«Κατ’ αρχάς έχουμε ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει δυο βασικούς άξονες. 

Το πρώτο και κύριο είναι η σύσταση Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής, το οποίο καλύπτει τις πρώτες έξι διατάξεις του νομοσχεδίου. 

Το τι είναι ταμείο κοινωνικής συνοχής το έχουμε συζητήσει επανειλημμένως. 

Ποια είναι η ανάγκη που δημιούργησε τη σύστασή του; Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε. Δηλαδή, είναι απαραίτητη η σύσταση Ενικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής; Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι δεν το χρειαζόμαστε. 

Το νομοθέτημα δημιουργεί ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, του δίνει ένα τίτλο «Εθνικό Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής». Ο τίτλος είναι σημειολογικά καλός. Εξηγεί πώς θα λειτουργεί αυτό το ταμείο, πού θα βρει τους πόρους και πώς θα διοικηθεί ώστε αυτό το ποσό να επιστρέψει στους ουσιαστικούς δικαιούχους.

Αυτό μνημονεύεται μέσα στο νομοθέτημα. Μέσα από τον ορισμό του οικονομικά ασθενούς φαίνεται ότι έχει γίνει μία επιλογή. Πάνω σε αυτό ίσως θα ήταν χρήσιμο να ακουστούν σχόλια, αν υπάρχουν. 

Το συγκεκριμένο νομοθέτημα υιοθετεί ένα μοντέλο το οποίο δεν επιτρέπει στους νόμους της αγοράς να λειτουργήσουν μόνοι τους χωρίς κρατική παρέμβαση. 

Είναι ένα πασιφανές δείγμα κατευθείαν οικονομικής παρέμβασης στην κοινωνία.

Έχει και ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό το οποίο ελπίζω ότι θα το καταστήσει τελικά αποτελεσματικό. Αυτό είναι ότι τα χρήματα αυτά δεν περνούν μέσα από πολύπλοκους κρατικούς μηχανισμούς. Πηγαίνουν κατευθείαν σε ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και από εκεί κατευθείαν στον τελικό αποδέκτη, το φυσικό πρόσωπο το οποίο έχει ανάγκη ενίσχυσης. 

Η Βουλή των Ελλήνων, όλοι μας, έχουμε μια κεφαλαιώδη πρόκληση, Να διατηρήσουμε στην ελληνική κοινωνία το αίσθημα της συνοχής, ότι σε αυτή την κοινή προσπάθεια είμαστε όλοι μαζί. 

Δεν είμαστε χώρια, δεν υπάρχουν οι προνομιούχοι και οι μη. 

Οφείλουμε να δείξουμε ότι μας ενδιαφέρει, «βάζουμε πλάτη». Αυτό εδώ το νομοθέτημα με τα πρώτα έξι άρθρα αποδεικνύει ότι η Κυβέρνηση Καραμανλή έχει πρόθεση να «βάλει πλάτη». Το σύνολο των παρατάξεων της Βουλής των Ελλήνων θα πρέπει να δείξει ότι έχει διάθεση να «βάλει πλάτη». 

Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από αυτό το νομοθέτημα είναι την προφανή διάθεση της Κυβέρνησης να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή, να μην επιτραπεί στους νόμους της αγοράς και στην κοινωνική πραγματικότητα να ανοίξει το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς, στους έχοντες και στους μη έχοντες, να δώσουμε την εικόνα, να δώσουμε το μήνυμα, αν θέλετε το επίκαιρο μήνυμα λόγω των ημερών που έρχονται αλλά και το διαχρονικό μήνυμα μιας χώρας που δεν είναι μεγάλη και μπορεί να κρατήσει την κοινωνία της ενωμένη και μας πονάει και για τους μη έχοντες και για τους μη κατέχοντες».