Το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης έχει ως εξής:«Κατ’ αρχήν, υπάρχει ένα αρχικό ζήτημα το οποίο είναι αξιακό. Ναι ή όχι στα μεταλλαγμένα; Έχω την αίσθηση ότι αν με δημοψήφισμα αντιμετωπιζόταν αυτό το ερώτημα από την ελληνική κοινωνία σήμερα, η απάντηση θα ήταν απολύτως αρνητική. 

Δηλαδή, στην ιδέα του μεταλλαγμένου έχει τεθεί από την ελληνική κοινωνία ένα αρνητικό πρόσημο και νομίζω ότι σε μεγάλο βαθμό , αυτό είναι και το κλίμα της παρούσας Βουλής. Από την άλλη πλευρά, θεωρώ ότι το θέμα έχει λυθεί εκ των πραγμάτων. 

Δηλαδή, αυτό το όχι, ως επιλογή, αυτή τη στιγμή, φοβούμαι ότι δεν υπάρχει πλέον στο τραπέζι για να το επιλέξουμε και ίσως σε ένα βαθμό εθελοτυφλούμε και ως προς αυτό. Η ενημέρωσή μου είναι ελάχιστη για να τολμήσω να πω ότι έχω αντίληψη. 

Βεβαίως, κουβαλάω και εγώ, σαν άνθρωπος, αυτό το αρνητικό πρόσημο. Δηλαδή, με μεγάλη δυσκολία θα επέλεγα κάτι από το ράφι ενός σουπερμάρκετ, το οποίο θα έγραφε πάνω ότι είναι μεταλλαγμένο.

Θα μου επιτρέψετε να πω ότι υπάρχει ένα άρθρο στο τελευταίο Economist και μάλιστα το κύριο άρθρο, το leader, το οποίο λέει το εξής απλό «Καταργούμε τα πάντα», κατά συνέπεια, έχουμε δεδομένη πληθυσμιακή μάζα που πρέπει να εκθρέψουμε.Εάν δεν χρησιμοποιούμε μεθόδους εντατικοποίησης της καλλιέργειας αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστούμε πολλαπλάσια αγροτική γη. 

Άρα, αυτό σημαίνει πολύ λιγότερα δάση και πολύ εντονότερη εκμετάλλευση της υπάρχουσας αγροτικής γης. Αυτό είναι μια λογική σειρά επιχειρημάτων, που είναι προφανής σε οποιοδήποτε λογικό ον. 

Δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.Από την άλλη πλευρά, έχει πίσω του και μια λογική στην οποία θα ήθελα να ακούσω τον αντίλογο. 

Το αντεπιχείρημα, όπως διατυπώθηκε, δεν κατέστη σαφές. Θα προσπαθήσω να το σκεφτώ λίγο και να δω πώς αυτό απαντά στο προηγούμενο.

Δηλαδή, η θεωρητική δωρεάν διάχυση προϊόντων από τις χώρες , που για κρατήσουν την τιμή τους τα καταστρέφουν, αν μπορώ να το επαναλάβω ως επιχείρημα, θα λειτουργούσε ως επίλυση του προβλήματος της παραγωγής.Μπροστά μας έχουμε τρεις επιστήμονες και έχει επανειλημμένα λεχθεί στη συνεδρίαση της Επιτροπής ότι το πλαίσιο προστασίας, το οποίο υπάρχει στην ελληνική έννομη τάξη, δεν επαρκεί.

Εάν πούμε ναι στα μεταλλαγμένα, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε απέναντι στην ελληνική κοινωνία και στην ευρωπαϊκή κοινωνία να πούμε ότι δεν υπάρχει αρμοδιότητα προστασίας της, απέναντι σε όποιες παρενέργειες μια καινούργια πραγματικότητα δημιουργεί.Αφενός μεν , οι Οδηγίες της Ε.Ε., μέσα από τις υπάρχουσες συνθήκες, ορθώς έρχονται και εφαρμόζονται στην Ελλάδα.

Υπάρχει ένα θέμα δημοκρατικής νομιμοποίησης όλων αυτών, το έχουμε θέσει και στα πλαίσια της Επιτροπής του Συντάγματος και νομίζω ότι πρέπει να τεθεί συνολικά στην Βουλή των Ελλήνων, για τον τρόπο που οι οδηγίες έρχονται. Διότι, έχουμε ένα εισερχόμενο Δίκαιο, το οποίο καθόλου δεν έχουμε επηρεάσει πρωτογενώς να παράγεται και είναι ένα τεράστιο ζήτημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. 

Από την άλλη πλευρά, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να πούμε ότι δεν έχουμε την υποχρέωση διεξαγωγής ενός δημοκρατικού διαλόγου μέσα στο πλαίσιο του Εθνικού Κοινοβουλίου, ώστε να πάρει ο καθένας την θέση που πρέπει να πάρει.Άρα, ορθώς τίθεται αυτό το θέμα. Οφείλουμε ευγνωμοσύνη στους κυρίους που το θέτουν και οφείλουμε εμείς να επιδείξουμε τη δέουσα επιμέλεια, ως Επιτροπή και ο καθένας ξεχωριστά.Αν το κείμενο αυτό της Greenpeace είναι ένα κείμενο εργασίας, από το οποίο μπορεί να ξεκινήσει η Επιτροπή μας, ας το κάνουμε. 

Η άποψή μου είναι ότι επειδή η Greenpeace σε πολλά θέματα έχει θέση, η οποία δεν είναι πάντα αποδεκτή ως καλόπιστη από όλους τους φορείς του παιχνιδιού, θα πρότεινα εσείς ή η Επιτροπή να ξεκινήσει μια διαδικασία δημιουργίας ενός κειμένου, από λευκό χαρτί. Έχουμε όλη τη δυνατότητα από τον Κανονισμό, να καλέσουμε όποιον θέλουμε και να ζητήσουμε βοήθεια και να παράγουμε ένα κείμενο, το οποίο μπορεί να αποτελέσει μια βάση εργασίας.

Από τις τοποθετήσεις των προσκεκλημένων, αναδείχθηκε πάλι το υπάρχον πρόβλημα που έχουμε πάντα ως προς την κατανομή των ρόλων των Υπουργείων.Αναφέρομαι στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και στο Υπουργείο Ανάπτυξης που έχει τα θέματα εμπορίου, αλλά και τα θέματα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, κ.λ.π.Εμείς, ως Ελληνική Δημοκρατία, έχουμε ένα απαρχαιωμένο δεδομένο σχήμα υπουργικής κατανομής, το οποίο στην σημερινή πραγματικότητα ελάχιστα αντέχει και μπορεί να αποτελέσει και αντικείμενο κλαυσίγελου.

Αυτό πρέπει να δούμε. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η δική σας πρωτοβουλία και του Προεδρείου της Επιτροπής να καλέσετε τους σημερινούς προσκεκλημένους και νομίζω ότι η σημερινή συνεδρίαση όφειλε και μπορεί να αποτελέσει την έναρξη μιας πολύ σημαντικής εργασίας αυτής της Επιτροπής, κύριε Πρόεδρε, σε ένα πραγματικό πρόβλημα των καιρών, το οποίο οφείλουμε, αν όχι να λύσουμε, τουλάχιστον να δοκιμάσουμε να εκφράσουμε μια συγκροτημένη και σαφή άποψη.»