμε σε κάτι το οποίο θα επιτρέψει στη ελληνική οικονομία να επανεκκινήσει. Πρόκειται για μια προσπάθεια η οποία συμπεριλαμβάνει όχι
μόνο τα χρέη προς τα τραπεζικά ιδρύματα, αλλά και τα χρέη προς το δημόσιο και τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ακούσαμε τον κύριο Αντιπρόεδρο προηγουμένως, και είχα φυσικά και τη σχετική εντολή του Πρωθυπουργού του κύριου Σαμαρά χθες, να περιληφθούν σε αυτό το νομοθέτημα και τα δάνεια με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και τα δάνεια προς την “bad” Αγροτική Τράπεζα – δηλαδή το κομμάτιτης Αγροτικής που έχει πλέον τις εκκρεμείς υποχρεώσεις – όπως επίσης θέματα των παλαιών αναπτυξιακών νόμων, στο βαθμό που αυτό δεν προσκρούει στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο του Ανταγωνισμού μας.
Ελπίζουμε ότι αυτό το οποίο αφορά άνω των 165.000 επιχειρήσεων, από μόνο του θα αποτελέσει ένα τεράστιο αναπτυξιακό άλμα για την ελληνική οικονομία.
Καταλαβαίνουμε, όμως, ότι υπάρχουν πάρα πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες πάλεψαν μέσα στην κρίση και είναι ενήμερες. Δεν οφείλουν, παρά το πολύ μεγάλο βάρος. Εκεί η κυβέρνηση αναλαμβάνει μια πολύ μεγάλη προσπάθεια.
Ξεκινήσαμε από τον περασμένο Ιούλιο να πετύχουμε την επιδότηση του επιτοκίου των ενήμερων δανείων από τα διαρθρωτικά Ταμεία.
Πρέπει να σας πω ότι είμαστε σε εξαιρετικά καλό δρόμο. Υπάρχει μια καταρχήν κατανόηση και με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας τον κ. Σόιμπλε και με τον Αντικαγκελάριο τον κ. Γκάμπριελ και με το Γάλλο υπουργό τον κ. Σαπέν και με τον κ. Μοσκοβισί, τον αρμόδιο Επίτροπο και με τον πρώην Επίτροπο, τον κ. Χαν και με τον κ. Βέμπερ, τον πρόεδρο της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο.
Πρέπει, όμως να σας είμαι ειλικρινής. Χρειαζόμαστε έξι μήνες από την 1η Νοεμβρίου, γιατί πρέπει να υπάρξει απόφαση του Κολεγίου των Επιτρόπων και να υπάρξει και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να αλλάξει ο κανονισμός 1303.
Θα είναι, πάντως, μια σημαντική αλλαγή, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Γιατί; Διότι, θα επιτρέψει την αντίληψη ότι τα Διαρθρωτικά Ταμεία είναι εκεί για να στηρίξουν τις οικονομίες στην κρίση και όχι απλώς και μόνον αγκυροβολημένα σε μια τρέχουσα αντίληψη της ανάπτυξης χωρίς καμιά ευελιξία.
Εκτός από αυτό όμως, ερχόμαστε και στις νέες προσπάθειες. Και πρέπει να γνωρίζετε ότι έχουμε καταρχήν τη συμπαράσταση των Ευρωπαίων εταίρων και φίλων μας. Το IfG, το οποίο είναι μια προσπάθεια, την οποία ξεκίνησε η
Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκλησή σας να απευθύνω χαιρετισμό σε αυτήν την πολύ σημαντική διοργάνωση για την Καινοτομία και την Επιχειρηματικότητα.
Είχα τη χαρά και την ευκαιρία να ακούσω την προηγηθείσα ομιλία του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Βενιζέλου και οφείλω να πω ότι έκανε μια εξαιρετική παρουσίαση, αφενός μεν των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε, αφετέρου δε του ευρύτερου περιβάλλοντος στο οποίο καλούμαστε να κινηθούμε, όπως και των μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών που η Κυβέρνηση Σαμαρά έχει αναλάβει τα τελευταία δυόμιση χρόνια.
Αυτό, λοιπόν, που θα επιχειρήσω να κάνω σε αυτόν το μικρό χαιρετισμό είναι να δημιουργήσω την αίσθηση του πλαισίου σε εσάς, για να καταδείξω ότι η κυβέρνηση δεν κινείται ως έτυχε αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις που η πραγματικότητα φέρνει μπροστά της, αλλά αντίθετα έχει ένα πολύ σαφές σχέδιο, πάνω στο οποίο προωθεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας και της εθνικής οικονομίας, όπως τα αντιλαμβάνεται.
Χωρίζω τα θέματα σε δύο σαφείς άξονες:
Ο πρώτος άξονας είναι ο θεσμικός και ο δεύτερος είναι ο άξονας της εξυπηρέτησης της ρευστότητας της οικονομίας.
Ξεκινάω από τον θεσμικό άξονα.
Κυρίες και κύριοι,
Η χώρα πέρασε μια υπαρξιακή κρίση. Ευτυχώς, βγαίνουμε από αυτήν χάρη στις μεγάλες θυσίες της ελληνικής κοινωνίας, ολόκληρου του ελληνικού λαού. Για να αφήσουμε, όμως, οριστικά πίσω μας αυτήν την κρίση, είναι προφανές ότι η χώρα χρειάζεται αλλαγή μοντέλου συνολικά.
Το μοντέλο του κρατισμού, της αντίληψης και της ελπίδας ότι όλα μπορεί να προέλθουν από και δια του κρατικού μηχανισμού και του κράτους είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, είναι μία από τις αιτίες που μας οδήγησαν στην τεράστια κρίση των τελευταίων έξι ετών.
Εκεί η κυβέρνηση έχει έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας. Ο τρόπος λειτουργίας αυτός έχει να κάνει με την καταρχήν ιδεολογική αποκατάσταση του επιχειρείν.
Η Ελλάδα χρειάζεται άνω των 100.000 επιχειρήσεων, χρειάζεται περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ επενδύσεις. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όταν το επιχειρείν παραμένει ενοχοποιημένο στην αντίληψη του μέσου έλληνα πολίτη ή ακόμη και σε κάποιων πολιτικών παρατάξεων του Κοινοβουλίου.
Πέραν αυτού προωθούμε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο απελευθέρωσης της οικονομίας. Από την αρχή.
Τι σημαίνει αυτό:
Αδειοδότηση. Έχει ψηφιστεί νομοθέτημα βάσει του οποίου ευελπιστώ ότι μέχρι το Δεκέμβριο, τουλάχιστον το 40% των απαιτουμένων αδειών λειτουργίας των επιχειρήσεων θα έχει καταργηθεί δια μιας, μέσα από μια συνεργασία που έχουμε με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Από εκεί και πέρα, κάνουμε ότι μπορούμε για να διευκολύνουμε τη σύσταση νέων επιχειρήσεων. Εξηγούμαι: Προωθούμε μια πλήρη αλλαγή του Δικαίου των Εταιρειών. Πρέπει όλες αυτές οι διαδικασίες να απλουστευτούν.
Ήδη, προχθές υπογράφηκαν οι Υπουργικές Αποφάσεις, με τις οποίες η κατάθεση σημάτων και ευρεσιτεχνιών γίνονται, πλέον, ηλεκτρονικά. Λιγότερος χρόνος, σημαντικά λιγότερο κόστος.
Επίσης, ήδη ψηφίστηκε νομοθέτημα, το οποίο εντάσσει στο οπλοστάσιο του ελληνικού επιχειρείν τη δραστηριότητα των Logistics. Τα Logisticsως έννοια υπήρχαν μόνο στον Αναπτυξιακό Νόμο του 2004 και δεν υπήρχε καμία ρύθμιση για κάτι το οποίο μπορεί να αυξήσει το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν κατά 3% τα επόμενα δύο χρόνια.
Πέραν αυτού, δημιουργήσαμε τη δυνατότητα της ηλεκτρονικής πλατφόρμας για τις Δημόσιες Συμβάσεις. Από εδώ και πέρα οποιοσδήποτε προσφέρει για ένα έργο του Δημοσίου ή σε οποιονδήποτε κατακυρώνεται ένα έργο του Δημοσίου, αυτό θα είναι απολύτως προσβάσιμο μέσω μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας που έχει δημιουργηθεί.
Οι καιροί της αδιαφάνειας, του υπερβολικού κόστους, των συμβάσεων που ουδείς εγνώριζε, ανήκουν στο παρελθόν.
Σας λέω δε ότι από τα πρώτα δείγματα που έχουμε, ήδη έχει εξοικονομηθεί μόνο από αυτήν την αλλαγή του τρόπου των δημοσίων συμβάσεων, περί του 1,5 εκατομμύριο ευρώ.
Ακόμη, προχωράμε σε μια πλήρη αλλαγή του Πτωχευτικού Δικαίου των επιχειρήσεων αλλά και των ιδιωτών. Γιατί; Γιατί θεωρούμε ότι ο επιχειρηματίας πρέπει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία. Ένα Πτωχευτικό Δίκαιο που ανατρέχει στους ρωμαϊκούς χρόνους και που στην πραγματικότητα ήταν ένα Δίκαιο τιμωρητικό για τον επιχειρηματία, είναι ένα Δίκαιο, το οποίο δεν αρμόζει σε μια χώρα, στην οποία η επιχειρηματικότητα πρέπει να ενθαρρυνθεί και οι επιχειρηματίες πρέπει να προσκληθούν να αναλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερες προσπάθειες με ρίσκο. Το λελογισμένο ρίσκο, στο οποίο στο τέλος αποτυγχάνει επειδή οι συνθήκες δεν επέτρεψαν τη επιτυχία, δεν μπορεί να συνοδεύει τον επιχειρηματία που απέτυχε για ολόκληρη την επιχειρηματική του ζωή.
Και επίσης, προχωράμε σε Πτωχευτικό Δίκαιο των Ιδιωτών. Δεν είναι δυνατό ένας ιδιώτης, ο οποίος πήρε μια απόφαση μαζί με την τράπεζα, για την τοποθέτηση σε ένα περιουσιακό στοιχείο, να κουβαλάει εφόρου ζωής τις συνέπειες της αποτυχίας μονομερώς. Υπάρχουν παραδείγματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Ηνωμένο Βασίλειο σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τις οποίες μπορούμε να αντιγράψουμε και να απελευθερώσουμε την αγορά και τους πολίτες από βάρη που εν πάση περιπτώσει δεν τους ανήκουν.
Θα σας μιλήσω τώρα για τον δεύτερο άξονα, για τη ρευστότητα της οικονομίας, η οποία είναι κάτι το εξαιρετικά σημαντικό και το οποίο έθιξε προηγουμένως και ο κύριος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης.
Κυρίες και κύριοι,
Ελπίζω ότι θα έχω την τιμή, ίσως τις επόμενες ώρες, τις επόμενες λίγες ημέρες, να εισηγηθώ στο εθνικό Κοινοβούλιοαυτό το οποίο έχει επικρατήσει να λέγεται “ρύθμιση για τα «κόκκινα» δάνεια”. Σας διαβεβαιώ, όμως, ότι ο τίτλος αδικεί το νομοθέτημα και την κυβερνητική προσπάθεια.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση του ιδιωτικού τομέα και ιδιωτικού χρέους που έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Κατά συνέπεια, καταλαβαίνετε ότι ήταν απολύτως λογική και η καθυστέρηση και η μελέτη και η συνεχής προσπάθεια για να φτάσουμε σε κάτι το οποίο θα επιτρέψει στη ελληνική οικονομία να επανεκκινήσει. Πρόκειται για μια προσπάθεια η οποία συμπεριλαμβάνει όχι
μόνο τα χρέη προς τα τραπεζικά ιδρύματα, αλλά και τα χρέη προς το δημόσιο και τα χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ακούσαμε τον κύριο Αντιπρόεδρο προηγουμένως, και είχα φυσικά και τη σχετική εντολή του Πρωθυπουργού του κύριου Σαμαρά χθες, να περιληφθούν σε αυτό το νομοθέτημα και τα δάνεια με εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και τα δάνεια προς την “bad” Αγροτική Τράπεζα – δηλαδή το κομμάτιτης Αγροτικής που έχει πλέον τις εκκρεμείς υποχρεώσεις – όπως επίσης θέματα των παλαιών αναπτυξιακών νόμων, στο βαθμό που αυτό δεν προσκρούει στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο του Ανταγωνισμού μας.
Ελπίζουμε ότι αυτό το οποίο αφορά άνω των 165.000 επιχειρήσεων, από μόνο του θα αποτελέσει ένα τεράστιο αναπτυξιακό άλμα για την ελληνική οικονομία.
Καταλαβαίνουμε, όμως, ότι υπάρχουν πάρα πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες πάλεψαν μέσα στην κρίση και είναι ενήμερες. Δεν οφείλουν, παρά το πολύ μεγάλο βάρος. Εκεί η κυβέρνηση αναλαμβάνει μια πολύ μεγάλη προσπάθεια.
Ξεκινήσαμε από τον περασμένο Ιούλιο να πετύχουμε την επιδότηση του επιτοκίου των ενήμερων δανείων από τα διαρθρωτικά Ταμεία.
Πρέπει να σας πω ότι είμαστε σε εξαιρετικά καλό δρόμο. Υπάρχει μια καταρχήν κατανόηση και με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας τον κ. Σόιμπλε και με τον Αντικαγκελάριο τον κ. Γκάμπριελ και με το Γάλλο υπουργό τον κ. Σαπέν και με τον κ. Μοσκοβισί, τον αρμόδιο Επίτροπο και με τον πρώην Επίτροπο, τον κ. Χαν και με τον κ. Βέμπερ, τον πρόεδρο της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο.
Πρέπει, όμως να σας είμαι ειλικρινής. Χρειαζόμαστε έξι μήνες από την 1η Νοεμβρίου, γιατί πρέπει να υπάρξει απόφαση του Κολεγίου των Επιτρόπων και να υπάρξει και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να αλλάξει ο κανονισμός 1303.
Θα είναι, πάντως, μια σημαντική αλλαγή, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Γιατί; Διότι, θα επιτρέψει την αντίληψη ότι τα Διαρθρωτικά Ταμεία είναι εκεί για να στηρίξουν τις οικονομίες στην κρίση και όχι απλώς και μόνον αγκυροβολημένα σε μια τρέχουσα αντίληψη της ανάπτυξης χωρίς καμιά ευελιξία.
Εκτός από αυτό όμως, ερχόμαστε και στις νέες προσπάθειες. Και πρέπει να γνωρίζετε ότι έχουμε καταρχήν τη συμπαράσταση των Ευρωπαίων εταίρων και φίλων μας. Το IfG, το οποίο είναι μια προσπάθεια, την οποία ξεκίνησε η ελληνική κυβέρνηση μαζί με την ελληνική κυβέρνηση, μαζί με τον κ. Σόιμπλε, μαζί με τον κ. Γκάμπριελ και αφού η γερμανική κυβέρνηση προσέφερε 100 εκατομμύρια ευρώ σε αυτήν την προσπάθεια, ελπίζουμε ότι θα τελεσφορήσει τις αμέσως προσεχείς ημέρες και θα μπορέσουμε μέσα στο Νοέμβριο να δώσουμε τα πρώτα χρήματα που με μόχλευση από τον ιδιωτικό τομέα θα διπλασιάζονται.
Και ελπίζουμε, επίσης, ότι πολύ σύντομα το IfG, εφόσον πετύχει θα μπορέσει να εξελιχθεί, με τεχνογνωσία που θα πάρουμε από τη γερμανική πλευρά, σε μια Αναπτυξιακή Τράπεζα, ανάλογη της KWF, η οποία είναι συμπαραστάτης μας σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια.
Σε όλα αυτά δε έχουμε και το καινούργιο ΣΕΣ, τη Στρατηγική Εταιρική Σχέση, αυτό το οποίο είναι γνωστό ως νέο ΕΣΠΑ.
Κυρίες και κύριοι,
Έχουμε 20 δισεκατομμύρια από το νέο ΕΣΠΑ, ποσό τεράστιο για τα ελληνικά δεδομένα, αν λάβετε υπόψη σας ότι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κάθε χρόνο είναι μόλις 700 εκατομμύρια.
Αυτά τα χρήματα θα τα χειριστούμε με σοφία και με φειδώ για να λειτουργήσουν πολλαπλασιαστικά. Ιδίως το ΕΠΑνΕΚ, το Ταμείο των περίπου 5 δισεκατομμυρίων της επανεκκίνησης, ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να βοηθήσει την Καινοτομία που αποτελεί και το ένα από τα δύο αντικείμενα της σημερινής συνάντησης. Δημιουργούμε όλο αυτό το θεσμικό πλαίσιο, το οποίο στην Ελλάδα, μόνο εν τη γενέσει υπάρχει, τουseedcapital, του κεφαλαίου σποράς, των θερμοκοιτίδων, τωνventurecapitals, των businessangels, ώστε να δημιουργηθεί μια αλυσίδα στήριξης της νεανικής και της νέας επιχειρηματικότητας και καινοτομίας. Και νομίζω ότι ήταν πολύ ενδιαφέρον αυτό είπε ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης για το πώς ορίζεται η Καινοτομία και πώς προτιθέμεθα να τη βοηθήσουμε από τα χρήματα του νέου ΕΣΠΑ τα οποία υπάρχουν.
Το θέμα είναι να μπορέσουμε να τα διαχειριστούμε με έναν τρόπο σοβαρό, αξιοπρεπή και εις όφελος της ελληνικής κοινωνίας και του νέου μοντέλου της ελληνικής οικονομίας.
Γιατί, κυρίες και κύριοι, στην Ελλάδα καταναλώθηκαν τέσσερα Πακέτα Στήριξης, και θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι είναι τεκμήριο της συνολικής μας αποτυχίας το γεγονός ότι με τέσσερα Πακέτα Στήριξης δεν μπορέσαμε να λύσουμε καν το πρόβλημα των βιολογικών καθαρισμών και της διάθεσης απορριμμάτων στη χώρα. Αυτό δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί από εδώ και πέρα.
Καταλήγω, για να πω τα εξής:
Υπάρχουν μπροστά μας προκλήσεις. Το γεγονός ότι φύγαμε από την κρίση δεν σημαίνει ότι οδηγήσαμε αυτονόητα τη πατρίδα μας στη νέα εποχή. Ο μόνος τρόπος, η μόνη οδός για να καταφέρουμε να κατοχυρώσουμε όσα με θυσίες έχουμε καταφέρει είναι η οδός των μεταρρυθμίσεων.
Πρέπει να εμβαθύνουμε τις μεταρρυθμίσεις, να αναδεχθούμε το πολιτικό κόστος που η πορεία αυτή επιβάλλει και να έχουμε την εδραία πεποίθηση ότι η ελληνική κοινωνία θα αντιληφθεί και θα επιβραβεύσει αυτόν που πραγματικά ασχολείται με το μέλλον και το συμφέρον της.
Σας ευχαριστώ πολύ.