Ομιλία στο Κοινοβούλιο κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2014

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, καταρχήν η φύση του Προϋπολογισμού, παρότι είναι ένας τυπικός νόμος, είναι ουσιαστική, είναι διαφορετική. Η σημασία φαίνεται από το γεγονός ότι προβλέπεται ειδικά από το Σύνταγμα, από το άρθρο 79 του Συντάγματος και αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο η Κυβέρνηση εισηγείται προς την Εθνική Αντιπροσωπεία τον τρόπο εξέλιξης και της οικονομικής κατάστασης, αλλά και γενικότερα της κατάστασης της χώρας κατά τις προβλέψεις της, τον επόμενο χρόνο.

 

Οφείλω να πω ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να ζητά από την Εθνική Αντιπροσωπεία, οι προβλέψεις της να θεωρούνται αξιόπιστες. Ο προηγούμενος προϋπολογισμός εξετελέσθη εν πάση περιπτώσει και προέκυψε πρωτογενές πλεόνασμα. Το πρωτογενές πλεόνασμα αυτό θα επιβεβαιωθεί τον Απρίλιο. Ο νέος προϋπολογισμός είναι ένας προϋπολογισμός που προβλέπει επίσης πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1.5% και πέραν αυτού προβλέπει για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια και αυτό είναι σημαντικό άξιο μνείας, αύξηση του ΑΕΠ κατά 0.6%. Η χώρα μετά από μια μακρά σειρά ετών περνάει από την ύφεση στην ανάπτυξη.

Ο διάλογος για τον προϋπολογισμό μέσα σε αυτήν την αίθουσα έχει έννοια μόνο αν είναι νοήμων, δηλαδή όταν η αξιωματική αντιπολίτευση απαντά στις διαπιστώσεις και τις προτάσεις της κυβέρνησης με συγκεκριμένες δικές της προτάσεις και απόψεις. Και αυτό ισχύει και για τα άλλα κόμματα. Βεβαίως αυτό, για να είμαστε συνεννοημένοι, οφείλει να έχει ένα γενικότερο πλαίσιο αναφοράς.

 Φαντάζομαι ότι για την αξιωματική αντιπολίτευση ισχύει το πλαίσιο αναφοράς το οποίο έθεσε και έθιξε ο Πρόεδρος κ. Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο Austin του Texas. Συγκεκριμένα λέγοντας ότι μια έξοδος από το ευρώ δε θα ωφελήσει κανέναν, αντιθέτως θα πυροδοτήσει σοβαρά νέα προβλήματα διαχείρισης ενός νέου νομίσματος το οποίο θα είναι ασταθές, λέγοντας ότι στην περίπτωση νέου νομίσματος θα έχουμε φαινόμενα χρεοκοπίας, λέγοντας ότι σε αυτήν την περίπτωση θα έχουμε φυγή κεφαλαίων και ανθρώπων, λέγοντας ότι για αυτούς τους λόγους και πολλούς άλλους η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξέλθει από την Ευρωζώνη.

Αυτό λοιπόν, συνομολογούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι είναι το πλαίσιο αναφοράς. Παρά ταύτα πρέπει να πω ότι η κυβέρνηση καταθέτει εδώ την πρότασή της. Θα ήθελα να είμαι ξεκάθαρος. Θα το εξετάσει αυτό επαρκώς ο Υπουργός Οικονομικών, ο κύριος Στουρνάρας, αλλά θέλω και σε αυτό να είμαι σαφής απέναντί σας. Στα θέματα τα στενά φορολογικά, όχι του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, το ιδεολογικό πρόταγμα της Νέας Δημοκρατίας δεν απεικονίζεται στον παρόντα προϋπολογισμό.

Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα φιλελεύθερο κόμμα. Η αντίληψη του φιλελευθέρου κόμματος είναι ένα μικρό κράτος και οι μικροί φορολογικοί συντελεστές. Επίσης επανειλημμένα ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Αντώνης Σαμαράς έχει τοποθετηθεί υπέρ ενός ενιαίου φόρου (flat rate tax) της τάξης τελικά του 15%. Αυτό δεν είναι κάτι απλό, δεν είναι κάτι αυτονόητο, δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί στη σημερινή διεθνή συγκυρία. Δεν είναι κάτι όμως που ανήκει σε μια άλλη εποχή και σε έναν άλλον χρόνο.

19 χώρες της Ευρώπης, εφαρμόζουν ήδη τέτοιο φορολογικό σύστημα, στο οποίο ο φόρος ποικίλλει από 9% ως 25%. Μπορεί λοιπόν και η Ελλάδα στο ορατό μέλλον, όταν ξεφύγει από αυτή τη φάση να μπορέσει να συζητήσει στο πλαίσιο αυτό της Εθνικής Αντιπροσωπείας μία νέα αντιμετώπιση. Προς το παρόν διερχόμαστε μία περίοδο μεγάλης κρίσης και στο πλαίσιο αυτής της μεγάλης κρίσης είμαστε αναγκασμένοι να λαμβάνονται συγκεκριμένα φορολογικά μέτρα. Με κανέναν τρόπο όμως δεν ισχυριζόμαστε ότι αυτά τα μέτρα θα ισχύουν ες αεί.

Έρχομαι τώρα όμως στην αντιπρόταση την οποία διατυπώνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άκουσα με μεγάλη προσοχή και με σεβασμό εκ του θεσμικού του ρόλου τον Πρόεδρο κ. Τσίπρα, άκουσα και διάβασα την πρόταση του γενικού εισηγητή της μειοψηφίας, του κ. Τσακαλώτου.

Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι σαφή οικονομική πρόταση δεν διέκρινα. Έχοντας κοιτάξει πίσω σε μακρά σειρά τοποθετήσεων του ΣΥΡΙΖΑ, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι παρατήρησα το εξής: 

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τοποθετηθεί υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των αγροτών συνολικά, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης συνολικά, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στο Μετρό, υπέρ όλων των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στα αστικά λεωφορεία, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των ιατρών του ΕΟΠΥΥ, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στο ΙΚΑ, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθηνών και στο Δρομοκαϊτειο, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στην ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των εργαζομένων στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των δημοτικών υπαλλήλων, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των φαρμακοποιών, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων και την επαναπρόσληψη των εργαζομένων στην ΕΡΤ, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των σχολικών φυλάκων, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των καθαριστριών των κτιρίων του Δημοσίου, υπέρ των οικονομικών αιτημάτων των δημοτικών αστυνομικών. Δεν βρήκα μία ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που να μην δέχεται ένα οικονομικό αίτημα οιασδήποτε ομάδας του πληθυσμού και παρακαλώ, αν υπάρχει τέτοιο να προσκομιστεί.

Επίσης, έχει υποσχεθεί επανειλημμένως την αποκατάσταση όλων των μισθών, έχει υποσχεθεί την αποκατάσταση όλων των συντάξεων, έχει υποσχεθεί σεισάχθεια των δανείων – το ύψος ποικίλει αναλόγως πως το υπολογίζει κανείς από 40 έως 90 δισεκατομμύρια ευρώ. Έχει υποσχεθεί την ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων, έχει υποσχεθεί τις επανακρατικοποιήσεις σχεδόν των πάντων. Σήμερα ακούσαμε ότι έχει υποσχεθεί εγγυημένο τηλέφωνο, ρεύμα, νερό, περίθαλψη δωρεάν για όλους – εξηγήστε μας όλο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι σε τι συμποσούνται.

Οι ανακοινώσεις του ΣΥΡΙΖΑ για όλα τα θέματα τα οποία έχει εξαγγείλει, κ. Πρόεδρε, είναι εδώ και τις καταθέτω. Φαντάζομαι δεν αμφισβητούνται.

Διάβασα, οφείλω να σας πω, τις τοποθετήσεις τις οποίες έκανε ο κ. Τσακαλώτος στην εισήγηση του και πάλι δεν μπόρεσα να καταλήξω πως θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο τεράστιο έλλειμμα το οποίο θα δημιουργηθεί. Μιλάτε βέβαια για συνεταιρισμούς, μιλάτε για τράπεζες ειδικού σκοπού, σαν αυτό να ήταν το μαγικό κλειδί μα το οποίο θα λύσουμε τα προβλήματα της Ελλάδας, ανοίγω παρένθεση, θυμάστε τα ελλείμματα που έχουμε τραβήξει από τους συνεταιρισμούς που δημιουργήθηκαν την δεκαετία του ΄80 και που ακόμα πληρώνει το ελληνικό δημόσιο. 

Φαντάζεστε τη σκηνή στην οποία ο τότε επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας, προερχόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα προσέλθει στο Συμβούλιο Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όταν κληθεί από τους υπολοίπους Υπουργούς να απαντήσει, θα αρχίσει να τους μιλά για την νέα αρχιτεκτονική την οποία προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, καταλαβαίνετε με πόσο βαθύ σεβασμό θα γίνει δεκτή αυτή η αντιμετώπιση και πόσο θα υποκλιθεί αμέσως η Ευρώπη στα αιτήματα του συγκεκριμένου εκπροσώπου της τότε ελληνικής κυβέρνησης.

Εν πάση περιπτώσει, εάν υπάρχει μια αλήθεια στη γενική εισήγηση, η οποία κατετέθη, βρίσκεται στο τέλος της. Ο κ. Τσακαλώτος λέει ρητά μία διαφορετική φορολογική πολιτική, όπου να φορολογούμε όλο τον πλούτο, κινητό και ακίνητο, βέβαια λέει μετά και με μεγάλο αφορολόγητο κ.τ.λ αλλά η πραγματικότητα κρύβεται εδώ.

Αν υπάρχει στοιχείο σοβαρότητας στην οικονομική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι μια βαρύτατη φορολογία. Εάν δεν λάβουμε υπόψη μας σε ποιο φορολογικό σημείο κινούμαστε αυτή τη στιγμή, καταλαβαίνετε τι θα σημαίνει για τη χώρα, τι θα σημαίνει για την κοινωνία μια ακόμα βαρύτερη φορολογία, και τι θα σημαίνει γενικά, και για τη μέση τάξη και για όλες τις ομάδες που ήδη θίγονται από τα μετρά που έχουν ληφθεί.

Να μου επιτρέψετε όμως, να περάσω και σε κάτι άλλο, το οποίο νομίζω έχει μια σημασία. Έκπληκτος άκουσα τον πρόεδρο, τον κ. Τσίπρα, να μιλά για ακροδεξιά αντιμετώπιση στην πολιτική τάξης και ασφάλειας. Θα με συγχωρήσετε, θα ήθελα κάποια στιγμή νοημόνως η Εθνική Αντιπροσωπεία να αποφανθεί, αν το αίτημα για τάξη και ασφάλεια είναι ένα ακροδεξιό πρόταγμα ή είναι μια απαίτηση της κοινωνίας απέναντι στο συνταγματικά και δημοκρατικά οργανωμένο κράτος. 

Διότι Κυρίες και κύριοι εμένα μου έκανε αλγεινή εντύπωση, αυτό το άθλιο περιεχόμενο της πρώτης σελίδας του οργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, της «Αυγής», όπου δημοσιεύει εικόνες του 1973 και δείχνει από κάτω την Αστυνομία της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία είχε απομονώσει διαδηλωτές, οι οποίοι αναίτια και χωρίς κανένα λόγο έριχναν πέτρες κατά της Ελληνικής Αστυνομίας. Και ονομάζει την Αστυνομία της Ελληνικής Δημοκρατίας σαν Αστυνομία ανάλογη της χούντας και των τανκς που μπήκαν στο Πολυτεχνείο. Αυτά τα πράγματα δεν είναι σοβαρά. Η Ελληνική Αστυνομία έκανε το καθήκον της, να μου επιτρέψετε να καταθέσω στα πρακτικά τα ευρήματα που άφησαν πίσω στο Πολυτεχνείο αυτοί οι οποίοι δήθεν ταλαιπωρήθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία – βλέπετε τις Μολότοφ, τις μάσκες και όλα τα σχετικά, παρακαλώ να τα καταθέσω για τα πρακτικά.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την αποκατάσταση της ασφάλειας και της τάξης δεν διεκδικεί κανένα κόμμα στον προνομιακό του χώρο, οφείλει και πρέπει να είναι απαίτηση της ελληνικής πολιτείας απέναντι στα σώματα ασφάλειας και από την πλευρά της η ελληνική πολιτεία πρέπει να σέβεται τον Έλληνα αστυνομικό, τον εργαζόμενο των 800 Ευρώ, τον όποιο με το κράνος και την ασπίδα τον στέλνει στους δρόμους της Αθήνας για να υπερασπίσει την δημοκρατική ομαλότητα, την περιουσία και την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη. Και είναι ντροπή και παρακαλώ για επανόρθωση, να εξομοιώνεται ο Έλληνας αστυνομικός της Δημοκρατίας με τα τανκς της χούντας. Άλλωστε, το ποσό καλά κάνει τη δουλειά του, φαίνεται από τους συνεχώς μειούμενους δείκτες εγκληματικότητας – τους όποιους επίσης καταθέτω.

Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω και κάτι άλλο. Η ασφάλεια είναι βέβαιο ότι είναι παράγων οικονομικής ανάπτυξης. Ένας άλλος παράγων για τον όποιο πρέπει κάποτε να συζητήσουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ και να καταλήξουμε είναι το μεταναστευτικό. Η κύρια Μάλμστρομ επισκέφτηκε την Αθήνα, η συζήτηση έγινε και στο Κολέγιο των Επιτρόπων, κατέληξε σε εξαιρετικά θετικά συμπεράσματα – καταθέτω σχετικό απόκομμα. Όπως καταθέτω και σχετική θέση για την επιθεώρηση που υποστήκαμε στο πλαίσιο ΣΕΝΓΚΕΝ και που δηλώνειότι η Ελλάδα έχει πλέον διασφαλίσει με επάρκεια τα εξωτερικά της σύνορα.

Κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ θα μας πείτε τι θέλετε να κάνουμε στο μεταναστευτικό; Αυτά τα οποία λέτε κατά καιρούς και σας τα καταθέτω είναι απίστευτα. Λέτε να ανοίξουμε τα σύνορα, λέτε να μην περιορίζουμε κανέναν, λέτε να μην επιστρέφει κανείς, λέτε να τους φιλοξενούμε όλους σε ανοικτά κέντρα, λέτε να τους τρέφουμε. 

Μας λέτε τί ακριβώς πιστεύετε ότι είναι αναπτυξιακό να κάνουμε για το μεταναστευτικό; Σας ερωτώ ευθέως, πιστεύετε ότι πρέπει να αφεθεί η Αθήνα να επιστρέψει εκεί που βρισκόταν πριν από τον Ιούνιο του 2012, όταν ανέλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά, πιστεύετε ότι πρέπει να ανοίξουμε τα σύνορα, να σταματήσουμε τον Ξένιο Δια και να μπαίνουν 500 παράνομοι μετανάστες την ημέρα; Πιστεύετε ότι αν τα κάνουμε όλα αυτά, η χώρα θα έχει μια καλύτερη αναπτυξιακή προοπτική από αυτήν που έχει αυτή την στιγμή; Πιστεύετε επιτέλους, ότι με αυτές τις ακροαριστερές απόψεις συνιστωσών σας μπορεί η πατρίδα να σταθεί στην Ευρώπη του 21ου αιώνα; Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κρίση, μπορούμε να πάμε μπροστά;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζούμε πραγματικά δύσκολους καιρούς. Για να τους αντιμετωπίσουμε, πρέπει να υπάρξει ένας κοινός παράγων αναφοράς. Ο κοινός παράγων αναφοράς χρειάζεται να είναι κατ’ ελάχιστον η κοινή λογική. Δεν μπορούμε να απέχουμε από την κοινή λογική στις τοποθετήσεις μας. Δεν μπορούμε να ζητάμε από την ελληνική κοινωνία αυτά που δεν υπάρχουν πουθενά, οπουδήποτε στον πολιτισμένο κόσμο και να πιστεύουμε με όπλο τον παραλογισμό ότι μπορούμε να περάσουμε από την κρίση προς την ανάπτυξη.

Κάτι άλλο και τελειώνω με αυτό: Η χώρα, το έχω πει επανειλημμένως, διέρχεται ακόμη στιγμές υπαρξιακής αγωνίας, η χώρα οφείλει και πρέπει να πάει μπροστά. Η συνταγή του αύριο δεν μπορεί να είναι ό,τι μας έφερε μέχρι σήμερα εδώ. Δεν μπορεί να είναι η συνυπογραφή όλων των αιτημάτων, όλων των συντεχνιών, όλων όσων, δημιούργησαν τις συνθήκες ώστε η Ελλάδα να φτάσει στα όρια της χρεοκοπίας, στα όρια του γκρεμού και να παλεύουμε τέσσερα χρόνια να την βγάλουμε από εκεί. Η Ελλάδα θα επιβιώσει, αλλά θα επιβιώσει Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εφόσον ομονοήσουμε τουλάχιστον στην βάση της λογικής.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Μετάβαση στο περιεχόμενο