Μεταξύ άλλων, ο κ. Δένδιας ανέφερε:

• Αυτό που είπε ο κ. Βούτσης χτες στη Βουλή, ότι είμαστε σε προεκλογική περίοδο, το παίρνουμε τις μετρητοίς. Ούτως ή άλλως το 2019 είναι προεκλογική χρονιά και αν κρίνουμε από τα πεπραγμένα του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, νομίζω ότι πια η προτεραιότητα και το κριτήριο των πάντων από την κυβερνητική πλευρά είναι οι επερχόμενες εκλογές. Τώρα, το αν θα γίνουν σε δύο ή σε πέντε μήνες, δε νομίζω ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία. Έχω παραιτηθεί από το παιχνίδι των προβλέψεων. Επί ΣΥΡΙΖΑ όλα απρόβλεπτα είναι, διότι απλώς πολύ λίγα είναι λογικά.

• Έχει επιλέξει αυτή η κυβέρνηση την ένταση και σε αυτό μπορώ να καταλάβω τη λογική της. Θεωρεί ότι η ένταση την εξυπηρετεί, διότι η ένταση παρεμποδίζει τη δυνατότητα να αρθρώσεις επιχείρημα και να γίνει κατανοητό. Άρα λοιπόν, η κυβέρνηση θα οξύνει και θα οξύνει διαρκώς τον λόγο της. Αυτή άλλωστε υπήρξε και η πορεία της τα προηγούμενα χρόνια. Εμείς όταν λέτε ότι ανταποδίδουμε, εννοούμε ότι απλώς απαντάμε. Δεν χρησιμοποιούμε τους ίδιους υβριστικούς χαρακτηρισμούς.

• Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας χτες είπε ότι έχει “βγει από τα ρούχα” του. Ποιος “ήπιος” το λέει αυτό; Η “Αυγή” κάνει το κομματικό της καθήκον, σεβαστό είναι και αυτό. Συμπαθής είναι σαν εφημερίδα, η τελευταία κομματική εφημερίδα που υπάρχει, αλλά μην υπερβάλλουμε κιόλας.
• Ο κ. Τσίπρας δεν αφήνει να υπάρξει μια σοβαρή συζήτηση για τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και το πώς θα βγούμε από την κρίση. Αυτή η συζήτηση που αναφέρατε είναι καίρια για το μέλλον της χώρας, η χώρα πρέπει να υποστεί ριζική μεταβολή τα επόμενα χρόνια εάν θέλει να επιβιώσει. Αλλαγή; Μεταρρύθμιση; Πέστε το όπως θέλετε. Η οικονομία της Ελλάδας πρέπει να προσαρμοστεί στην οικονομία του 21ου αιώνα. Αυτό όχι μόνο δε γίνεται, αλλά δεν γίνεται και η συζήτηση για το πώς θα γίνει. Οδηγούμαστε να γίνουμε η οικονομία η οποία λειτουργεί υπό όρους τρίτου κόσμου και γιατί συμβαίνει αυτό; Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη, αλλά δεν την ενδιαφέρει. Βλέπετε το αποτύπωμά της σε όλες τις ενέργειές της. Το βλέπετε στον προϋπολογισμό που κατέθεσε, έννοιες όπως καινοτομία, start ups, θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας, ιδιωτικά πανεπιστήμια, συνδεδεμένη έρευνα με την αγορά, δεν της λένε κάτι.

• Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία ανατρέχει σε άλλα πρότυπα, πρότυπα της δεκαετίας του 1980 και αυτά προσπαθεί να αναπαράξει, όχι χωρίς υστεροβουλία. Η υστεροβουλία της έγκειται στο ότι σε αυτό το περιβάλλον μπορεί να ανθίσει και να επικρατήσει. Σε ένα άλλο περιβάλλον πιο σύγχρονο, πιο ανταγωνιστικό, αυτή η κυβέρνηση δεν έχει ρόλο και θέση. Φαντάζεσθε τους Υπουργούς αυτής της κυβέρνησης σαν Υπουργούς κυβέρνησης μιας σοβαρής Ευρωπαϊκής χώρας; Οι μισοί δε θα μπορούσαν να σταθούν. Αλλά μας κατεβάζει όλους σε έναν κοινό παρονομαστή.

• Το ότι η δική μας πολιτική αφορά τις “ελίτ” και του κ. Τσίπρα τον λαό είναι ένα μεγάλο ψέμα. Ιστορικά η Νέα Δημοκρατία ή ιστορικά η παρουσία της Κεντροδεξιάς, δεν αφορά την αριστοκρατία. Εάν θέλετε, οι οικονομικές ελίτ της χώρας υποστήριξαν τους Φιλελεύθερους του Ελευθέριου Βενιζέλου. Άρα λοιπόν αυτά τα οποία μας εκπέμπει ως κατηγορίες ο κ. Τσίπρας, δεν μας αφορούν και πολύ. Άλλωστε ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού οικονομικού κατεστημένου στήριξε το ΠΑΣΟΚ του κ. Σημίτη, μην γελιόμαστε για αυτό. Αυτά τα οποία λέει ο κ. Τσίπρας είναι ανιστόρητα και δεν είναι και σωστά.

• Εμείς είμαστε ένα λαϊκό κόμμα, εάν χάσουμε την επαφή μας με τον λαϊκό κόσμο είμαστε χαμένοι. Η αγροτιά ιστορικά μας υποστήριξε και τα λαϊκά στρώματα. Επί της ουσίας ξέρετε, αυτές οι διαχωριστικές γραμμές του κ. Τσίπρα είναι του παρελθόντος. Εδώ πρέπει να μιλήσουμε για την οικονομία και την κοινωνία του μέλλοντος, για την κοινωνία των παιδιών μας. Αυτά τα οποία λέει ο κ. Τσίπρας, η προσπάθεια δημιουργίας ενός ρεύματος αντι-ελιτισμού, γίνεται γιατί βλέπει ότι αυτό “πιάνει” στην Ευρώπη σε ένα βαθμό και “πιάνει” και σε ένα κομμάτι του κόσμου. Δυστυχώς εμείς αντιμετωπίζουμε μια προηγούμενη πρόκληση, την πρόκληση της οικονομικής ανάπτυξης. Ας αναπτύξουμε την οικονομία μας, ας φτάσουμε στο επίπεδο των χωρών της Ευρώπης και ας δούμε μετά το κίνημα του αντι-ελιτισμού. Στην Ελλάδα δεν έχουμε ελίτ δυστυχώς, δεν έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο.

• Το ότι ο κ. Τσίπρας πραγματοποιεί συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη την ημέρα έναρξης του Συνεδρίου μας, δεν είναι κάτι που είθισται. Ο κ. Τσίπρας κάνει συνεχώς πράγματα καινοφανή και δυστυχώς πράγματα που κατεβάζουν ένα σκαλί πιο κάτω το επίπεδο. Εγώ θα ήθελα ειλικρινά να υπάρχει μια άλλη σχέση μεταξύ των κομμάτων. Βεβαίως είμαστε αντίπαλοι, αλλά στην πραγματικότητα τι σημαίνει αντίπαλοι στην πολιτική; Είμαστε συνομιλητές ενός διαλόγου με αντικείμενο το καλό του τόπου, οφείλουμε να υπηρετούμε τον τελικό σκοπό και το ύφος μας να προσαρμόζεται σε αυτόν τον τελικό σκοπό. Δεν μπορεί να μετατρεπόμαστε σε υβριστές ο ένας του άλλου. Αυτά είναι γελοία πράγματα που γίνονται, δεν είναι σοβαρά.

• Το να γίνεται ένα Συνέδριο και για την τόνωση του συλλογικού ενθουσιασμού δεν είναι κακό κ. Τσίμα. Τέλειο δεν είναι κανένα κόμμα, ούτε εμείς, όπως και η κάθε ανθρώπινη προσπάθεια. Νομίζω θα ήταν ωφέλιμο να έχουμε μια μεγαλύτερη σαφήνεια στη διατύπωση του προγράμματος διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Βαρέθηκε η κοινωνία από τα μεγάλα λόγια και τις ευγενείς δήθεν προθέσεις. Περιμένει να ακούσει συγκεκριμένα πράγματα και νομίζω ότι εμείς, οι περισσότεροι σε αυτό το κόμμα που είναι άνθρωποι χαμηλών τόνων και μιας συγκεκριμένης προσέγγισης – ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι κατεξοχήν ο αρχηγός αυτού του ύφους – μπορούν να προσφέρουν στην κοινωνία μια σαφή κυβερνητική πρόταση οριοθέτησης των ελπίδων μας και των προσδοκιών μας για το μέλλον του τόπου και να κριθούμε επί τη βάσει αυτής.

• Έχουμε μια κοινωνία καθημαγμένη. Εάν σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο Πρωθυπουργός, όπως και ο κ. Μητσοτάκης το έχει πει πολλές φορές, είναι ότι καλώς ή κακώς έχει χάσει η Ελλάδα το 25% του ΑΕΠ της, άρα αυτή η κοινωνία έχει υποστεί βαριά πλήγματα. Δεν είναι εύκολο να ενθουσιαστεί και επίσης έχει υποστεί και την απίστευτη κοροϊδία των τελευταίων ετών. Οι ελπίδες της διαψεύστηκαν με το χειρότερο τρόπο από συγκεκριμένο κόμμα, από συγκεκριμένο πολιτικό ηγέτη που είναι και ο Πρωθυπουργός της χώρας. Είναι επιφυλακτική η κοινωνία, μην περιμένουμε θαύματα. Μόνο αν αποδείξουμε ότι αξίζουμε την εμπιστοσύνη της μπορούμε να επαναφέρουμε κάποιο ενθουσιασμό σε προσεχείς εκλογικές μάχες.