Μεταξύ άλλων, ο κ. Δένδιας ανέφερε:

• Όσο αφορά την άποψη που εξέφρασε ο κ. Τσιρώνης για την μαριχουάνα σε μπαλκόνια και γλάστρες, θα μου επιτρέψετε να μην έχω γνώμη, φαντάζομαι διακοσμητικά το εννοεί.

• Υπάρχει ένας πολύ εκτεταμένος διεθνής διάλογος για την νομιμοποίηση απαγορευμένων ουσιών, που τέμνει τις πολιτικές απόψεις και επικαλούμαι σαν παράδειγμα το αγγλικό περιοδικό Economist, που ανήκει στον φιλελεύθερο χώρο. Ο διάλογος αυτός λοιπόν, με επιχειρήματα, αναλύει το πιθανό σενάριο νομιμοποίησης της χρήσης της χρήσης ορισμένων ουσιών ως άλλο μέτρο στον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών, θεωρώντας δηλαδή ότι ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται αυτός ο πόλεμος σήμερα δεν φέρνει σωστά αποτελέσματα.

• Ο πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών είναι ένας πόλεμος ο οποίος για να είμαστε ειλικρινείς δεν πηγαίνει πολύ καλά. Εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη είναι θύματα των ναρκωτικών. Είναι φυσιολογικό λοιπόν, σε αυτό το πλαίσιο, να έχει ανοίξει μια συζήτηση αλλαγής μεθόδου αντιμετώπισης. Μήπως μέσα από τη νομιμοποίηση μπορέσει η ανθρώπινη κοινωνία να αντιμετωπίσει με πιο επιτυχή τρόπο αυτή τη μάστιγα. Αδικείται αυτή η άποψη, τουλάχιστον ως προς το πώς ο Economist την εκφράζει, εάν θεωρηθεί ότι είναι μια άποψη η οποία ενθαρρύνει τη χρήση των ναρκωτικών.

• Είναι μια άποψη η οποία λέει «όχι» στα ναρκωτικά, αλλά πιστεύει ότι πρέπει να αλλάξει η μέθοδος που ακολουθείται σήμερα, η «αστυνομική», ας την ονομάσουμε έτσι, επειδή δημιουργεί μαύρο χρήμα και τελικά υποθηκεύει ακριβώς τον στόχο τον οποίον επιδιώκει να υπηρετήσει.

• Θα συνηγορούσα σε έναν ειλικρινή διάλογο για να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε το θέμα. Δεν θα δαιμονοποιούσα καμία άποψη εξαρχής. Είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, κατά συνέπεια θα συζητούσα οτιδήποτε δίνει ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών γιατί τρέμω για τη νέα γενιά και αυτή είναι η προσωπική μου άποψη.

• Δυστυχώς αυτός ο πόλεμος διεξάγεται δεκαετίες και τον χάνουμε. Πρέπει να βρούμε καινούργια όπλα για να πολεμήσουμε εναντίον των ναρκωτικών.

• Το θέμα της Novartis είναι ένα υπαρκτό θέμα, εάν θέλετε ένα υπαρκτό σκάνδαλο. Επί αυτού εμείς έχουμε τοποθετηθεί ευθέως. Αυτό το οποίο είναι στενάχωρο με την κυβερνητική προσέγγιση, είναι η προσπάθεια να θιγεί μια παράταξη και οι πολιτικοί αντίπαλοι της κυβέρνησης. Αυτό δεν θα βοηθήσει αλλά γενικά αυτή είναι η τάση της κυβέρνησης σε όλα τα θέματα, όχι μόνο στη Novartis. Πάρτε για παράδειγμα το Σκοπιανό. Όλα χρησιμοποιούνται για να θιγεί ο οποιοσδήποτε αντίπαλος της κυβέρνησης, αυτός είναι ο στόχος, όλα τα άλλα δεν τους ενδιαφέρουν και πολύ.

• Καταλαβαίνω και την οργή, και αν θέλετε και την υπερβολή στην αντίδραση κάθε ανθρώπου και κάθε πολιτικού που νιώθει ότι διώκεται χωρίς στοιχεία και πλήττεται η τιμή και η υπόληψή του χωρίς τεκμήρια και χωρίς καν να του αναγνωρίζεται το τεκμήριο της αθωότητας. Διότι μην κοροϊδευόμαστε, είδαμε σε αυτή την υπόθεση την εκπληκτική δήλωση του Υπουργού Δικαιοσύνης, ο οποίος ζήτησε από τους φερόμενους ως κατηγορούμενους να αποδείξουν ότι είναι αθώοι. • Το είπε ξεκάθαρα είναι στα πρακτικά της Βουλής. Άρα λοιπόν μπορεί για ορισμένους ή και για όλους η αντίδραση του κ. Γεωργιάδη να θεωρείται υπερβολική, όμως πρέπει να την δούμε και να την κατανοήσουμε στο πλαίσιο της αντίληψης ενός ανθρώπου που νιώθει ότι διώκεται άδικα. Δεν είμαι έτοιμος να καταδικάσω κάτι.

• Το να συνεχίσει η κυβέρνηση να ακολουθεί μια γραμμή πόλωσης το βλέπω κακό και μαύρο! Το λέω γιατί το βλέπω στη δουλειά μου, στη ζωή μου το διαπιστώνετε και εσείς.

• Το να δυναμιτίζεις το κλίμα, χωρίς να επιδιώκεις δικαιοσύνη όπως είναι απαραίτητο, αλλά επιδιώκοντας να πλήξεις μέσα από ακραία οξύτητα τους πολιτικούς σου αντιπάλους, αυτό δεν μπορεί να έχει καλές συνέπειες για τη χώρα. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να μας βγει σε καλό και κινδυνεύεις να ακυρώσεις συνολικά το σενάριο αυτό της επιστροφής στην κανονικότητα. Κανονική χώρα με αυτό το κλίμα δεν υπάρχει.

• Ό,τι εμφανίζεται και έχει προτεραιότητα όχι την εφαρμογή του δικαίου αλλά την με οποιονδήποτε τρόπο κατασυκοφάντηση του πολιτικού αντιπάλου, νομίζω ότι στο τέλος ακυρώνεται από τη ζωή και από την κρίση της κοινωνίας. Στο μεσοδιάστημα κάνει ζημιά στην οικονομία, στη χώρα, στην πολιτική ομαλότητα και στην ανάγκη συναίνεσης στα μεγάλα ζητήματα που πρέπει πάντα να υπάρχει σε μια χώρα όπως η δική μας.

• Η νομιμοποίηση της συμπαράταξης του νεοναζιστικού μορφώματος σε οποιοδήποτε εθνικό θέμα είναι καθολικά απαράδεκτο, δεν είναι μόνο θέμα ανησυχίας. Για παράδειγμα στο Μακεδονικό. Εμφανίζεται η Χρυσή Αυγή να μιλάει για τη Μακεδονία. Η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστικό κόμμα. Οι ναζί έδωσαν την Μακεδονία στους Βούλγαρους. Εάν υπάρχει κάποιος που δεν νομιμοποιείται να πει οτιδήποτε για αυτό το θέμα είναι η Χρυσή Αυγή. Οι άνθρωποι αυτοί λατρεύουν τον αγκυλωτό σταυρό.

• Ο χειρισμός του θέματος τους επέτρεψε να παριστάνουν τους «εθνικόφρονες». Κατ’ αρχήν η κυβέρνηση έχει το τεκμήριο της ευθύνης με τους χειρισμούς που έκανε για να διχάσει τη Νέα Δημοκρατία και κατέληξε να νομιμοποιήσει την παρουσία της Χρυσής Αυγής ως κόμματος με άποψη στα εθνικά θέματα. Όταν σπέρνουμε τέτοιου είδους σπόρους θα θερίζουμε θύελλες.