Ακολουθούν τα κύρια σημεία από τις παρεμβάσεις του κ. Δένδια:

Για την πιθανή συμφωνία ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τους Δανειστές:

«Κατ’ αρχήν θα πρέπει να δούμε τη συμφωνία, η οποία ωστόσο πρέπει να κλείσει. Αυτή η καθυστέρηση των 120 ημερών έχει κοστίσει στην ελληνική κοινωνία και την Οικονομία πάρα πολύ.

Έχουμε χάσει περίπου 30 δισ. ευρώ από καταθέσεις, σχεδόν 20 δισ. από την αξία των εταιρειών, περί τα 5 δισ. από ευρωπαϊκά κονδύλια κι ένας Θεός ξέρει τι άλλο. (…)

Όσον αφορά αν έχουμε άλλα να χάσουμε, ας ρωτηθούν εκείνοι που διαπραγματεύονται. Εάν ήθελαν να ήμαστε μέρος της διαπραγμάτευσης, είχαμε δεχθεί ευθύς εξαρχής να είμαστε μέλη της διαπραγματευτικής ομάδας. Περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα, να το κρίνουμε.

Σας λέω εκ των προτέρων ότι είναι βέβαιο, εφ’ όσον έχουν χαθεί και δύο μονάδες ανάπτυξης, θα είναι χειρότερο απ’ αυτό που θα μπορούσε να πετύχει η χώρα τον Ιανουάριο, αν αυτή η κυβέρνηση είχε τη στοιχειώδη γνώση και επάρκεια να μπορέσει να καταλήξει γρήγορα.

Βλέπουμε αυτό το παιγνίδι σκιών επί τέσσερις μήνες, όμως δεν αντέχουμε άλλο. Έχουν “στεγνώσει” οι πάντες».

Αν θα έπρεπε η Κυβέρνηση να συμφωνήσει αμέσως σε υφεσιακά μέτρα:

«Θα μπορούσε να συμφωνήσει αναπτυξιακά μέτρα. Δεν βλέπω να έχει καταθέσει αυτή η κυβέρνηση ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, το οποίο απερρίφθη. Το νομοθετικό έργο αυτής της κυβέρνησης, της κυβερνώσας Αριστεράς ύστερα από 50 χρόνια διεκδίκησης της εξουσίας, είναι το πιο φτωχό νομοθετικό έργο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ποτέ.

Είναι αποσπασματικές ρυθμίσεις θεμάτων εδώ κι εκεί, ένα επονείδιστο νομοθέτημα που αφορούσε στην ουσία, φωτογραφικά, τον Ξηρό κaι ένα άλλο πολύ κακό νομοθέτημα, του κ. Μπαλτά, που διαλύει ό,τι υπάρχει στην Ελληνική Παιδεία. Αυτό είναι το κυβερνητικό έργο της Αριστεράς, τις πρώτες 120 ημέρες. (…)

Η προηγούμενη κυβέρνηση έπεσε και ο ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε τη χώρα σε εκλογές για να παρουσιάσει ως αναπτυξιακή προοπτική του την άνοδο του ΦΠΑ; Αυτό είναι το κύριο μέτρο ανάπτυξης της Οικονομίας που είχε στη φαρέτρα του; (…)

Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να κάνει, το οποίο εν πάση περιπτώσει εμείς δεν μπορούσαμε και το οποίο δεν φαίνεται πουθενά, ενώ ακούμε ότι η λύση θα είναι η αύξηση του ΦΠΑ; Ο ΕΝΦΙΑ και ο Φόρος Πολυτελείας παραμένουν, ο Φόρος Αλληλεγγύης αυξάνεται, όλοι οι φόροι εκεί βρίσκονται. Τι είναι αυτό που έχει η κυβέρνηση εκτός από υφεσιακά μέτρα; Αυτό που ακούω συνεχώς, όλο αυτόν τον καιρό είναι υφεσιακά μέτρα. Δεν υπάρχει η παραμικρή αισιοδοξία».

Ποιο πνεύμα θα πρέπει να επικρατήσει αν προκύψει μια «κακή συμφωνία»:

«Μια ‘κακή συμφωνία’ μπορεί να είναι καλύτερη από μια ‘μη συμφωνία’. Θα προτείνω στη Ν.Δ. να συνέλθει η Κοινοβουλευτική Ομάδα και να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε. Να αποφασίσουμε εντίμως τη στάση μας και αν χρειαστεί να στηρίξουμε την κυβέρνηση, να το πράξουμε.

Στήριξη όμως δεν σημαίνει μια ψευδεπίγραφη στήριξη στα λόγια, σημαίνει και ουσιαστική κριτική, την οποία η κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιήσει προς όφελός της».

Σχολιάζοντας το θέμα που έχει προκύψει με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος:

«Το ζήτημα δεν είναι αν η κυβέρνηση εξοργίστηκε προσωπικά με τον κ. Στουρνάρα, η αιτία είναι το e-mail που έφυγε από το γραφείο του. Κοίταξε κανείς το περιεχόμενο του μηνύματος; Υπήρχε κάτι ψευδές και ανακριβές σ’ αυτό;

Ήταν μια ακριβέστατη και μετριοπαθής περιγραφή όσων έχουν κοστίσει στην πατρίδα μας οι 110 ημέρες αναποφασιστικότητας. (…)

Θα μου άρεσε να ακούσω μια κυβέρνηση που δεν θα κατηγορεί τον κεντρικό τραπεζίτη για κακούς τρόπους, αλλά να αντιτείνει πως αυτό που περιέχει το mail είναι λάθος για τους x, y λόγους. Επειδή όμως η κυβέρνηση γνωρίζει πως το mail είναι ακριβές και περιγράφει τον πανάκριβο λογαριασμό που έχουμε πληρώσει, επικαλείται θέματα «θεσμικά» με κατηγορίες για διαρροές κλπ.

Ως κοινωνία και πολιτική ζωή δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Οι διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Στουρνάρα αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να βγει η Οικονομία από την κρίση.

Λυπάμαι να πω ότι η περιγραφή σε αυτό το mail που φέρεται να προήλθε από το γραφείο του κεντρικού τραπεζίτη είναι, δυστυχώς, απολύτως ακριβής και με στεναχωρεί».

Όσον αφορά τη φυσιογνωμία της Ν.Δ.:

«Εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, οφείλουμε να είμαστε ένα μεγάλο φιλελεύθερο κόμμα, που σημαίνει ότι μπορούμε να δεχθούμε και τη διαφορετική άποψη. Δεν σημαίνει να προβάλλεις της δική σου άποψη πάνω σε όλους και να απαιτείς την αποδοχή της. (…)

Πρέπει να αναπροσαρμόσουμε το λόγο μας προς την κοινωνία στο πλαίσιο του φιλελευθερισμού και της ιδρυτικής διακήρυξης του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Από κει και πέρα, αν γίνει με πειστικότητα και ειλικρίνεια, θα μας επαναφέρει στα φυσιολογικά μας όρια, δηλαδή πάνω από το 40%.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης πέτυχε 47% και ο Κώστας Καραμανλής 46%. Δεν είμαστε κόμμα του ‘20 και κάτι τοις εκατό’, πόσω μάλλον ένα κόμμα λιγότερο του 20%. Δεν είναι αυτή η φιλοδοξία και η στόχευσή μας. (…)

Όλα πρέπει να αλλάξουν στη Ν.Δ. Αν ήταν προϊόν θα μιλούσαμε για ‘rebranding’. Πρέπει συνολικά να αλλάξουμε εσωτερικά εμείς, ο προεκλογικός μας λόγος, οι προτάσεις μας στην κοινωνία, να υπάρξει αυτοκριτική, να είμαστε ανοικτοί. Πρέπει να αλλάξουν όλα. Αν δεν γίνει αυτό, δεν έχουμε μέλλον».

Πώς πρέπει να διαμορφωθεί η νέα πρόταση της Ν.Δ. προς το λαό:

«Αν νομίζουμε, εμείς στη Ν.Δ., ότι η ελληνική κοινωνία σε κάποια στιγμή θα έρθει και θα μας ζητήσει συγγνώμη που δεν μας ψήφισε τον Ιανουάριο και θα μας επαναφέρει θριαμβευτές στην εξουσία, κάνουμε ένα πολύ μεγάλο λάθος. Η κοινωνία θα μας γυρίσει την πλάτη.

Σε πολλούς τομείς πρέπει να αλλάξουν και οι πολιτικές μας επί τη βάσει των σφαλμάτων που κάναμε κατά τη διακυβέρνηση, όπως λ.χ. η φορολογική πολιτική. Είναι φιλελεύθερο κόμμα αυτό με τη φορολογική πολιτική που εφάρμοσε συνολικά, για να μην πω τα χιλιοειπωμένα για τη φορολογία στα ακίνητα.

Υπάρχει διατυπωμένη πρόταση για εμάς, να εκχωρήσουμε το σύνολο των φόρων κατοχής ακινήτων (πείτε όπως θέλετε ΕΝΦΙΑ, κλπ.) στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και να διακόψουμε την κεντρική χρηματοδότηση προς αυτήν».

Όσον αφορά το επιχείρημα ότι οι δανειστές απαιτούσαν συγκεκριμένη πολιτική από την προηγούμενη κυβέρνηση:

«Δικαιολογία απέναντι στην ελληνική κοινωνία πως ό,τι κάναμε, το κάναμε εξαιτίας των δανειστών κι εμείς δεν έχουμε ευθύνη, είναι μια ψευδεπίγραφη δικαιολογία. Η συνταγματική υποχρέωση ανήκει στην κυβέρνηση που εκλέγει ο ελληνικός λαός.

Αν η κυβέρνηση αυτή, αναγκάζεται να κυβερνήσει εναντίον των πεποιθήσεών της, αυτό που οφείλει να κάνει είναι να καταθέσει την εντολή της. Εμείς σαν Ν.Δ. έχουμε υποχρέωση να διατυπώσουμε ένα νέο αναπτυξιακό πρόγραμμα απέναντι στην ελληνική κοινωνία, κάτι που δεν έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ».

Σχετικά με το συνέδριο και την πιθανότητα αλλαγής ηγεσίας:

«Το τελευταίο που πρέπει να απασχολεί τη Ν.Δ. και τα στελέχη της είναι ποιος και εάν θα είναι υποψήφιος Πρόεδρος. Αν η Ν.Δ. δεν συζητήσει σοβαρά την πολιτική, την εικόνα και την πρότασή της προς την κοινωνία, είναι παντελώς αδιάφορο ποιος θα είναι Πρόεδρος της Ν.Δ (…).

Πρέπει να καταλήξουμε σε κάτι ευρύτερο.

Αν η πρότασή μας στην κοινωνία είναι μια πρόταση στενή, στο άκρο του πολιτικού φάσματος, ωθούμενη συνεχώς προς τα Δεξιά -χωρίς πιθανότητα επιτυχίας προς το μέλλον- δεν είναι βέβαιον ότι πάρα πολλούς από εμάς, μας ενδιαφέρει να την εκπροσωπήσουμε».