«Σας ευχαριστώ πολύ.
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι,

Είναι μεγάλη χαρά για εμένα να τιμήσω απόψε μαζί σας το διεθνές κίνημα του Φιλελληνισμού κατά την διάρκεια του ελληνικού Αγώνα για την Ανεξαρτησία. Και λυπάμαι πολύ επειδή, λόγω προληπτικών μέτρων, δεν μπόρεσα να είμαι παρών.

Η συγκυρία δεν μπορούσε να είναι ιδανικότερη. Πριν δύο ημέρες επισκέφθηκα το Μουσείο της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό, τόπο ιστορικής σημασίας για την Επανάσταση του 1821.

Το Μουσείο που εγκαινιάζεται απόψε αποτελεί εξαιρετική πρωτοβουλία που έπρεπε να είχε υλοποιηθεί προ πολλού. Πραγματοποιήθηκε χάρη στις ακούραστες προσπάθειες της Εταιρείας για τον Ελληνισμό και τον Φιλελληνισμό. Είμαστε ευγνώμονες για τη συμβολή της στην καταγραφή της ιστορίας της Ελληνικής Επανάστασης.

Ο Φιλελληνισμός αποτελεί σημαντικό τμήμα της ιστορίας μας, που δεν πρέπει να λησμονηθεί ποτέ. Απόψε έχουμε την ευκαιρία να τιμήσουμε κάποιους από τους σημαντικότερους Φιλέλληνες, μέσω των απογόνων τους που βρίσκονται μαζί μας.

Η Ελληνική Πολιτεία και ο ελληνικός λαός με ταπεινότητα και βαθιά ευγνωμοσύνη αποτίουν φόρο τιμής σε όσους έφθασαν εδώ από ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τα τότε γερμανικά κρατίδια, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ελβετία, αλλά και από τόπους πολύ απομακρυσμένους από την Ευρώπη, όπως οι νεαρές Ηνωμένες Πολιτείες και η Αϊτή.

Αυτοί οι Φιλέλληνες, εμπνεόμενοι από την αγάπη τους για τον ελληνικό πολιτισμό, πίστευαν στο δικαίωμα της Ελλάδας να απελευθερωθεί από την οθωμανική καταπίεση. Πίστευαν στο δικαίωμα όλων των ανθρώπων να απελευθερωθούν από την καταπίεση. Πολέμησαν με τον ίδιο τρόπο που θα πολεμούσαν για την δική τους πατρίδα, για την δική τους ελευθερία. Θεωρούσαν τον ελληνικό Αγώνα για την Ανεξαρτησία ως αγώνα που αφορούσε όλες τις πολιτισμένες χώρες, όλους τους πολιτισμένους ανθρώπους.

Επίσης δεν μπορούμε να λησμονήσουμε εκείνους οι οποίοι συνέλεξαν και απέστειλαν οικονομική βοήθεια και εφόδια για τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Αυτό έγινε κυρίως μέσω των Φιλελληνικών Επιτροπών. Από τη Γενεύη μέχρι το Παρίσι και από το Λονδίνο μέχρι τη Νέα Υόρκη, οι Επιτροπές αυτές βοήθησαν τον ελληνικό αγώνα με όποιον τρόπο μπορούσαν.

Όπως φαίνεται από έγγραφα που φυλάσσονται στο Διπλωματικό Αρχείο του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, η Επιτροπή της Γενεύης έφθασε μέχρι του σημείου να αναλάβει την ανατροφή και εκπαίδευση νεαρών Ελλήνων που υπέφεραν κατά τη διάρκεια του Αγώνα.

Επίσης υπήρξαν εκείνοι που προσέφεραν μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Συγγραφείς και ζωγράφοι που με το έργο τους συνέβαλαν στη διάδοση του μηνύματος του Ελληνικού Αγώνα. Από καλλιτεχνική άποψη, προσέφεραν κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα και εμπνευσμένα παραδείγματα του Ρομαντισμού. Τέχνη και ζωή συμβάδιζαν. Επηρέασαν την κοινή γνώμη των χωρών τους, ενέπνευσαν φιλελληνικά αισθήματα σε ευρεία ακροατήρια. Επηρέασαν τους πολιτικούς ιθύνοντες. Η ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827 δεν θα είχε συμβεί αν ο Λόρδος Βύρων δεν είχε πεθάνει στο Μεσολόγγι το 1824.

Η σχέση της Ελλάδας με τους Φιλέλληνες δεν εξαλείφθηκε με την ίδρυση του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Ένας αριθμός Φιλελλήνων παρέμεινε στην Ελλάδα. Κατατάχθηκαν στον ελληνικό στρατό και εισήλθαν στη δημόσια διοίκηση. Υπήρξαν ακόμη περιπτώσεις Φιλελλήνων που τοποθετήθηκαν Πρόξενοι της Ελλάδας στις πόλεις καταγωγής τους στο εξωτερικό.

Απόψε τιμούμε τις θυσίες και το πάθος όλων αυτών των ανθρώπων που μας βοήθησαν να κερδίσουμε την ελευθερία μας.

Ο εορτασμός των διακοσίων χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης είναι μια ακόμη ευκαιρία να απευθύνουμε ένα «ευχαριστώ» σε όλους τους Φιλέλληνες. Η πρόοδος και τα επιτεύγματα της Ελλάδας κατά την διάρκεια αυτών των 200 χρόνων αποτελούν αδιάσειστη απόδειξη ότι οι θυσίες τους δεν υπήρξαν μάταιες.

Σας ευχαριστώ».