Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Βουλευτής Β΄Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Δένδιας, ανέφερε κατά την αγόρευσή του στην Ολομέλεια της Βουλής, επί των δύο εκπροθέσμων τροπολογιών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας στο σ.ν. κύρωσης του Μνημονίου Συνεργασίας με την Κυπριακή Δημοκρατία, οι οποίες αφορούσαν την προμήθεια καυσίμων των Ενόπλων Δυνάμεων και την τροποποίηση διατάξεων για τις Συμβάσεις Αντισταθμιστικών Ωφελημάτων:

«Είναι πάντοτε ενοχλητικό για την Αξιωματική Αντιπολίτευση και την Αντιπολίτευση, κύριε Υπουργέ, να έρχονται εκπρόθεσμες τροπολογίες την τελευταία στιγμή. Το ξέρετε και εσείς και είμαι σίγουρος ότι δεν σας περιποιεί χαρά το συγκεκριμένο.

Πέραν, όμως, από το τυπικό επιχείρημα, ερχόμαστε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Και ερχόμαστε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, γιατί τα θέματα αυτά αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, τις οποίες θέλουμε πάντοτε να ενισχύουμε και πάντοτε να διατηρούμε -κατά το δυνατόν- τα ζητήματα που τις αφορούν εκτός της κομματικής και πολιτικής αντιπαράθεσης. Γι’ αυτό θα θέλαμε να μπορούμε να ψηφίσουμε οποιαδήποτε διάταξη έρχεται και αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις. Όμως, αυτές τις δύο τροπολογίες δεν μπορούμε να τις ψηφίσουμε και να θέλουμε.

Κατ’ αρχήν, ως προς την πρώτη τροπολογία που αφορά τα καύσιμα, η ίδια η αιτιολογική της έκθεση δείχνει την έλλειψη σοβαρότητας της Κυβέρνησης και λυπάμαι που το λέω. Το Υπουργείο, για να καλύψει προφανώς και τον εαυτό του και τις Ένοπλες Δυνάμεις, ρητά στην αιτιολογική έκθεση ομιλεί για καθυστέρηση, για διαδικασία που δεν ολοκληρώθηκε έγκαιρα πριν τη λήξη της συμφωνίας-πλαίσιο για λόγους διαδικαστικούς που δεν άπτονται του Υπουργείου. Άρα, προφανώς άπτονται της υπόλοιπης Κυβέρνησης. Και αναρωτιέμαι: Είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα; Εντάξει, ας υποθέσουμε ότι για όλα τα άλλα θα μπορούσε να υπάρχει μια χαλαρότης. Για τις Ένοπλες Δυνάμεις και εκεί χαλαρότης;

Γνωρίζω τις Ένοπλες Δυνάμεις, έστω κι αν υπηρέτησα ως Υπουργός ελάχιστες εβδομάδες. Γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι οι Έλληνες αξιωματικοί είναι επιμελείς στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Κι άρα είμαι βέβαιος ότι οι επιτελείς του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας έγκαιρα έκαναν τη δουλειά τους. Αυτός που δεν έκανε τη δουλειά του είναι η υπόλοιπη Κυβέρνηση και αυτό είναι προφανές και ομολογείται στην έκθεση. Τώρα έρχεται η Εθνική Αντιπροσωπεία να κάνει τι; Να άρει το συνολικό πλαίσιο κανονιστικής διαδικασίας διαγωνισμών του Δημοσίου και να συνομολογήσει ότι όταν άλλοι ‘απεργούν’, στην πραγματικότητα πρέπει οι διατάξεις που έχουν τεθεί υπέρ της διαφάνειας, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, υπέρ της εντιμότητας, υπέρ της δικαιοσύνης να κάμπτονται ασυζητητί;

Χθες συζητάγαμε επτά ώρες εδώ. Και ως συμπέρασμα πολιτικό έρχεται από την Κυβέρνηση –αναφέρομαι συνολικά στην Κυβέρνηση- αυτή η τροπολογία; Μάλιστα, δεν παρατηρώ να έχει ληφθεί η συμβουλή από το ΣΑΓΕ, το συμβουλευτικό όργανο του Υπουργού. Προφανώς οι επιτελείς, κύριε Υπουργέ, δεν έχουν γνωμοδοτήσει επί του συγκεκριμένου ή αν έχουν γνωμοδοτήσει, δεν φαίνεται από τις δυο τροπολογίες.

Ως προς το δεύτερο, νομίζω ότι ο κ. Λοβέρδος σωστά τοποθετήθηκε. Το δεύτερο αφορά την πιο αμαρτωλή ιστορία της μεταπολιτευτικής περιόδου: τα αντισταθμιστικά. Είχε υπάρξει η διάταξη του κ. Αβραμόπουλου με μια καταληκτική ημερομηνία το 2016. Έχετε εδώ ένα ολόκληρο νομοθέτημα στην πραγματικότητα. Τι εμποδίζει, κύριε Υπουργέ, αυτό να έρθει κανονικά στην Επιτροπή να το συζητήσουμε; Ενημερώστε.

Έχουμε καλή διάθεση. Να βοηθήσουμε θέλουμε. Σας το λέω ξεκάθαρα. Θέλουμε να βοηθήσουμε. Αλλά μη μας φέρνετε προ καταστάσεων τις οποίες δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Αισθανόμεθα, όταν φέρνετε την τελευταία στιγμή τροπολογίες για τις Ένοπλες Δυνάμεις, ότι βρισκόμαστε υπό το κράτος εκβιασμού και δεν το θέλουμε αυτό το πράγμα.

Η Πλειοψηφία έχει κι αυτή την ευθύνη της. Και ο καθένας από εμάς έχει ατομική ευθύνη, δεν έχει μόνο πολιτική ευθύνη. Από αυτά δεν πέφτει η Κυβέρνηση. Τοποθετούμεθα απέναντι σε μια πρακτική και στο συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου και αν θέλετε και στο συμφέρον των Ενόπλων Δυνάμεων. Παρακαλώ, λοιπόν και εσάς, όπως απευθύνομαι στον Υπουργό, να μην επιμείνετε σ’ αυτό. Δεν μας τιμούν αυτά τα πράγματα με κανένα τρόπο. Εν πάση περιπτώσει, όμως, σας λέω ευθέως ότι εμείς δεν έχουμε καμία δυνατότητα να ψηφίσουμε καμία απ’ αυτές τις δυο τροπολογίες.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Κυρία Πρόεδρε, ζήτησα το λόγο επειδή θέλω να είναι απολύτως αιτιολογημένη η αρνητική μας ψήφος. Ο ν. 2286/1995 στο άρθρο 3 παράγραφος 2 -εγώ δεν γνωρίζω αν το ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε, κύριε Λοβέρδο, όπως δεν γνωρίζω και αν το Κομμουνιστικό Κόμμα αρνήθηκε- παρέχει διέξοδο. Η διέξοδος είναι εντός είκοσι ημερών να κληθεί στέλεχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο να αντικαταστήσει το στέλεχος του κόμματος που αρνείται. Κατά συνέπεια, αυτό για εμάς, τη Νέα Δημοκρατία, δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκή εξήγηση.

Ποιο είναι το θέμα εδώ; Ο νόμος δίνει εναλλακτική. Εγώ δεν ξέρω τι έγινε και τι δεν έγινε. Δεν μπορώ να το ξέρω. Δεν ξέρω τι έκανε το ΠΑΣΟΚ, δεν ξέρω τι έκανε το Ελεγκτικό Συνέδριο. Δίνει εναλλακτική. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι η ελληνική νομοθεσία καθιστά τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας όμηρο της διάθεσης οιουδήποτε αρνείται να εκτελέσει το νόμο.

Υπ’ αυτή την έννοια, λοιπόν, και δεδομένου ότι δεν κρίνω ότι επαρκώς το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας εξηγεί τι συμβαίνει εδώ, επανέρχομαι στην πρόταση, η τροπολογία αυτή να συζητηθεί αυτοτελώς σε άλλο πλαίσιο και θεωρώ ότι δεν επιτρέπεται να ψηφιστεί στην παρούσα συνεδρίαση».