“Είμαι δε σίγουρος ότι μία νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, όταν έρθει στα πράγματα με την εντολή του ελληνικού λαού, θα αποκαταστήσει με κόπο και μόχθο –γιατί χρειάζονται πάρα πολλές προσπάθειες πολλών ετών- τη δημόσια ασφάλεια ως το μέγιστο αγαθό που επηρεάζει αμέσως και όχι εμμέσως την ελληνική οικονομία, την ανάπτυξη της πατρίδας και την έξοδο απ’ αυτήν την απίστευτη κρίση”.

«Κύριοι συνάδελφοι, δεν θα καταναλώσω τα δώδεκα λεπτά που δικαιούμαι από τον Κανονισμό. Τις παρατηρήσεις που έχω να κάνω επί των άρθρων θα τις διατυπώσω αύριο. Στα περισσότερα από αυτά αναφέρθηκε ήδη ο εισηγητής μας, ο κ. Ιωαννίδης. Ούτως ή άλλως, επί της αρχής του νομοθετήματος η Νέα Δημοκρατία έχει τοποθετηθεί και έχει τοποθετηθεί θετικά. Ξαναλέω ότι υπάρχουν θέματα παρατηρήσεων στα άρθρα, τα οποία θα έχουμε αύριο όλο τον καιρό να τα συζητήσουμε.

Είμαι, όμως, ικανοποιημένος για ένα λόγο, διότι ο παριστάμενος Υπουργός ξεκίνησε την ομιλία του και κατανάλωσε τέσσερα λεπτά από αυτήν, για να αναφερθεί όχι στα στενά θέματα που αφορούν το συγκεκριμένο νομοθέτημα, αλλά ακριβώς σε κάτι που είναι πολύ ευρύτερο, πολύ σημαντικότερο και άπτεται και του πνεύματος αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας. Και αυτό είναι η τωρινή κατάσταση της πρωτεύουσας του κράτους έξω από την Αίθουσα αυτή, μία κατάσταση η οποία είναι απολύτως θλιβερή, μία κατάσταση η οποία απάδει όχι μόνο σε μία πρωτεύουσα κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και σε μία πρωτεύουσα οποιουδήποτε κράτους σε οποιαδήποτε ήπειρο, ακόμα και την πιο καθυστερημένη.

Πρέπει να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η Αθήνα και η Ελλάδα ως χώρα στερούνται του μεγίστου αγαθού της δημόσιας ασφάλειας. Η ελληνική Κυβέρνηση έχει αποτύχει πλήρως να εξασφαλίσει στους Έλληνες πολίτες το αγαθό της δημόσιας ασφάλειας. Και υπάρχουν για αυτό βαρύτατες –επαναλαμβάνω, βαρύτατες- πολιτικές ευθύνες. Υπάρχουν βαρύτατες ευθύνες για τον τρόπο χειρισμού των χθεσινών απίστευτων επεισοδίων, που έχουν αφήσει την Αθήνα ουσιαστικά σε ερείπια, που έχουν στερήσει την περιουσία πολλών συνανθρώπων μας, που έχουν βυθίσει στην παρακμή για πολλαπλή φορά το κέντρο της πρωτεύουσας του κράτους, που έχουν οδηγήσει σε απελπισία μεγάλα κομμάτια του ελληνικού πληθυσμού, που έχουν δημιουργήσει ανεργία, που έχουν δημιουργήσει υστέρηση, που έχουν δημιουργήσει μία άθλια εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, τη στιγμή που μάχεται κυριολεκτικώς για την επιβίωσή της υπό τις δυσχερέστερες συνθήκες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Και όλα αυτά δεν συνέβησαν εκ του μηδενός ούτε είναι ένα επιχειρησιακό σχέδιο που κακώς εκτελέστηκε εχθές και επέτρεψε στους συνήθεις κουκουλοφόρους να δηώσουν, να κάψουν και να λεηλατήσουν την πρωτεύουσα του κράτους. Είναι αποτέλεσμα μακρών πολιτικών αστοχιών της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, η οποία με συνέπεια και συνέχεια πρώτα εμπόδισε καθ’ όσον μπορούσε, όσο ήμασταν εμείς Κυβέρνηση και κατόπιν δεν χρησιμοποίησε το τεράστιο θεσμικό οπλοστάσιο το οποίο υπήρξε, ακριβώς για να εξασφαλίσει το δικαίωμα στη δημόσια ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών.

Και εξηγούμαι, για να τα λέμε καθαρά. Η Νέα Δημοκρατία άφησε το ν. 3783/2009 για τις κουκούλες, τον οποίο η τότε Αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ, σύμπασα δε και η Αριστερά μαζί της, κατηγορούσε και δεσμεύτηκε ότι θα αλλάξει. Αυτό το νόμο, βεβαίως, δεν τόλμησε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να τον αλλάξει, παρά τα όσα είχαν πει διάφοροι Υπουργοί, μεταξύ των οποίων ο κ. Χρυσοχοΐδης, ο κ. Καστανίδης και άλλοι. Όμως, τον αποδυνάμωσε ηθικά και δεν τον χρησιμοποίησε επιχειρησιακά, επιτρέποντας σ’ αυτούς τους ανθρώπους –επαναλαμβάνω- να δηώνουν την πρωτεύουσα του κράτους.

Δεν χρησιμοποίησε, λοιπόν, το ν. 3783/2009 ούτε το ν. 3772/2009 ούτε καν το ν. 4000/2011 για το άσυλο, ο οποίος ψηφίστηκε με πρωτοβουλία της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τον οποίο στηρίξαμε απολύτως και παρακαλέσαμε την Κυβέρνηση για την εφαρμογή του. Κοινώς, αγνόησε και δεν δημιούργησε το σύστημα καμερών. Επίσης, δεν έδωσε την εντολή στην Ελληνική Αστυνομία να παρέμβει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, εφ’ όσον δεν υπήρχε πλέον άσυλο και να αποκαταστήσει την έννομη τάξη. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν αυτά τα οποία σήμερα θρηνούμε.

Λέω ξανά ότι υπάρχουν τεράστιες ευθύνες. Πιστεύω, κύριε Υπουργέ, καίτοι δεν είστε καθ’ ύλην αρμόδιος, ότι θα έπρεπε να ξεκινήσετε την ομιλία σας ζητώντας συγγνώμη από τους Έλληνες πολίτες εκ μέρους αυτής της Κυβερνήσεως και της προηγουμένης Κυβερνήσεως, της οποίας επίσης ήσασταν μέλος, γι’ αυτή τη βαρύτατη παράλειψη, αυτήν την ασυγχώρητη παράλειψη, η οποία φέρνει τη χώρα πολύ-πολύ πίσω.

Πρέπει, επίσης, η Κυβέρνηση να έρθει εδώ να δώσει δια του αρμοδίου Υπουργού συγκεκριμένες εξηγήσεις για το τι πήγε στραβά, για το πώς έγιναν τα πράγματα και για το τι προτίθεται να κάνει για να μην επαναληφθούν τα ίδια στο μέλλον, αν και βεβαίως οι μέρες αυτής της Κυβερνήσεως και της Πλειοψηφίας των Υπουργών που ανήκουν στον πολιτικό χώρο του ΠΑΣΟΚ εκπνέουν. Είμαι δε σίγουρος ότι μία νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, όταν έρθει στα πράγματα με την εντολή του ελληνικού λαού, θα αποκαταστήσει με κόπο και μόχθο –γιατί χρειάζονται πάρα πολλές προσπάθειες πολλών ετών- τη δημόσια ασφάλεια ως το μέγιστο αγαθό που επηρεάζει αμέσως και όχι εμμέσως την ελληνική οικονομία, την ανάπτυξη της πατρίδας και την έξοδο απ’ αυτήν την απίστευτη κρίση.

Όμως, κυρίες και κύριοι, επειδή θέλω να είμαι καθαρός και ξάστερος, οι ευθύνες δεν είναι μόνο της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Άκουσα αυτές τις μέρες από την ευρύτερη Αριστερά απίστευτα πράγματα! Άκουσα ότι οι κουκουλοφόροι δήθεν είναι στοιχεία, λέει, κάποιου παρακράτους, υπονοώντας ότι οι κουκουλοφόροι ενεργοποιούνται κατ’ εντολή της Ελληνικής Αστυνομίας κάθε φορά που χρειάζεται κάτι τέτοιο, ώστε να αποτρέψουν ή να εμποδίσουν τις γνήσιες λαϊκές εξεγέρσεις.

Εάν αυτό είναι αλήθεια, κυρίες και κύριοι της Αριστεράς, τότε γιατί δεν μας αφήσατε και δεν μας ενισχύσατε στην προσπάθεια να βγάλουμε τις κουκούλες απ’ αυτούς τους κυρίους και να δούμε ποιοι κρύβονται από πίσω;

Εάν είστε βέβαιοι ότι κρύβονται αστυνομικοί από πίσω, γιατί δεν μας αφήνετε να βγάλουμε τις κουκούλες; Και γιατί, αντίθετα –και δεν τολμώ να το πιστέψω αυτό- διατυπώνονται από την ευρύτερη Αριστερά απόψεις ότι τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων είναι κουκουλοφόροι με γραβάτες;

Αυτές τις εξομοιώσεις, ποιο ηθικό σύστημα αξιών σας τις επιτρέπει και ποιος σας επιβάλλει ή τι σας ενισχύει για να σταθείτε αλληλέγγυοι στους κουκουλοφόρους που δημιουργούν αυτά που δημιουργούν, που καταστρέφουν την περιουσία των Ελλήνων πολιτών;

Τι είναι αυτό που σας κάνει πολιτικά να νιώθετε ότι υπάρχει ένα πολιτικό διακύβευμα για εσάς εκεί κι ότι η νομιμοποίηση της αριστεράς στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας περνάει μέσα από την ενίσχυση ή έστω την ανοχή τέτοιων πρακτικών;

Εδώ όμως, κυρίες και κύριοι, σιγά-σιγά φαίνεται καθαρά που πρέπει να τραβηχτούν οι γραμμές της επερχόμενης όχι μόνο πολιτικής και εκλογικής, αλλά και ιδεολογικής μάχης διότι εδώ η ελληνική κοινωνία έχει να παλέψει με ό,τι στραβό έγινε στον τόπο αυτό από το 1974 μέχρι σήμερα. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να καταλάβει ότι, εν πάση περιπτώσει, το γεγονός ότι εδώ και σαράντα χρόνια υπήρχε στην Ελλάδα δικτατορία, δεν νομιμοποιεί την αριστερά να λέει ό,τι θέλει, δεν νομιμοποιεί την αριστερά να δέχεται στους κόλπους της ό,τι είναι τελείως απαράδεκτο για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Η αριστερά πρέπει να επανέλθει στη λογική κι έχει υποχρέωση, εφόσον έχει συνομολογήσει το Σύνταγμα της χώρας, να συνομολογήσει και την προστασία των εννόμων αγαθών, που το Σύνταγμα αυτό εξασφαλίζει. Πρέπει να αντιληφθεί η αριστερά ότι δεν μπορεί να απέχει της λογικής, όταν διατυπώνει την πολιτική της σκέψη και να βοηθήσει να δημιουργήσουμε ένα αρραγές μέτωπο, ώστε να αντιμετωπίσουμε όλους αυτούς τους εκτός των θεσμών, που απειλούν ό,τι ιερότερο υπάρχει σ’ αυτήν τη χώρα. Διότι, κυρίες και κύριοι, μην γελιέστε. Η Ελλάδα διέρχεται αυτή τη στιγμή στιγμές υπαρξιακής αγωνίας. Η Ελλάδα οφείλει να διασφαλίσει το μέλλον της μέσα από την εξασφάλιση όλων αυτών των αγαθών που επιτρέπουν στην οικονομία να αναπτυχθεί.

Είναι φενάκη αν νομίζετε ότι οποιοδήποτε πακέτο βοήθειας από οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, το μεγαλύτερο πακέτο από την πιο γενναιόδωρη χώρα από πολλά υστερήματα των ευρωπαίων πολιτών, μπορεί να μας σώσει όταν το κέντρο της Αθήνας δημιουργεί αυτήν την εικόνα και βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Είναι αδύνατον οποιοσδήποτε να μας σώσει, εάν δεν σώσουμε εμείς πρώτα τον εαυτό μας. Και δεν μπορούμε να σώσουμε τον εαυτό μας, όταν γίνονται αυτά έξω απ’ αυτήν την Αίθουσα.

Οφείλω να πω και κάτι γενικά στην ελληνική κοινωνία. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να αποφασίσει για τη στάση της απέναντι στην Ελληνική Αστυνομία.

Κοιτάξτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα ψέματα έχουν τελειώσει, δεν χρειάζονται πια. Ξαναλέω, όπως είπε και ο Αντώνης Σαμαράς, ότι η χώρα είναι στο χείλος του γκρεμού. Πρέπει να αποφασίσουμε ξεκάθαρα τι είναι η αστυνομία. «Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» ή προστάτες του πολίτη; Δεν μπορούν να συντρέχουν και τα δύο. Δεν μπορείς να φωνάζεις τον αστυνομικό όταν τον έχει ανάγκη, αλλά να επιφυλάσσεις στον εαυτό σου το δικαίωμα να τον υβρίζεις ως «μπάτσο» σε οποιαδήποτε διαδήλωση και να του πετάς βόμβες μολότοφ.

Είναι και αυτοί εργαζόμενοι άνθρωποι, είναι και αυτοί οικογενειάρχες και μάλιστα οικογενειάρχες των 800 και 1.000 ευρώ και δίνουν όχι μόνο τη σωματική τους ακεραιότητα, αλλά και τη ζωή τους έτσι όπως έχουν καταλήξει τα πράγματα, για να προασπίσουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Πρέπει λοιπόν, λίγο-πολύ να καταφέρουμε να σοβαρευτούμε και να ξεχωρίσουμε το διακύβευμα από την πολιτική διαμαρτυρία.

Και ειλικρινώς, κυρίες και κύριοι της αριστεράς, επειδή πιστεύω στις καλές προθέσεις όλων και σέβομαι τα κίνητρα όλων, σας παρακαλώ θερμότατα να αποφύγετε από εδώ και πέρα δηλώσεις του τύπου αυτού, τοποθετήσεις του τύπου αυτού. Δεν βοηθούν εσάς, αλλά κυριότατα δεν βοηθούν την ελληνική κοινωνία και το δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο είμαι σίγουρος ότι πιστεύετε και στηρίζετε.

Κύριε Υπουργέ, θέλω να πω και δύο πράγματα για το Υπουργείο σας, τελειώνοντας την τοποθέτησή μου. Ήδη κατανάλωσα το πλείστο του χρόνου μου γι’ αυτό το οποίο θεωρούσα πολύ πιο σοβαρό.

Απέρχεστε ως Υπουργός και απέρχεστε ως Κυβέρνηση, κατά συνέπεια αυτά τα οποία λέω χρησιμοποιούνται μόνο ως επιμύθιο.

Κύριε Υπουργέ, είναι μεγάλη κουβέντα «Υπουργείο Πολιτισμού» στην Ελλάδα. Ο ελληνικός πολιτισμός είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Και οφείλω να πω –και δεν είναι δική σας ατομική ευθύνη, πιθανότητα είναι διαχρονική, αλλά την κληρονομήσατε και δεν τη βελτιώσατε- ότι το Υπουργείο σας δεν είναι αντάξιο των περιστάσεων. Λειτουργεί κι αυτό ως ένας φορέας που εμποδίζει την ανάπτυξη στη χώρα.

Υπάρχει όμως –όπως πολύ καλά ξέρετε, δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ, ισχύει για πάρα πολλά Υπουργεία- εκτεταμένη διαφθορά. Δεν είναι μόνο η διαφθορά όμως, κύριε Υπουργέ. Είναι το συνολικό πνεύμα που διέπει το Υπουργείο σας. Λείπει από δίπλα σας, αλλά θα ήθελα να είναι εδώ ο Υφυπουργός σας κ. Νικητιάδης. Έχω κρατήσει –ίσως του τις δώσω αύριο- τις απαντήσεις που έδωσε στο θέμα του φορέα διαχείρισης του πολιτιστικού μνημείου, που αποτελεί η Πόλη της Κέρκυρας. Θα καταλάβετε από το ύφος και το ήθος των απαντήσεων αυτών, πόσα στραβά πράγματα έχουν γίνει στο Υπουργείο σας.

Δεν σας τα λέω ως παραινέσεις, δεν έχει καμία έννοια. Ο καιρός σας τελειώνει, ευτυχώς ο καιρός του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση τελειώνει και ελπίζω ότι ο ελληνικός λαός θα δώσει μία νέα πλειοψηφία που θα μπορέσει με ένα φρέσκο μάτι να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά. Λυπούμαι όμως, ειλικρινά διότι απωλέσατε δυόμισι χρόνια εις βλάβην του ελληνικού λαού».