• Δεν θα έβαζα ούτε επίθετα ούτε προσδιορισμούς στο κατά πόσο είναι ηθικός, ανήθικος, έντιμος ή ανέντιμος ο τρόπος που πολιτεύεται κάποιος στη Β’ Αθήνας. Υπάρχει μια πραγματικότητα, ότι παραείναι μεγάλη η περιφέρεια στην οποία πρέπει να έχεις αναγνωρισιμότητα, είναι προφανές αυτό. Είναι μια περιφέρεια 1.700.000 ανθρώπων. Αλλά η γνώμη της παράταξης καθώς και η προσωπική μου είναι ότι με αυτή την κυβέρνηση σε αυτόν τον πολιτικό χρόνο, συζητήσεις περί εκλογικού νόμου είναι πάντοτε εκ του πονηρού.

• Καλό θα ήταν να συζητήσουμε πάλι τον εκλογικό νόμο – που ούτως ή άλλως υπήρξε συζήτηση και αυτό δεν ήρθε – σε πολιτικά «αθώο» χρόνο και υπό συνθήκες σοβαρότητας, όχι για να εξυπηρετηθούν οι εκλογικοί σχεδιασμοί κάθε φορά, κάποιας κυβέρνησης και μάλιστα σε αυτή τη συγκυρία της χειρότερης στους πολιτικαντισμούς κυβέρνησης που είδαμε ποτέ.

• Εάν αυτή η κυβέρνηση είχε στοιχειώδη σοβαρότητα, όλα αυτά τα πράγματα είτε το 2015 είτε το 2016 είτε εάν θέλετε στις αρχές του 2017, θα μπορούσαν να είχαν έρθει στο τραπέζι μιας έντιμης συζήτησης με τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ενώ τα θέματα εγέρθηκαν, η κυβέρνηση δεν θέλησε να τα συζητήσει. Κατά συνέπεια, ξαναλέω, τώρα στο τέλος της θητείας της να αρχίσουμε τις κουβέντες για αλλαγή των όρων του παιχνιδιού;

• Δε θα διαφωνήσω μαζί σας για την ανάγκη αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών, νομίζω θα συμφωνήσω με όσα είπατε και όσα με ευγένεια δεν είπατε.

• Δεν επέλεξα εγώ ή η Νέα Δημοκρατία την κυβέρνηση του τόπου. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να συζητήσουμε σοβαρά τα ζητήματα συνταγματικής αναθεώρησης υπήρχε άπλετος χρόνος και για να σας είμαι ειλικρινής θα είχαμε από την πλευρά μας και πολύ καλή διάθεση.

• Οι πολίτες θα κρίνουν, θα έρθει η ώρα της κάλπης και οι πολίτες θα αποφασίσουν αν η στάση η δική μας είναι σωστή ή της κυβέρνησης. Αυτό είναι το κυρίαρχο και αναφαίρετο δικαίωμά τους, ο λαός είναι το «αφεντικό» όλων μας,

• Το αντεπιχείρημα της Νέας Δημοκρατίας για την ψήφο των Ελλήνων της ομογένειας ήταν για να καταδείξει ακριβώς τον τρόπο που η κυβέρνηση κάνει τον σχεδιασμό της. Και η Νέα Δημοκρατία θέλησε με αυτό το επιχείρημα να καταδείξει το πόσο η κυβέρνηση απλώς προτείνει πράγματα με τη λογική μόνο να “πετάει την μπάλα στην εξέδρα” ή για να ξεκινήσει πάλι μια συζήτηση περί εκλογικού νόμου.

• Η «απλή και άδολη» αναλογική δεν είναι το εκλογικό σύστημα που χρειάζεται η Ελλάδα. αλλά ένα σύστημα με στοιχείο ενισχυμένης αναλογικής. Να συζητήσουμε πόσο να είναι αυτό, ποιο πρέπει να είναι, πώς πρέπει να υπολογίζεται, αλλά η απλή αναλογική νομίζω ότι δεν θα βοηθήσει τη χώρα.

• Εμείς ισχυριζόμαστε ότι αυτή η κυβέρνηση είναι επιζήμια για τη χώρα. Το καταλαβαίνουμε ότι κάθε πρόωρη εκλογική διαδικασία – αν και πια έχει πάψει να είναι και πολύ πρόωρη – δημιουργεί μια προσωρινή αναταραχή στην οικονομία και στη θεσμική λειτουργία. Από την άλλη όμως, ακριβώς επειδή η ζημιά που υφίσταται η χώρα από την παραμονή αυτής της κυβέρνησης είναι πολλαπλά χειρότερη από την προκήρυξη εκλογών, είμαστε υπέρ της προκήρυξης εκλογών στον συντομότερο χρόνο. Θέλουμε αυτή η κυβέρνηση να φύγει.

• Προφανώς δεν μπορούμε να επιβάλλουμε τις εκλογές εφόσον υπάρχει μια μικρή αλλά στέρεη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εμείς διατυπώνουμε την άποψή μας, είμαστε άμωμοι της ζημιάς που θα υποστεί ο τόπος και από εκεί και πέρα όταν έρθει η ώρα θα κριθούμε όλοι.

• Η κυβέρνηση έχει την τάση να ενοχοποιεί την αντιπολίτευση για όλα τα κακά που έχουν συμβεί από γεννήσεως του ελληνικού Κράτους, αυτό όμως δεν οδηγεί κάπου. Βεβαίως και η Νέα Δημοκρατία τις περιόδους που κυβέρνησε έκανε τα λάθη της, αλίμονο αν πει κάποιος ότι δεν έκανε λάθη. Συνολικά όμως οι μεγάλες ιστορικές επιλογές – η αποκατάσταση της Δημοκρατίας, η είσοδος της Ελλάδας στην τότε Ε.Ο.Κ. ή ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή “ανήκουμε στη Δύση” – είναι δικαιωμένες επιλογές. Επίσης η ελληνική κοινωνία κάθε τριετία ή τετραετία είχε το απόλυτο δικαίωμα να αποφανθεί επί αυτών των επιλογών. Πολλές φορές μας τιμώρησε και άδικα – όπως το 1981 που χάσαμε τις εκλογές ενώ σε με την σκληρή αντίδραση τότε του ΠΑΣΟΚ είχαμε βάλει τη χώρα στην Ε.Ο.Κ. – αλλά είναι σεβαστό καθώς ο ελληνικός λαός είναι το αφεντικό μας.

• Εάν πάμε στη μεταπολίτευση συνολικά, θα σας απαντήσω σε δύο επίπεδα. Πρώτον, η Ελλάδα ακόμα και τώρα μέσα στην κρίση είναι 10 φορές πιο πλούσια από ότι το 1974 και δεν έχω ακούσει κανέναν να πιστώνει κάποιον για αυτή την αύξηση, έστω και αν μέσα στην κρίση χάθηκε ένα κομμάτι περίπου 25%. Δεύτερον, η κυβέρνηση δεν έχει ποτέ παραδεχτεί το κομμάτι των ευθυνών που της αναλογεί, διότι οι άνθρωποι που την απαρτίζουν σήμερα είτε ένα πολύ μεγάλο μέρος τους ανήκε στο ΠΑΣΟΚ είτε ένα άλλο μέρος είχε θέσεις είτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ή στα πανεπιστημιακά εκπαιδευτικά ιδρύματα ή στην κοινωνία. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι υποστήριζαν θέσεις οι οποίες ήταν αιτία της κρίσης. Υποστήριζαν αύξηση δαπανών, αύξηση της απασχόλησης στο Δημόσιο περισσότερο “λασκάρισμα” των δημοσίων οικονομικών και είδαμε πού μας οδήγησαν.

• Όταν συνεχώς ζητούσες την αύξηση των δαπανών στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα χωρίς να καταλαβαίνεις ότι η χώρα δεν έχει αυτή τη δυνατότητα και δεν καταλάβαινες ότι κάπου πρέπει να γίνουν οικονομίες, τότε και εσύ (ως ΣΥΡΙΖΑ), στο βαθμό που σου αναλογεί βεβαίως, λιγότερο ίσως, αναντίρρητα έχεις ευθύνη.

• Έγιναν σημαντικά λάθη όπως επίσης υπήρξαν και σημαντικές επιτυχίες. Αυτό που είναι απαραίτητο σε αυτή τη φάση είναι να βρεθεί μια σαφής πορεία προς τα μπρος, πώς θα βγούμε από εδώ που είμαστε σήμερα και να πάμε σε ένα καλύτερο αύριο, διότι φοβάμαι ότι ούτε αυτός ο διάλογος διεξάγεται. Με όρους παρελθόντος δεν προδιαγράφεται το μέλλον.

• Ανήκω σε αυτούς που και ίσως με κάποιο κόστος προσπάθησαν στη δημόσια παρουσία τους να έχουν μια μετρημένη διατύπωση σκέψης. Αυτό δεν είναι εύκολο με αυτό που πέρασαν πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας διαχρονικά. Οφείλω να σας πω ότι σε πολλούς από αυτούς αξίζει έπαινος για το επίπεδο της αντίδρασής τους. Δεν χρειάζεται να σας θυμίσω τι άκουσαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας την περίοδο 2012-2015.

• Δεν αναφέρομαι μόνο στο επεισόδιο με τον Κωστή Χατζηδάκη. Τα επεισόδια ήταν συνεχή και κατά πάντων. Ο οποιοσδήποτε διανοείτο να περπατήσει, να εμφανιστεί, εάν δείτε τα επεισόδια που διοργανώνονταν εναντίων των συγκεντρώσεων τότε της Νέας Δημοκρατίας, των υποψηφίων βουλευτών και των στελεχών της, είχε πρόβλημα. Θυμηθείτε τους χαρακτηρισμούς που μας είχαν απευθύνει τη Βουλή. Νομίζω λοιπόν ότι όταν περάσει ο καιρός, δε χρειάζεται οξύτητα, πολλοί από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καλό θα ήταν να ζητήσουν συγνώμη από πολλούς πολιτικούς τους αντιπάλους, για το τρόπο που τους αντιπολιτεύτηκαν.

• Γενικά η Νέα Δημοκρατία και δια του αρχηγού της τήρησε ένα επίπεδο πολύ μεγάλης ευπρέπειας στην αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, τελείως αναντίστοιχης με αυτά που δέχτηκε όταν αυτή ήταν στην κυβέρνηση.

• Δεν έχω δυστυχώς την ψευδαίσθηση ότι αν φτάσουμε τον Αύγουστο θα κλείσει κάτι. Αυτό το οποίο θα συμβεί είναι ότι θα τελειώσει το κομμάτι της δανειακής σύμβασης, από το οποίο η Ελλάδα έπαιρνε χρήματα, αλλά θα παραμείνει το κομμάτι των υποχρεώσεών μας το οποίο χάρη στα απίστευτα λάθη της κυβέρνησης εκτείνεται για 97 χρόνια. Αυτό το οποίο είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρξει είναι να μιλήσουμε ανοιχτά για αυτό και να συμφωνηθεί στον βαθμό που μπορούμε με την ευρύτερη συναίνεση είναι ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο για τη χώρα: Πώς θα φύγουμε από εδώ και θα πάμε σε ένα σημείο που να έχουμε μεγαλύτερες δυνατότητες να μοιράσουμε πλούτο στο κοινωνικό σύνολο και ιδίως στους πιο ασθενείς οικονομικά. Η Νέα Δημοκρατία είχε ιστορικά και εξακολουθεί να διατηρεί μια σχέση πολύ σημαντική με τα λαϊκά στρώματα και τα αγροτικά στρώματα, που πάνω σε αυτούς στηριζόμαστε. Λυπάμαι όμως γιατί η κυβερνητική πρόταση, η όποια κυβερνητική πρόταση, όπως λένε «δεν αξίζει το χαρτί που είναι γραμμένη πάνω». Εμείς δεν την έχουμε δει για να κρίνουμε, αλλά συζητείται στις Βρυξέλλες και στους διαδρόμους και στις αίθουσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Θεσμών και της Τρόικας και όχι στο πλαίσιο της ελληνικής Βουλής ή με τα άλλα ελληνικά κόμματα.

• Κάθε κόμμα στην πορεία του προς τις εκλογές είναι υποχρεωμένο να κάνει μια συγκεκριμένη διατύπωση πολιτικού λόγου που να το καθιστά ελκυστικό, όμως ανάμεσα στο πώς θα παρουσιάσεις την άποψή σου και στο ψέμα υπάρχει μια χαώδης απόσταση. Η σημερινή Νέα Δημοκρατία, όπως και πολλές φορές στο παρελθόν – θυμηθείτε την προεκλογική εκστρατεία του 2009 με τον Κώστα Καραμανλή – δεν υπόσχεται και έχουμε κατηγορηθεί για αυτό. Είμαστε τόσο φειδωλοί που κατηγορούμαστε και λάβετε υπόψη κάτι που κανείς δεν αγνοεί, ότι έχουμε απέναντί μας ένα κόμμα που αποτελεί την επιτομή του λαϊκισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, έστω και αν τελευταία ορισμένα στελέχη έχουν μια ύστερη ωριμότητα και μια διάθεση να πουν τα πράγματα λίγο πιο καθαρά και πιο τίμια. Η Νέα Δημοκρατία ναι είναι πολιτικό κόμμα, πολλές φορές στον λόγο της έχει κάνει συμβιβασμούς, όμως και ιστορικά και τώρα είναι το κόμμα που έχει την πιο καθαρή αντιμετώπιση των ψηφοφόρων.

• Είμαστε όλοι οι Ευρωπαίοι εξαιρετικά ταυτισμένοι με την τοποθέτηση του Γάλλου Προέδρου Μακρόν (για τα θύματα στη Λωρίδα της Γάζας) και τα τηλεφωνήματα και τη γενικότερη θέση που εξέφρασε η Γαλλία ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να αντιμετωπιστεί και δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ότι δεν μπορεί να υπάρχει αίμα αθώων ανθρώπων, ότι πρέπει να υπάρχει αυτοσυγκράτηση και ότι η διεθνής πολιτική, ιδίως σε εξαιρετικά ευαίσθητες περιοχές, πρέπει να ασκείται με πολύ μεγάλη υπευθυνότητα και σοβαρότητα και όχι για την δημιουργία εντυπώσεων. Η προσπάθεια για δημιουργία εντυπώσεων στο τέλος καταλήγει οι δρόμοι, η έρημος και οι πλατείες να γεμίζουν με αίμα.