Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να σας πω ότι άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή τον Υπουργό κ. Γιώργο Σταθάκη, ο οποίος διαθέτει μία ακαδημαϊκή ευγλωττία, η οποία του επιτρέπει να παρουσιάζει τα πράγματα με έναν συγκεκριμένο και, αν θέλετε, γοητευτικό, ακαδημαϊκό για τον ακροατή τρόπο.

Ακούγοντας τον κύριο Υπουργό, ειλικρινά προς το τέλος της ομιλίας του αισθάνθηκα την ανάγκη να σηκωθώ από το έδρανο του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου και να του ζητήσω συγνώμη, διότι είναι προφανές ότι εμείς στην Αντιπολίτευση έχουμε καταλάβει λάθος.

Βρισκόμαστε σε μια χώρα η οποία ευημερεί, όπου τα πράγματα τρέχουν όλα στην ώρα τους, με ακρίβεια, σε χρόνο, όπου οι επενδύσεις, κύριε Υπουργέ, προφανώς, ρέουν, όπου το επενδυτικό κλίμα είναι λαμπρό. Και βρίσκεται μία λαϊκίζουσα και περιέργως ζώσα όχι σε έναν πραγματικό, αλλά σε έναν ιδεατό κόσμο, Αντιπολίτευση, η οποία ταλαιπωρεί με άστοχες επίκαιρες επερωτήσεις το Εθνικό Κοινοβούλιο.

Αυτά μας είπατε. Όλα είναι άψογα. Όλα έγιναν τέλεια. Δεν υπάρχει η παραμικρή παράλειψη. Το θέμα της «Eldorado Gold» -αλίμονο!- δεν έχει καμιά ιδιαίτερη σημασία. Η εταιρεία φταίει, η οποία δεν εκτελεί τις συμβατικές της υποχρεώσεις απέναντι στο ελληνικό δημόσιο. Θέσατε, μάλιστα, την Αντιπολίτευση ενώπιων των ευθυνών της, αν συμφωνεί με την παράνομη εταιρεία ή αν διαφωνεί ως προς την παράνομη εταιρεία.

Ειλικρινά, δεν μπορούμε. Προφανώς δεν ζούμε όλοι στην ίδια χώρα. Ή εμείς ή η Κυβέρνηση έχουμε αποκτήσει σιγά-σιγά μία απόσταση από την πραγματικότητα. Ειλικρινά, θα ήταν πάρα πολύ καλό για τον τόπο –αφήστε μας εμάς, τη Νέα Δημοκρατία- την απόσταση από την πραγματικότητα να την έχει αποκτήσει η Αντιπολίτευση.

Δυστυχώς, όμως, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, αυτό το οποίο συμβαίνει -και ειλικρινά λυπάμαι που το διαπιστώνω- είναι ότι η Κυβέρνηση διέπεται σιγά-σιγά από έναν πολιτικό αναχωρητισμό, το οποίο συμβαίνει πολλές φορές κάτω από το κράτος της μεγάλης πίεσης και της πραγματικότητας. Δημιουργείς έναν δικό σου, φανταστικό κόσμο, στον οποίον αυτοπεριορίζεσαι. Και όταν σε βοηθάει και η ευγλωττία σου και η ευφυία σου, αυτόν τον κόσμο τον κάνεις πειστικό πρώτα για τον εαυτό σου και μετά προσπαθείς να τον κάνεις πειστικό και για τους άλλους.

Αυτό, όμως, τελικά είναι καταστροφικό, διότι όχι μόνο δεν έχει συμβεί αυτό το οποίο πρέπει να γίνει, δεν έχεις κάνει τη δουλειά σου, αλλά το χειρότερο είναι ότι η Κυβέρνηση πιστεύει ότι παρέχει υπηρεσίες στον τόπο και τα πράγματα πάνε καλά. Και αυτό είναι τραγικότερο από το να ερχόταν εδώ να μας πει, «Εν πάση περιπτώσει, βάλτε πλάτη, τα πράγματα είναι ζόρικα» ή «Εδώ ή εκεί χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας» ή, αν θέλετε, «Εδώ ή εκεί αστοχήσαμε» ή «Το επενδυτικό κλίμα δεν είναι καλό, να δούμε όλοι μαζί πως μπορούμε να το βελτιώσουμε».

Όσον αφορά την απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ -ας ξεκινήσουμε λίγο επί των συγκεκριμένων- πράγματι, υπήρξε απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ και το 2015, όπως εξαιρετική απορροφητικότητα υπήρχε τα προηγούμενα χρόνια. Και γιατί υπήρξε αυτή η επίφαση επιτυχίας της απορροφητικότητας του 2015 στο ΕΣΠΑ, όταν όλα τα άλλα πράγματα στη χώρα κατέρρεαν; Αυτό είναι γνωστό. Δεν χρειάζεται να μιλήσω. Έκλεισαν οι τράπεζες. Δεν υπάρχει λόγος να καταναλώσω χρόνο της Εθνικής Αντιπροσωπείας για να αποδείξω ότι η ελληνική οικονομία το 2015 κυριολεκτικώς κατέρρευσε. Αυτό συνέβη, διότι απλώς συνεφωνήθη με την Ευρωπαϊκή Ένωση -και καλώς συνεφωνήθη- το 15% που είχε απομείνει ως εθνική χρηματοδότηση, να μην καταβληθεί. Έτσι, πάρθηκε το σύνολο των ευρωπαϊκών χρημάτων χωρίς να υπάρχει εθνική συμμετοχή -δεν υπήρχε η δυνατότητα, άλλωστε, να υπάρξει- με αποτέλεσμα μεν να απορροφηθούν τα ευρωπαϊκά χρήματα, αλλά να γίνουν λιγότερα έργα και προφανώς το ΕΣΠΑ να μη λειτουργεί με τον τρόπο τον οποίο επρόκειτο και έπρεπε να λειτουργήσει όταν σχεδιάστηκε.

Και αυτό, το υπό το κράτος της ανάγκης, δηλαδή, γεγονός, παρουσιάζεται ως μεγάλη εθνική επιτυχία, ως κυβερνητική επάρκεια. Δεν είναι έτσι. Το ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι έτσι. Και πάνω απ’ όλους το ξέρει ο αρμόδιος Υπουργός ότι δεν είναι έτσι.

Από εκεί και πέρα, ας πάμε λίγο στο τι συμβαίνει γενικά. Λέω ξανά ότι παρελήφθη από την Κυβέρνηση ένας Κώδικας Δημοσίων Συμβάσεων, ο ν. 4281/2014. Ο Κώδικας αυτός δεν εφαρμόστηκε. Ο Κώδικας Δημοσίων Συμβάσεων στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται ούτε αναθεωρείται με την ενσωμάτωση των νέων Οδηγιών. Δεν γίνεται απλώς τίποτα. Οι ηλεκτρονικές διαδικασίες του ΕΣΗΔΗΣ και του ΚΗΜΔΗΣ για τις κρατικές προμήθειες δεν εφαρμόζονται. Ενιαίο πρόγραμμα προμηθειών η χώρα δεν έχει.

Στο παρελθόν θεωρήθηκε μέγιστη πρόοδος για τη χώρα να υπάρχει ένα ενιαίο πρόγραμμα κρατικών προμηθειών. Τι πάει να πει αυτό, για να μιλάμε με πρακτικούς όρους και να καταλαβαίνει και ο μέσος άνθρωπος; Αντί ο καθένας να αγοράζει ξεχωριστά στις όποιες τιμές, με ξεχωριστούς μικρούς διαγωνισμούς, το κράτος να λειτουργεί σαν ένας ενιαίος πελάτης, σαν ένας ενιαίος αγοραστής, ο οποίος να μπορεί και να πετυχαίνει καλύτερες τιμές και να πετυχαίνει διαφάνεια. Η χώρα δεν έχει, επ’ αυτής της Κυβερνήσεως, ενιαίο πρόγραμμα κρατικών προμηθειών.

Όσον αφορά το πλαίσιο για τις αδειοδοτήσεις επιχειρήσεων: Ο ν. 4262∕2014, που είχε ψηφιστεί, κατά την άποψή μας στη Νέα Δημοκρατία είναι τεράστια καινοτομία. Έδινε τη δυνατότητα ελάττωσης της γραφειοκρατίας. Μάλιστα, είχε ήδη εκδοθεί και η πρώτη εφαρμοστική ΚΥΑ. Εγκαταλείφθηκε, όμως, τελείως όχι μόνο σαν νομοθετικό πλαίσιο, αλλά και σαν στόχευση. Η ελάφρυνση των αδειοδοτήσεων προς τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα πλέον, δεν υπάρχει ως κυβερνητική στόχευση ούτε ως κυβερνητική αντίληψη ούτε προφανώς ενδιαφέρει την Κυβέρνηση κάτι τέτοιο ούτε και μας εξηγεί, βέβαια, τι άλλο τοποθετεί ως στόχο για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας.

Για τη διαγραφή των χρεών των επιχειρήσεων, τα είπαμε με τον κύριο Υπουργό και με την Κυβέρνηση στη συζήτηση της τελευταίας νομοθετικής πρωτοβουλίας. Ο ν. 4307/2014 δεν εφαρμόστηκε επί ένα ολόκληρο έτος! Και βέβαια η Κυβέρνηση εμφανίζει εδώ ότι ο νόμος αυτός, που είχε την καλοσύνη να τον ονομάσει «νόμο Δένδια» επειδή κατατέθηκε με την υπογραφή μου, δεν εφαρμόστηκε διότι δεν είχαν εκδοθεί οι απαραίτητες πράξεις.
Αυτό δεν είναι ακριβές. Ο κ. Σκρέκας, που με διαδέχθηκε στο Υπουργείο Ανάπτυξης, εξέδωσε ακόμα και τα έντυπα. Απλώς, η Κυβέρνηση έκανε το χειρότερο δυνατό: Πρώτα υποσχέθηκε στην αγορά ότι θα τον αναθεωρήσει επί τα βελτίω, με αποτέλεσμα –και δικαίως- όλοι οι δανειολήπτες να μην έχουν κανένα λόγο να υπαχθούν σε αυτόν το νόμο. Η Κυβέρνηση τους έλεγε: «Μην βιαστείτε! Εγώ θα σας φέρω κάτι πολύ καλύτερο από αυτό». Και στο τέλος δεν έκανε τίποτα απολύτως, αλλά ανέλαβε πλέον, υπό το κράτος της ανάγκης, την έσχατη πρωτοβουλία της τελευταίας ρύθμισης για τη δυνατότητα μεταφοράς των «κόκκινων» δανείων σε συγκεκριμένα funds, το οποίο, βεβαίως, είναι κατανοητό, αλλά δεν είναι το πρώτο και το μόνο βήμα που κάνεις, αλλά το τελευταίο.

Μάλιστα, πρέπει να σας πω ότι για εμάς, στη Νέα Δημοκρατία και στη φιλελεύθερη παράταξη, ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να δούμε αυτό το συγκεκριμένο μέτρο να το εισηγείται η Κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά». Δηλαδή, είδαμε τη μεταβίβαση των «κόκκινων» δανείων στα funds να την προτείνει εισηγητής που ανήκει στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος -όχι ως φυσικό πρόσωπο αλλά ως πολιτική ιδιότητα- μόνο με τη λέξη «fund» επί των προηγουμένων συνεδριάσεων των προηγουμένων Βουλών, σηκωνόταν όρθιος και φώναζε σε εμάς ύβρεις του τύπου «γερμανοτσολιάδες» -τα ξέρετε αυτά- και διάφορες άλλες όπως «δούλοι των ξένων» κλπ.. Και τώρα έρχεται και εισηγείται τη μεταφορά των «κόκκινων» δανείων στα funds!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει μια δυστυχής πραγματικότητα: Η χώρα το 2014 έφτασε -θέλετε με τα λάθη της κυβέρνησης Σαμαρά, θέλετε με τις δυσκολίες της κυβέρνησης Σαμαρά, θέλετε με τις αστοχίες της κυβέρνησης Σαμαρά- χάρη στις μεγάλες προσπάθειες της κυβέρνησης Σαμαρά στην αρχή της απογείωσης της εθνικής οικονομίας. Όλοι οι δείκτες είχαν βελτιωθεί και ήταν προφανές ότι το 2015 η χώρα θα επέστρεφε στην ανάπτυξη.

Μετά την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, τον Ιανουάριο του 2015, η χώρα επέστρεψε στην ύφεση, το τραπεζικό σύστημα της χώρας διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη, ένα μεγάλο εθνικό κεφάλαιο, η ύπαρξη δικτύου ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια και στην Τουρκία, έχει πάψει να υπάρχει, δισεκατομμύρια του Έλληνα φορολογούμενου ως περιουσία του στη μετοχική σύνθεση των τραπεζών έχουν εξαλειφθεί, η χώρα έχει επιστρέψει σε βαθιά ύφεση, συνολική εθνική μελαγχολία έχει καταλάβει τους πάντες, το εθνικό κεφάλαιο στο εξωτερικό έχει πλήρως απαξιωθεί και το όνομα της χώρας οπουδήποτε στον κόσμο είναι συνώνυμο –δυστυχώς!- μόνο με τη χρεοκοπία.

Επίσης, στο μεταναστευτικό η χώρα διέλυσε ό,τι βρήκε, παρά τις προειδοποιήσεις τις οποίες επανειλημμένα κάναμε με όλη την καλή διάθεση να βοηθήσουμε την Κυβέρνηση με όποιον τρόπο μπορούσαμε. Μετέτρεψαν τη χώρα στην πύλη εισόδου των πάντων, ακόμα και των όποιων τζιχαντιστών προς την Ευρώπη, χωρίς να λάβουν υπόψη τους τίποτα από τη διεθνή πραγματικότητα.

Χάρη σε αυτούς αναβαθμίστηκε απόλυτα ο ρόλος της Τουρκίας του κ. Ερντογάν. Η Τουρκία πλέον είναι ο κύριος συνομιλητής της Ευρώπης στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν υπάρχει οποιοσδήποτε που να το αμφισβητεί αυτό. Η Ελλάδα είναι ένας παρίας, ένας ενοχλητικός. Αυτή είναι η θέση στην οποία μας καταδίκασε η παρούσα Κυβέρνηση. Και όλα αυτά εν ονόματι ενός άλλου δρόμου και μιας άλλης, καλύτερης προοπτικής του ελληνικού λαού.

Εκεί που βρισκόμαστε τώρα, θα ήθελα να παρακαλέσω την Κυβέρνηση ή μάλλον να ζητήσω από την Κυβέρνηση, διότι νομίζω ότι οι παρακλήσεις που διατύπωνα συνεχώς το 2015 δεν εισακούσθηκαν, να επανέλθει στην πραγματικότητα. Πρέπει να αντιληφθεί ότι αυτός ο δρόμος, αυτή η πορεία δεν οδηγεί κάπου, πρέπει να καταλάβει αυτό το οποίο είπε προχθές και ο νέος Αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, στην ομιλία του προς την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, ότι, δηλαδή, η χώρα χρειάζεται 100 δισεκατομμύρια ξένες επενδύσεις.

Και αυτά τα 100 δισεκατομμύρια ξένες επενδύσεις δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ στην Ελλάδα εάν οι ξένες επιχειρήσεις απολαμβάνουν της μεταχείρισης που απολαμβάνει η «Eldorado Gold». Διότι εάν το πρόβλημα της Κυβέρνησης -όπως το έθεσε ο μη αρμόδιος στην παρούσα φάση, αλλά αρμόδιος για την ανάπτυξη της οικονομίας Υπουργός- είναι ότι η «Eldorado Gold» θέλει να κάνει τα πράγματα, αλλά καθυστερεί και η Κυβέρνηση έχει διαφωνία μαζί της, διότι η «Eldorado Gold» δεν πραγματοποιεί την επένδυση, δηλαδή ότι ο κ. Σκουρλέτης φωνάζει και τους λέει «Εμπρός, μεγαλύτερες επενδύσεις στην Ελλάδα, περισσότερη δουλειά στην Ελλάδα, περισσότερους εργαζόμενους στην Ελλάδα», τότε όλοι εμείς, αλλά και η εταιρεία έχουμε καταλάβει κάτι λάθος.

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι η Κυβέρνηση σε κάθε φάση της δραστηριότητάς της προσπαθεί να δημιουργήσει άλλοθι για κάτι άλλο. Αυτή τη στιγμή η Κυβέρνηση χρειάζεται άλλοθι για τους χειρισμούς της στο ασφαλιστικό. Νομίζω ότι είμαστε όλοι σχετικά καλής μνήμης. Άλλωστε, τα πράγματα είναι πρόσφατα, δεν χρειάζεται και πολύ μεγάλο κεφάλαιο μνήμης γι’ αυτό. Η Κυβέρνηση, η οποία είχε υποσχεθεί δέκατη τρίτη σύνταξη κ.λπ., καλείται τώρα να διαχειριστεί τις συντάξεις των 300 ευρώ.
Πρέπει, λοιπόν, να βρει αριστερά αντίμετρα. Όμως, νομίζω ότι είναι φρόνιμο τα αριστερά αντίμετρα να μην είναι το οικονομικό μέλλον της χώρας.
Σας ευχαριστώ πολύ.

(Δευτερολογία)

Κύριε Υπουργέ, ξέρετε, οι επερωτήσεις μας δίνουν και μια δυνατότητα ευρύτερης συζήτησης, η οποία είναι χρήσιμη. Μάλιστα, αν γίνεται μέσα στο σωστό κλίμα και με δυνατότητα αλληλοκατανόησης των επιχειρημάτων, νομίζω ότι μπορούν να επηρεάσουν την κρίση και της Κυβέρνησης, έστω και αν δεν είναι έτοιμη, για λόγους κατανοητούς, να το ομολογήσει μέσα στην Αίθουσα και ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας.

Εγώ, λοιπόν, λέω ότι εδώ έχετε πια ένα χρόνο κυβερνητικής θητείας. Είναι πια απόλυτα δυνατόν να υπάρξουν συγκρίσεις. Δεν είμαι έτοιμος να ακούσω το γνωστό σας επιχείρημα περί των σαράντα ετών κλπ. Η Ελλάδα τα σαράντα αυτά χρόνια -μια και εν τη ρύμη του λόγου το είπα- έκανε άλματα. Τεράστια λάθη, τεράστια σφάλματα, αλλά άλματα. Η Ελλάδα του 1974 δεν έχει τίποτα να κάνει με την Ελλάδα του 2014, ό,τι και αν λάβει κανείς υπόψη του.

Φθάνουμε, όμως, σε ένα πολύ, πολύ κρίσιμο σημείο και σας παρακαλώ να το λάβετε υπόψη σας. Το μοντέλο το οποίο προσπαθείτε να εφαρμόσετε -κι εσείς στην πραγματικότητα είστε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, δεν είστε μόνο Υπουργός Ανάπτυξης με τη στενή έννοια- παρά την τεράστια στροφή που έχετε κάνει, συνεχίζει να διώχνει τις επενδύσεις και να επισωρεύει φορολογικά και άλλα βάρη στην πλάτη όσων επιχειρούν ή όσων δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τόπο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν μπορεί να εφαρμοστεί, δεν μπορεί να οδηγήσει κάπου. Η χώρα οδηγείται σε αδιέξοδο.

Ο επιχειρηματίας στην καθημερινότητά του οδηγείται σε αδιέξοδο. Συνεχώς επισωρεύετε φορολογικά βάρη, συνεχώς επισωρεύετε βάρη, δεν βοηθάτε σε τίποτα την δραστηριοποίηση των πολιτών. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, υπάρχει το γνωστό σχέδιο του ασφαλιστικού με τον τρόπο που εμείς το έχουμε αντιληφθεί, όπως κυκλοφορεί, διότι συγκροτημένο σχέδιο ασφαλιστικού δεν έχει υποβληθεί.

Θα ήθελα, λοιπόν, να σας πω ότι με αυτά τα δεδομένα η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ -θέλω να σας προλέξω και δεν μου αρέσει να είμαι μάντης- οδεύει προς το τέλος της όσο και αν αυτό φαίνεται παράδοξο, τέσσερις μήνες μετά την τελευταία εκλογική σας νίκη. Και πάλι χωρίς να είμαι μάντης, σας προλέγω ότι στις δημοσκοπήσεις που θα δουν το φως της δημοσιότητας, τέσσερις μήνες μετά τις τελευταίες εκλογές, η Νέα Δημοκρατία θα είναι ξανά μπροστά. Και δεν σας το λέω αυτό επιχαίροντας, διότι δεν βιαζόμαστε να ξανακαθίσουμε στις καρέκλες που εσείς σήμερα κατέχετε.

Σας το λέω ως τεράστια απόδειξη της αποτυχίας της Κυβέρνησης και της απελπισίας του ελληνικού λαού. Εμείς, με τον νέο μας Αρχηγό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να διατυπώσουμε μια καινούρια πρόταση και σύντομα, να δώσουμε μια νέα ελπίδα στην ελληνική κοινωνία.