Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Βουλευτή έχει ως ακολούθως:«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι σαφής σε όλους η ιδιαίτερη καμπή στην οποία βρίσκεται η χώρα.

Είναι σαφέστατο το διακύβευμα του εκσυγχρονισμού της. Είναι νομίζω προφανές, λοιπόν, ότι ο καταστατικός χάρτης πρέπει και αυτός να τεθεί υπό κρίση στο πλαίσιο των νέων συνθηκών και μεταρρυθμίσεων. Η διαδικασία αυτή τροποποίησης του καταστατικού χάρτη δεν μπορεί να είναι μια διαδικασία μονομερών ρήξεων, όσο και αν είναι αυτές αναγκαίες. Όσο ισχυρή και αν είναι μια πολιτική παράταξη, δεν μπορεί μόνη της να σηκώσει το βάρος μιας συνταγματικής αναθεώρησης. 

Το Σύνταγμα πρέπει να αποτελεί προϊόν πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης. Ακόμη και το 51% του εκλογικού σώματος δεν μπορεί να είναι επαρκές για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Σε όλη την αναθεωρητική διαδικασία, λοιπόν, το ζητούμενο είναι η συναίνεση ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων, που εκπροσωπούν πραγματικές ευρύτατες κοινωνικές συμμαχίες. Αυτή ήταν η φύση, αυτός ήταν ο τρόπος λειτουργίας της Επιτροπής Αναθεώρησης και οφείλω να πω ότι το κλίμα της Επιτροπής αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη για κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Κορυφαία δε στιγμή για μένα υπήρξε η δήλωση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τη στήριξη της αναθεώρησης του άρθρου 16. Συνιστούσε η πράξη αυτή επιβεβαίωση των καλύτερων ελπίδων για την ύπαρξη μιας νοήμονος αντιπολίτευσης.

Επέτρεψε την ελπίδα δημιουργίας συνθηκών πραγματικού διαλόγου για κορυφαία ζητήματα, γιατί το άρθρο 16 έχει κατά πολύ ευρύτερη σημασία του περιεχομένου του. Έχει σημασία συμβολική και σημειολογική, γιατί το άρθρο 16 καταλαμβάνει όλο το εκπαιδευτικό γίγνεσθαι της χώρας, όπως διεξάγεται σήμερα ο διάλογος. Πιστοί στην αντίληψη των συναινέσεων δεν επιχειρήσαμε εμείς που ανήκαμε στη Νέα Δημοκρατία να εκμεταλλευθούμε στην Επιτροπή την εσωτερική αντινομία και αντίφαση των τοποθετήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. 

Αντιληφθήκαμε και αντιλαμβανόμαστε ότι η διαδικασία μετάβασης που διέρχεται η Αντιπολίτευση δεν μπορεί παρά να είναι επώδυνη ως φυσικός τοκετός. Το θλιβερό για το πολιτικό σύστημα είναι ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν άντεξε στη διαδικασία συμμετοχής στη γένεση του καινούριου. Η προσχηματική αποχώρηση δεν δυσκόλεψε τη συνταγματική αναθεώρηση μόνο. Αν θέλετε, αυτό δεν είναι και το σημαντικότερο. Το πρόβλημα είναι ότι, στο πλαίσιο ενός ασήμαντου και ατελέσφορου τακτικισμού, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπαθεί να ακυρώσει τη δυνατότητα νοήμονος διαλόγου για τα κορυφαία θέματα της κοινωνίας. 

Και βέβαια, δημιουργεί αίσθημα δημοκρατικού κενού σε όσους από εμάς στη διαδικασία της Επιτροπής Αναθεώρησης πίστευαν και ίσως πιστεύουν ακόμη ότι η χώρα βρίσκεται σε κομβικό χρονικό σημείο και η κοινωνία απαιτεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις να διαμορφώσουν το περιβάλλον του 21ου αιώνα.

Εδώ πλέον για τον καθένα από εμάς δημιουργείται ζήτημα προσωπικής ευθύνης. Ανεξάρτητα από την ανόητη, χωρίς δηλαδή πολιτικό νόημα συμπεριφορά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το Κοινοβούλιο διατηρεί την απόλυτη ευθύνη απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και του Συνασπισμού δεν έχουν μειωμένη ευθύνη εξαιτίας της αποχώρησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. 

Διατηρούν το σύνολο της ευθύνης του αναθεωρητικού διαλόγου. Διατηρούν απέναντι στην ελληνική κοινωνία την ευθύνη της διατήρησης ζωντανής της αναθεωρητικής διαδικασίας, έως ότου ο ελληνικός λαός, ασκώντας το κυριαρχικό του δικαίωμα, επιβάλλει στην Αξιωματική Αντιπολίτευση να αναλάβει το ρόλο που υποχρεούται να φέρει. 

Στο μεσοδιάστημα αυτό, δηλαδή, καλείται η Εθνική Αντιπροσωπεία να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας της ουσιαστικής και συνολικής λαϊκής εντολής, ώστε η επόμενη Βουλή να έρθει και να αναλάβει το εθνικό της καθήκον. 

Καλείται η Εθνική Αντιπροσωπεία να λειτουργήσει παιδευτικά και λυτρωτικά και για την Αξιωματική Αντιπολίτευση, αποτρέποντας τον εκτροχιασμό της κορυφαίας κοινοβουλευτικής διαδικασίας της αναθεώρησης του Συντάγματος.

Στο πλαίσιο αυτό, το -οφείλω να πω- όχι σύνηθες, οφείλουμε να λειτουργήσουμε όλοι.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είχα την εξαιρετική τιμή να μετέχω στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος και οφείλω να πω ότι στήριξα και ψήφισα με απόλυτη ελευθερία συνείδησης και κρίσης πέρα και πάνω από κομματικές προτάσεις, υποδείξεις και εξαρτήσεις.

Οφείλω να σας πω ότι εξέφρασα αρνητικές κρίσεις για μια σειρά από προτάσεις της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, όπως στις προτάσεις για τα άρθρα 20, 22, 54 και 56.

Οφείλω να σας πω ότι επιφυλάχθηκα και ψήφισα «παρών» για άλλες προτάσεις, όπως αυτή του άρθρου 24, γιατί πίστευα και πιστεύω, πέρα από την έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης, στην έννοια του περιβαλλοντικού ισοζυγίου. Πίστευα και πιστεύω σε μια τροποποίηση του άρθρου 24 που να στοχεύει στο μέλλον και σε μια ολιστική αντιμετώπιση και προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και της πολιτιστικής μας ετερότητας. Πίστευα και πιστεύω σε μια τροποποίηση του άρθρου 24, πέρα από τα δεδομένα στερεότυπα. 

Στο πλαίσιο αυτό οφείλω να σας πω ότι με ιδιαίτερη χαρά άκουσα την τοποθέτηση του Πρωθυπουργού για δυνατότητα βελτιωτικών παρεμβάσεων στην πρόταση του άρθρου 24. Οφείλω να σας πω, επίσης, ότι ψήφισα και στήριξα και προτάσεις που προέρχονται από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως μερικές από τις θέσεις για την τροποποίηση του άρθρου 79. 

Οφείλω να σας πω ότι κατέθεσα μαζί με συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος, άλλες προτάσεις, όπως αυτές για τα δικαιώματα των ζώων που δημιουργούν την αντίληψη του ζώου ως φυσικού υποκειμένου δικαιωμάτων και όχι αντικειμένου.

Υπέγραψα και στήριξα μαζί με τον Στέφανο Μάνο την πρόταση για τη συνολική αναθεώρηση του άρθρου 16 και όχι μόνο την αναθεώρηση δύο ή τριών παραγράφων αυτού. 

Αισθάνομαι όμως, πέρα από τα παραπάνω, όπως σας είπα, ότι το καθήκον, το καθήκον όλων μας είναι σήμερα διαφορετικό. 

Σήμερα δεν είμαι εδώ για να στηρίξω τις απόψεις μου. Σήμερα είμαι εδώ για να διατηρήσω ζωντανό τον αναθεωρητικό διάλογο. Σήμερα είμαι εδώ, όπως όλοι μας, για να αναπληρώσω το θεσμικό κενό που η βαθύτατα θεσμικά ανόητη συμπεριφορά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δημιούργησε. 

Δεν ανακαλώ και δεν έχω πρόθεση να ανακαλέσω ούτε κεραία από τα λεχθέντα στην Επιτροπή, θεωρώ όμως θεσμική μου υποχρέωση να οδηγήσω στο δημοκρατικό διάλογο της επόμενης, της Αναθεωρητικής Βουλής όλα τα άρθρα της πρότασής μας. 

Θεωρώ θεσμική μου υποχρέωση να σεβαστώ το δημοκρατικό δικαίωμα της ελληνικής κοινωνίας να εκφραστεί μέσω του προεκλογικού διαλόγου για τις παραμέτρους που θα συνιστούν τον καταστατικό χάρτη της Ελλάδας τον 21ο αιώνα. Θεωρώ θεσμική μου υποχρέωση να ακυρώσω in praxi τη συνταγματική ανευθυνότητα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Σας δηλώνω, λοιπόν, ότι θα δώσω ψήφο που θα επιτρέψει την συζήτηση στην επόμενη, στην Αναθεωρητική Βουλή, σε όλες ανεξαρτήτως τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας πέρα και πάνω από τις προσωπικές μου απόψεις. Η θεσμική και συνταγματική ανευθυνότητα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οφείλει να καταστεί ατελέσφορη. 

Η απόπειρα φίμωσης του συνταγματικού διαλόγου δεν μπορεί να περάσει. Όπως το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος λέει ότι «η τήρηση του παρόντος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων», θα μου επιτρέψετε να πω ότι και η συνέχιση της αναθεωρητικής διαδικασίας επαφίεται στον πατριωτισμό των Βουλευτών. 

Σας ευχαριστώ πολύ.»