Αγαπητέ Alexander,

Σας ευχαριστώ πολύ για τη ζεστή σας φιλοξενία, και το εννοώ, δεν είναι σχήμα λόγου. Και επίσης σας ευχαριστώ για τη διαρκή σας υποστήριξη εντός της ΕΕ, εντός του Συμβουλίου. Πάντα επωφελούμαι εξαιρετικά από τις συναντήσεις μαζί σας, από τη βαθιά σας κατανόηση για την πολιτική κατάσταση, για τις γεωπολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που είπατε, ότι αυτή η τεράστια κρίση, η ουκρανική κρίση, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, δημιούργησε μια ενότητα μεταξύ μας που ήταν αδιανόητη μόλις πριν από λίγες μέρες.

Φυσικά, η κατάσταση αυτή εγείρει μεγάλες προκλήσεις. Η Ελλάδα, όπως είχα την ευκαιρία να σας πω, έχει μια σημαντική μειονότητα στην Ουκρανία και γύρω από τη Μαριούπολη, που αριθμεί περίπου 150.000 ανθρώπους. Σας ευχαριστούμε για τα ευγενικά σας λόγια για τις απώλειές μας. Έχουμε τουλάχιστον 10 θύματα ελληνικής καταγωγής και πολλά άλλα που δεν έχουν ακόμη καταγραφεί. Καταβάλλουμε μεγάλες προσπάθειες για να δημιουργήσουμε έναν ανθρωπιστικό διάδρομο ώστε οι άνθρωποι που θέλουν να φύγουν, να μπορούν να φύγουν. Και πρέπει να σας πω ότι τη στιγμή που μιλάμε έχουμε έναν Γενικό Πρόξενο στη Μαριούπολη, τον τελευταίο διπλωμάτη της ΕΕ εκεί, και δυσκολευόμαστε πολύ να τον απομακρύνουμε από εκεί. Προσπαθούμε για το καλύτερο. Ήμουν στον ΟΑΣΕ προηγουμένως, είχαμε μια συνάντηση προσπαθώντας να βρούμε ένα τρόπο για να δημιουργήσουμε επιτέλους αυτόν τον ανθρωπιστικό διάδρομο.

Αλλά είχαμε επίσης την ευκαιρία να συζητήσουμε για τις κυρώσεις, τη συντονισμένη απάντησή μας κατά της εισβολής. Έχουμε μια πολύ σαφή θέση: όλοι όσοι συνδέονται με την ΕΕ πρέπει να εφαρμόζουν αυτές τις κυρώσεις. Δεν μπορούμε να έχουμε διάφορα επίπεδα ανάμειξης σε αυτή την κρίση. Όλες οι χώρες που αποδέχονται το Διεθνές Δίκαιο και τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου πρέπει να έχουν κοινή θέση.

Και φυσικά το τρίτο ζήτημα, όπως πολύ σωστά είπατε, είναι το προσφυγικό. Πρέπει να φροντίσουμε τους πρόσφυγες. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να πράξει αυτό που της αναλογεί. Και αυτό μου δίνει την ευκαιρία να σας ευχαριστήσω για την βοήθεια της Αυστρίας κατά τη μεταναστευτική κρίση του 2020 στα ελληνικά σύνορα. Αυτό δείχνει ότι η Αυστρία δεν είναι μια à la carte φίλη, αλλά μια χώρα που βοηθά άλλες ευρωπαϊκές χώρες σε ώρα ανάγκης.

Φυσικά, όπως είπατε, δεν συζητήσαμε μόνο το ζήτημα της Ουκρανίας. Εξετάσαμε την περιοχή μας. Η περιοχή μας είναι γεμάτη προκλήσεις. Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι ένα σημαντικό τμήμα της. Σας ευχαριστούμε που τόσο ανοιχτά υιοθετείτε την ευρωπαϊκή ατζέντα για τα Δυτικά Βαλκάνια. Πάντα υποστηρίζουμε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, μόνο ο ευρωπαϊκός δρόμος. Εάν δεν δώσουμε στα Δυτικά Βαλκάνια την ελπίδα της ένταξης στην ΕΕ, αυτές οι κοινωνίες, κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα γίνουν θύματα πειρασμών που προέρχονται από άλλα μέρη.

Και σας ευχαριστώ επίσης για τη βαθιά κατανόηση εκ μέρους σας, των προκλήσεων που παρουσιάζονται στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Οφείλουμε να εργαστούμε εκεί από κοινού. Καθώς και να προσπαθήσουμε να ολοκληρώσουμε τη Συμφωνία, ώστε να ξεκινήσουν επιτέλους οι διαπραγματεύσεις με την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία.

Τελευταίο, αλλά όχι αμελητέο, συζητήσαμε για την Ανατολική Μεσόγειο.

Βέβαια η κατάσταση στην Ουκρανία κυριαρχεί, αλλά οι προκλήσεις εξακολουθούν να υφίστανται.

Και πάλι, είμαι ευγνώμων επειδή πάντα συμβάλλετε και πάντα αποτελείτε μια θετική φωνή στο Συμβούλιο που υποστηρίζει, όχι εμάς, την Ελλάδα, όχι την Κύπρο, αλλά το Διεθνές Δίκαιο.

Και λέω πάντοτε ότι η Αυστρία, μια περίκλειστη χώρα, έχει προσυπογράψει την UNCLOS, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Γιατί; Επειδή η Αυστρία κατανοεί ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά μόνο να διαθέτουμε κανόνες. Όταν μάλιστα χώρες που έχουν μια τεράστια ακτογραμμή δεν προσυπογράφουν την UNCLOS.

Λοιπόν, σας ευχαριστώ πολύ. Ήταν μεγάλη χαρά να είμαι εδώ, στη Βιέννη, αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Και ελπίζω να σας δω στην Αθήνα.

Σας ευχαριστώ πολύ.
—

Θα ήθελα να σχολιάσω το ζήτημα της απαγόρευσης της ρωσικής εισαγωγής φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη. Η Ελλάδα βασίζεται στην ενέργεια από τη Ρωσία για μόλις το 30% των συνολικών αναγκών μας. Έτσι για εμάς ίσως θα ήταν ευκολότερο. Αλλά θα ήθελα να υπάρξει μια ολοκληρωμένη συζήτηση το Συμβούλιο. Υπάρχουν και άλλες χώρες που βασίζονται πολύ περισσότερο από εμάς, κατά 70%, 80%, ή 90%. Και θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη τους στο Συμβούλιο των Υπουργών πριν διατυπώσω μια απάντηση.

Τούτου λεχθέντος, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν τρόπο ώστε να υπάρξει διαφοροποίηση στην Ευρώπη. Διαθέτουμε δύο πλωτές μονάδες αποθήκευσης και επαναεριοποίησης φυσικού αερίου (FSRU) που μπορούν να εισάγουν υγροποιημένο αέριο από άλλες πηγές, την Αλγερία, το Κατάρ, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έτσι, η Ευρώπη μπορεί να έχει μια επιλογή στο μέλλον, αλλά, το υπογραμμίζω, στο μέλλον.