Ο Υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Νίκος Δένδιας, κατά τη συζήτηση σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής (Γ΄ Θερινό Τμήμα) επί του Σχεδίου Νόμου για τις Ρυθμίσεις Θεμάτων Εφοδιαστικής (Logistics), ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Κύριοι Συνάδελφοι,

Αυτό το νομοθέτημα είναι σημαντικό. Το μέγιστο τμήμα για την πατρότητα του νομοθετήματος δεν την έχω εγώ, την έχει ο παριστάμενος σε αυτή την αίθουσα προκάτοχός μου, ο συνάδελφος κ. Κωστής Χατζηδάκης, όπως σας είπα και στην Επιτροπή.

Είναι σημαντικό το νομοθέτημα , γιατί; Διότι, εισάγει στην ελληνική πραγματικότητα και μία νέα αντίληψη εκτός από την κάλυψη μιας προφανούς ανάγκης.

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι,

Όπως επανειλημμένως έχουμε συζητήσει, απαιτείται συνολικά αλλαγή οικονομικού μοντέλου. Εάν δεν μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε ένα νέο μοντέλο οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα, ανεξαρτήτως εξόδου από το μνημόνιο, η χώρα θα επανέλθει, σε ορατό μέλλον, στην κρίση.

Και για να γίνει αυτό χρειάζεται να προσαρμόσουμε την Ελλάδα στη νέα ευρωπαϊκή και διεθνή πραγματικότητα.

Τα κέντρα Logistics είναι ένα τμήμα αυτής της νέας πραγματικότητας. Μπορούν να προσφέρουν από μόνα τους μία αύξηση τριών ή τεσσάρων μονάδων στο ΑΕΠ, που είναι τεράστιο μέγεθος. Αλλά αποτελούν και τμήμα μιας συνολικής τοποθέτησης απέναντι στη σύγχρονη πραγματικότητα.

Γι’ αυτό και με λύπησε, πρέπει να σας πω, σε πολλές τοποθετήσεις, μια αντίληψη φοβική απέναντι στο νέο. Ότι θα χαθούν θέσεις εργασίας, ότι θα μείνουν άνθρωποι άνεργοι. Η οικονομία εξελίσσεται και τέτοιες παρεμβάσεις στην οικονομία, είναι τεράστιο σφάλμα να τις αντιμετωπίζουμε με τη φοβικότητα του παρελθόντος.

Πρέπει να τη δούμε αυτή τη νομοθετική πρωτοβουλία, όπως και πολλά άλλα πράγματα, σαν ευκαιρίες για το μέλλον ».

Κατά τη δευτερολογία του, ο κ. Δένδιας τόνισε επίσης:

«Το επιχείρημα της κατάθεσης σήμερα τροπολογιών είμαι υποχρεωμένος να το σεβαστώ. Αντιλαμβάνομαι τη θέση των συναδέλφων επ’ αυτού. Γι’ αυτό καίτοι οι τροπολογίες δεν είναι δικές μου, θα ήθελα να μη θέσω προς ψήφιση τις τροπολογίες 1845, 1846 και 1849. Θα τις επανακαταθέσουμε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι αυτά τα οποία ελέχθησαν στην αίθουσα, ότι οι τροπολογίες δεν πρέπει να έρχονται τελευταία στιγμή, είναι προφανώς ορθό.

Αντιθέτως, θα ήθελα να πω ότι είναι πολύ σημαντικό το ότι στην πλειοψηφία της η εθνική αντιπροσωπεία δέχεται την ψήφιση των τροπολογιών των συναδέλφων, τις οποίες δέχτηκα, την 1848, την 1844 και την 1835, η οποία έχει και μία νομοτεχνική μεταβολή, την 1835, του συναδέλφου του κ. Σαλτούρου κ.α.

Θα ήθελα τελειώνοντας να πω και δυο γενικές κουβέντες, αφού ευχαριστήσω για την αποδοχή του νομοθετήματος από ένα μεγάλο μέρος της εθνικής αντιπροσωπείας που υπερβαίνει τα όρια της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Και απευθύνομαι κυρίως στους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση μάλιστα με τη τοποθέτηση, με τον αναβαλλόμενο φόρο. Καταρχήν, το Υπουργείο Ανάπτυξης εζήτησε από τον κ. Χαρδούβελη να αντιμετωπιστεί το θέμα, διότι το εργαλείο αυτό είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση των «κόκκινων» δανείων.

Είναι παντελώς ακατανόητο και πρέπει να πω, αγαπητέ κύριε Δρίτσα, στα όρια του στερούμενου σοβαρότητος, αυτό το οποίο ελέχθη από τον ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη: Ότι μπορείτε με ένα 1 δισ. ευρώ να αντιμετωπίσετε το τεράστιο πρόβλημα των 100 και πλέον δισ. που είναι τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Είτε με 1 δισ. είτε με δύο δισ. είτε με τρία δισ. Αυτά τα πράγματα τα οποία λέγονται από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, συνδυαζόμενα με τη σημερινή σας τοποθέτηση – όχι επί του χρόνου, διότι επί του χρόνου ορθώς τοποθετήθηκε η εθνική αντιπροσωπεία και γι’ αυτό τήρησα τη στάση την οποία τηρώ αλλά επί της ουσίας – στερούνται σοβαρότητος. Όλα αυτά περί δανείων, περί «κορακιών», περί μίας ομιχλώδους καταγγελίας, η οποία δεν έχει αρχή, δεν έχει τέλος και συνοδεύεται από μία ατέλειωτη υποσχεσιολογία προς πάντες, δεν έχουν καμία σοβαρότητα.

Μακάρι να ήμασταν μια εύπορη χώρα, που θα είχαμε περιθώριο να λέγονται τέτοια απίστευτα και να καθόμαστε να τα συζητάμε δίκην παραμυθίας. Όμως, αυτή η ανευθυνότητα συνιστά κοινωνικό έγκλημα. Διότι, υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι υποφέρουν αυτή τη στιγμή έξω στην κοινωνία και απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους, τους οποίους συνεχώς επικαλείστε, έχετε το καθήκον της ευθύνης.

Έχετε το καθήκον να λέτε την αλήθεια, να λέτε τι μπορεί να γίνει και τι δεν μπορεί να γίνει. Και όχι να τάζετε γενική σεισάχθεια έναντι ενός δισ. ευρώ. Αυτά τα πράγματα δεν είναι σοβαρά και σας παρακαλώ θερμά, επειδή οι στιγμές είναι κρίσιμες, να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στη σοβαρότητα. Δεν υπάρχει προηγούμενο αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία να διαλέγεται με την κυβέρνηση επί παραμυθίας και όχι επί, τουλάχιστον, στοιχειώδους αντίληψης της πραγματικότητας».