Μεταξύ άλλων, ο κ. Δένδιας ανέφερε:

• Στην Ελλάδα δεν έχουμε μεγάλη παράδοση ακροδεξιάς τρομοκρατίας και χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή από τις διωκτικές αρχές να μην επιτρέψουν να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο. Είναι ανησυχητικό το ότι βλέπουμε ανάπτυξη τρομοκρατίας σε ένα χώρο ο οποίος δεν είχε μέχρι τώρα στην Ελλάδα ισχυρή προϊστορία, όπως σε άλλες χώρες, π.χ. στην Ιταλία.

• Θεωρώ ότι είναι ένα φαινόμενο το οποίο πρέπει να αποκαλυφθεί. Και επειδή οι υπηρεσίες δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στο συγκεκριμένο χώρο πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικές ώστε να μην ξεφύγει, χωρίς οι διωκτικές αρχές να έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν.

• Έχουμε συγκεκριμένο κόμμα στην Ελλάδα που έχει μια παράδοση, με δικογραφίες σχετικά με διάφορα περιστατικά επιθέσεων, αλλά όχι κρυφά. Τα διαφήμιζε, ξέρετε, σε μεγάλο βαθμό.

• Θέλω πάντα να προσέχω τις διαφορές. Εδώ έχουμε μια καθαρά τρομοκρατική οργάνωση και σας ξαναλέω, οι ελληνικές διωκτικές αρχές δεν έχουν μεγάλη εμπειρία και θα έλεγα ότι πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικές, να αναπτύξουν την τεχνογνωσία τους, εάν έχει αναπτυχθεί το συγκεκριμένο φαινόμενο, να μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Το μόνο που δεν μας χρειάζεται είναι να έχουμε κι άλλης μορφής τρομοκρατία στη χώρα.

• Σε επίπεδο εφαρμογής του νόμου δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή διαφορά. Η αξιόποινη πράξη πρέπει να τιμωρείται, δεν έχει καμία σημασία από ποιο πολιτικό χώρο προέρχεται. Αλλά για να προσέξουμε, να αναλύσουμε, να προλάβουμε και να κολάσουμε το φαινόμενο, πρέπει να ξέρουμε από πού προέρχεται.

• Δε γνωρίζω να έχει κάποια ενημέρωση η Νέα Δημοκρατία στο θέμα των δύο στρατιωτικών, ο κ. Κοτζιάς βεβαίως ενημέρωσε χτες την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Αλλά πέραν αυτού δε γνωρίζω εάν υπάρχει κάποιος άλλος δίαυλος επικοινωνίας και ενημέρωσής μας από την κυβέρνηση.

• Γενικά η κυβέρνηση δεν έχει μεγάλη διάθεση να μας ενημερώνει. Το κάνει μόνο όταν αυτό πρέπει να γίνει και αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Εμείς σε αυτό το παιχνίδι δεν μπαίνουμε, είδατε για παράδειγμα στο Σκοπιανό με ποιον τρόπο το χειρίστηκε η κυβέρνηση, έναν τρόπο τελείως αντιπαραγωγικό για την επίλυση του θέματος.

• Δε θεωρώ ότι απειλείται η ζωή των Ελλήνων στρατιωτικών. Αν με ρωτάτε εάν θα προέβλεπα μια γρήγορη εξέλιξη θα σας έλεγα ότι το ελπίζω. Αλλά δεν υπάρχουν τα στοιχεία που θα μπορούσαν να μας επιτρέψουν να φτάσουμε σε αυτό το συμπέρασμα.

• Εάν με ρωτήσετε εάν αυτό ήταν ένα τυχαίο περιστατικό, επίσης θα σας πω όχι. Ήταν ένα επεισόδιο σε μια σειρά όξυνσης από την πλευρά της Τουρκίας, αλλά λέω και επιμένω ότι η κυβέρνηση έχει πολύ μεγάλες ευθύνες. Όχι γιατί διεκδίκησε οτιδήποτε ενάντια στους Τούρκους, αλλά επειδή δεν αντιλήφθηκε το πώς πρέπει να χειρίζεσαι την Τουρκία και προέβη σε όλες εκείνες τις ενέργειες που όξυναν τις σχέσεις μας. Αναφέρομαι στη ρητορική που είχε αναπτυχθεί από το Ελληνικό Υπουργείο Άμυνας, στην υπόσχεση του πρωθυπουργού κατά τον κ. Ερντογάν ότι θα επιστραφούν οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί – πέραν του Συντάγματος και των νόμων – η οποία φέρεται να δόθηκε από τον πρωθυπουργό, και ο κ. Τσίπρας δεν είπε ποτέ ότι ο κ. Ερντογάν λέει ψέματα.

• Εγώ θέλω να πιστέψω τον Έλληνα πρωθυπουργό αλλά δε μου δίνει την ευκαιρία, καθώς δε διέψευσε τον κ. Ερντογάν. Εάν ο Έλληνας πρωθυπουργός υπεσχέθη την επιστροφή, από εκεί και πέρα όλα αυτά δημιουργούν διάφορα ζητήματα ξέρετε, δεν είναι απλό.

• Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι εγώ αν ήμουν στη θέση των ελληνικών αρχών δε θα προέβαινα σε πανηγυρική ομολογία (για το πού βρίσκονταν οι δύο Έλληνες στρατιωτικοί) . Πρώτον, για λόγους τακτικής. Δε βλέπω σε τι ωφελεί η οποιαδήποτε “ομολογία”. Σε τι οδήγησε; Πάντως όχι σε αποκλιμάκωση του επεισοδίου. Δεύτερον, ας υποθέσουμε ότι οι Έλληνες στρατιωτικοί μπήκαν σε τουρκικό έδαφος. Και λοιπόν; Πρώτη φορά είναι; Στο παρελθόν τα επεισόδια αυτά γινόντουσαν χωρίς να το μαθαίνει καν ο αρμόδιος Υπουργός. Μιλούσαν οι διοικητές των περιοχών μεταξύ τους και επέστρεφαν, δεν υπήρχε κανένα θέμα.

• Σύμμαχος χώρα είναι η Ελλάδα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Από πού και ως πού λοιπόν, ένας Έλληνας στρατιωτικός που εισέρχεται σε τουρκικό έδαφος, κρατείται και προσάγεται σε δίκη; Τώρα αυτά τα πράγματα κάτι δείχνουν για τον τρόπο που η Τουρκία επέλεξε να δει τη σχέση μας. Οι εικόνες των δύο Ελλήνων στρατιωτικών δεν ήταν ευχάριστες.

• Αυτό δεν έγινε εν ψυχρώ. Είχαμε πληροφόρηση από βδομάδες τουλάχιστον ότι η Τουρκία θα προέβη σε επεισόδια. Βλέπουμε το επεισόδιο με το σκάφος του Λιμενικού και μετά βλέπουμε τη σύλληψη. Αυτό συμβαίνει γιατί η Τουρκία προχωρά σε μια σταδιακή όξυνση απαντώντας κάθε φορά που η Ελλάδα αρνείται τουρκική διεκδίκηση. όμως ξαναλέω, ποια είναι η ευθύνη η δική μας. Γιατί σε αυτό φταίει η κυβέρνηση: Πρώτον, δε διέγνωσε τον κίνδυνο και δεύτερον, θυμάστε τους λεονταρισμούς του Υπουργού Άμυνας με τα στεφάνια, τις βόλτες με ελικόπτερο, «πράματα και θάματα», δηλώσεις λες και ετοιμαζόμασταν να πάμε στην «κόκκινη μηλιά»;

• Γιατί καλείται ο Πρόεδρος Ερντογάν στην Αθήνα εάν δεν έχει διασφαλιστεί το περιβάλλον της επίσκεψής του;

• Να σας πω ποια είναι η διεθνής πρακτική: . Δεν καλείς κάποιον, ιδίως σε επίπεδο αρχηγού κράτους, εάν δεν έχει διασφαλιστεί ένα μίνιμουμ κατανόησης. Δεν το κάνεις γιατί φοβάσαι να μιλήσεις. Έχεις 15 διαύλους επικοινωνίας εάν θέλεις, αλλά αν σε αυτό το επίπεδο δεν πάει καλά η επίσκεψη, δε διορθώνεται. Δε γυρνάς στο σημείο που ήσουνα αλλά πολύ πιο πίσω. Αυτό που συνέβη, να έρθει για πρώτη φορά εδώ ο Πρόεδρος της Τουρκίας και να διατυπώσει διεκδικήσεις επί ελληνικού εδάφους για ελληνικό έδαφος και ελληνικά συμφέροντα δεν το έχουμε ξαναδεί ποτέ. Εγώ ο ίδιος έχω δει τον κ. Ερντογάν πάρα πολλές φορές. Έχει έρθει στην Αθήνα, έχουμε πάει εμείς στην Κωνσταντινούπολη, έχει έρθει επί Καραμανλή. Σε όλα αυτά ουδέποτε εμφανίστηκε τέτοια τοποθέτηση. Γιατί τώρα ξαφνικά να το κάνει; Και αν ο ίδιος επιθυμεί να το κάνει, εμείς γιατί του δίνουμε την ευκαιρία να το κάνει και να αναγκαστούμε να απαντήσουμε στην Αθήνα, άρα να υπάρχει κλιμάκωση και ούτω το κάθε εξής;

• Σωστά, στη Θράκη ο κ. Ερντογάν ήταν εξαιρετικά προσεκτικός και αυτό δεν το βλέπω θετικό με την εξής έννοια: Δείχνει ότι η έκρηξή του στην Αθήνα και οι διατυπώσεις των σκέψεών του ήταν μελετημένες.

• Δεν ερμηνεύω εγώ την Προεδρία της Δημοκρατίας, δεν είναι δουλειά μου. Εδώ συνέβη το εξής. Ο Τούρκος Πρόεδρος εμφανίστηκε στο Ελληνικό Προεδρικό Μέγαρο όταν την προηγούμενη μέρα το βράδυ είχε κάνει δηλώσει σε συνέντευξή του σε ελληνικό κανάλι και Έλληνα δημοσιογράφο οι οποίες ήταν πέρα των εσκαμμένων, μάλιστα ενόψει της επίσκεψής του. Ήταν δεδομένη η πρόθεση του κ. Ερντογάν να κάνει αυτές τις δηλώσεις και να προβληθούν, γνώριζε ότι απευθυνόταν στο ελληνικό κοινό και ότι αυτή η συνέντευξη αποτελούσε κίνηση εξωτερικής πολιτικής και όχι εσωτερικής κατανάλωσης στην Τουρκία. Επέλεξε να τα πει και να προβληθούν. Μου λέγεται μάλιστα, δεν ξέρω αν είναι ακριβές ότι το έκανε αγνοώντας τις υποδείξεις των συμβούλων του τις ημέρες της συνέντευξης. Άρα λοιπόν ο Πρόεδρος της ελληνικής Δημοκρατίας βρέθηκε προ μιας κατάστασης και έκρινε ότι έπρεπε να απαντήσει με αυτό τον τρόπο. Ούτως ή άλλως το λάθος ξεκινάει πολύ πιο πριν. Εγώ δεν θεωρώ ότι ο Έλληνας Πρόεδρος έκανε λάθος.

• Αυτή η συζήτηση μπορεί να διεξάγεται μέσα από διπλωματικούς διαύλους και να δούμε πώς θα το αντιμετωπίσουμε. Παίρνει άλλη διάσταση εάν διατυπωθεί από τον Πρόεδρο Ερντογάν στην Ελλάδα. Οδηγεί σε κλιμάκωση, την είδαμε και από εκεί και πέρα σε σειρά επεισοδίων.

• Εάν ήμουν στη θέση της Τουρκίας και ήθελα να το αποκλιμακώσω θα το διέψευδα αμέσως και καθαρά τα περί κατασκοπείας. Κατά συνέπεια θα κοβόταν την άλλη μέρα.

• Ο τουρκικός Τύπος δεν είναι όπως ο ελληνικός. Η Τουρκία είναι μια χώρα που έχει 100 δημοσιογράφους στη φυλακή. Όταν έγινε η επίθεση στη Συρία μεγάλο μέρος των δημοσιογράφων εκλήθησαν από τον πρωθυπουργό για να τους υποδείξει με ποιο τρόπο θα καλύπτονται οι ειδήσεις.

• Ο κ. Δαβάκης ζήτησε συγγνώμη. Η δυσαρέσκεια του κ. Μητσοτάκη ήταν έντονη προς πάσα κατεύθυνση. Ο κ. Δαβάκης είπε ότι είπε ότι έκανε λάθος, άρα δεν υπάρχει κανένας να το υπερασπίσει.