Ομιλία στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου, κατά την συζήτηση επί του Νομοσχεδίου για την Δημόσια Διοίκηση

“Θέλω να ξεκινήσω με κάτι εκτός του συγκεκριμένου νομοθετήματος και των τροπολογιών που αφορά το non paper, το οποίο προ ορισμένων λεπτών άρχισε να κυκλοφορεί από το Μέγαρο Μαξίμου και το οποίο αναφέρεται σε προβλήματα για την επίτευξη συμφωνίας λόγω διαφωνίας μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών.

Ανεξαρτήτως της ακρίβειας ή της ανακρίβειας, του συγκεκριμένου non paper –και εξηγούμαι γιατί λέω «της ανακρίβειας», διότι το ίδιο χρονικό διάστημα πληροφορούμαι ότι ο κύριος Υπουργός των Οικονομικών ευρισκόμενος σε συνάντηση με τον Επίτροπο τον κ. Μοσκοβισί, μετά το πέρας της συνάντησης έκανε αισιόδοξες δηλώσεις ότι όλα πάνε καλά, αλλά εν πάση περιπτώσει ανεξαρτήτως της ακρίβειας και της ανακρίβειας που δεν μπορώ να διαπιστώσω, η λογική επί θεμάτων κορυφαίας σημασίας για τη χώρα και για την οικονομική της ζωή, να αποστέλλονται non paper από το Μέγαρο Μαξίμου είναι απαράδεκτη.

Εάν ο κύριος Πρωθυπουργός κρίνει ότι υπάρχει θέμα μείζονος σημασίας -και μάλιστα η αναγγελία μη επίτευξης συμφωνίας από το Μέγαρο Μαξίμου είναι κατ’ εξοχήν θέμα εθνικής σημασίας- το λιγότερο που οφείλει στην Εθνική Αντιπροσωπεία είναι να έλθει εδώ και να ενημερώσει αμέσως. Θέλετε με κλειστές τις πόρτες; Με κλειστές τις πόρτες. Και να κάνει ενημέρωση σοβαρή, όχι σαν την άλλη που είχε γίνει, την τελευταία –εάν θυμάστε- όπου ο μόνος σκοπός της ήταν η συσπείρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα πράγματα, σε αυτή τη συγκυρία, σε αυτή τη χώρα, δεν είναι σοβαρά. Και παρακαλώ ειλικρινά να αποφεύγονται. Ζητώ να αποφεύγονται.

Έρχομαι τώρα στο θέμα του συγκεκριμένου νομοθετήματος. Κατ’ αρχήν, αντιστρέφοντας τη σειρά, αυτή η εικόνα με τις τροπολογίες -ορθώς τοποθετήθηκαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων και πριν οι εισηγητές- κύριε Υπουργέ, λυπάμαι δεν είναι σοβαρή. Δεν είναι σοβαρή! Βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες μίας νέας Κυβέρνησης.

Βεβαίως, πρέπει όλοι να ομολογήσουμε ότι είχε γίνει επανειλημμένως, από πολλές κυβερνήσεις, διαχρονικά, κατάχρηση στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά στο τέταρτο νομοθέτημα μιας νέας Κυβέρνησης και στο πρώτο νομοθέτημα που αφορά στην πραγματικότητα τη δημόσια διοίκηση και τα θέματα της εργασίας, να σωρεύονται οι τροπολογίες και να γίνονται και αρκετές αποδεκτές από εσάς, χωρίς έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, χωρίς ειρμό και χωρίς συνέχεια, είναι μία πάρα πολύ κακή αρχή για την Κυβέρνησή σας.

Στο ίδιο τώρα το νομοθέτημα, κυρίες και κύριοι, υπάρχουν πολλά που μπορεί κανείς να πει. Πιο συγκεκριμένα:

Στο άρθρο 1, η διάταξη –καίτοι επί της ουσίας, εγώ δεν διαφωνώ μαζί της- είναι στενότερη της συνταγματικής πρόνοιας.

Στο άρθρο 2, ευτυχώς έκανε δήλωση ο Υπουργός, διότι έτσι όπως ήταν αρχικά διατυπωμένη η διάταξη, αυτό που συνέβαινε ήταν ότι επενέβαινε στη θητεία των συνταγματικά Ανεξάρτητων Αρχών. Θέλω να πω ότι εγώ δεν είμαι εξ αυτών, οι οποίοι υποστηρίζουν τις Ανεξάρτητες Αρχές. Έχω επανειλημμένως πει στην Αίθουσα ότι οι Ανεξάρτητες Αρχές έχουν υπάρξει ως μόρφωμα επειδή το πολιτικό σύστημα της χώρας αρνήθηκε να πάρει τις ευθύνες που του ανήκουν. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα. Από την άλλη, το να περνάμε διατάξεις λήξης μέσω του ορίου ηλικίας, αυτό δεν είναι σωστό και ορθώς ο Υπουργός το πήρε πίσω.

Έχω να πω στο θέμα των πειθαρχικών διαδικασιών ότι πράγματι πρέπει να ισχύσει το τεκμήριο αθωότητος, αλλά θα περίμενα να συνοδεύεται η διάταξη αυτή από διατάξεις, οι οποίες να κάνουν ευκολότερη και ταχύτερη την πειθαρχική διαδικασία, ώστε να μπορεί να μην προσβάλλεται το περί δικαίου αίσθημα της κοινωνίας.

Εκεί που υπάρχει οπισθοδρόμηση και αντίθετη μεταρρύθμιση είναι το άρθρο 5 για τα Πειθαρχικά Συμβούλια, που η πλειοψηφία περνάει από τα χέρια των δικαστικών λειτουργών στους συνδικαλιστές και στη διοίκηση. Αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί θετικό. Και ειλικρινά λυπάμαι που βλέπω κάτι τέτοιο.

Επίσης, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η παράγραφος 3 του άρθρου 6 που αφορά τα πειθαρχικά παραπτώματα και που γράφει ότι «σε καμία περίπτωση δεν συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά ή αναξιοπρεπή ή ανάξια για υπάλληλο διαγωγή, η άσκηση συνδικαλιστικής ή πολιτικής δράσης» αφήνει ευρύτατο έδαφος ερμηνείας. Ελπίζω να γίνει η σωστή ερμηνεία. Αλλά πολύ μεγάλο βάρος αναθέτουμε στα δικαστήρια, μονίμως.

Επίσης, θέλω να παρατηρήσω ότι στο τέταρτο κεφάλαιο για την αποκατάσταση των αδικιών, ιδίως δε το άρθρο 15, η διαδικασία προσδιορισμού και πλήρωσης θέσεων είναι κατά τη δική μου κρίση ευθέως και πονηρά αντισυνταγματική. Κατ’ εξοχήν το άρθρο 103 παρ. 7 του Συντάγματος προβλέπει την ανάμειξη του ΑΣΕΠ, τον έλεγχο κατά τη συνταγματική διάταξη από ανεξάρτητη αρχή.

Εδώ έχει γίνει το εξής πονηρό, κύριε Υπουργέ, και δεν έχει γίνει εκ παραδρομής: Στην παράγραφο 8 γράφετε «το ΑΣΕΠ έχει την αρμοδιότητα διενέργειας αυτεπάγγελτου ελέγχου», χρησιμοποιώντας την ίδια λέξη που χρησιμοποιεί ο συνταγματικός νομοθέτης. Στην πραγματικότητα βγάζετε τον ΑΣΕΠ εκτός διαδικασίας, εκτός από ακραίες περιπτώσεις που περιγράφονται μέσα και βάζετε την παράγραφο 8 εκεί ακριβώς για να καλύψετε το συνταγματικό γράμμα παραβαίνοντας ευθέως το συνταγματικό πνεύμα. Νομίζω ότι θα ήταν φρόνιμο να το αλλάξετε.

Έρχομαι τώρα εκμεταλλευόμενος τα δύο λεπτά που μένουν σε κάτι ευρύτερο το οποίο έχει πάντοτε σημασία. Κυρίες και κύριοι, ειλικρινά εγώ είμαι εξ αυτών -και το ξέρετε και το έχω πει επανειλημμένως, το έχω πει και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το έχω πει και στην Αίθουσα- που εύχονται η Κυβέρνηση να πετύχει. Εύχομαι κάθε κυβέρνηση να πετύχει. Είμαι πολίτης της Ελλάδας και με νοιάζει ο τόπος μου, όπως όλους μας νοιάζει ο τόπος μας. Νομίζω ότι σε αυτό εκφράζω τη μεγάλη πλειοψηφία των Βουλευτών και της μείζονος και της ελάσσονος Αντιπολίτευσης. Λυπάμαι, λοιπόν, να βλέπω την πορεία αυτής της Κυβέρνησης και λυπάμαι, κύριε Υπουργέ, να βλέπω το νομοθετικό της έργο.

Οι πρώτες εκατό και κάτι μέρες της κυβερνώσας Αριστεράς έχουν ένα νομοθέτημα για την ανθρωπιστική κρίση μόνο, το οποίο αφορά 200 εκατομμύρια, το ένα έβδομο περίπου από όσα η προηγούμενη κυβέρνηση είχε διαθέσει σε ένα χρόνο. Έχουν ένα νομοθέτημα μόνο περί ληξιπρόθεσμων οφειλών, που στην πράξη αντιστοιχεί στο 2% των οφειλών, το επονείδιστο νομοθέτημα για τον Σάββα Ξηρό –επαναλαμβάνω, το επονείδιστο νομοθέτημα για τον Σάββα Ξηρό- και δύο πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Και με τη δεύτερη πράξη έχουμε την κατάλυση της θεσμικής αυτονομίας της τοπικής αυτοδιοίκησης, έστω και αν επί της ουσίας μπορώ να αντιληφθώ την Κυβέρνηση που εξ ανάγκης ζητά τους πόρους αυτούς. Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συνεννοηθεί εκ των προτέρων με την τοπική αυτοδιοίκηση.

Επίσης, έχουμε πλήρη διάλυση δύο μηχανισμών: του μηχανισμού του μεταναστευτικού και την παρατήρηση της διάλυσης του μηχανισμού του σωφρονιστικού συστήματος. Είδατε προχθές τι έγινε.

Όσον αφορά το μεταναστευτικό –και λυπάμαι που λείπει τώρα η κυρία Υπουργός, δεν μπορεί ένας Υπουργός να είναι συνέχεια στην Αίθουσα, το καταλαβαίνω– επανειλημμένως η κυρία Υπουργός, υπεύθυνη για τα θέματα μετανάστευσης, είχε μιλήσει περί χαμηλής απορροφητικότητας. Προφανώς δεν έχει καλή πληροφόρηση των αριθμών. Από τα δύο ταμεία, το Ταμείο Επιστροφής και το Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων, οι απορροφήσεις το 2012 και το 2013, για τα οποία είχα την ευθύνη του Υπουργείου, ήταν 88% και 90,25%. Το καταθέτω στα Πρακτικά.

(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Νικόλαος-Γεώργιος Δένδιας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Εάν οι απορροφήσεις της τάξεως του 90,25% κατά την Υπουργό είναι μη απορροφήσεις, πολύ ωραία. Εύχομαι επί των ημερών της να αγγίξουμε το 100%.

Κυρίες και κύριοι, τελειώνω ως εξής: Η Αριστερά στην Ελλάδα έχει μια πολύ μεγάλη παράδοση και με πολύ μεγάλους πολιτικούς ηγέτες όπως ο Ηλίας Ηλιού, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Ηλίας Τσιριμώκος, ο Αλέξανδρος Σβώλος, με ιστορικές τοποθετήσεις για τις ανάγκες κατά την αριστερή αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας. Λυπούμαι, λοιπόν, βλέποντας το νομοθετικό έργο και το κοινοβουλευτικό έργο που παράγει η παρούσα Κυβέρνηση της Αριστεράς. Δεν αντέχει σε καμιά κριτική.

Σας ευχαριστώ πολύ”.

Απάντηση επί της παρέμβασης του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Νίκου Βούτση

“Θα ήθελα να κάνω μία διευκρίνιση. Και θέλω να ευχαριστήσω και τον κύριο Υπουργό, που μου δίνει την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε και το θέμα των ανοιχτών δομών, διότι πολλάκις στη ρητορική της Κυβέρνησης αναφέρεται αυτό το θέμα.

Όσον αφορά τις πληρωμές, κύριε Υπουργέ, τις οποίες αναφέρατε, εγώ μετακινήθηκα από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης τον Ιούνιο του 2014 και δεν ενθυμούμαι να υπήρχαν εκκρεμείς οφειλές εκείνο το διάστημα. Μάλιστα, επισπεύδοντο και οι διαδικασίες για τους σχετικούς διαγωνισμούς.

Όμως, μεγαλύτερη σημασία έχει το δεύτερο θέμα που θέτετε. Καταρχήν, θέλω να πω, κυρίες και κύριοι, για τις ανοιχτές θέσεις, ότι όταν το 2013 είχα φέρει διάταξη στην Αίθουσα αυτή, τότε, κύριε Υπουργέ, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε τη σχετική διάταξη. Πέραν αυτού όμως, όταν ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τις ανοιχτές δομές -και αν θυμάμαι καλά η πρώτη ήταν επί των ημερών μας, όπως πολύ καλά είπατε- η δέσμευσή μας ήταν να φτιαχτούν μέχρι το τέλος του 2014. Είχαμε επιλέξει συγκεκριμένες τοποθεσίες, για τις οποίες μπορώ και εγώ να σας φέρω το σχετικό έγγραφο, αλλά είναι βέβαιον ότι βρίσκεται ακόμα στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Ξεκίνησα όμως εγώ τον Μάη του 2014 να φτιάξω και να ανοίξω την πρώτη. Και αν θυμάμαι καλά, η πρώτη ήταν στην Αγία Βαρβάρα. Θυμάστε ίσως τότε ποιος εμπόδισε το έργο; Θα σας απαντήσω εγώ. Μπροστά βρέθηκε η υποψήφια Περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ, η κ. Δούρου. Αυτή σταμάτησε την πρόοδο των εργασιών. Και θυμάστε τότε ότι είχα κάνει έκκληση στον ΣΥΡΙΖΑ και ουδόλως ο ΣΥΡΙΖΑ με βοήθησε και αναγκάστηκα και διέκοψα τις εργασίες, ακριβώς για να μην δημιουργηθεί θέμα ενόψει των δημοτικών εκλογών.

Και έρχομαι τώρα μετά από ενάμιση χρόνο να πρέπει να απαντήσω και για αυτό, κύριε Υπουργέ, για όσα εσείς ως Αντιπολίτευση πράττατε και τα οποία σε εμάς τώρα καταλογίζετε;

Εν πάση περιπτώσει, κρατώ από ό,τι είπατε και συνυπογράφω το εξής, ότι το μεταναστευτικό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα. Εγώ δεν έχω να λογοδοτήσω για το ό,τι εγένετο στη θάλασσα. Αρμοδιότητά μου ήταν η ξηρά –όταν ήμουν αρμόδιος Υπουργός- και επί των ημερών μου στην ξηρά μηδενίστηκαν οι είσοδοι στη χώρα. Κυριολεκτικώς μηδενίστηκαν.

Εάν θέλετε την άποψή μας, εάν θέλετε τη συμβουλή μας, εάν θέλετε τη γνώση μας, είμαστε απολύτως στη διάθεσή σας και μάλιστα κατ’ ιδίαν και χωρίς πολιτική ανακοίνωση, γιατί αυτό είναι ένα θέμα που αφορά τη χώρα. Ούτε πολιτικό όφελος θέλουμε ούτε να σας φέρουμε σε δύσκολη θέση θέλουμε. Όμως είναι πολύ σοβαρό το θέμα και μου επιτρέπετε με όλο το σεβασμό να σας πω ότι ο τρόπος που το διαχειρίζεστε μέχρι τώρα δεν είναι μόνο ερασιτεχνικός, είναι σχεδόν εγκληματικός διά παραλείψεως.

Σας ευχαριστώ”.

Μετάβαση στο περιεχόμενο