Χαιρετισμός στην εκδήλωση «Ημέρα Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής»

Εξοχότατοι Πρέσβεις, κύριε Γενικέ Γραμματέα, διακεκριμένοι ομιλητές, αγαπητοί φίλοι,

Είναι μεγάλη μου χαρά, μετά τον Πρωθυπουργό, να σας καλωσορίσω και εγώ στην «Ημέρα Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής», την οποία διοργανώνει το Υπουργείο Εξωτερικών.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε πέρυσι και τη συνεχίζουμε φέτος με ιδιαίτερη χαρά. Η πρωτοβουλία αυτή πιστοποιεί την ισχυρή βούληση της Ελλάδας να ενδυναμωθούν περισσότερο οι φιλικές μας σχέσεις με τα κράτη της περιοχής αυτής.

Και η συμμετοχή όλων σας σε αυτήν την εκδήλωση προσδίδει ιδιαίτερη ικανοποίηση στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η εκδήλωση και η παρουσία σας εδώ επιβεβαιώνει τους ιστορικούς δεσμούς της Ελλάδας με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.

Επίσης, βάζει τις βάσεις για εμβάθυνση της πολιτικής συνεργασίας. Το είπε και ο Πρωθυπουργός προηγουμένως, απέχουμε δυστυχώς πολύ. Παρά ταύτα, έχουμε αναπτύξει ισχυρούς, ανθεκτικούς δεσμούς φιλίας και αλληλεγγύης. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό, έχουμε καταθέσει αίτημα για απόκτηση καθεστώτος παρατηρητή στον Οργανισμό «SICA» (Central American Integration System). Και, επίσης, πολύ σύντομα ο Πρέσβης μας στην Αβάνα, κ. Τσακίρης, θα καταθέσει αίτημα διαπίστευσής του στην «CARICOM» (Caribbean Community).

Θεωρούμε, κυρίες και κύριοι, ότι τα κοινά μας χαρακτηριστικά είναι πάρα πολλά. Η αφοσίωση στην ιδέα της ελευθερίας, οι αγώνες για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, είναι κοινά μας γνωρίσματα.

Η βαθιά επιθυμία για την ελευθερία οδήγησε τους λαούς και της χώρας μας και της Λατινικής Αμερικής στους αγώνες για την ανεξαρτησία και, μάλιστα, περίπου την ίδια ιστορική περίοδο. Οφείλω να πω ότι ελάχιστοι Έλληνες υπάρχουν, αν υπάρχουν, που δεν γνωρίζουν το όνομα και, σε έναν μεγάλο βαθμό, και το έργο του Simon Bolivar.

Ούτως ή άλλως, η μορφή του είναι υπερχειλίζουσα και στην ελληνική λογοτεχνία. Αλλά έχουμε και κάτι παραπάνω που μας ενώνει. Αναφέρομαι στον παλμό των οργανώσεων ομογενών οι οποίες, μέσα από την τακτική ανταλλαγή εμπειριών, εξανεμίζουν την τεράστια γεωγραφική απόσταση.

Αυτό έγινε πολύ σαφές σε εμάς, μετά την επίσκεψη του Υφυπουργού Εξωτερικών, κ. Κατσανιώτη σε χώρες της Λατινικής Αμερικής τον περασμένο μήνα. Δεν μπορώ παρά να διατυπώσω τη ζήλια μου, γιατί δεν ήμουν μαζί του εκεί.

Όμως, παρ’ ότι αναγκάσθηκα να αναβάλω μία επίσκεψη για λόγους ανωτέρας βίας, προγραμματίζω να επισκεφθώ την περιοχή το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Γιατί πιστεύω ότι, πέρα από τα ιστορικά και τα ψυχολογικά στοιχεία που ενώνουν τους λαούς μας, επίσης η πολιτική, διπλωματική σύγκλισή μας στα διεθνή fora είναι προφανής. Και μπορεί να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο γιατί βασίζεται στην ευρεία προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο.

Επίσης, η Ελλάδα, ως ενεργό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμένει προσηλωμένη στους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης. Στο πλαίσιο των δύο προσεχών Διασκέψεων «Our Ocean» το 2023 στον Παναμά και το 2024 στην Ελλάδα, έχουμε συμφωνήσει ήδη με την Παναμέζα ομόλογό μου να συντονίσουμε τις δράσεις μας για ένα ζήτημα που μας αφορά όλους: Την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει όλοι μάρτυρες σωρείας φυσικών καταστροφών και ακόμη βιώνουμε τις επιπτώσεις της πανδημίας. Περισσότερη κατανόηση, περισσότερη συνεργασία είναι ο μόνος δρόμος για την καλύτερη αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων.

Και η Ελλάδα, με τις όποιες δυνάμεις της, αλλά και με τις δυνατότητες που της δίνει η συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αποδεικνύει – και θα αποδεικνύει πάντοτε – την αλληλεγγύη προς τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, ως απόδειξη της φιλίας που μας ενώνει.

Μάλιστα, συνυπογράφουμε και ενθαρρύνουμε την εκπεφρασμένη βούληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για εντονότερη δραστηριοποίηση στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική. Πράγματι, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αποτελεί μία τεράστια πρόκληση, αλλά δεν επιτρέπεται να απορροφήσει το σύνολο του διπλωματικού οξυγόνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα επιδιώξουμε, λοιπόν, μια ολοένα στενότερη επικοινωνία και συνεργασία στον πολιτικό τομέα, στο εμπόριο, στην οικονομία και, βέβαια, σε αυτό που μας ενώνει – ίσως πιο πολύ από όλα τα άλλα – στον πολιτισμό.

Και πάλι, σας ευχαριστώ θερμά.

Μετάβαση στο περιεχόμενο