Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και Βουλευτής Β’ Αθήνας της Νέας Δημοκρατίας, Νίκος Δένδιας, τοποθετούμενος επί του σ.ν. του Υπουργείου Εσωτερικών στην Ολομέλεια της Βουλής, σημείωσε τα ακόλουθα:

Πέντε λεπτά είναι υπερβολικά, κύριε Πρόεδρε. Σας ευχαριστώ για τη γενναιοδωρία σας. Δεν χρειάζονται πια πέντε λεπτά για να απαντά κανείς σε αυτά τα αέναα επαναλαμβανόμενα, μονότονα παραμύθια, τα οποία συνίστανται στο εξής πρότυπο: Η «καλή» Κυβέρνηση η οποία εκφράζει τον λαό, τα «καλά, αγωνιστικά παιδιά» που μάχονται εναντίον των «κακών» ξένων και η «κακή» και «προδότρα» Αντιπολίτευση η οποία υποστηρίζει τους «κακούς» δανειστές. Βαρεθήκαμε να το ακούμε.

Να συνηθίσει η Συμπολίτευση ότι εκφράζει κάτι λιγότερο από το 10% του ελληνικού λαού και άρα, το πρώτο το οποίο θα ήθελα να την παρακαλέσω είναι να σταματήσει να μιλάει εν ονόματι του ελληνικού λαού. Δικαιούται να μιλάει για κάτι μείον του 1/10 του ελληνικού λαού.

Το δεύτερο είναι, εάν έχετε την καλοσύνη, εκτός από όλα αυτά τα παραμύθια για τους λαϊκούς αγώνες και τα υπόλοιπα, να τελειώσετε σοβαρά με αυτή την ιστορία της αξιολόγησης. Διότι μπορεί μεν να λέμε ωραία και παχιά λόγια για αγώνες και για πάλες και για τα λοιπά και για τούτα, αλλά στην πραγματικότητα η κοινωνία διαλύεται και η αγορά διαλύεται. Και γι’ αυτό υπάρχει ευθύνη απόλυτη, μόνη, μοναδική, πιστωμένη -ή χρεωμένη, αν θέλετε- στην Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Πέραν αυτού, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω και το εξής: Τις απειλές για τις εξεταστικές και τις απειλές για τις προανακριτικές τις ακούμε βερεσέ. Να σταματήσει να απειλεί η Κυβέρνηση.

Εάν θέλει να κάνει οτιδήποτε, να το κάνει. Εδώ είμαστε. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Εμείς ψηφίσαμε, ψηφίζουμε, θα ψηφίζουμε, εφόσον κρίνουμε σωστό. Τις απειλές να τις αφήσει. Δεν μας αφορούν. Έχει αρκετά βρεγμένα πλέον, για να μην πω πάρα πολλά βρεγμένα. Να ασχοληθεί με τα του οίκου της κι εν πάση περιπτώσει, να μην απειλεί. Η απειλή δεν συνιστά κοινοβουλευτική πράξη.

Θέλω να τελειώσω με το εξής, κύριε Πρόεδρε. Φαντάζομαι ότι ο Μανώλης Αναγνωστάκης είναι ποιητής γνωστός στην Αριστερά. Τους επαναλαμβάνω, λοιπόν, τον στίχο του: «Σήμερα φωνάζουν αρνητικά οι αριθμοί».

Ευχαριστώ.