«Κύριε Πρόεδρε,έχω την τάση να βλέπω την διαδικασία στις επιτροπές σαν μια διαδικασία συζήτησης και ανταλλαγής απόψεων , παρά μια διαδικασία εκφωνήσεως φιλιππικών λόγων . 

Ο προϋπολογισμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ο κατ’ εξοχήν τυπικός νόμος. Είναι ένας νόμος που δεν έχει ουσιαστική διάταξη δικαίου. Ψηφίζεται μεν από τη Βουλή, αλλά δεν είναι κανόνας δικαίου. Από την άλλη όμως, είναι ένας νόμος ο οποίος στην πραγματικότητα, αποτελεί σαφή εκδήλωση προθέσεων της εκάστοτε κυβέρνησης και νομίζω ότι έτσι οφείλουμε να τον αντιμετωπίζουμε. Στο επίπεδο αυτό οφείλουμε να διεξάγουμε τον διάλογο.

Μπαίνουμε και σε μια διαδικασία διαλόγου για το πώς πρέπει να συντάσσεται με μια νοήμονα διαδικασία ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός.

Από την άλλη, δεν μπορεί παρά να είναι ενοχλητικό, να εμφανιζόμαστε εδώ ως ακροατές φιλιππικών εναντίον της Κυβέρνησης για συγκεκριμένους λόγους, οι οποίοι ελάχιστα την αφορούν γιατί η Κυβέρνηση εκλήθη να σηκώσει ένα τεράστιο βάρος .Ένα βάρος το οποίο της παρεδόθη μέσα από τις οικονομικές συνθήκες, που οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, μετά από παραμονή στην εξουσία σχεδόν δύο δεκαετιών διαμόρφωσαν .Αυτό δεν μπορεί να περάσει ούτε από ένα ούτε μετά από δύο ή τρία χρόνια. 

Αυτές οι παράμετροι θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να δημιουργούν τα γνωστά προβλήματα στη διαχείριση της ελληνικής οικονομίας. Και βέβαια, υπάρχει το πολιτικό επιχείρημα των στελεχών της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: «εμάς μας τιμώρησε ο λαός». Κατά συνέπεια, βρείτε εσείς άκρη τι να κάνετε. Αυτό είναι και ακουστικά εύηχο και πιθανόν, ψυχικά λυτρωτικό, όταν το λέει κανείς. Αυτό θα είχε έννοια ως διατύπωση σκέψης, στο βαθμό, που η αποχώρηση συνοδευόταν από κάλυψη του ελλείμματος, δηλαδή αν ο διάδοχος στην άσκηση της εξουσίας δεν παρελάμβανε μια απολύτως μεμπτή κατάσταση. 

Στο βαθμό, όμως, που αυτό δεν συμβαίνει, νομίζω ότι μια τέτοια διατύπωση σκέψης, παρέλκει. 

Στο πλαίσιο της κατανομής των εισηγήσεων, εμένα προσωπικά με αφορά ως ομιλητή, το δημόσιο χρέος, οι εγγυήσεις, οι αποκρατικοποιήσεις και η αναθεώρηση του συστήματος των εθνικών λογαριασμών .Αυτά είναι ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο του προϋπολογισμού, το κεφάλαιο 4 και 6, από εκεί και πέρα, είναι και αυτά ένα κομμάτι του συνόλου, το οποίο παρουσιάζεται προς ψήφιση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων και θα κατατεθεί προς ψήφιση και στην Ολομέλεια της Βουλής. Βασικό ερώτημα: πώς πάει αυτή η οικονομία; 

Άκουσα τον κ. Ευθυμίου το πρωί, όπως και τον κ. Κουσελά. Αν κρατούσα αυτά που είπαν, χωρίς να διαβάσω την Εισηγητική Έκθεση θα κατέληγα ότι η Ελλάδα είναι πρo του χείλους της πτωχεύσεως ή είναι ήδη πτωχευμένη και ότι η Κυβέρνηση της ΝΔ έχει διαλύσει τη χώρα αυτά τα δύο χρόνια και τώρα πάει να την αποδιαλύσει, ότι τίποτα δεν στέκει.

Μου κάνει εντύπωση αυτό, διότι προέρχεται από ένα κόμμα, που από τις αγορεύσεις αυτές, δεν διακρίνουμε ποιο είναι το δείγμα γραφής του. 

Εκτός από μία καταστροφολογία, δεν μας δίνει συγκεκριμένες κατευθύνσεις εναλλακτικής πολιτικής, για να ακολουθήσει η παρούσα Κυβέρνηση ή που θα ακολουθούσε αυτό αν κυβερνούσε. Το να λάβει υπόψη του κανείς τους Αγορητές του KKΕ ή του Συνασπισμού, είναι μια σαφής τοποθέτηση. Κουβαλάνε μια ιδεολογία, προς τιμή τους, διαφορετική από τη δική μας, αποδεκτή, αλλά τελείως διαφορετική από τη δική μας και βάσει αυτής της ιδεολογίας, διατυπώνουν σαφή πρόταση διαχείρισης, απολύτως αδύνατη να εφαρμοστεί, για εμάς, αλλά με αρχή, μέση και τέλος. 

Ακούγοντας τους Αγορητές του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να βρει κανείς ούτε αρχή, μέση και τέλος. Το ΑΕΠ στην Ελλάδα αυξάνεται ή δεν αυξάνεται: Διότι, αν δεν αυξάνεται, τότε πράγματι είμαστε μια Κυβέρνηση, που οδηγεί τη χώρα στην καταστροφή και όταν κληθεί ο ελληνικός λαός, καλό θα ήταν να μας αλλάξει. Αλλά, αν αυξάνεται τι μας λέτε; 

Το δημόσιο χρέος μειώνεται ή όχι, ως ποσοστό του AΕΠ; Η ανεργία μειώνεται ή όχι στην Ελλάδα; Διότι, αν μειώνεται, η Κυβέρνηση πηγαίνει καλά. Αλλιώς, να μας αλλάξει ο ελληνικός λαός. Τα πάρα πολλά νούμερα, οι πάρα πολλοί αριθμοί δεν μας οδηγούν πουθενά. 

Όλη η κουβέντα είναι 3-4 μεγέθη. Εάν σε αυτά τα μεγέθη η Κυβέρνηση έχει βάλει ένα συν , μην καταστροφολογείτε, δεν έχει καμία έννοια. Μας λέτε για «μαγειρέματα» στον προϋπολογισμό. Εγώ ένα πράγμα ξέρω. Ήρθε ο κ. Αλογοσκούφης το πρωί και μας έδωσε ένα έγγραφο και μας είπε ότι από 30 Οκτωβρίου του 2006, για πρώτη φορά η EUROSTΑΤ αποδέχεται τους λογαριασμούς μας. 

Τι αντίλογος να υπάρχει σε αυτό; Εάν κρίνετε ότι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών δεν λέει την αλήθεια, μας φέρνει ένα άλλο έγγραφο.Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών το πρωί έφερε ένα κείμενο στα ελληνικά και στα αγγλικά, για όλα τα μέλη της Επιτροπής, με Τίτλο «Έκθεση Οικονομικών Φθινοπωρινών Προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ελλάδα: οι επενδύσεις ανακάμπτουν». Ψεύδεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Να πείτε σαφώς την άποψή σας. Ανέμενα από την Αξιωματική Αντιπολίτευση να καταθέσει σαφή πρόταση άσκησης πολιτικής. Αυτό δεν το άκουσα. Ίσως, στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής σας τακτικής, μια τέτοια διαδικασία επιφυλάσσεται για την Ολομέλεια. 

Ίσως αυτό που βλέπουμε να είναι μια «ομίχλη κρυψίματος» της πραγματικής σας πρότασης. Μακάρι να είναι αυτό και να μην είναι έλλειψη πολιτικής πρότασης για τη διακυβέρνηση της χώρας. 

Νομίζω, ότι ως προς το δημόσιο χρέος τα νούμερα είναι αναμφισβήτητα. Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Υπάρχει πτωτική τάση ως προς το ποσοστό του ΑΕΠ. Σε απόλυτες τιμές, δεν είναι πτωτικό. Σημασία έχει η σχέση με το ΑΕΠ. Η Εισηγητική Έκθεση εξηγεί γιατί δεν είναι πτωτικό. Γιατί καλείται να καλύψει το έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού, υποχρεώσεις των ασφαλιστικών ταμείων, να υλοποιήσει τα εξοπλιστικά προγράμματα και έχει συγκεκριμένους αριθμούς για τα εξοπλιστικά προγράμματα και αφορά και τις καταπτώσεις εγγυήσεων. Οι εγγυήσεις είναι ένα επίσης μεγάλο θέμα.

Εμείς, ως Νέα Δημοκρατία έχουμε μια μεγάλη ευαισθησία σε αυτό το θέμα και καταθέσαμε πρόταση, ως κόμμα, στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος, με την οποία είπαμε ότι οι εγγυήσεις είναι δημόσιο χρήμα και θα πρέπει η χορήγηση εγγυήσεων από το Ελληνικό δημόσιο να γίνεται με τυπικό νόμο όπως γίνεται και η επιβολή φόρου.Δηλαδή, σαν Κυβερνητική πλειοψηφία καταθέτουμε μια πρόταση με την οποία την δική μας εξουσία σαν Κυβέρνηση την μεταφέρουμε στη Βουλή. Δίνουμε τη δυνατότητα στη Βουλή να ελέγξει εφόσον το Σύνταγμα αναθεωρεί την χορήγηση εγγυήσεως. 

Εάν αυτό δεν είναι δείγμα γραφής, τι είναι; Υπάρχει το νομοθέτημα του 2006: Το v 3458/2006 «περί δημιουργίας κεντρικού συμβουλίου διαχείρισης και αξιολόγησης εγγυήσεων» , αν θυμάμαι καλά.

Τι άλλο να κάνουμε δηλαδή: Υπάρχει τεράστια μείωση των εγγυήσεων. Από 6% στο 1,1%. Τι άλλο πρέπει να κάνουμε για να δείξουμε ότι αυτή η «κερκόπορτα» του δημοσίου χρήματος που λέγεται κατάπτωση των εγγυήσεων του ελληνικού δημοσίου πρέπει να κλείσει για πάντα και να σταματήσει αυτή η ιστορία. Τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε, ώστε να εμφανιστεί η Κυβέρνηση μπροστά σας και να είναι αξιόπιστη. 

Μια Kυβέρvηση πoυ βάζει την εγγύηση τoυ ελληνικού δημοσίου, εκεί που και οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί επιτρέπουν και το οικονομικό συμφέρον της χώρας επιβάλει. Αποκρατικοποιήσεις μίλησαν, προηγουμένως, για την Αριστερά και για το ΚΚΕ. Έχουμε μια πλήρως διαφορετική θεώρηση του οικονομικού παγκόσμιου γίγνεσθαι.

Όμως, με την Αξιωματική Αντιπολίτευση οφείλω να σας πω ότι πάλι δεν καταλαβαίνω. Ναι, ή όχι στις αποκρατικοποιήσεις για να ξέρουμε τι γίνεται, διότι εάν η Αξιωματική Αντιπολίτευση μας πει όχι στις αποκρατικοποιήσεις και αναστρέψει τα πεπραγμέvα των κυβερνήσεων Σημίτη, ας καθίσουμε να κάνουμε κάποια συζήτηση σε άλλο πλαίσιο.

Όμως για εμάς η εφαρμογή ενός αποτελεσματικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων είναι αναγκαίο συστατικό πολιτικής και δεν θέλω να είμαι ευχάριστος στον παριστάμενο Υπουργό. Μερικοί από εμάς πιστεύουν ότι ακόμα πιο γρήγορα θα μπορούσαμε να είχαμε κινηθεί σε αυτό τον τομέα. Όμως, υπάρχει μια πραγματικότητα, υπάρχει ένα πετυχημένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων εδώ. Ένα πρόγραμμα που προβλέπει, εάν θυμάμαι καλά, 1.065.000.000 ευρώ και ήταν πάνω από 1.070.000.000. Πρέπει να τους κατηγορήσουμε, δηλαδή; Ότι κακώς κάνουν αυτές τις αποκρατικοποιήσεις ή πρέπει να πάμε σε αυτή την παλιά λογική ότι πουλάμε τα «ασημικά» ενώ εσείς πουλήσατε και το «σπίτι». 

Οι αποκρατικοποιήσεις είναι τρόπος δημιουργίας εθνικού πλούτου. Δεν αποτελεί αλλοτρίωση εθνικού κεφαλαίου. Εάν δεν βάλουμε τους ιδιώτες στη διαχείριση της οικονομίας δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα.

Αυτό, πλέον, το αντιλαμβάνεται σχεδόν στο σύνολο του ο Ελληνικός Λαός με εξαίρεση τη διαφορετικότητα της Αριστεράς, για την οποία δεν θα πάψω να δηλώνω το σεβασμό μου. Δεν μπορείτε, λοιπόν, με αυτήν τη διατύπωση πολιτικού λόγου να εμφανίζεστε στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Άλλα πρέπει να μας πείτε. Θέλετε να μας κατηγορήσετε ότι δεν πάμε αρκετά γρήγορα.

Να καθίσουμε και να το κουβεντιάσουμε. Θέλετε να μας προτείνετε άλλη μέθοδο αποκρατικοποιήσεων ,ταχύτερη, αποτελεσματικότερη; Να το συζητήσουμε, αλλά η λογική του τύπου «εσείς πουλήσατε τα ασημικά, αλλά πουλάτε και τους τοίχους», είναι λογική της δεκαετίας του ‘50, ‘60. κ.λπ.Δεν μας οδηγεί πουθενά σήμερα. Υπάρχει μέσα στην Εισηγητική Έκθεση ένας ολόκληρος κατάλογος των δημοσίων επιχειρήσεων. 

Σας ερωτώ τι χρειάζεται το ελληνικό δημόσιο όλες αυτές τις επιχειρήσεις των οποίων πολύ εξ ημών δεν γνωρίζουν τα αρχικά. Παρεμπιπτόντως, τι είναι μια εταιρεία που λέγεται ΝΑΕΔ, την οποία έχει το ελληνικό δημόσιο 100%; Πέστε μας να τις πουλήσουμε και αυτές. Αλλά μην μας λέτε να μην αποκρατικοποιούμε.

Δώστε μας σαφή εντολή να κινηθούμε γρηγορότερα.Πραγματικά, το Ελληνικό δημόσιο χρειάζεται όλες αυτές τις επιχειρήσεις, εδώ, που είναι καταγεγραμμένες και θα πρέπει να κατηγορήσουμε την Κυβέρνηση η οποία επιδιώκει αποκρατικοποιήσεις; Επιδιώκει ένα ρωμαλέο και ταχύ πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. 

Πρέπει να κατηγορήσουμε το Δημόσιο, το οποίο αναβάθμισε το χαρτοφυλάκιο μιας Αγροτικής Τράπεζας, η οποία παρελήφθη σε όποια κατάσταση παρελήφθη; Υπήρχε Έλληνας, ο οποίος θυμόταν την ύπαρξη στο τραπεζικό γίγνεσθαι του Ταχυδρομικού Tαμιευτηρίoυ; Όμως, αυτή η Κυβέρνηση αναβάθμισε το Tαχυδρομικό Ταμιευτήριο και το έβαλε στους νόμους της αγοράς.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ ξαναλέω ότι πρέπει να καταλήξουμε όχι σε αριθμούς αλλά σε μια ξεκάθαρη πολιτική κατεύθυνση. 

Οι αποκρατικοποιήσεις είναι μονόδρομος και μάλιστα υπό το κράτος και των νέων νομοθετικών ρυθμίσεων που υπάρχουν με τα ΣΔΙΤ. Υπάρχει ένα λαμπρό εργαλείο, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δημιουργίας πλούτου.

Η αναθεώρηση του συστήματος εθνικών λογαριασμών παρουσιάζεται ως κυβερνητική αλχημεία, γιατί τι σχέση έχει με την Κυβέρνηση; Προέρχεται από την στατιστική υπηρεσία και είναι υποχρέωση μας, την οποία θα έπρεπε να είχαμε εκτελέσει μέχρι το 2005 από την Ε.Ε. 

Νομίζω ότι κατά τη συζήτηση του προσχεδίου της Επιτροπής ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης, στα πρακτικά τα οποία ήταν πάνω από 5 σελίδες η τοποθέτησή του έδωσε σαφέστατες εξηγήσεις, γιατί αυτό πρέπει να γίνει. 

Και μάλιστα ο κ. Υπουργός κατέθεσε πίνακες, στους οποίους κάνει σύγκριση των βασικών εθνικολογιστικών μεγεθών χωρίς να σημαίνει αυτό ότι τα καινούργια λαμβάνονται υπόψη. Διότι φανταστείτε τι θα γινόταν εάν ερχόμασταv με τα καινούργια εδώ. Αλλά τα καταθέτει και στην αντίληψη της Εθνικής Αντιπροσωπείας. 

Για ποια λαθροχειρία και ποιο μαγείρεμα μιλάμε; Ίσως στην Ολομέλεια να πρυτανεύσει ένα άλλο κλίμα αντιμετώπισης του Προϋπολογισμού και ίσως η Αξιωματική Αντιπολίτευση, εδώ να έχει μια συγκεκριμένη τακτική, αλλά στην Ολομέλεια της Βουλής να προσέλθει με μια σαφή πολιτική πρόταση, η οποία να γίνει αντικείμενο μιας συζήτησης με την Κυβέρνηση. Εάν όμως η Αξιωματική Αντιπολίτευση έρθει στην Ολομέλεια με τοποθετήσεις ανάλογες των τοποθετήσεων εδώ, τότε θα έχουμε απλώς παράλληλες ομιλίες χωρίς κανένα διάλογο.»