Ομιλία στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σ.ν. για την ταχύτερη εκδίκαση πράξεων διαφθοράς πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων

Με την επί της αρχής συγκατάθεση της Νέας Δημοκρατίας ψηφίστηκε την Τετάρτη 28η Σεπτεμβρίου από την Ολομέλεια της Βουλής το σ.ν. του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την ταχύτερη εκδίκαση πράξεων διαφθοράς πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων, καθώς επίσης υποθέσεων που χαρακτηρίζονται με πράξη του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ως μεγάλου κοινωνικού ενδιαφέροντος και μείζονος δημοσίου συμφέροντος.

 

Κατά την αγόρευσή του, ο βουλευτής Κέρκυρας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, κ. Νίκος Δένδιας, σημείωσε ότι ερέθισμα του νομοσχεδίου στάθηκε η γενικευμένη αντίληψη περί ατιμωρησίας του πολιτικού κόσμου, αντίληψη που εξομοιώνει, ωστόσο, άκριτα, τα πάντα και τους πάντες. 

Όπως υπενθύμισε χαρακτηριστικά, ήταν με νόμους των κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ, της δεκαετίας του 1990, ώσπου τους άλλαξε η ΝΔ, που η απιστία σε βάρος του Δημοσίου μετατράπηκε από κακούργημα σε πλημμέλημα και δόθηκε, επιπλέον, η δυνατότητα στις ΔΕΚΟ, υπό την έγκριση του οικείου υπουργού, να αναθέτουν όπου ήθελαν, απευθείας, χωρίς διαγωνισμό, δημόσιες συμβάσεις αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, ανοίγοντας, με αυτόν τον τρόπο, διάπλατα το δρόμο της διαφθοράς και της ατιμωρησίας:

«Η διαφθορά δεν εκπηγάζει εξ ουρανού, ούτε εκ της φύσεως του Έλληνα, όπως ο κ. πρωθυπουργός κατασυκοφαντούσε τη χώρα στην Ευρώπη, μόλις κέρδισε τις εκλογές, περί του διεφθαρμένου λαού, των διεφθαρμένων αξιωματούχων. 

Η διαφθορά εκπηγάζει από συγκεκριμένα νομοθετήματα και συγκεκριμένες αντιλήψεις ασκήσεως εξουσίας. 

Διεφθαρμένοι κρατικοί λειτουργοί υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, σε όλη την Ευρώπη, αν θέλετε, πολύ ικανότεροι ως προς την άσκηση της διαφθοράς από τους δικούς μας. Το θεσμικό πλαίσιο είναι εκείνο που τους αποτρέπει. Το θεσμικό πλαίσιο και οι νόμοι έχουν και πατέρα, έχουν και εισηγητή, έχουν και κυβερνητική πλειοψηφία, η οποία τις φέρνει εδώ και τις ψηφίζει αυτές τις διατάξεις και έχουν και ανθρώπους, οι οποίοι τις ανέχονται.

»Επαναλαμβάνω ότι θα ψηφίσουμε το νομοθέτημα. 

Η διαφθορά, όμως, δεν αντιμετωπίζεται με τέτοια νομοθετήματα. Το νομοθέτημα αυτό δεν αποτελεί ένα σημαντικό βήμα, δυστυχώς, δεν αποτελεί ούτε ένα μικρό βήμα. 

Αποτελεί απλώς μια ένδειξη προθέσεων, η οποία υπό συγκεκριμένους όρους θα ερμηνευτεί από την κοινωνία κατά τρόπο λανθασμένο, ως συνολική αναγνώριση ευθύνης ενός πολιτικού συστήματος.

»Πρέπει, λοιπόν, να ξεκινήσουμε από τη βάση, να πούμε την αλήθεια στους Έλληνες πολίτες, να πούμε την αλήθεια στην κοινωνία, να πούμε τι έχει γίνει στραβά όλα αυτά τα χρόνια από το πολιτικό σύστημα ναι, από σας ναι, από μας ναι, από την ίδια την κοινωνία, για να είμαστε εξηγημένοι, και, από εκεί και πέρα, δια της προσφυγής στη λαϊκή βούληση, της ανανεώσεως της εντολής, με σαφή και ειλικρινή ατζέντα, να πορευτούμε προς το αύριο. 

Αλλιώς, νομοθετήματα σαν κι αυτό, έστω κι αν προσωρινά δημιουργούν κάποια σημειολογία, στο τέλος της μέρας, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι πιθανότατα μένουν ανεφάρμοστα».

Μετάβαση στο περιεχόμενο