Ακολουθούν τα βασικά σημεία από τη συνέντευξη του κ. Δένδια:

Η δεύτερη αξιολόγηση έκλεισε με 1μιση χρόνο καθυστέρηση και με σωρεία μέτρων ύψους 14,5 δις. Η κυβέρνηση δεν πήρε μια οριστική ρύθμιση για το χρέος. Πήρε μια λεκτική διατύπωση.

Η κυβέρνηση είχε θέσει 3 στόχους (κλείσιμο αξιολόγησης, χρέος, ποσοτική χαλάρωση). Πήρε τον 1 καθυστερημένα και με τεράστια δαπάνη. Αυτό είναι τεράστια στρατηγική ήττα.

Ουδείς είναι εναντίον της εθνικής συνεννόησης, εφόσον αυτή γίνεται υπό κανόνες διαφάνειας και σοβαρότητας.

Έκαναν αυτό που τους λέγαμε να μην κάνουν, μας λοιδορούσαν και κάθε φορά που έφταναν στο παρά… δύο τους αδιεξόδου, τότε άφηναν να εννοηθεί ότι θέλουν να συνεννοηθούμε, δηλαδή να μοιράσουμε τη ζημιά. Αυτό δεν είναι εθνική συνεννόηση.
Όταν χρειάστηκε, βάλαμε πλάτη με κόστος.
Πώς να συνεννοηθείς με κάποιον που σε λέει «προδότη», «πουλημένο», «γερμανοτσολιά»;

Οτιδήποτε προσπαθήσαμε να κάνουμε σε αυτήν την πολύ δύσκολη περιοχή (Μενίδι), εγκαταλείφθηκε.

Στο κέντρο της Αθήνας, όλοι οι δείκτες εγκληματικότητας καλπάζουν. Δεν υπάρχει αστυνομική παρουσία, δεν υπάρχει πολιτική διάθεση προστασίας του πολίτη, επιβολή, δηλαδή, του κράτους του νόμου.

Δεν χρειαζόμαστε μόνο βούληση αλλά και άλλη αστυνομία. Η Αστυνομία μας είναι αστυνομία του ’60, διαρθρωμένη με εκείνα τα πρότυπα. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Ο νόμος που πέρασε το ’14, προέβλεπε τελείως άλλου τύπου Αστυνομία και ο νόμος αυτός δεν εφαρμόστηκε. Υπάρχει πλήρης υποχώρηση του κράτους δικαίου.

Το πρόβλημα δεν λύνεται με αντιδράσεις αυτοδικίας. Αυτό είναι το χειρότερο. Θέλεις βάθος χρόνου, πρόγραμμα ενσωμάτωσης, εκπαίδευση των νέων γενεών. Και των αθιγγάνων. Τα παιδιά πρέπει να υποχρεωθούν να πάνε στο σχολείο. Δεν είναι μόνο θέμα καταστολής και Αστυνομίας. Είναι πιο πολύπλοκο αλλά δεν είναι κάτι που δεν γίνεται.

Ο πληθυσμός των αθιγγάνων που έχουμε εκεί είναι κάτι παραπάνω από 10.000. 500 περίπου από αυτούς πρέπει να παρουσιάζονται, λόγω παραβατικότητας, στα αστυνομικά τμήματα. Τεράστια αναλογία πληθυσμού και παραβατικότητας. Εκεί πρέπει να υπάρχει «χειρουργική» επέμβαση του κράτους, δηλαδή να αντιμετωπίσει τις εστίες της εγκληματικότητας στην πηγή τους και στα συγκεκριμένα φυσικά πρόσωπα κι όχι να θεωρήσει ότι υπάρχει συνολική ομάδα πληθυσμού η οποία παρανομεί. Αν το κάνει αυτό, χαρίζει εκατοντάδες παιδάκια στην παρανομία.

Προσυπογράφω την δήλωση του κ. Μητσοτάκη ότι δεν είναι κατάλληλη η συγκυρία για την εκδήλωση της ΠΟΑΣΥ στα Εξάρχεια.

Όλα τα προβλήματα χρειάζονται ηρεμία από την πλευρά του κράτους και άσκηση πολιτικής επί τη βάσει του νόμου και του δικαίου.

Δεν υπάρχει στρατιωτικός εχθρός στα Εξάρχεια. Υπάρχει παρανομία, η οποία, όμως, είναι εξατομικευμένη και αφορά συγκεκριμένα άτομα. Δεν στιγματίζουμε ούτε περιοχές ούτε ομάδες. Έχουμε υποχρέωση να αποκαταστήσουμε την έννομη τάξη. Είχε αρχίσει να γίνεται αυτό. Σας θυμίζει τη «Βίλα Αμαλία», το οικοδόμημα της Μαρίας Κάλλας, τις επιχειρήσεις στο Πολυτεχνείο και στη Νομική.