ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: […] Η Αθήνα κρατάει χαμηλά τον πήχη ή ρεαλιστικά, αν θέλετε, για το αν θα μπορέσει να αλλάξει η εξωτερική πολιτική της γείτονος την επομένη των εκλογών. Ωστόσο, εδώ έχουμε τη σύγκρουση δύο κόσμων. Είδαμε τι έγινε στην αυλαία της προεκλογικής περιόδου. Ο ένας πήγε στο μνημείο, στο Μαυσωλείο του Kemal, ο άλλος πήγε στην Αγία Σοφία. Ο ένας είναι εναντίον του Putin, ο άλλος είναι εναντίον του Biden. Έχουμε μια διαφορετική φιλοσοφία.
N. ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα μου επιτρέψετε να σας πω, δεν θα «αγόραζα» πολύ εύκολα αυτό. Ούτε θα έπαιρνα υπόψη μου τις τελευταίες προεκλογικές κινήσεις των δύο υποψηφίων.
Βέβαια, δεδομένου ότι ακόμα κατέχω τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας, δεν έχω κανένα δικαίωμα να εκφράσω προτίμηση ή να υποδείξω κάτι, έστω και εμμέσως, ως πιθανό συμφέρον της ελληνικής πλευράς.
Εμείς θα πρέπει να συνεννοηθούμε με όποια κυβέρνηση προκύψει από τη βούληση του τουρκικού λαού. Όμως, ξαναλέω, οι τελευταίες δυτικόφρονες ατάκες της τουρκικής αντιπολίτευσης είναι, βέβαια, κάτι το οποίο ακούγεται εύηχο, αλλά είναι καλό κανείς να ξέρει και να παρακολουθήσει και την ιστορία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ιδίως μετά τον θάνατο του Kemal. Δηλαδή επί Inonu και μετά.
Ένα πράγμα αρκεί να θυμίσω. Ότι η εισβολή στη Κύπρο έγινε επί Ecevit,o οποίος προερχόταν από αυτό το κόμμα. Από την άλλη, ο ΠρόεδροςErdogan είναι φανερό ότι προσπαθεί να κερδίσει το θρησκευτικό ακροατήριο της Τουρκίας. Έχει φανεί αυτό από πάρα πολλές κινήσεις. Εμείς έχουμε καταδικάσει τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας ξεκάθαρα, δεν υπάρχει κανένα ζήτημα πάνω σε αυτό, όμως από αυτή και μόνη την επίσκεψή του δεν θα πήγαινα στη λογική ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο διαφορετικούς κόσμους.
Έχουμε να κάνουμε όμως σίγουρα με δύο διαφορετικές τακτικές.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πάντως, μετά το εκλογικό μορατόριουμ – ας το πούμε έτσι – μπορεί να κυλήσουμε και πάλι στα γνωστά; Στα παλιά; Στα όχι πολύ παλιά, βέβαια.
Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Δυστυχώς, δεν είναι και πολύ παλιά. Τι μας έδωσε αυτό το μορατόριουμ; Μας έδωσε ένα παράθυρο ευκαιρίας το οποίο – αν πραγματικά οι κυβερνήσεις που θα προκύψουν μετά τις εκλογές και στις δύο χώρες, ανανεωμένες με πολιτικό κεφάλαιο, έχουν τη διάθεση – μπορεί να μετατραπεί από «παράθυρο» σε «πόρτα» για την επίλυση της διαφοράς μας.
Όμως, ξαναλέω, αν έπρεπε να πιθανολογήσω, δεν θα σας έλεγα ότι αυτή είναι η κυρίαρχη πιθανότητα. Όμως πρέπει να το επιχειρήσουμε. Αυτή είναι η άποψή μου, την έχω καταθέσει δημοσίως, ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να την επαναλάβω και τώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το άλλο ανοιχτό κεφάλαιο που έχουμε, κ. Δένδια, μέσα σε 48 ώρες όλα αυτά, είναι η υπόθεση Μπελέρη στη Χειμάρρα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε σήμερα ότι δεν θα ανεχθούμε τέτοιες συμπεριφορές εις βάρος της ομογένειας. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Σημαίνει ότι απαιτούμε από τη γειτονική χώρα να τηρεί τις αρχές του Δικαίου, είναι απλό. Εμείς δεν ζητάμε από κανέναν να παρανομήσει και δεν ζητάμε διακριτική μεταχείριση για ένα μέλος της ελληνικής μειονότητας, πόσο μάλλον για έναν υποψήφιο Δήμαρχο.
Από την άλλη, δεν μπορεί παρά να μας κάνει μεγάλη εντύπωση, τεράστια εντύπωση, η σύλληψη του κυρίου Μπελέρη 48 ώρες πριν τις εκλογές. Και οφείλω να πω ότι εάν αυτή δεν βασίζεται σε απολύτως αδιάσειστα στοιχεία, απολύτως αδιάσειστα στοιχεία, τότε πρόκειται για ένα πρωτοφανές σκάνδαλο.
Το μόνο θετικό που έχω να πω από όλα αυτά είναι ότι ακριβώς αυτή τη διατύπωση, περί σκανδάλου, αν δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, επανέλαβε και ο Αλβανός Πρωθυπουργός.
Η ελληνική κυβέρνηση, δια της Πρεσβείας και της Πρέσβεως εκεί, παρακολουθεί στενότατα όλη αυτή την ιστορία. Η Πρέσβης ήταν έξω από το δικαστήριο, ήταν μυστική η διαδικασία αυτή, δεν επιτρεπόταν η παρουσία κοινού για να εξεταστεί το αυτόφωρο.
Έχουμε ειδικούς νομικούς παραστάτες που παρακολουθούν και μας συμβουλεύουν για την εξέλιξη της διαδικασίας. Έχω ενημερώσει τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ, έχω ενημερώσει τη σουηδική Προεδρία και τον Σουηδό Υπουργό Εξωτερικών. Εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε σε αυτό την παραμικρή έκπτωση.
Και το ξαναλέω. Εδώ μιλάμε για κράτος δικαίου, δεν μιλάμε για ο,τιδήποτε άλλο. Η Αλβανία, λοιπόν – η οποία, μάλιστα, θέλει να έρθει εγγύτερα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και κάποια στιγμή να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, κάτι που εμείς ενθαρρύνουμε – θα πρέπει αυτονόητα, αυτονόητα, να σέβεται το κράτος δικαίου.