Είναι χαρά μου να σας φιλοξενώ στο Υπουργείο Εξωτερικών, σε αυτό το ιστορικό κτίριο. Αυτό είναι το γραφείο του Υπουργού. Το κτίριο ήταν η κατοικία του πλουσιότερου Έλληνα τον 19ο αιώνα, ο οποίος το δώρισε υπό τον όρο ότι θα στεγάζει πάντοτε το γραφείο του Υπουργού Εξωτερικών – αυτή είναι η ιστορία του. Η δε αίθουσα στην οποία βρισκόμαστε ονομάζεται αίθουσα «Καποδίστριας». Ο Καποδίστριας, τον οποίο μπορείτε να δείτε εκεί, ήταν συμπατριώτης μου από την Κέρκυρα. Ήταν ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας μετά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας μας. Η πορεία του ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, το δε τελευταίο του αξίωμα πριν διατελέσει Κυβερνήτης ήταν υπουργός Εξωτερικών του τσάρου Αλέξανδρου Α’. Διαδραμάτισε επίσης καθοριστικό ρόλο στο Συνέδριο της Βιέννης, το οποίο «σχεδίασε» την Ευρώπη του 19ου αιώνα.

Θεωρώ ότι ο καλύτερος τρόπος για να διεξαχθεί η συζήτησή μας είναι να κάνω μια πολύ σύντομη εναρκτήρια δήλωση και στη συνέχεια να απαντήσω στις ερωτήσεις σας. Πιστεύω ότι αυτό θα ήταν, τόσο για εσάς όσο και για μένα, πολύ πιο ενδιαφέρον από μια μακροσκελή ομιλία.

Θα ξεκινήσω με τις ΗΠΑ. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ βρίσκονται στο υψηλότερο διαχρονικά σημείο τους. Είχα τη χαρά και την τιμή, ως Υπουργός, να υπογράψω δύο τροποποιήσεις της Αμυντικής μας Συμφωνίας.

Πέραν τούτου, είχαμε τη χαρά να δούμε και να ακούσουμε τον Πρωθυπουργό μου, τον Πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, να απευθύνεται σε κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου, και αυτή ήταν η πρώτη φορά στη ιστορία για Έλληνα Πρωθυπουργό. Ο Υπουργός Blinken ήταν εδώ πριν από λίγες εβδομάδες, και καθόταν ακριβώς εκεί που κάθεστε εσείς τώρα.

Θεωρώ ότι συμφωνούμε απόλυτα με τις ΗΠΑ στα περισσότερα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Για την Ουκρανία τηρούμε μια στάση αρχών. Η στάση μας έχει να κάνει με την εδαφική ακεραιότητα, την κυριαρχία και την ισότητα όλων των χωρών του κόσμου. Έτσι, αν και είχαμε ιστορικές σχέσεις με τη Ρωσία, για εμάς είναι μια επιλογή μεταξύ μαύρου και άσπρου.

Σχετικά με την Τουρκία. Με την Τουρκία είχαμε πολλές δυσκολίες στο παρελθόν. Αλλά μετά τους σεισμούς στην Τουρκία, ζούμε σε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Μόλις χθες είχα συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό μου, Mevlüt Çavuşoğlu, στις Βρυξέλλες. Συμφωνήσαμε να υποστηρίξει η Τουρκία την Ελλάδα στην προσπάθειά της για μια μη μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε τις λειτουργίες του Συμβουλίου Ασφαλείας, οπότε κατανοείτε τον συμβολισμό της κίνησης αυτής.

Αντίστοιχα, η Ελλάδα θα υποστηρίξει την Τουρκία για τη θέση του Γενικού Γραμματέα στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ελλάδα διαθέτει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, ελληνικής ιδιοκτησίας, όχι υπό ελληνική σημαία – καταλαβαίνετε και πάλι τον συμβολισμό αυτής της κίνησης.

Όσον αφορά την ευρύτερη περιοχή, διατηρούμε μια πολύ στενή στρατηγική σχέση με το κράτος του Ισραήλ. Η Κύπρος για εμάς είναι πολύ, πολύ κοντά, κατανοείτε γιατί. Έχουμε στενές επαφές με την Αίγυπτο. Η Αίγυπτος είναι πολύ στενός φίλος και σύμμαχος. Διατηρούμε πολύ στενές επαφές με τις χώρες του Κόλπου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με τα οποία έχουμε υπογράψει αμυντική συμφωνία, τη Σαουδική Αραβία, αλλά και το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, την Ιορδανία, το Ιράκ.

Προσπαθούμε δε, να ασκούμε διπλωματία πέραν του ορίζοντα, πράγμα που σημαίνει ότι δραστηριοποιούμαστε στην Αφρική, στη Νότια Αμερική, καθώς και στην Ινδία. Δραστηριοποιούμαστε επίσης, στον Ινδο-Ειρηνικό, επειδή με πολλές χώρες του Ινδο-Ειρηνικού μοιραζόμαστε τις ίδιες απόψεις για το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

Και πάλι, είμαστε μια μικρή ή μεσαίου μεγέθους χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν υπερβαίνουμε τα όριά μας. Η εξωτερική μας πολιτική διέπεται από έναν πολύ σαφή κανόνα: δεσμευόμαστε από το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Αυτό ακριβώς πράττουμε.

Θα χαρώ πολύ να απαντήσω στις ερωτήσεις σας.

Και πάλι, ήταν μεγάλη μου χαρά που σας φιλοξένησα και σας ευχαριστώ για την ευκαιρία.