Νομίζω ότι όλοι αισθανόμαστε ότι η χώρα βγαίνει σιγά- σιγά από αυτήν την πολύ βαθιά κρίση των έξι ετών. Ο ρυθμός ανάπτυξης φέτος είναι θετικός, είναι 0,9%. Θα μου πείτε ότι δεν είναι και μεγάλο το 0,9%, ναι, αλλά αν σκεφτούμε το -3% περίπου του προηγούμενου χρόνου, νομίζω ότι γίνεται, τελικά, κάτι πολύ σημαντικό. Και μάλιστα εν όψει του ότι οι προβλέψεις για τον επόμενο χρόνο, για το 2015, είναι για ανάπτυξη 2,9% στην Ελλάδα, το οποίο στην Ευρωζώνη μάλιστα είναι ένα σημαντικό ποσοστό.

Αλλά αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας δεν είναι η έξοδος από τη κρίση, είναι η αποφυγή της κρίσης στο μέλλον.

Πρέπει, λοιπόν, ξεκάθαρα σαν κοινωνία, αν θέλετε, σαν επιχειρηματικός κόσμος της χώρας αν θέλετε, εφόσον βρίσκομαι ενώπιόν σας, να δούμε τι μας έβαλε στην κρίση.

Γιατί, κυρίες και κύριοι, αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, θα αναγνωρίσουμε πάρα πολύ εύκολα ότι η αιτία της βαθιάς κρίσης, βεβαίως, δεν είναι το μνημόνιο. Το μνημόνιο είναι συνέπεια της κρίσης.

Η αιτία της κρίσης, κατά τη δική μου τη γνώμη είναι κάτι το πολύ απλό: Ότι η χώρα για μια μακρά σειρά ετών, ίσως και μεταπολεμικά ακόμη, συνολικά ακολούθησε ένα τελείως λανθασμένο μοντέλο. Ένα μοντέλο βαθύτατου κρατισμού. Της αντίληψης, δηλαδή, από το μέσο πολίτη, ότι η λύση όλων των προβλημάτων του, η ανάπτυξη της οικονομίας και εν γένει όλα τα προβλήματα της χώρας, μπορεί να προέλθει από και διά του κράτους.

Και θέλω να πιστεύω ότι μπορούμε όλοι σήμερα να συμφωνήσουμε κύριε Πρόεδρε, ότι αυτή είναι μία τελείως λανθασμένη αντίληψη.

Μία αντίληψη την οποία η χώρα, η κοινωνία, όλοι μας, την πληρώσαμε πολύ ακριβά.
Την πληρώσαμε με πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους, με περισσότερο από 200.000 επιχειρήσεις, οι οποίες έκλεισαν, με απώλεια άνω του 25% του Ακαθάριστου Εθνικού μας Προϊόντος. Για να έχουμε μία αίσθηση μεγεθών, ως προς αυτό, πρέπει να σας πω ότι η Πορτογαλία, μία χώρα παρόμοιου μεγέθους με εμάς, που μπήκε σε μια βαθιά κρίση, έχασε μόνο 6% του ΑΕΠ της.

Εφόσον δούμε ξεκάθαρα τι έγινε λάθος, πρέπει, επίσης, να δούμε ξεκάθαρα τι πρέπει να αλλάξουμε για να πάμε μπροστά από εδώ και πέρα και να μην ξαναγυρίσουμε ποτέ εκεί που ήμασταν πριν.

Διότι λέω πάντοτε, ότι και αν κάποια στιγμή, αύριο το πρωί, όλοι οι δανειστές μας, σε στιγμή μεγάλης ευωχίας τρελαθούν και μας χαρίσουν το σύνολο των 280 δισ. ευρώ και πάλι, εάν δεν αλλάξουμε τις αιτίες που μας έφεραν εδώ, μετά από μία δεκαετία περίπου θα βρεθούμε ακριβώς εκεί που ξεκίνησε η κρίση το 2008.
Και αυτό που κυρίως πρέπει να αλλάξουμε είναι την ιδεολογία που κυριαρχεί στην κοινωνία για την έννοια του επιχειρείν. Να πείσουμε τους νέους ανθρώπους ότι το μέλλον τους δεν είναι μόνο, σαν πιθανότητα, μια θέση στο δημόσιο τομέα. Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, πολύ πιο χρήσιμο να δοκιμάσουν στον μεγάλο ωκεανό του επιχειρείν.

Η καινοτομία, οι πρωτότυπες νέες υπηρεσίες, οι εξαγωγές -σας αναφέρω κάποιους από τους βασικούς τομείς της ανάπτυξης- αυτός είναι ο δρόμος για την πατρίδα.
Και θα πρέπει να πω για μία ακόμη φορά ότι για να γίνει αυτό και μάλιστα υποστηριζόμενο από ένα μικρότερο αλλά πιο αποδοτικό και σωστά διαρθρωμένο κράτος, είναι απόλυτη η ανάγκη να κερδίσουμε μια πολύ μεγάλη ιδεολογική μάχη, η οποία ακόμη δεν έχει δοθεί στο μέγεθος που πρέπει: Να πείσουμε την κοινωνία για τις αρετές του επιχειρείν.

Να πείσουμε την κοινωνία ότι ο επιτυχημένος επιχειρηματίας που παράγει κέρδος – και επιτέλους δεν είναι ντροπή να λέμε τη λέξη κέρδος- παράγει συγχρόνως και θέσεις εργασίας, παράγει και εθνικό πλούτο, παράγει και Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν και πάει συνολικά την κοινωνία, τη χώρα, ένα βήμα μπροστά.

Γι’ αυτό το λόγο κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας συγχαρώ. Κάθε εκδήλωση, όπως η αποψινή, που αναφέρεται στη βράβευση του ορθώς επιχειρείν, συμβάλλει σε αυτό. Και μάλιστα, σημειώνω με μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι στις παραμέτρους για τις οποίες βραβεύονται οι εταιρείες είναι και οι θέσεις εργασίας. Και μάλιστα τη στιγμή που η ανεργία είναι πολύ κοντά στο 25% από 27% που ήταν πριν από λίγο διάστημα, είναι όμως ακόμη δραματικά ψηλά, ενώ στους νέους ανθρώπους είναι πάνω από 50%.

Θα ξαναπώ, λοιπόν, ότι το γεγονός, ότι πέρα από την κερδοφορία, λαμβάνετε υπόψη για τις διακρίσεις που απονέμετε και τις νέες θέσεις εργασίας που πρόσφεραν οι επιχειρήσεις, είναι εξαιρετικά σημαντικό και απολύτως επαινετέο.
Αυτή, λοιπόν, τη μάχη για το επιχειρείν, που στην πραγματικότητα είναι μια μάχη για τη χώρα, την κοινωνία και το μέλλον της, νομίζω ότι αξίζει και πρέπει να την δώσουμε όλοι μαζί.

Σας ευχαριστώ πολύ.