Ακολουθούν τα βασικά σημεία από τη συνέντευξη του κ. Δένδια:

•Έχω πάψει να μπορώ να παρακολουθήσω το σκεπτικό αυτής της κυβέρνησης εδώ και πολύ καιρό, όπως και να μπορώ να την προβλέψω. Κι αυτό γιατί ο καθένας από μας κινείται θεσμικά και με κριτήριο την κοινή λογική ενώ η κυβέρνηση έχει άλλα κριτήρια και άλλο τρόπο λειτουργίας.

•Θα ήθελα να αποφύγω να πέσω στην ίδια παγίδα με την κυβέρνηση και να μπω κι εγώ στην λογική των παρεμβάσεων στην Δικαιοσύνη.

Αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί συνεχώς να δημιουργεί αντιπερισπασμούς να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα και έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον θεσμικής κατεδάφισης στη χώρα. Δεν πρόκειται να μείνει τίποτα όρθιο στο τέλος.

•Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν, στην προσπάθειά τους να συσπειρώσουν την σκληρή, παλιά κομματική τους βάση, λειτουργεί απολύτως ζημιογόνα για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου.

•Υπάρχει ένα βιβλίο «Οι Αριστερές της Γαλλίας». Το λέω γιατί αν το διαβάσει κανείς θα δει ότι πάντα στην ιστορία υπάρχουν πάρα πολλές… Αριστερές και ότι επίσης, η Αριστερά έχει τη συνήθεια να διασπάται, ιδίως ως κυβερνώσα Αριστερά. Πάντως εμείς ζούμε μία από τις χειρότερες εκδοχές. Έχουμε εμπειρίες και σοσιαλδημοκρατίας και σοβαρής ιταλικής Αριστεράς (Μπερλινγκουέρ στην Ιταλία). Υπάρχουν άλλες εμπειρίες πολύ σοβαρότερες και πολύ πιο θεσμικές, στο πλαίσιο της Αστικής Δημοκρατίας.

•Εδώ έχουμε μια απόπειρα θεσμικής κατεδάφισης του Κράτους, όπως το καταλαβαίνουμε και το κατανοούμε στο σύγχρονο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

•Δεν κατονομάζω συγκεκριμένους υπουργούς ή βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ γιατί υπάρχουν δύο επιλογές: Ή είναι ατομική άποψη κάποιου και οφείλει ο Πρωθυπουργός να πράξει τα δέοντα ή είναι συλλογική κυβερνητική ευθύνη. Αυτό που αναδεικνύεται είναι ότι όλα αυτά τα περίεργα που ακόμα, προφανώς η κυβέρνηση τα καλύπτει, είναι η συλλογική της αντίληψη.

•Όλα αυτά τα οποία, υπό συνθήκες άλλης κυβέρνησης, δεν θα υπήρχε Πρωθυπουργός ο οποίος να τα ανεχθεί για ένα τέταρτο της ώρας, σήμερα γίνονται απολύτως αποδεκτά.

•Δεν έχω καμία αντίρρηση να σχολιάζει ο Υπουργός. Το ερώτημα είναι αν αυτό συνιστά θεσμικά παρέμβαση σε εκκρεμή διαδικασία.

•Πράγματι, κι εγώ έχω εκφράσει άποψη. Αλλά πότε; Για την παρέλευση του 18μηνου και όταν υπήρχε αμέλεια. Το ξαναλέω: Δεν επιθυμώ να πέσω στην ίδια παγίδα που έπεσε ο υπουργός Δικαιοσύνης. Νομίζω ότι ήταν λάθος του.

•Αυτό που με τρομάζει είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα συλλογικό φαινόμενο που δεν αφορά μόνο έναν θεσμό ή έναν άνθρωπο ή μια αντίληψη. Εδώ έχουμε μια συλλογική απόπειρα κατεδάφισης. Όπου κι αν γυρίσει κανείς, όποιο στοιχείο αυτού που συνιστά μια οργανωμένη ευρωπαϊκή κρατική οντότητα κι αν κοιτάξει, η κυβέρνηση επιτίθεται. Δεν μπορεί έτσι να υπάρχει κράτος. Φοβάμαι ότι αυτό είναι μέσα στην κυβερνητική νοοτροπία.

•Η ελληνική κοινωνία πρέπει να διαλέξει σε τι κόσμο θέλει να ζει. Θέλει να ζει σε αυτόν τον κόσμο; Εμείς λέμε ότι δεν βάλαμε την Ελλάδα στην Ε.Ε., δεν την απελευθερώσαμε και δεν πολέμησαν γενιές και γενιές Ελλήνων, για να διαλύσουμε το κράτος μόνοι μας.

•Μπορούμε να γίνουμε πάλι θετικό παράδειγμα, για το πώς μια κοινωνία μπορεί να περάσει μέσα από τον λαϊκισμό, να υποστεί τεράστιες ζημιές και ενωμένη, να ξεφύγει από αυτό και να πάει μπροστά.

•Χρειάζονται και τα δύο (η καταγγελία και η πρόταση). Η ΝΔ έχει υποχρέωση να καταγγείλει, αλλά έχει ακόμα μεγαλύτερη υποχρέωση να δώσει σαφές δείγμα γραφής, τι θέλει να κάνει.