Φίλες και φίλοι,

Η πολύ μεγάλη προσέλευσή σας σήμερα εδώ, στην πρώτη μου προεκλογική συγκέντρωση στη Β΄ Αθήνας, πραγματικά με έχει συγκινήσει! Όλοι μαζί με τον Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του κόμματός μας Αντώνη Σαμαρά θα κερδίσουμε και αυτή τη μάχη!

Η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον των πλέον κρίσιμων, αχρείαστων και ενδεχομένως επιζήμιων εκλογών της σύγχρονης Ιστορίας της.
Μια κοινοβουλευτική μειοψηφία, με την συμπαράταξη των Βουλευτών της Χρυσής Αυγής, ανέτρεψε μια Κυβέρνηση που είχε την δεδηλωμένη με πρόσχημα την εκλογή του ΠτΔ.

Σε όλα αυτά, προστέθηκαν καταγέλαστες οπερετικές καταγγελίες. Αυτές που εξευτέλισαν τόσο αυτούς που τις έκαναν και τους ηθικούς αυτουργούς που τους υποστήριξαν.

Πάγωσε η Αγορά.

Εκτοξεύτηκε το επιτόκιο των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου.

Ο Διεθνής Τύπος, έγκυροι αναλυτές αλλά και διεθνείς οικονομικοί παράγοντες, επανέφεραν το θέμα του GREXIT.
Και όλα αυτά, την χρονική στιγμή που η χώρα μας και η Οικονομία βρισκόταν σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής.
Όταν μέσα από την επίμονη, επίπονη και σταθερή προσπάθεια και τις θυσίες του Ελληνικού λαού, είχαμε καταφέρει να αντιμετωπίσουμε τα δίδυμα ελλείμματα.
Κάτι που πριν από δύο χρόνια φαινόταν αδύνατο.

Κυρίες και κύριοι,

Σε ένα σχετικά μικρό διάστημα και μέσα σε ένα εξαιρετικά δυσμενές περιβάλλον,
· παρά τη λυσσώδη αντίδραση της αντιπολίτευσης που πολέμησε που υπονόμευσε κάθε προσπάθεια αλλαγής του παρασιτικού οικονομικού μοντέλου της μεταπολίτευσης,
· παρά τα λάθη, παρά τις αστοχίες παρά τις παραλήψεις,
· πολεμώντας σε πολλά μέτωπα,
αποκαταστήσαμε την αξιοπιστία της χώρας, πετύχαμε την
ανάταξη των δημόσιων οικονομικών θέσαμε νέες βάσεις για την ανάπτυξη.

Μετά από έξη χρόνια ύφεσης περάσαμε σε θετικό ρυθμό ανάπτυξης. Η ανεργία άρχισε επιτέλους να μειώνεται.
Για δεύτερη χρονιά πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα.
Οι εξαγωγές ανέβηκαν στο 30% του εθνικού εισοδήματος-επιτυγχάνοντας ιστορικό υψηλό σε απόλυτους αριθμούς.
Η Αγορά άρχισε να κινείται.
Η ανάκαμψη αυτή είναι μια αναμφισβήτητη επιτυχία.
Είναι το προμήνυμα ενός καλύτερου αύριο.
Είναι ορόσημο, δείγμα ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάσανε τόπο.
Σημάδι πως τα χειρότερα είναι πίσω.
Η ανάκαμψη είναι εν τούτοις, πολύ πρόσφατη, πολύ μικρή ακόμα, για να γίνει άμεσα αισθητή σε μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας που υποφέρουν.

Από δω και πέρα, εφόσον μείνουμε σταθεροί, μείνουμε προσηλωμένοι
· στον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό,
· στον εκσυγχρονισμό των δομών,
· στον δημοσιονομικό ορθολογισμό και
· στις διαρθρωτικές αλλαγές που έχει τόση ανάγκη ο τόπος, το αύριο μόνο καλύτερο μπορεί να γίνει.

Το καλύτερο αύριο πρέπει να το στηρίξουμε σε στέρεες βάσεις:
· Να βασίζεται στις δικές μας δυνάμεις και όχι σε δανεικά.
· Να βασίζεται στην υγιή επιχειρηματικότητα και όχι σε κρατικοδίαιτο κορπορατισμό.
· Να βασίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη και όχι σε συντεχνιακά προνόμια.
· Να βασίζεται στην ευνομία και την ισονομία και όχι στην ανομία και το μπάχαλο.
· Να βασίζεται στην παιδεία και την μόρφωση και όχι στα συνθήματα και τις καταλήψεις.
· Να βασίζεται στην αξιοκρατία και όχι την κομματοκρατία.
· Να βασίζεται στο «ποιος είσαι» και όχι στο «ποιον ξέρεις».
· Να βασίζεται στον Πολίτη και όχι στον Πελάτη.

Αγαπητοί φίλοι,

Η ανακοπή της πορείας ανάκαμψης θα αποτελούσε ολέθριο λάθος. Κυρίως για όσους έχουν χειρότερα πληγεί από την κρίση.
Αυτούς τους οποίους υποκριτικά επικαλούνται και τους «παραμυθιάζουν» με την μηδενιστική αντίληψη ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν!
Σχεδόν όλη η κοινωνία έχει πληγεί, περισσότερο ή λιγότερο.
Αυτοί όμως που βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα, είναι αυτοί οι ίδιοι που ήταν απροστάτευτοι από το δήθεν «κοινωνικό κράτος» της προ κρίσης εποχής.

Οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι χαμηλόμισθοι ελεύθεροι επαγγελματίες που εργαζόντουσαν με μπλοκάκι.
Αυτοί που είχαν μείνει έξω από την ασπίδα προστασίας του Κράτους των συνδικαλιστικών προνομίων και παροχών.
Δεν παραγνωρίζουμε το τεράστιο πρόβλημα που έφερε στα ελληνικά νοικοκυριά η περικοπή μισθών και συντάξεων.
Δεν παραγνωρίζουμε τη βαριά φορολογία.
Όμως αυτοί που πρώτα έχουν ανάγκη είναι οι άνεργοι.
Αυτό απαιτεί το αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Και παρά τα παχιά λόγια και τις εύκολες υποσχέσεις, του ΣΥΡΙΖΑ αυτοί είναι οι μόνοι που δεν έχουν να περιμένουν τίποτα, από μια επιστροφή στο παρελθόν.

Η ανακοπή της πορείας ανάκαμψης, θα πλήξει όλους αυτούς, για τους οποίους μόνη λύση θα ήταν η ανάπτυξη της οικονομίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτούς στους οποίους η αντιπολίτευση δίνει χωρίς ντροπή με απίστευτο κυνισμό, υποσχέσεις για μαγικές λύσεις.
Για μοίρασμα χρημάτων που δεν υπάρχουν.
Για προσλήψεις στο Κράτος, που δεν είναι δυνατόν να γίνουν.
Η Ελλάδα χρειάζεται, Κυρίες και Κύριοι, κατ’ ελάχιστον 100.000 νέες επιχειρήσεις.
Η Ελλάδα χρειάζεται πάνω από 100 δισ. ευρώ νέες επενδύσεις.
Αυτά χρειάζονται οι άνεργοι. Αυτά μπορούν να έρθουν μόνο σε ένα περιβάλλον ευνοϊκό για την επιχειρηματικότητα.
Αυτά δεν μπορούν να προκύψουν από μοντέλο κρατισμού.

Μόνο η επιχειρηματικότητα φέρνει βιώσιμη ανάπτυξη και δημιουργεί θέσεις εργασίας
Απαιτείται ισχυρή οικονομία σε υγιείς βάσεις, για να υπάρξει πραγματικό κοινωνικό Κράτος.
Κράτος που θα λειτουργεί με κοινωνική δικαιοσύνη.
Κράτος που θα παρέχει δίχτυ προστασίας σε όλους και κυρίως στους πιο αδύναμους.
Ο δρόμος των μεταρρυθμίσεων και των ανατροπών είναι Μονόδρομος.

Για να αναδομήσουμε την οικονομία σε νέες βάσεις πρέπει πρώτα να αποδομήσουμε το προηγούμενο σαθρό οικοδόμημα που καταρρέει!
Δεν υπάρχει εναλλακτική.
Δεν υπάρχουν εύκολες και μαγικές λύσεις
Δεν γίνεται να τα καταφέρουμε, χωρίς τομές, χωρίς μεταρρυθμίσεις και χωρίς αλλαγές!
Μακροπρόθεσμα, από αυτό θα επωφεληθεί το σύνολο του Ελληνικού λαού.
Όμως σήμερα υπάρχουν αυτοί που έχουν πολλά να χάσουν από την ολοκλήρωση του προγράμματος των μεταρρυθμίσεων.
Είναι όλοι αυτοί που βολευόντουσαν από το στρεβλό σύστημα της μεταπολίτευσης.
Αυτοί που απομυζούσαν το Κράτος και τη κοινωνία, αυτοί που κερδίζαν από την παρασιτική οικονομία.
Αυτοί που συναρτούν τα προνόμιά τους από τη διατήρηση του παλιού συστήματος.
Όλοι αυτοί απαρτίζουν σήμερα την συμμαχία των βολεμένων και προνομιούχων, που ανθίσταται στις μεταρρυθμίσεις συσπειρώνονται πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όλοι αυτοί χρησιμοποιούν σαν ανθρώπινη ασπίδα, τους ανθρώπους που υποφέρουν, τα θύματα της κρίσης.
Τις οικογένειες που δεν μπορούν να βγάλουν τον μήνα.
Εκμεταλλεύονται την απελπισία και στρέφουν επιδέξια την οργή της κοινωνίας προς το αποτέλεσμα της κρίσης και όχι προς τα αίτια της κρίσης.

Τους γοητεύουν με ψεύτικες υποσχέσεις, πως αν δεν αλλάξει τίποτα, τα πράγματα θα ξαναγίνουν όπως πρώτα.
Έμποροι πλαστών ελπίδων.
Μεσίτες ψεύτικων υποσχέσεων που «χαιδεύουν αυτιά».
Σαν τον «Άγγελο-Εξάγγελο» που τραγούδησε ο Διονύσης Σαββόπουλος, «που έμοιαζε με αλήθεια η κάθε του ψευτιά». Όμως «η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα»…

Κυρίες και κύριοι,

Η κρισιμότητα της περίστασης δεν απαιτεί μόνο γενναίες αποφάσεις.
Απαιτεί και σκληρές αλήθειες!
Ο δρόμος της ανάπτυξης, περνά μέσα από την δημιουργία μιας νέας παραγωγικής βάσης.
Ο δρόμος της ανάπτυξης περνά μέσα από «τομές, μεταρρυθμίσεις, ανταγωνιστικότητα παντού, ανατροπές παντού».
Είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος, αλλά είναι μονόδρομος.
Είμαστε αποφασισμένοι να τον βαδίσουμε μέχρι το τέρμα, με υπευθυνότητα και σταθερότητα,
χωρίς συμβιβασμούς,
χωρίς αμφιταλαντεύσεις
χωρίς πισωγυρίσματα.

Ο στρατηγικός ρόλος του Δημοσίου, για την καινοτομία και την ανάπτυξη
Μέσα από την κρίση όχι μόνο είδαμε, αλλά βιώσαμε όλοι μας, με πολύ οδυνηρό τρόπο, τα αποτελέσματα ενός αποτυχημένου μοντέλου βασισμένου στο κρατισμό, την κακοδιαχείριση των Ευρωπαϊκών κονδυλιών στην κρατικοδίαιτη ιδιωτική πρωτοβουλία.
Η λογική που επι δεκαετίες επικρατούσε, ότι “όλα είναι δουλειά του κράτους”, δεν ήταν απλώς παρωχημένη και αντιπαραγωγική. Ήταν λογική χρεοκοπίας!

Εάν λοιπόν υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα, υπάρχει μέσω της αλλαγής παραγωγικού μοντέλου.
Αλλαγή μοντέλου σημαίνει ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας, ενθάρρυνση των προσπαθειών των νέων ανθρώπων να δημιουργήσουν καινοτόμα προϊόντα και να τα βγάλουν στη αγορά.
Θέλουμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που έχει ως σκοπό τη δημιουργία ενός οικονομικού περιβάλλοντος επιχειρηματικά φιλικού, ανταγωνιστικού και λιγότερο γραφειοκρατικού.

Η Κυβέρνησή μας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Πρωθυπουργού επιδιώκει να δημιουργήσει ένα μοντέλο που, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια, θα υποστηρίζει την καινοτομία.
Θα διευκολύνει την πρόσβαση στο επιχειρείν.
Θα δίνει σε εκείνους τους επιχειρηματίες που δεν τα κατάφεραν, μία δεύτερη ευκαιρία.
Θα προσελκύει ξένες επενδύσεις και θα προωθεί τις εξαγωγές.
Σε αυτή μας τη προσπάθεια, χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Κυρίως των νέων ανθρώπων που διεκδικούν μία δυναμική θέση με τις καινοτόμες ιδέες τους στο επιχειρείν.
Στον σχεδιασμό μας αυτό, κομβικό ρόλο μπορεί να παίξει ο εκσυγχρονισμός του Δημοσίου.

Το Νέο Δημόσιο να βρίσκεται στο πλάι των υγιών επιχειρηματιών και όχι απέναντί τους.
Ειδικά για την επιχειρηματικότητα των νέων, το ελληνικό Δημόσιο μπορεί δημιουργώντας το σύγχρονο πλαίσιο καινοτομίας που σχεδιάσαμε με τον Yosma, μοχλεύοντας κεφάλαια του νέου ΕΣΠΑ να βοηθήσει τους νέους επιχειρηματίες, να βγουν στην αγορά και να πετύχουν.
Είναι αδιανόητο να μην εκμεταλλευόμαστε το απίστευτο κεφάλαιο ανθρώπων και ιδεών που διαθέτουμε ως κοινωνία.
Κεφάλαιο που παραμένει στα αζήτητα την ώρα που οι περιορισμένοι πόροι μας δαπανώνται για να επιβιώσει ο αδηφάγος και αντιπαραγωγικό κομμάτι του δημόσιου τομέα.

Σε αυτή μας τη προσπάθεια, είναι κομβικής σημασίας η προώθηση της καινοτομίας.
Επιβάλλεται η αξιοποίηση των καινοτόμων ιδεών και των νεοφυών επιχειρήσεων, μέσω και των χρηματοδοτικών εργαλείων.
Αν η καινοτομία παραμείνει στο 0,47% του ΑΕΠ, δηλαδή στατιστικά ασήμαντος αριθμός, η χώρα δεν πρόκειται να επιβιώσει.
Αυτό πρέπει να αλλάξει.

Στην αλλαγή λοιπόν του μοντέλου που οραματιζόμαστε και υλοποιούμε, όχι μόνο υπάρχει ρόλος για τον Δημόσιο τομέα, αλλά αυτός είναι κομβικός και στρατηγικός.
Δεν πιστεύουμε στο «αόρατο χέρι», όπως δεν πιστεύουμε στις «μαγικές λύσεις».
Όμως για να πετύχουμε τους στόχους μας, το Δημόσιο θα πρέπει να μεταλλαχτεί από αντίπαλος του επιχειρηματία, σε συνεταίρο!
Από Εχθρό σε Φίλο. Από Δυνάστη σε Υπηρέτη.
Το Δημόσιο θα πρέπει να λειτουργήσει σαν μοχλός ανάπτυξης, σαν προωθητήρας καινοτόμων ιδεών, σαν συλλεκτήρας συγκέντρωσης και μόχλευσης κεφαλαίων, όπου και όταν χρειάζεται.
Ανθρώπινο Κεφάλαιο.

Για τον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου, μπορούμε να στηριχτούμε στο εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό που διαθέτουμε.
Παρά τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς που έχουν κατά καιρούς εκτοξευτεί κατά των Δημοσίων Υπαλλήλων, μπορώ να σας διαβεβαιώσω, από τη θητεία μου σε τέσσερα Υπουργεία, πως διαθέτουμε πολλούς Δημόσιους λειτουργούς με:
ευσυνειδησία, αίσθηση καθήκοντος, ικανότητες και μόρφωση.

Όλοι αυτοί, μέσα στον κυκεώνα της κρίσης, κράτησαν την δημόσια διοίκηση όρθια, εξυπηρετώντας το κοινωνικό σύνολο.
Δεν πρέπει να ταυτίζουμε όλους τους Δημοσίους Υπαλλήλους με τους Καρεκλοκένταυρους του Δημοσίου…
Έχουμε το ανθρώπινο κεφάλαιο, για τα πετύχουμε την αναδιάρθρωση του Δημόσιου τομέα.

Αυτό που μας λείπει δεν είναι το ανθρώπινο δυναμικό, αλλά:
οι εκσυγχρονισμένες δομές,
η αξιοκρατία,
η ορθή και τίμια και διάφανη αξιολόγηση του δυναμικού αυτού και η λογοδοσία.
Διότι οι εξαίρετοι Δημόσιοι Υπάλληλοι, είναι αυτοί που αδικούνται περισσότερο από την ισοπέδωση της μετριότητας. Το έργο τους χάνεται μέσα σε παρωχημένες δομές με γραφειοκρατική λογική.
Όλοι, στα λόγια, βεβαιώνουν ότι είναι υπέρ της αξιοκρατίας, αλλά στην πράξη αξιοκρατία χωρίς αξιολόγηση δεν γίνεται!
«Αλλαγή» χωρίς αλλαγές δεν γίνεται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ του 80’, ομνύει σε μια νεφελώδη «Αλλαγή». Αλλά μαζί με τους συμμάχους του-στη Βουλή και στον δρόμο-ανθίσταται με λύσσα σε κάθε αλλαγή.
Υπερασπίζεται κάθε συντεχνία και κάθε προνόμιο!
Καταγγέλλει κάθε μεταρρύθμιση.

Υπόσχεται επιστροφή στο παρελθόν, πράγμα που ενθουσίασε τη παρακμασμένη συνδικαλιστική νομενκλατούρα του πρώην ΠΑΣΟΚ που συντάχθηκε μαζικά με το μέρος του.
Θέλουν να επαναφέρουν τις κρατικές δομές του παρελθόντος.
Θέλουν να επιβάλουν πολιτικές οπισθοδρόμησης της κοινωνίας.

Στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, στις υπηρεσίες, στους δήμους, στα δημόσια νοσοκομεία, στις ΔΕΚΟ, στον πολιτισμό.
Σε όλα τα επιμέρους μεγάλα θέματα ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται με άξονα τις θέσεις της άφρονας Αριστεράς της δεκαετίας του 80.
Εάν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, θα γυρίσει την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω.
Αντί να οικοδομηθεί η Ελλάδα του 21ου αιώνα, θα αναπαλαιωθεί ότι χειρότερο από την Ελλάδα του 1980…

Κυρίες και Κύριοι

«Αλλαγή» χωρίς αλλαγές δεν γίνεται…
· η άρνηση του ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού,
· η άρνηση υιοθέτησης κάθε μεταρρύθμισης
· η άρνησή κάθε μορφής αξιολόγησης,
· η άρνηση της απαγκίστρωσης από το χρεοκοπημένο μοντέλο κρατισμού,

Σημαίνει:
· Άρνηση της βελτίωσης των υπηρεσιών που παρέχονται προς τον πολίτη,
· Άρνηση της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας,
· Άρνηση της δυνατότητας αύξησης της παραγωγικότητας
· Άρνηση της υγιούς ανάπτυξης. Αυτό θα είναι η ταφόπλακα για την κάθε ελπίδα των ανέργων και των απολυμένων!

Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι υπάρχει το μαγικό κλειδί με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ και το Μνημόνιο θα καταγγείλει και στο ευρώ θα μείνουμε.
Ότι και ελλείμματα θα συνεχίσει να παράγει και οι πολίτες της Ευρώπης θα συνεχίσουν να τα χρηματοδοτούν.
Ότι και τις ιδιωτικοποιήσεις θα σταματήσει, και τους ξένους επενδυτές θα διώξει και συνθήκες πλήρους απασχόλησης θα δημιουργήσει.
Ότι και ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις θα κρατήσει και όλους τους μισθούς και τις συντάξεις θα αποκαταστήσει.
Ότι και νέα φορολογία εισοδήματος δεν θα βάλει και όσους απολύθηκαν θα επαναπροσλάβει.
Ότι και το δάνειο των 180 δις με σεισάχθεια θα χαρίσει και αυτό θα γίνει με μόνο 2 δις.
Ότι και την κινητικότητα θα σταματήσει και την αξιολόγηση θα καταργήσει και τη Δημόσια Διοίκηση θα βελτιώσει.
Ότι και όλους τους μετανάστες που μπαίνουν στην χώρα θα τους φιλοξενήσει σε ανοικτές δομές και κανείς από αυτούς δε θα πληρώνει τίποτα και πρόβλημα δεν θα υπάρξει και η Αθήνα δεν θα ξανακυλήσει όπως την παρέλαβα το ΄12.
Ότι και στην Υγεία και στην Παιδεία θα αυξήσει τις δαπάνες και λιγότερους φόρους θα έχουμε.
Μέσα από την πολυγλωσσία του και τις αντιφατικές δηλώσεις των στελεχών του, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργήσει ένα Σούπερ-Μάρκετ.

Ένα Σούπερ Μάρκετ αλλοπρόσαλλων ιδεών και ψεύτικων υποσχέσεων. Υπόσχεται στους πάντες τα πάντα.
Υπόσχεται και τα αντίθετά τους.
Καλεί τους πελάτες να διαλέξουν ότι θέλουν. Μέσα από αυτόν τον ορυμαγδό αντιφάσεων και υποσχέσεων, ένας είναι ο κοινός τόπος.
Είναι η επιστροφή στο παρελθόν του Κρατισμού, του πελατειακού κορπορατισμού, της επαναφοράς των συντεχνιακών προνομίων.
Γίνεται κουβέντα για το αν και κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει “Plan B”. Δεν φαίνεται να έχει ούτε “Plan A”.
Το διακύβευμα των εκλογών.

Το πρώτο πράγμα που σκέπτεται κανείς σε σχέση με αυτές τις εκλογές, είναι το κατά πόσον διακυβεύεται η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Η αντιπολίτευση ισχυρίζεται πως δεν τίθεται θέμα εξόδου από την Ευρωζώνη. Εγώ καλόπιστα την πιστεύω.
Όμως όλες οι εξαγγελίες δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Προς την κατεύθυνση του αυτοεγκλωβισμού σε αδιέξοδο. Ο κίνδυνος ίσως δεν προέλθει από μια «μεγάλη απόφαση», ο κίνδυνος θα προέλθει από πολλές και λάθος μικρές.
Από άγνοια. Από παρανόηση.
Από ανάγκη συμβιβασμού της πραγματικότητας με τις ιδεοληψίες.
Από τις θύελλες που θα έχουν σηκώσει οι άνεμοι του λαϊκισμού.
Σε αυτή τη περίπτωση θα έχουμε βαδίσει εκτός Ευρώπης σαν υπνοβάτες που κυνηγούν «όνειρο» και ξυπνούν σε εφιάλτη…

Η αποσταθεροποίηση, δεν θα γίνει από σχεδιασμό. Θα γίνει από:
· ερασιτεχνισμό,
· από άγνοια του διεθνούς περιβάλλοντος,
· από αδυναμία κατανόησης της διεθνούς οικονομίας,
· από συσσωρευμένα αντιδυτικά [αντιευρωπαϊκά-αντιγερμανικά-αντιαμερικανικά] σύνδρομα,
· από συμπλέγματα κατωτερότητας,
· από μικρομεγαλισμό,
· από ρηχό εθνικολαϊκισμό,
· από έλλειψη κεντρικής κατεύθυνσης, πολυφωνία και ανικανότητα…

Αυτός είναι ο κίνδυνος της διολίσθησης!
Αλλά ακόμα και αν μπροστά στο μεγέθος του κινδύνου συμβεί η ενηλικίωση του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και αν δείξει μια υπευθυνότητα που μέχρι τώρα κρύβει, ακόμη κι αν βρεθεί κάποια φόρμουλα με την Ευρώπη, το διακύβευμα παραμένει ζωτικής σημασίας.
Αφορά το μοντέλο κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης που επιλέγουμε.
Αφορά το είδος κράτους που χρειαζόμαστε.
Η αντιπολίτευση, προτάσσει ένα εύπεπτο, απλοϊκό και ψευδεπίγραφο δίλημμα: «μνημόνιο-αντιμνημόνιο».
Το πραγματικό διακύβευμα όμως, δεν είναι αυτό, ούτε “τρόικα ή όχι-τρόικα”.

Το δίλημμα είναι:
· «ευρωπαϊκός εκσυγχρονισμός ή τριτοκοσμικός πειραματισμός».
· «Επιχειρηματικότητα ή κρατισμός».
· «Προκοπή και ανάκαμψη ή πισωγύρισμα και τέλμα».
· «Ευνομία ή μπάχαλο».
· «Εξορθολογισμός ή λαϊκισμός».
· «Ρεαλισμός ή συνωμοσιολογία».
· «Ιδιωτική πρωτοβουλία ή νέο-κομμουνιστικός συγκεντρωτισμός».

Αυτά είναι τα ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε!
Αυτό που η χώρα μας χρειάζεται, είναι η ύπαρξη ισχυρών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Αυτό που σίγουρα δεν χρειάζεται είναι τον λαϊκισμό.
Αυτό που δεν χρειάζεται είναι την ενθάρρυνση της βίας, τις κραυγές και τη συνομωσιολογία.

Γιατί η παράταξή μας!
Σε αυτό λοιπόν το σημείο θέλω να είμαι σαφής. Τι πιστεύουμε εμείς;
· Η παράταξή μας πιστεύει στην αξιοκρατία, πιστεύει στην αμοιβή αυτού που εργάζεται, πιστεύει στη διάκριση αυτού που προσπαθεί.
· Η παράταξή μας πιστεύει στην επιχειρηματικότητα, πιστεύει στην ελεύθερη οικονομία, στην απελευθέρωση της δημιουργικότητας του

Έλληνα από τα δεσμά του Κρατισμού.
· Η παράταξή μας πιστεύει στην κοινωνική δικαιοσύνη χωρίς διαχωρισμούς στους «μέσα» και τους «έξω», στους «δικούς μας και τους άλλους».
· Η παράταξή μας πιστεύει σε ένα μικρότερο αλλά καλύτερο κράτος και στους λίγους φόρους.
· Η παράταξή μας πιστεύει σε μια σύγχρονη και αποδοτική Δημόσια Διοίκηση που θα υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο και θα λειτουργεί με λογοδοσία.
· Η παράταξή μας πιστεύει σε ένα Δημόσιο τομέα που θα λειτουργει σαν μοχλός ανάπτυξης και όχι σαν εμπόδιο.
· Η παράταξή μας πιστεύει στην Ευρώπη, τον ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό και εξορθολογισμό.
· Η παράταξή μας πιστεύει στην ευνομία και την ασφάλεια του πολίτη.
· Η παράταξή μας πιστεύει σε ένα κοινωνικό κράτος που θα καλύπτει πρώτιστα τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας μας.
· Η παράταξή μας πιστεύει στην Παιδεία-στον μορφωμένο στον υπεύθυνο πολίτη.
· Η παράταξή μας πιστεύει στα ατομικά δικαιώματα και την ατομική ευθύνη.
· Η παράταξή μας πιστεύει στην κοινωνική αλληλεγγύη, στην συναίνεση, στην υπευθυνότητα και την πρόοδο.
· Πιστεύει στις παρακαταθήκες του Ιδρυτή μας του Κ. Καραμανλή.
· Πιστεύει στις Αρχές μας στο Κοινωνικό Φιλελευθερισμό που τίμησαν οι αρχηγοί μας: Ράλλης, Αβέρωφ, Μητσοτάκης, Έβερτ, Καραμανλής.
· Πιστεύει στον αρχηγό μας τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά

Η παράταξή μας πιστεύει στην Πατρίδα!
Είναι ιδεολογική η μάχη που δίνουμε απέναντι στον λαϊκισμό.
· Είναι ιδεολογική η μάχη να πείσουμε την κοινωνία ότι πρέπει να εφαρμόζεται αυτό το οποίο ψηφίζει το Κοινοβούλιο.
· Είναι ιδεολογική η μάχη να πείσουμε την κοινωνία ότι τα Πανεπιστήμια δεν είναι χώρος κατάληψης αναρχικών αλλά χώρος εκπαίδευσης φοιτητών.
· Είναι ιδεολογική η μάχη να πείσουμε ότι δεν μπορεί η πλατεία Συντάγματος να γίνεται πεδίο μάχης.
· Είναι ιδεολογική η μάχη να πείσουμε ότι δεν μπορεί ο Άγνωστος Στρατιώτης και ότι συμβολίζει να πατιέται από αναρχικούς με μαύρες σημαίες.

Κυβερνητική εμπειρία και έργο

Κυρίες και κύριοι,
όλα αυτά στα οποία αναφέρθηκα πιο πάνω, είναι το καταστάλαγμα κυβερνητικής εμπειρίας.
Έζησα, την Ελλάδα προ της κρίσης αλλά και στο απόγειό της.
Σε όλες τις Υπουργικές θέσεις διαχειρίστηκα δύσκολες καταστάσεις, πήρα δύσκολες αποφάσεις .
Είχα τη δυνατότητα να δω σε όλες τους τις διαστάσεις τα προβλήματα που η κρίση σώρευσε στην Οικονομία, στην Κοινωνία, στην Ασφάλεια των πολιτών στην Εθνική μας Ασφάλεια.
Έχω πλήρη επίγνωση των προκλήσεων. Των κινδύνων που υπάρχουν αλλά και των ευκαιριών που διανοίγονται.
Έχω την ύψιστη τιμή να είμαι Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Αυτό είναι το τρίτο Υπουργείο μου στην Κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, μετά το Υπουργείο Ανάπτυξης και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη.
Όλα τους καίρια Υπουργεία. Ευχαριστώ τον Πρωθυπουργό, για την τιμή και την εμπιστοσύνη που μου έδειξε.
Δεν πρόκειται τώρα να κάνω λεπτομερή απολογισμό έργου. Θέλω όμως να αναφερθώ ορισμένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε και τις λύσεις που δώσαμε. Είναι χαρακτηριστικά των προβλημάτων που δημιούργησε η κρίση, όσο και των αιτιών που μας οδήγησαν σε αυτή!
Όταν παραλάβαμε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης τον Ιουν. του ’12 κυριαρχούσε:
η ανομία, με φρέσκα ακόμα τα αποκαΐδια 32 Νεοκλασικών του Κέντρου της Αθήνας.
οι καταλήψεις δημόσιων χώρων και κτιρίων,
η εγκληματική δράση της Χ.Α ,
η σχεδόν ένοπλη αντιπαράθεση στις Σκουριές.

Διάχυτη εγκληματικότητα. Μεταναστευτικό σε έξαρση. Η χώρα ξέφραγο αμπέλι.
Όλα αυτά είχαν υποσκάψει το αίσθημα ασφάλειας του Πολίτη. Είχαν υπονομεύσει το ηθικό των Σωμάτων Ασφαλείας.
Από τον Απρίλη του 10 μέχρι τον Απρ.12 είχαμε πάνω από 20.000 συγκεντρώσεις, κινητοποιήσεις και πορείες!
Πολλά από αυτά τα φαινόμενα υποδαυλιζόντουσαν από τις δυνάμεις των άκρων.
Όμως δεν αποτελούσαν αποκλειστικά απότοκα της κρίσης, ούτε οφείλονται μόνο σε αυτήν!
Η διάβρωση της έννομης δημοκρατικής τάξης και της ασφάλειας είχε ξεκινήσει δεκαετίες πριν, όταν κρίση δεν υπήρχε.
Η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς είχε οδηγήσει στην δημιουργία ενός συστήματος αξιών που δικαιολογούσε και εκθείαζε τη βίαια διαμαρτυρία.

Που βάφτιζε κάθε παράλογη απαίτηση ως “αγώνα”, κάθε προνόμιο ως “δημοκρατική κατάκτηση”.
Που αποσυνέδεε τα δικαιώματα από τις υποχρεώσεις.
Που θεωρούσε τον αστυνομικό αντίπαλο και όχι συνταγματικό φρουρό ταγμένο στην υπηρεσία και τη προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Που συκοφαντούσε κάθε προσπάθεια επιβολής της τάξης, ως “καταστολή”.

Με αυτές τις νοοτροπίες συγκρουστήκαμε, χωρίς δισταγμούς.
Με την στήριξη του Έλληνα Αστυνομικού
Περιφρουρήσαμε και επαναφέραμε την έννομη τάξη. Μειώσαμε την εγκληματικότητα.
Δώσαμε λύσεις, στο μεταναστευτικό, κλείνοντας τον Έβρο, δημιουργώντας την πιο σύγχρονη υπηρεσία Ασύλου της Ευρώπης, το μεγαλύτερο πρόγραμμα Επιστροφών στην Ευρώπη.

Αντιμετωπίσαμε με σθένος την ανομία και αποδώσαμε στην κοινωνία δημόσια κτίρια, όπως την Βίλα Αμαλία και την Βίλα της αείμνηστης Μαρίας Κάλας!
Κτήρια Γεμάτα με είδη οικιακής Ανάγκης όπως χαρακτήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ τις Μολότωφ.
Δημιουργήσαμε Νομοθεσία ώστε οι διαδηλώσεις να μην κλείνουν τους δρόμους.
Προστατεύσαμε τη Χώρα από τις Πυρκαγιές

Στο Υπουργείο Ανάπτυξης, δώσαμε λύση στο τεράστιο πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων των επιχειρήσεων. Είναι η μεγαλύτερη αναδιάρθρωση επιχειρησιακού χρέους στην Ιστορία του πλανήτη.
Στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δώσαμε λύση στο πρόβλημα της κατασκευής των Υποβρυχίων και των Πυραυλακάτων, για το Πολεμικό μας Ναυτικό, από τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας.
Λύση που πρέπει να υπογραμμίσω, ικανοποιεί τόσο το Π.Ν, όσο και τους εργαζομένους στα ναυπηγεία!
Στο σημείο αυτό, επιτρέψτε μου να κάνω ιδιαίτερη μνεία στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, εργάζονταν με ευσυνειδησία, αίσθηση ευθύνης και καθήκοντος και όποτε απαιτήθηκε με αυταπάρνηση.

Τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων μας Δυνάμεων, υπερέβαλαν εαυτό υπηρετώντας στο πλαίσιο των συνταγματικών τους καθηκόντων οι μεν την ασφάλεια και την καθημερινότητα του πολίτη, οι δε την Εθνική μας Ασφάλεια.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Έλληνας πολίτης πρέπει να αισθάνεται περήφανος γι’ αυτούς.
Εγώ σε είμαι περήφανος που υπηρέτησα και υπηρετώ μαζί τους, ως πολιτικός προϊστάμενος.
Είναι καλοί Έλληνες.

Ο Δρόμος Μπροστά
Αγαπητοί φίλοι,
Δίνουμε αγώνα για την αλλαγή των νοοτροπιών, πρακτικών και αντιλήψεων που λειτουργούν σαν οπισθέλκουσα της ελληνικής κοινωνίας.
Σαν βαρίδι που εμποδίζει την ανάπτυξη της οικονομίας.
Στην ιδεολογική αυτή μάχη θέλουμε την στήριξη της μεγάλης υγιούς πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας.
Των ανθρώπων της παραγωγής και της δημιουργίας.
Των ανθρώπων του μόχθου που εργάζονται με συνείδηση και αξιοπρέπεια.
Των ανθρώπων που νοιάζονται για την πατρίδα και τον συνάνθρωπό τους.
Των ανθρώπων που προσφέρουν στο σύνολο.
Όλους αυτούς, όλους εσάς,
σας έχουμε ανάγκη για να πετύχουμε μαζί, τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η πατρίδα μας.
Οι ιδέες αν δεν γίνονται πράξη, δεν έχουν νόημα.
Χωρίς κοινωνική στήριξη, κανένα κόμμα-κανένας πολιτικός δεν μπορεί να πετύχει βαθιές και μεγάλες δομικές αλλαγές.

Χρειαζόμαστε τον καθένα από σας,
Χρειαζόμαστε την στήριξη της κοινωνίας, για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα σαρωτικών μεταρρυθμίσεων που έχουμε ξεκινήσει όπως το περιέγραψε με σαφήνεια, κατά την παρουσίαση του οικονομικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, , ο Αντώνης Σαμαράς.
Γιατί δίνουμε την Μάχη!
Κυρίες και κύριοι,
Αυτές οι εκλογές είναι οι κρισιμότερες της σύγχρονης ιστορίας μας.
Γιατί σε αυτές τις εκλογές διακυβεύεται η ευρωπαϊκή μας πορεία.
Σε αυτές τις εκλογές διακυβεύονται οι κόποι οι θυσίες του Ελληνικού λαού.
Σε αυτές τις εκλογές διακυβεύεται το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Γι’ αυτά όλα δίνουμε μάχη.
Μια μάχη για το σήμερα και για το αύριο.
Μια μάχη για ένα μοντέλο κοινωνίας και οικονομίας που θα εγγυάται δικαιοσύνη, ανάπτυξη, ευημερία, ευνομία και πρόοδο.
Δεν είναι μάχη μόνο για το κόμμα μας.
Δεν είναι μάχη μόνο για εμάς, και το συμφέρον μας
Δεν είναι μόνο μάχη για την οικογένειά μας, για τα παιδιά μας.
Είναι η μάχη για τις επόμενες γενιές των Ελλήνων
Πάνω και πέρα από όλα είναι η μάχη για τη Πατρίδα μας.

Σας ευχαριστώ πολύ!