Ανοιχτή συζήτηση με τους νέους

«Με τους νέους: Ανοιχτός διάλογος στο διαδίκτυο» ήταν ο τίτλος της συζήτησης που έγινε χτες το βράδυ ανάμεσα στον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο και Βουλευτή Β΄ Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας Νίκο Δένδια και σε εκπροσώπους της νέας γενιάς, με συντονίστρια τη δημοσιογράφο Κατερίνα Παναγοπούλου.

Στον διάλογο για το μέλλον της χώρας και των πολιτών της συμμετείχαν νέες και νέοι από την Αθήνα, τα Γιάννενα, τον Βόλο, την Κύπρο, την Ολλανδία, τη Γερμανία και τη Ρουμανία.

Η συζήτηση μεταδόθηκε απευθείας στο διαδίκτυο, ενώ όσοι συμμετείχαν σε αυτήν από την οθόνη του ηλεκτρονικού τους υπολογιστή, είχαν τη δυνατότητα να υποβάλλουν τις ερωτήσεις τους με email.

Ο κ. Δένδιας μεταξύ άλλων ανέφερε κατά τη συζήτηση :

• Δεν έχει γίνει αντιληπτό τι θα ήθελε η νέα γενιά από όσους ασχολούνται με την πολιτική, ποια είναι η αντίληψή τους για το μέλλον και πώς πρέπει να χτιστεί η κοινωνία του αύριο. Δεν πιστεύω ότι έχουμε κάνει το καλύτερο για εσάς και το κυριότερο δεν έχουμε τους διαύλους επικοινωνίας μαζί σας που θα θέλαμε να έχουμε. Όμως πιστεύω ότι μέσα από αυτή τη συζήτηση θα καταλήξουμε σε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα. Αφενός εσείς να καταλάβετε πώς εμείς σκεπτόμαστε και αφετέρου εμείς στη Νέα Δημοκρατία, όπως και εγώ προσωπικά, να καταλάβουμε καλύτερα τις δικές σας αγωνίες.

• Στην ερώτηση ποιο είναι το όραμά μου για τη Νέα Δημοκρατία θα σας απαντήσω ότι είναι μια μεγάλη κουβέντα και θα μου συγχωρήσετε έναν συναισθηματισμό. Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που αγαπάω και αισθάνομαι σαν σπίτι μου. Ανήκω σε αυτό από την ηλικία σας, έχω δει τις καλές και τις κακές του στιγμές, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του. Η χώρα περνάει μια μεγάλη κρίση η οποία δεν είναι μόνο οικονομική, δυστυχώς είναι ευρύτερη. Αυτό που θα περίμενα από τη Νέα Δημοκρατία και θα ευχόμουν, είναι για μια ακόμη φορά στην ιστορία της να μπορέσει να είναι ο μοχλός που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση και που θα ετοιμάσει για τη δική σας γενιά μια πολύ καλύτερη Ελλάδα, ώστε να την παραλάβετε και εσείς και να την πάτε ακόμη πιο μακριά.

• Εγώ δεν περιμένω ότι θα πιστέψετε σε λόγια, ελπίζω όμως ότι θα έχετε τα μάτια σας και τα αυτιά σας ανοιχτά για να πιστέψετε σε έργα. Αν κοιτάξετε τις δικές μας περιόδους διακυβέρνησης θα δείτε ότι παρά τα σφάλματα, το άθροισμα ήταν εξαιρετικά θετικό. Στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης – που ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται ότι καταστράφηκε η χώρα – το ΑΕΠ ανέβηκε δέκα φορές περίπου. Θυμάμαι καθαρά την Ελλάδα του 1974, δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του σήμερα. Άρα λοιπόν κρίνετε μας από ότι έχουμε κάνει στο παρελθόν. Επίσης μπορείτε να μας κρίνετε από την αυτοκριτική που έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια και να προσέξετε τι θα κάνουμε από εδώ και πέρα. Αν σας πείσουμε όμως, ελάτε να βοηθήσετε, γιατί το χειρότερο για τη χώρα και την κοινωνία είναι η δική σας αποχή.

• Στην ερώτηση πως μπορούν να ακολουθήσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια το επιτυχημένο παράδειγμα αυτών του εξωτερικού, στο θέμα της σύνδεσης της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας, θα σας πω ότι το θέμα αυτό είναι καταρχήν ιδεολογικό. Θέλουμε να τη συνδέσουμε ή όχι; Αν ρωτήσετε έναν κυβερνητικό Βουλευτή ή στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ θα σας απαντήσει όχι. Εμείς στη Νέα Δημοκρατία έχουμε την ακριβώς αντίθετη άποψη. Αν δεν συνδέσεις την ανώτατη εκπαίδευση με την αγορά εργασίας, η εκπαίδευση παραμένει ένα μετέωρο πράγμα. Η γνώση παραμένει στον εγκέφαλο του δέκτη της, δεν διανέμεται στην κοινωνία. Πώς θα γίνει αυτή η σύνδεση; Δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό, το έχουν κάνει άλλοι πριν από εμάς.

• Μπορούμε πάρα πολύ απλά να πάρουμε τα πρότυπα τα οποία έχουν δοκιμαστεί σε χώρες που είναι φιλικές προς εμάς και είναι διατεθειμένες να μας δώσουν την τεχνογνωσία να πετύχουμε στην Ελλάδα αυτή τη σύνθεση. Όμως πρέπει να κερδίσουμε μια μεγάλη ιδεολογική μάχη. Να πείσουμε την κοινωνία ότι αυτό είναι καλό και πρέπει να γίνει.

• Το άσυλο είναι άσυλο ιδεών. Είναι ένας θεσμός για να προστατεύσει τον ελεύθερο διάλογο, για να μπορούν να αναπτυχθούν τα πανεπιστήμια και οι φοιτητές, η γνώση και η επιστήμη. Δεν είναι για να προστατεύει τη βία, δεν είναι για να μπορούν αντιεξουσιαστές να δέρνουν όλους τους άλλους. Δεν είναι για να γίνεται διακίνηση ναρκωτικών στην ΑΣΟΕΕ, για να μην μπορούν να μπουν άλλοι στο πανεπιστήμιο, να χτίζονται πόρτες καθηγητών. Αυτό δεν είναι άσυλο ιδεών, είναι άσυλο βίας. Στη Νέα Δημοκρατία, πρώτον, ιστορικά έχουμε την άποψη ότι το άσυλο πρέπει να είναι ένα άσυλο ιδεών και δεύτερον, πρέπει να αποκαταστήσουμε σε αυτό τη δυνατότητα ελεύθερης διατύπωσης των ιδεών. Σε αυτό εμείς έχουμε μια κάθετη θέση, ο Κυριάκος Μητσοτάκης την έχει εκφράσει χιλιάδες φορές: Εμείς θα αποκαταστήσουμε το άσυλο των ιδεών και θα εμποδίσουμε την παρούσα κατάσταση άσκησης βίας στα πανεπιστήμια.

• Θέλουμε να έχουμε αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα, ναι ή όχι; Εμείς στη Νέα Δημοκρατία λέμε ότι χρειαζόμαστε πρωτογενή τομέα και μάλιστα θα μπορούσαμε να έχουμε έναν εκπληκτικό τέτοιο τομέα, είμαστε ένας ευλογημένος τόπος. Εμείς πιστεύουμε, ότι πρέπει να ονομάζονται αγρότες οι πραγματικοί αγρότες, όχι όπως για παράδειγμα εγώ που έχω 32 ελιές στους Παξούς, και ότι οι αγρότες πρέπει να προστατευθούν. Τι ωφελεί να τους ανεβάσεις τον φόρο από το 13%, θα πάρει περισσότερα λεφτά το κράτος; Με το υψηλό ΦΠΑ κερδίζεις κάτι;

• Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσουμε έναν υγιή πρωτογενή τομέα δίνοντας, πρώτον, κίνητρα να μείνουν οι νέοι άνθρωποι στη γη τους και στην παραγωγή τους και δεύτερον κίνητρα επιστροφής των νέων από τις πόλεις στην ύπαιθρο, που με την τεχνογνωσία που θα τους δώσουμε να μπορούν να παράξουν εξαγώγιμα προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας.

• Λυπάμαι που το λέω αλλά άνδρες και γυναίκες δεν έχουν ίδιες ευκαιρίες. Έχουν γίνει τέτοιες προσπάθειες, αλλά γίνονται συνήθως μέσω της νομοθέτησης ευρωπαϊκών οδηγιών. Δεν υπάρχει μια πρωτογενής αντίληψη για το πως μπορούμε να βοηθήσουμε την Ελληνίδα. Δεν έχουν ίδιες ευκαιρίες οι γυναίκες με τους άνδρες, αλλά ας ελπίσουμε και να προσπαθήσουμε οι γυναίκες της δικής σας γενιάς να έχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες από ότι είχαν οι γυναίκες στη δική μου.

• Όταν ανέλαβα Υπουργός Δημοσίας Τάξης αντίκρισα μια κατάσταση στη Δημόσια Ασφάλεια όπου δεν υπήρχε σχεδόν τίποτε όρθιο. Τον Φλεβάρη του 2012 η Αθήνα είχε καεί, το κέντρο ήταν γεμάτο μετανάστες και οι δείκτες εγκληματικότητας είχαν εκτοξευτεί. Καταφέραμε μέσα σε ενάμιση χρόνο η κατάσταση να βελτιωθεί σε εντυπωσιακό βαθμό. Πώς; Βρήκαμε ξένα επιτυχημένα πρότυπα που προσαρμόσαμε στα ελληνικά δεδομένα.

• Για το αν μπορεί τώρα η κατάσταση να αλλάξει, σαφώς και γίνεται. Αρκεί να εφαρμοστεί αυτό που κάναμε εμείς το 2012-2014, με σοβαρότητα. Οι αστυνομικοί είναι οι ίδιοι με τότε, αλλά δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Πάνω από όλα πρέπει να καταλάβουμε ένα απλό πράγμα: Ο αστυνομικός δεν είναι κάποιος που καταπιέζει, αλλά αυτός που προστατεύει τη ζωή και την περιουσία του καθενός μας και κυρίως του πιο αδύναμου. Αυτός χρειάζεται την προστασία περισσότερο από όλους. Είναι αντιδημοκρατικό και φασιστικό να σπας το μαγαζί, το σπίτι ή το γραφείο του άλλου και είναι δημοκρατικό ο αστυνομικός να προστατεύει την περιουσία του πολίτη που πληρώνει φόρους. Αυτό για εμάς είναι ξεκάθαρο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πολύ συγκεκριμένη θέση. Εμείς αυτό θα το αποκαταστήσουμε και πάρα πολύ γρήγορα.

• Τα Εξάρχεια όταν ήμουν εγώ στην ηλικία σας ήταν μια όμορφη περιοχή, είναι κρίμα που αυτό χάθηκε. Δεν θέλουμε να κάνουμε τα Εξάρχεια μια αποστειρωμένη συνοικία. Θέλουμε να τα κάνουμε μια ζωντανή συνοικία. Αν θέλετε, να είναι μια συνοικία καλλιτεχνών ή μια συνοικία ανθρώπων που θα μπορούν να εκφράσουν τον εαυτό τους με όποιο τρόπο θέλουν, ακόμη και οι αναρχικοί, αλλά υπάρχει ένα όριο: Η ελευθερία του άλλου. Φανταστείτε τι έχει να γίνει εάν εγώ πάω στην πλατεία Εξαρχείων. Πρέπει να έρθει η στιγμή που κάποιος σαν και εμένα να μπορεί να περπατήσει στην πλατεία Εξαρχείων και να μπορεί να πιει τον καφέ του.

• Στο εξωτερικό βρίσκεται ένα τμήμα από εξαιρετικούς Έλληνες και μάλιστα πλέον έχουμε χάσει άλλους 500.000 νέους ανθρώπους, επειδή αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα λόγω της κρίσης. Θέλουμε αυτοί να έχουν άποψη στο που πάει ο τόπος ή όχι; Εμείς θεωρούμε ότι η Ελλάδα και ο Ελληνισμός είναι ένα πράγμα, όχι δύο. Η Ελλάδα δεν είναι ένας γεωγραφικός χώρος αλλά μια αντίληψη πραγμάτων που υπερβαίνει το ιστορικά μικρά μας σύνορα. Θέλουμε οι Έλληνες όπου και αν είναι να αισθάνονται ένα σύνδεσμο με την πατρίδα. Πιστεύουμε ότι θα είναι ένα κέρδος για την πατρίδα η άποψή τους να ακούγεται. Δεν είναι εύκολο να πείσουμε τα άλλα κόμματα, γιατί δυστυχώς υπάρχει ένα αντικίνητρο στον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρει ότι σοβαροί άνθρωποι εκτός συνόρων είναι λίγο δύσκολο να τον ψηφίσουν. Εμείς, εφόσον με τη βοήθεια της ελληνικής κοινωνίας κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές, θα καθιερώσουμε την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού και με αυτό τον τρόπο θα ανοίξουμε ακόμη ένα δρόμο που να συνδέει τον Ελληνισμό.

• Είναι δύσκολο να απαντήσει ένας πολιτικός και μάλιστα του δικού μου πολιτικού χώρου στην ερώτηση σχετικά με την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών, αλλά θα σας πω την ειλικρινή μου άποψη. Τα ναρκωτικά είναι μάστιγα, χάνουμε ανθρώπους. Δεν θα σας πω ψέματα, η παγκόσμια κοινότητα τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, δεν τον κερδίζει. Ίσως δεν τον χάνει απόλυτα, αλλά υποχωρεί συνεχώς. Άρα λοιπόν, είμαι έτοιμος να συζητήσω οτιδήποτε μπορεί να με πείσει ότι μπορεί να αναστραφεί η έκβαση αυτού του πολέμου που δεν μας πηγαίνει πολύ καλά. Είμαι ανοιχτός σε οποιαδήποτε νέα ιδέα, δεν βάζω καμία διαχωριστική γραμμή, ανοίγω τα αυτιά μου σε όποιον έχει μια σοβαρή επιστημονική αντίληψη για το πώς μπορούμε να πάρουμε καινούρια μέτρα σε αυτό τον πόλεμο και να ανοίξουμε τις δυνατότητες για να περιορίσουμε τη χρήση των ναρκωτικών. Δυστυχώς οι αριθμοί είναι εκεί και είναι σαφείς: Σε αυτό τον πόλεμο υποχωρούμε και τα ναρκωτικά εξαπλώνονται. Δεν θέλω να χάσουμε αυτό τον πόλεμο, θέλω να τον κερδίσουμε.

• Εάν κάποιος ισχυριστεί ότι το επίπεδο των μισθών στην Ελλάδα, μια χώρα ευρωπαϊκή, είναι αποδεκτό, τότε δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο. Καταλαβαίνουμε ότι με 320 ή 400 ευρώ ανταποκρινόμαστε μόνο στα έξοδα του καφέ. Εμείς λέμε ότι αυτό πρέπει να αλλάξει. Και λέμε ότι αν δεν αναπτυχθεί η οικονομία, τότε δεν μπορεί να αυξηθεί ο συνολικός μας πλούτος, άρα δεν θα είναι εύκολο να τον διανείμουμε σε μεγαλύτερα κομμάτια.

• Η κυβέρνηση ακολουθεί αυτό που λέμε επιδοματική πολιτική. Εκεί που πιστεύει ότι μπορεί να “αγοράσει ψήφους” δίνει και ένα «επιδοματάκι». Έτσι γινόμαστε πλουσιότεροι και βελτιώνεται η οικονομία; Τίποτα δεν γίνεται έτσι. Πρέπει να παράξουμε περισσότερο και δεν είναι ούτε δύσκολο ούτε αδύνατον. Βεβαίως πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι και να δώσουμε κίνητρα για να γίνει. Τέτοια κίνητρα είναι η χαμηλότερη φορολογία, λιγότερη γραφειοκρατία, λιγότερο Κράτος και περισσότερη ελευθερία στους νέους ανθρώπους. Όλα αυτά γίνονται, έχουμε το σχεδιασμό να τα κάνουμε για την ενίσχυση της καινοτομίας που αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι δαιμονοποιημένη.

• Μπορούμε να βοηθήσουμε τους νέους ανθρώπους να δημιουργήσουν ώστε να φύγουν από τη μιζέρια των 300 ή 400 ευρώ. Μπορούμε να τους βοηθήσουμε και αυτοί να φτιάξουν επιχειρήσεις με καινοτόμες ιδέες, να απασχολήσουν νέους ανθρώπους, ώστε να αυξήσουμε τους μισθούς και να φέρουμε πίσω τους νέους μας από το εξωτερικό.

• Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να το πετύχουμε αυτό όσο συνεχίζουμε με την ίδια συνταγή. Τα πράγματα είναι απλά. Ακόμη κι αν ερχόταν αύριο το πρωί η Γερμανία και μας έλεγε ότι δεν χρωστάμε τίποτα, σε δέκα χρόνια θα ήμασταν και πάλι εδώ και δεν θα είχαμε λύσει το πρόβλημα. Η αρρώστια που δημιουργεί τα ελλείμματα είναι η μη παραγωγή και η μη ανταγωνιστικότητα. Πρέπει να φτιάξουμε καινούργια εξαγώγιμα προϊόντα και υπηρεσίες. Εάν δεν το κάνουμε αυτό και μείνουμε στην αναδιανομή των χρημάτων του Δημοσίου, δεν πάμε πουθενά. Εάν αλλάξουμε, η χώρα θα απογειωθεί.

• Έχετε δίκιο στο ότι δεν ανταμείβεται η αριστεία στην Ελλάδα. Και πίσω από αυτό κρύβεται μια μεγάλη ιδεολογική μάχη. Ποιος είναι ο κόσμος που θέλουμε και οι ιδέες που πιστεύουμε. Εμείς πιστεύουμε στον άνθρωπο και στις ιδέες του, στην ελευθερία του καθενός και της καθεμιάς από εσάς. Υπάρχουν άλλοι ιδεολογικοί χώροι, τους σέβομαι απόλυτα, αλλά διαφωνώ απολύτως μαζί τους στο ότι πιστεύουν πως το Κράτος είναι το κριτήριο που επί τη βάση του μετρούνται όλα. Εμείς δεν πιστεύουμε ότι η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να έρθει μέσα από το Κράτος. Εμείς θέλουμε να σας δώσουμε την ελευθερία, τη δυνατότητα τα οικονομικά μέσα και το πλαίσιο για να πετάξετε με τα δικά σας φτερά, όχι με τα “κρατικά φτερά”.

• Εάν μας βοήθησε εμάς στη Νέα Δημοκρατία κάπου η κρίση είναι ότι κάναμε μια ισχυρή αυτοκριτική. Τι κάναμε στραβό σαν κόμμα και σαν ιδεολογικός χώρος εάν θέλετε, στα χρόνια που προηγήθηκαν. Καταλήξαμε ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να διαθέσουμε τους ελάχιστους οικονομικούς πόρους που έχουμε για να βοηθήσουμε τον καθέναν και την καθεμία από εσάς να εφαρμόσει τις ιδέες του και τα όνειρά του για τη ζωή. Πιστεύουμε ότι έχουμε εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό στον τόπο.

• Το πώς μας προετοιμάζει το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα για τα εργασιακά δεδομένα που θα αντιμετωπίσουμε είναι ένα τεράστιο θέμα. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο προάγει την αποστήθιση δεν είναι ένα σύστημα που φτιάχνει έξυπνους, σοβαρούς και πετυχημένους επιστήμονες. Υποχρεώνει ακόμη και τους έξυπνους και τους ικανούς να περιορίσουν το μυαλό τους στον ελάχιστο δυνατό παρονομαστή, στην αποστήθιση. Επίσης, ό,τι είναι ανατρεπτικό και καινοτόμο το απορρίπτει.

• Εάν δεν υπήρχε ένα πανεπιστημιακό εγχειρίδιο και μπορούσες να υποστηρίξεις και τη μια θεωρία και την άλλη χωρίς να σε «κόψει» στις εξετάσεις ο καθηγητής, πού θα έβλαπτε; Εμείς χρόνια παλεύουμε για την ίδρυση μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων αλλά ακόμη και αυτό έχει καταστεί ιδεολογικό ζήτημα. Εμείς λέμε να έχετε δικαίωμα σας να διαλέξετε εσείς σε ποιο πανεπιστήμιο θα πάτε. Βεβαίως αυτό θα ενισχύσει και το Δημόσιο πανεπιστήμιο καθώς θα υπάρξει ανταγωνισμός. Πρέπει να αλλάξουμε το σύστημα και μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα.

• Τι θα κάνουμε για το Κράτος Δικαίου; Είναι απλό. Θα εφαρμόσουμε τον νόμο. Ο νόμος δεν είναι για να τον συζητάμε, είναι για να τον εφαρμόζουμε. Αυτό ορίζει το Σύνταγμα της χώρας. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε να τον εφαρμόσουμε. Εμείς το 2012-2014 το κάναμε. Η σημερινή κυβέρνηση δεν θέλει, είναι καθαρά θέμα επιλογής. Εμείς θεωρούμε ότι δεν υπάρχει επιλογή, θα το κάνουμε και η ελληνική κοινωνία θα κρίνει εάν εμείς αντιμετωπίζουμε τα πράγματα σωστά ή όχι.

• Είναι δυσάρεστο ότι εξαιτίας λανθασμένων χειρισμών η χώρα παραμένει «καρφωμένη» στην κρίση. Η κρίση υπήρξε ένα πρόβλημα αλλά ήταν και μια τεράστια ευκαιρία για αλλαγές που φοβάμαι ότι την χάνουμε.

• Είναι απαραίτητο να ομονοήσει ο πολιτικός κόσμος για την αντιμετώπιση των εθνικών ζητημάτων, αλλά όπως και στον χορό, αυτό απαιτεί δύο. Είμαστε η πιο ήρεμη και θετική αντιπολίτευση που έχει δει ο τόπος, απέναντι σε μια κυβέρνηση που δεν μας αναγνωρίζει απολύτως τίποτα και μας αποκαλούσε με χαρακτηρισμούς που δεν θέλω να επαναλάβω.

• Τον πρώτο ρόλο για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε τον έχει πάντα η κυβέρνηση. Τελευταίο μεγάλο παράδειγμα είναι το “Σκοπιανό”. Η κυβέρνηση ξεκίνησε διαπραγματεύσεις και δεν ενημέρωσε κανέναν και αντί να χρησιμοποιήσει την αντιπολίτευση για να συνεννοηθεί μαζί της και να καταλήξει σε μια εθνική συναίνεση, έκανε ακριβώς το αντίθετο: Χρησιμοποίησε το εθνικό θέμα για να διχάσει την αντιπολίτευση. Έτσι δεν μπορείς να καταλήξεις σε ομόνοια.

• Στα μεγάλα εθνικά θέματα, αν χρειαστεί, θα σταθούμε δίπλα στην άποψη που υπηρετεί το εθνικό συμφέρον, αλλά φοβάμαι ότι με αυτή την κυβέρνηση όποιος θέλει να συνεννοηθεί στα εθνικά θέματα βρίσκει πάρα πολύ “ζόρι”.

• Εμείς ασκώντας αντιπολίτευση, θεωρούμε ότι έχουμε δίκιο. Άρα θέλουμε να ακουστεί το επιχείρημα, δεν θέλουμε να ακουστούν οι φωνές και οι κραυγές, αυτό είναι το εύκολο. Σε αυτό υπάρχει και σε εμάς ένας εσωκομματικός διάλογος, δεν έχουμε όλοι την ίδια αντίληψη. Τι είδους αντιπολίτευση πρέπει να κάνουμε, των κραυγών ή της λογικής; Εάν θέλετε, στο στενό κομματικό μας πυρήνα αυτοί που θέλουν την αντιπολίτευση των φωνών είναι νομίζω μια ισχυρή μειοψηφία, αλλά είναι μία άποψη. Ο ψυχισμός μας μπορεί να εκφραστεί έτσι, όμως πρέπει να πειθαρχήσουμε και να κάνουμε αντιπολίτευση της λογικής.

• Το μεγάλο επιχείρημα της λογικής είναι ότι πρέπει να μιλήσεις με αυτόν που ακόμη δεν σε έχει ακούσει και δεν σε έχει ψηφίσει. Αν ξεκινήσουμε με κραυγές, αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μας ακούσουν. Θα με ρωτήσετε αν με τη λογική είμαι σίγουρος. Θα σας πω, όχι αλλά είμαι απόλυτα διατεθειμένος να προσπαθήσω.

• Αγαπάω το ποδόσφαιρο, πάω στο γήπεδο. Θα ήθελα να δω ένα ποδόσφαιρο στη χώρα με το οποίο θα μπορούσε κανείς να πηγαίνει με τη γυναίκα του και το παιδί του στο γήπεδο και να χαίρεται την μπάλα που βλέπει. Βλέπω αγγλικό ποδόσφαιρο και το ζηλεύω, πρέπει να φτάσουμε και το ελληνικό εκεί. Δεν είναι αδύνατον αλλά πρέπει να έχουμε τη θέληση να το κάνουμε.

• Το θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων είναι για εμάς κεντρικό γιατί είναι η κορύφωση μια ιδεολογικής μάχης που στην πραγματικότητα σηματοδοτεί την ελευθερία επιλογής του καθενός και της καθεμιάς: Να διαλέξει πού θα σπουδάσει και τι ο ίδιος. Βεβαίως το κράτος πρέπει να δίνει τη δυνατότητα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε όλους, αλλά από εκεί και πέρα πρέπει και ο κάθε άνθρωπος και ο κάθε φοιτητής να έχει ελευθερία.

• Η βασική θέση είναι ότι χρειάζεται συνταγματική αναθεώρηση, όμως είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε λύσεις και στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος. Γιατί όταν θέλουμε τόσο καιρό για να αναθεωρήσουμε το Σύνταγμα, ίσως τελικά να μην είναι απόλυτα εφικτό.

• Υπάρχουν επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι υπάρχουν λύσεις για μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια – όχι ιδιωτικά- μέσα στα πλαίσια του ισχύοντος Συντάγματος.

• Πιστεύουμε ότι αυτό θα λειτουργήσει καταλυτικά και ακόμη και σημασιολογικά θα εκτινάξει τις δυνατότητες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ας το δούμε και στενά οικονομικά. Ευτυχώς οι φίλοι που μας ρωτάνε είναι στην Κύπρο. Το να δαπανούνται χρήματα στην Κύπρο δεν μας πειράζει, την Κύπρο την αγαπάμε. Γιατί όμως πρέπει να έχουμε φοιτητές στη Ρουμανία και τη Σερβία; Έχουν καλύτερους καθηγητές, ή τεχνογνωσία; Γιατί να καταθέτουμε τον κόπο του Έλληνα γονιού στην Πράγα, ποιος ο λόγος εκτός από τη στενοκεφαλιά της παρούσας κυβέρνησης και της Αριστεράς;

• Σχετικά με την κλιμάκωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ελπίζω να υπάρξει σοβαρός χειρισμός και από την τουρκική πλευρά. Ξεκινάω και λέω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει μια πολύ περίεργη αντίληψη για τα διεθνή, το βλέπετε στην εξωτερική του πολιτική. Το βλέπετε από την κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που ελπίζουμε ότι θα γυρίσουν γρήγορα στις οικογένειές τους και στην πατρίδα μας.

• Η Ελλάδα καταρχήν πρέπει να είναι σοβαρή, ας ξεκινήσουμε από αυτό. Σαν Υπουργός Εθνικής Άμυνας χρειάστηκε το 2014 να κάνω Χριστούγεννα σε φρεγάτα και δεν πήγα για περίπατο, υπήρχε λόγος. Χρειάστηκε να πάω στο Καστελόριζο και στην Παναγία. Το ερώτημα είναι πώς πας και τι λες. Εάν πας και αρχίσεις τους λεονταρισμούς και τους ψευτοηρωϊσμούς τότε πιθανότατα να δημιουργήσεις έναν μπελά στην πατρίδα σου.

• Δεν είναι μομφή για κανέναν. Είναι ανάγνωση της πραγματικότητας. Γιατί σήμερα φτάσαμε ως εδώ ενώ δεν είχαμε φτάσει στο παρελθόν; Τι άλλαξε και είχαμε εμβολισμό σκάφους του Λιμενικού στα Ίμια; Δεν θυμάμαι αν είχαμε επεισόδιο σύλληψης στρατιωτικών στον Έβρο, από το 1986 τουλάχιστον.

• Όταν αρχίζεις τις εξυπνάδες πρέπει να ξέρεις και πού σταματάς. Εμείς ξέρουμε πώς θα είμαστε σοβαροί, έχουμε έναν γείτονα ο οποίος είναι ιδιόρρυθμος. Πρέπει να δούμε την Τουρκία όχι μόνο σαν αντίπαλο αλλά σαν μια ευκαιρία. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να είμαστε σοβαροί και λυπάμαι να πω ότι το κύριο πράγμα που λείπει από αυτή την κυβέρνηση και από πολλούς Υπουργούς τις είναι η σοβαρότητα. Σε άλλα θέματα μπορεί να συγχωρείται η έλλειψη σοβαρότητας, αφού μας κοστίζουν μόνο χρήματα αλλά υπάρχουν και θέματα που μας κοστίζει πολύ παραπάνω.

• Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει να χωρίσει κάτι με οποιονδήποτε επιχειρηματία. Νομίζω αυτό είναι φανερό και μάλιστα είμαστε το κατεξοχήν κόμμα που θέλουμε επενδύσεις στη χώρα, πόσω μάλλον αν αυτός που θέλει να επενδύσει είναι και Έλληνας. Όμως μέσα στο πλαίσιο του νόμου. Η σχέση μας με όλους είναι διαφανής και απολύτως επίπεδη, επί ίσοις όροις. Νομιμότητα, αυτό είναι το κριτήριό μας. Όποιος τηρεί τον νόμο είναι φίλος μας, όποιος δεν τον τηρεί δεν είναι φίλος μας. Δεν έχει τίποτε να κάνει με τον κ. Σαββίδη ή οποιονδήποτε άλλον. Εμείς σεβόμαστε κάθε επιχειρηματία που θέλει να φέρει τα λεφτά του στην Ελλάδα υπό όρους νομιμότητας.

• Η αστυνόμευση συνολικά είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Ίδιους αστυνομικούς είχαμε και το 2012-2014 αλλά τώρα δεν υπάρχει η πολιτική βούληση. Το οργανόγραμμα της ΕΛ.ΑΣ. είναι δομημένο ακόμη στη λογική της δεκαετίας του 1960 και της ταινίας «Ο Ηλίας του 16ου». Πρέπει να πάμε σε μια αστυνομία του εικοστού πρώτου αιώνα. Βεβαίως και γίνεται, είχα περάσει ένα νομοθέτημα το 2014 σαν Υπουργός αλλά αυτό πλέον διαλύθηκε. Πρέπει να υπάρχει προσοντολόγιο, εξέλιξη και εκπαίδευση. Αυτά δεν υπάρχουν στην ΕΛ.ΑΣ, αλλά μπορούμε να τα φτιάξουμε.

• Εμείς λέμε ότι το άσυλο της βίας που υπάρχει σήμερα στα πανεπιστήμια οφείλει να μην υπάρχει και θα το καταργήσουμε. Το άσυλο των ιδεών βεβαίως θα το προστατεύσουμε. Εμείς πιστεύουμε στην ελευθερία του ανθρώπου και στην ελευθερία της ιδέας, αυτή είναι η ιδεολογική μας θέση σαν κόμμα.

• Σαν κατακλείδα θα ήθελα να πω ότι η χώρα έχει τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες και με ειλικρίνεια, σοβαρότητα και εργατικότητα θα μπορεί η δική σας γενιά να τη δει να απογειώνεται, να γίνει μια πραγματική ευρωπαϊκή χώρα. Ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία ξανά στο μέλλον να κάνουμε μια αποτίμηση της σημερινής συζήτησης και στο τέλος να κάνουμε ένα «ταμείο» αυτής της προσπάθειας και να είναι θετικό.

Μετάβαση στο περιεχόμενο