Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:

Πώς εκτιμά το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός δεν συνομιλεί με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης:

«Ο Πρωθυπουργός θα μπορούσε να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει τον κ. Σαμαρά σε συνάντηση.

Τα πράγματα είναι τόσο ζόρικα που δεν επιτρέπεται σε οποιονδήποτε από εμάς να έχει προσωπικές στρατηγικές, επιλογές και πορείες. Εδώ η χώρα κινδυνεύει, μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά όλα τα στοιχεία που έχω οδηγούν στην αίσθηση ότι βαίνουμε ταχύτατα προς τον τοίχο.

Προφανώς τη μέγιστη ευθύνη φέρει ο Πρωθυπουργός και μαζί του η Κυβέρνηση, αλλά θεσμικό, εθνικό και πατριωτικό καθήκον όλων μας είναι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποτρέψουμε αυτήν την εξέλιξη.

Σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν, όταν δεν έχουμε λύσει τα πρωτόλεια, πώς μιλούμε μεταξύ μας, νομίζω ότι είναι εντυπωσιακό».

Αν η Ν.Δ. περιμένει την καταστροφή για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας:

«Δεν υπάρχει οποιοσδήποτε στη χώρα, ανεξαρτήτως πώς περνά έξω η στάση του προς τα έξω, που να νομίζει ότι μπορεί να καταστραφεί η χώρα και το γεγονός θα αποτελέσει δίοδο επιστροφής σε υπουργικούς θώκους.

Η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο γι’ αυτό και έχουμε όλοι την υποχρέωση να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μην οδηγηθεί η Πατρίδα στα βράχια».

Σχολιάζοντας πληροφορίες ότι η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα πτώχευσης ή ελέγχου ροής κεφαλαίων:

«Δεν θέλω να πω πράγματα που θα ενισχύσουν την ανησυχία της ελληνικής κοινωνίας. Όμως η αίσθησή μου είναι ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σ’ αυτό που λέτε. (…)

Νομίζω ότι η Κυβέρνηση έχει τη βασική ευθύνη, ας μην ξεγελιόμαστε. Η Κυβέρνηση δεν έχει εντολή για τέτοια πράγματα. Πήγε στον κόσμο διεκδικώντας μια νωπή εντολή προκειμένου να διαπραγματευθεί πιο σκληρά για να φέρει κάτι, κατά την κρίση της καλύτερο, όπως να μην μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.

Δεν είπε όμως ότι αν δεν καταφέρει όλα αυτά, θα βγάλει τη χώρα από το ευρώ, θα κινδυνεύσουν οι καταθέσεις στις τράπεζες, θα γίνουμε μπάχαλο ώστε να κινδυνεύσουμε με αποπομπή από την Ευρώπη. Αυτά τα πράγματα δεν αναφέρθηκαν ποτέ ως ενδεχόμενα.

Είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρξει άμεσα εθνική συνεννόηση και να αναλάβουν τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και τα κόμματα που κυβερνούν τις ευθύνες τους. Δεν παίζουμε με το μέλλον της Πατρίδας!».

Απαντώντας αν πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συγκαλώντας το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών:

«Νομίζω πως εφ’ όσον το ζητήσει ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα το πράξει αμέσως. Είναι προφανές ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας συμμερίζεται τις ανησυχίες όλων των Ελλήνων πολιτών.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει αποδείξει την ευρωπαϊκή του ευαισθησία και την αντίληψη ότι η χώρα πρέπει να ανήκει στην Ευρώπη, στον σκληρό πυρήνα της οποία ανήκουμε».

Μήπως η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ όσων απαρτίζουν την πολιτική ηγεσία της χώρας ελλοχεύει μεγαλύτερους κινδύνους:

«Αυτό είναι τραγικό. Οι καταστροφές στην παγκόσμια και στην εθνική Ιστορία δεν προκλήθηκαν επειδή ήταν προδιαγεγραμμένες, αλλά επειδή κάποιοι άνθρωποι -παίκτες του πολιτικού σκηνικού- δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν.

Απορώ και με τον κ. Τσίπρα που είναι νέος άνθρωπος. Τι καινούργιο κομίζει δηλαδή στην πολιτική ζωή, αν δεν μπορεί να υπερβεί τον εαυτό του και τα κομματικά στερεότυπα. Τι θα του κόστιζε να συνομιλήσει με όλους τους αρχηγούς; Δεν καταλαβαίνει την κρισιμότητα της κατάστασης;

Τρέμω ότι μπορεί να έχει εγκλωβιστεί σε ανοησίες θεωριώνπαιγνίων, οι οποίες είναι ωραίες για να γίνονται ως ασκήσεις στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, αλλά επί της ουσίας δεν έχει κανείς εντολή να το κάνει. Δεν έδωσε κανείς εντολή στον Πρωθυπουργό της χώρας να παίξει με την πιθανότητα να είναι η Ελλάδα κατά 5% ή 10% εκτός του ευρώ. Κινείται εκτός των συνταγματικών ορίων του».

Πρέπει ή δεν πρέπει να υπογραφεί συμφωνία μεταξύ Κυβέρνησης – Δανειστών:

«Δεν υπάρχει πλέον καμμία περίπτωση να έχουμε μια καλή συμφωνία. Δυστυχώς, λυπάμαι που το λέω, χάθηκαν πέντε μήνες για να μην σας πω σε μια εβδομάδα θα μπούμε στον έκτο μήνα μια φερόμενης ως ‘σκληρής διαπραγμάτευσης’ ενώ η χώρα αιμορραγούσε.

Δεν ισχυρίζομαι ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση έπραξε τα πάντα ορθά κι αυτό αποτιμήθηκε πιο αρνητικά απ’ όσο της άξιζε. Προσπαθήσαμε και μπορεί να μας κατηγορήσει κανείς ότι αποτύχαμε, λακίσαμε, δειλιάσαμε. Η πραγματικότητα είναι ότι τα οικονομικά μεγέθη τότε οδηγούσαν σε απαίτηση συμπληρωματικών μέτρων, η οποία δεν θα υπερέβαινε το 1,5 δισ. ευρώ.

Αυτή τη στιγμή έχουμε απαιτήσεις συμπληρωματικών μέτρων 5 δισ. ευρώ διότι έχουμε 800 εκατ. ευρώ άνοιγμα για κάθε μήνα ‘σκληρής διαπραγμάτευσης’ που περνά με στερήσεις εσόδων σε αναλογία με τις δαπάνες. Επίσης έχουμε 613 ανέργους καθημερινά, επειδή 59 επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά και 22,3 εκατ. ευρώ χαμένα από το ΑΕΠ κάθε 24ωρο που περνά».

Τι απαντά στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση κρατά υψηλά επίπεδα δημοφιλίας:

«Θέλετε να σας δείξω φωτογραφίες του 1920 με το λαό των Αθηνών να βγαίνει στους δρόμους για να καλωσορίσει τον Κωνσταντίνο; Από τις 15 Αυγούστου 1922 όταν έσπασε το μέτωπο στη Μικρά Ασία, η χρονική αυτή στιγμή απέχει τότε δύο χρόνια.

Η δημοφιλία του κ. Τσίπρα μάλλον με ανησυχεί διότι ένα κομμάτι της κοινωνίας ακόμα δεν έχει αντιληφθεί το πρόβλημα, παρά με καθησυχάζει».

Πώς θα απαντούσε σε κάποιον που ισχυρίζεται ότι δεν έχει να χάσει κάτι:

«Θα χάσει ένα καλύτερο μέλλον κι αν όχι για εμάς πλέον, αλλά για τα παιδιά μας. Θα είναι τραγικό να δεχθούμε ότι η χώρα είναι προδιαγεγραμμένο να είναι στη δυστυχία και στην υστέρηση έναντι της υπόλοιπης Ευρώπης. (…)

Μπορώ να πω έντιμα στον κ. Τσίπρα διότι ευχόμουν και εύχομαι την επιτυχία του, ότι απέτυχε αυτούς τους πέντε μήνες. Τα έκανε ‘σαλάτα’, χρησιμοποιώντας ερασιτέχνες και ανθρώπους που νοιάζονται για τον εαυτό τους κι όχι για την Πατρίδα τους. Έχτισε καριέρες πάνω σε δημόσιες σχέσεις που προκάλεσαν τεράστια ζημιά στον τόπο. Αυτά είναι προφανή σε όλους μας.

Σε αυτήν την έσχατη ώρα δεν μπορεί να κάθεται στο Μέγαρο Μαξίμου και να κάνει διαπιστώσεις περί της ποιότητας των Ευρωπαίων εταίρων και Δανειστών μας. Η ευθύνη του είναι απέναντι στον ελληνικό λαό, τον οποίον οφείλει να βγάλει από το χάος προς το οποίο τον οδηγεί αυτή η πολιτική».

Τι απαντά σε όσους ζητούν τη συγκρότηση Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας:

«Αν αρχίσει να μιλά κανείς για Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας είναι σαν να λέει ότι ‘θέλουμε κι εμείς να ξαναγυρίσουμε σε υπουργεία’. (…)

Αυτό που έχει σημασία δεν είναι ποιος θα γίνει υπουργός αλλά να καταλήξουμε σε μια κοινή αντίληψη για τη διαπραγμάτευση και σε ποιο σημείο θα πρέπει να κλείσει αυτή η ιστορία.

Είμαστε προ του χείλους της αβύσσου. Μπλοφάρουμε χωρίς να έχουμε ‘Plan B’ αλλά ελπίζοντας ότι η γεωπολιτική θέση μας θα επιβάλλει στην Ε.Ε. τη στήριξή μας έστω και την έσχατη ώρα.

Μακάρι να είναι σωστό, όμως εμείς οι ίδιοι υποθηκεύουμε ακόμα κι αυτό το επιχείρημα: Ζητάμε από τον αμερικανικό παράγοντα να πιέσει τους Γερμανούς, την ίδια στιγμή που ενώ οι ΗΠΑ δεν έχουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία, θα τους μπούμε στο μάτι και θα πάμε στη Ρωσία. Ξέρουμε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να τελειώσει ο αγωγός στον οποίο η Ελλάδα έχει προσυπογράψει και από το έδαφος της οποίας περνά. Τελικά ο κ. Λαφαζάνης περνά διάταξη για τον ‘Turkish Stream’ έναν αγωγό που δεν υπάρχει ούτε στα όνειρα και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αλλά εμείς πρέπει να μπούμε στη μύτη τους. Από τη μια ζητούμε βοήθεια ενώ από την άλλη θέλουμε να τους ‘πικάρουμε’ ενώ τους έχουμε ανάγκη. Πόσα μέτωπα θα ανοίξουμε συγχρόνως;

Δεν έχω αντίρρηση. Αν αντέχουμε να τα ανοίξουμε και να επιβάλλουμε τη θέλησή μας σε όλο τον πλανήτη, αλλά υπάρχει έστω κι ένας που να πιστεύει ότι έχουμε αυτή τη δυνατότητα; Ο κ. Τσίπρας ίσως να αισθάνεται ότι είναι και ο Μέγας Αλέξανδρος».

Γιατί όμως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα μπορεί να αλλάξει το μέλλον της Ευρώπης:

«Στη Βουλή είχε λεχθεί ότι η Ελλάδα μπορεί να αυτοκτονήσει και από τις πιτσιλιές του αίματός της να αισθάνεται πως ζημίωσε και τους άλλους.

Έχουμε ευθύνη έναντι των Ελλήνων πολιτών, απέναντι σε όσους πάλεψαν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης και τα κατάφεραν, αλλά κυρίως και προς εκείνους που δεν τα κατάφεραν και είναι άνεργοι σήμερα. Ξεχνούμε τους ανέργους σήμερα λες και δεν υπάρχουν. Πρέπει να δημιουργήσουμε μια ελπίδα σ’ αυτόν τον κόσμο. (…)

Ουδείς έχει δώσει εντολή στον κ. Τσίπρα και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να πάρουν τέτοιες αποφάσεις, ούτε καν εκείνοι που τους ψήφισαν. Εάν θέλουν να βγάλουν την Ελλάδα από την Ευρώπη και το ευρώ, ας πάνε στην ελληνική κοινωνία με όποιο τρόπο θέλουν και να το πουν ευθέως.

Δεν είμαι από εκείνους που τους αρέσει η διαδικασία των εκλογών. Αλλά αν είναι να βγούμε σιωπηροί από την Ευρώπη και το ευρώ, τότε χίλιες φορές να πάμε σε μετωπική εκλογική σύγκρουση και μετά έκαστος εφ’ ω ετάχθη.

Ούτε πρόσωπα ούτε κόμματα ούτε παρατάξεις έχουν σημασία απέναντι στη σωτηρία του τόπου. Απέναντι στους παλαβούς που θεωρούν ότι υπάρχει μέλλον της Ελλάδας εκτός Ευρώπης να αναμετρηθούμε τότε μετωπικά.

Έχει την υποχρέωση ο κ. Τσίπρας να επιστρέψει στην κοινωνία και να ζητήσει νέα εντολή. Αυτό που κάνει ή φαίνεται ότι πάει να κάνει, εκφεύγει των ορίων της εντολής που έχει κατά πολύ. Ο καλύτερος δρόμος ήταν να καταλήξει σε έναν έντιμο συμβιβασμό. Αν λοιπόν δεν μπορεί ή δεν θέλει, ας πάμε σε εκλογές.

Δεν μπορεί να διολισθήσουμε σιωπηρά εκτός της Ευρώπης. Τουλάχιστον να το παλέψουμε σε μια διαδικασία διαλόγου με την ελληνική κοινωνία».