• Με βάζετε να κάνω μια αξιολόγηση την οποία νομίζω δε χρειάζεται κανείς να κάνει με την έννοια προτεραιότητας και υστέρησης. Νομίζω και τα δύο είναι θέματα σημαντικά. Όταν αναφέρεστε στον Έβρο, προφανώς αναφέρεστε σε ενδείξεις έξαρσης του μεταναστευτικού. Είναι προφανές ότι αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί και όταν αναφέρεστε στην Ροδόπη, νομίζω ότι σε αυτό υπάρχει μία πολύ ξεκάθαρη τοποθέτηση του πρώην Πρωθυπουργού και του κ. Σκέρτσου. Νομίζω ότι υπήρξαν ξεκάθαρες τοποθετήσεις και για τα το δεύτερο θέμα και ότι η ελληνική κοινωνία έχει επαρκή νοημοσύνη.

• Η ελληνική κοινωνία δεν στερείται κοινής λογικής. Η Ελλάδα είναι μία μικρή χώρα, νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει και πώς συμβαίνει και ότι η τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν πάρα πολύ καθαρή. Και μάλιστα σε ένα ύφος χαμηλών τόνων, χωρίς έξαρση, με μια απλή αναφορά σε γεγονότα και σε μια υφέρπουσα, σαφή όμως ερώτηση προς τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ.

• Ο Πρωθυπουργός έθεσε μία σαφή ερώτηση. Περιμένουμε να δούμε πώς θα αντιμετωπιστεί από τη μεριά της αντιπολίτευσης, αν θα αντιμετωπιστεί.

• Σε αυτό η αντιπολίτευση μπορεί να έχει την άποψή της και από την άποψή της, επειδή είναι και προεκλογική περίοδος, θα κριθεί από την ελληνική κοινωνία. Εάν χρησιμοποιήσουμε το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών ως κριτήριο, νομίζω ότι οι απαντήσεις που η αντιπολίτευση έδωσε στα ερωτήματα, δεν υπήρξε και πολύ επιτυχής. Αλλά πάλι, θα δούμε.

• Νομίζω ότι θα έπρεπε κανείς να κάνει ένα «κλικ» πιο πάνω και να κοιτάξει τον Τούρκο Πρόεδρο ο οποίος παραμένει ο ίδιος. Θα μας δείξει ο ίδιος σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ποιες είναι οι προθέσεις του για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για τις τουρκοευρωπαϊκές σχέσεις και για τη θέση της Τουρκίας μέσα στο ΝΑΤΟ, στο πλαίσιο της ευρύτερης Δυτικής Συμμαχίας που περιλαμβάνει και τις ΗΠΑ. Και γενικά όλα αυτά θα προσδιορίσουνε και τη σχέση με την Ανατολική Μεσόγειο και τα θέματα της περιοχής μας. Νομίζω ότι ο Τούρκος Πρόεδρος είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στη γειτονική χώρα, εμάς δεν μας εξέπληξε η εκλογή του.

• Ελπίζω να είναι μία αντίληψη η οποία να ευνοεί τη βελτίωση των σχέσεών μας, την επίλυση της διαφοράς μας, τις στενές σχέσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη, με το ΝΑΤΟ, με τον Δυτικό παράγοντα, την ομαλότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό ελπίζω. Αλλά έχει σημασία εν πάση περιπτώσει να υπάρχει κατευθυντήρια γραμμή. Να μην υπάρχει μία πολυφωνία η οποία οδηγεί σε οξύτητες αθέλητες. Περιμένουμε τώρα να δούμε ο Πρόεδρος Ερντογάν πώς θα δει τα πράγματα. Είναι βέβαιον ότι οι επιλογές είναι πλέον απολύτως δικές του, οι άνθρωποι είναι άνθρωποι που ο ίδιος επέλεξε, με συγκεκριμένες κατανοήσεις. Ο πρώτος είναι και πάρα πολύ γνωστός σε εμάς, ο κ. Χακάν Φιντάν.

• Θα μου επιτρέψετε, λόγω του ρόλου του, να μην μπω σε μία τέτοια συζήτηση αλλά οφείλω να σας πω ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι γνωστός στην Ελλάδα. Νομίζω είναι απολύτως αξιόπιστος. Το ερώτημα πρέπει να πάει ένα βήμα πιο πέρα, τι θέλει ο Πρόεδρος Ερντογάν. Ο Χακάν Φιντάν θα εκτελέσει με σοβαρότητα και αξιοπιστία αυτό που ο Πρόεδρος Ερντογάν θα του δώσει εντολή.

• Ο Υπουργός Άμυνας είναι προϊόν της στρατιωτικής εξέλιξης των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

• Θα μου επιτρέψετε να μην σας απαντήσω σε μία ερώτηση που προϋποθέτει επιλογή που δεν είναι δική μου, για λόγους αρχής και τάξεως. Από εκεί και πέρα όμως, ειλικρινά σας επαναλαμβάνω ότι ο Χακάν φιντάν είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο κανείς μπορεί να συνεννοηθεί.

• Το ότι υπάρχει ολιγωρία ενός τμήματος του των τουρκικών αρχών είναι προφανές. Άρα μην κοροϊδευόμαστε, διότι αν δεν υπάρχει ολιγωρία, οι διακινητές δεν μπορούν να στήσουν το δικό τους παιχνίδι. Τώρα, αν η ολιγωρία οφείλεται σε έλλειψη εντολών ή οφείλεται σε προεκλογική περίοδο και σε χαλάρωση, νομίζω ότι μπορούμε να τα υποθέσουμε όλα. Το θέμα είναι ότι από εδώ και πέρα αυτό το «παραμύθι» πρέπει να σταματήσει. Δηλαδή υπάρχει για κάθε οργανωμένη χώρα στον πλανήτη – δεν θα το εξατομικεύσω μόνο για την Τουρκία – η συμβατική υποχρέωση να προσέχει τα σύνορά της. Όχι μόνο ποιος μπαίνει αλλά και ποιος βγαίνει από τα σύνορά της. Αυτό λοιπόν πρέπει να γίνει.

• Είμαι ο τελευταίος ο οποίος θα σας πει ότι υπάρχει δυνατότητα 100% στεγανοποίησης. Αλλά επίσης είμαι και ο τελευταίος που θα σας πει ότι πρέπει να αφήσουμε χώρο στους διακινητές ανθρώπων να στήνουν τη δική τους επιχείρηση εις βάρος των κοινωνιών των χωρών και εις βάρος των ίδιων των μεταναστών. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι κινητροδοτούν άλλους ανθρώπους, τους οποίους θέτουν σε κίνδυνο ζωής. Και όχι μόνο άνδρες αλλά γυναίκες, μικρά παιδιά και μετά χύνουν και κροκοδείλια δάκρυα πάνω από τις ανθρωποθυσίες που οι ίδιοι με την τακτική τους δημιούργησαν. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ εξελιγμένο σύστημα παγκοσμίως. Αυτό το σύστημα πρέπει να κυνηγηθεί και είναι υποχρέωση των χωρών να καταστήσουν ατελέσφορη αυτή τη βιομηχανία εκμετάλλευσης των ανθρώπινων ψυχών.

• Είχε γίνει κάτι πολύ πιο στενάχωρο, τον είχαμε συνηθίσει τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο κ. Τάκη και αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε στον εαυτό μας. Να συνηθίζουμε τη φρίκη. Οφείλω να σας πω ότι το σενάριο της ανατίναξης του φράγματος ήταν υπαρκτό σε ειδικές αναλύσεις πάνω από έναν χρόνο. Επίσης οφείλω να σας πω ότι ήλπιζα – δεν πίστευα – ότι δεν θα φτάσουμε σε τέτοια πράγματα. Είδα το πρωί και στο BBC εκτεταμένα στιγμιότυπα, εκτεταμένες αναφορές με εικόνες οι οποίες είναι εξαιρετικά, εξαιρετικά στενάχωρες.

• Δεν είναι δυνατόν να πιστεύει η παγκόσμια κοινότητα ότι μπορεί να διεξάγεται ένας πόλεμος αυτού του μεγέθους, ο οποίος μάλιστα διεξάγεται στην Ευρώπη, υπό τα όμματα ενός από τα πιο ανεπτυγμένα τμήματα της υδρόγειου σφαίρας και να είναι ένας πόλεμος ελεγχόμενος, χωρίς μεγάλες απώλειες.

• Το θέμα είναι πιο; Εμάς, τη Νέα Δημοκρατία, τι πρέπει να μας ενδιαφέρει. Εγώ, θα μου επιτρέψετε, είμαι των συντηρητικών απόψεων, άλλωστε συντηρητικό κόμμα είμαστε με την ευρεία έννοια, να κρατήσουμε το σημαντικό ποσοστό που είχαμε και να έχουμε μία συνεκτική ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα η οποία θα επιτρέψει να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και να πάει ο τόπος ένα βήμα μπροστά. Αυτό θα διευκόλυνε και θα διευκολύνει όλες τις παρατάξεις στη Βουλή.. Και από εκεί και πέρα, η κάθε μια πολιτική δύναμη, επί τη βάσει της ιδεολογίας της, των αρχών της, των σκέψεών της, να δίνει τις απαντήσεις που πρέπει και να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση. Αυτό είναι απολύτως ορθό, κατανοητό και ωφέλιμο.

• Τι δεν θα ήταν ωφέλιμο; Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά τα δύο κόμματα, γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ πολλές φορές και στο παρελθόν είχε πάρει θέσεις σαν και αυτές που θα περιγράψω. Να μην αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί σχηματισμοί την πραγματικότητα όχι σαν αυτό που βλέπουμε μπροστά μας, αλλά ως κάτι άλλο, φαντασιακό, το οποίο ονειρεύονται και το οποίο θέλουν να επιβάλλουν ως πρόσληψη της κοινωνίας για αυτή την πραγματικότητα. Και άρα, επί φανταστικής πραγματικότητας να δίνουν και φανταστικές απαντήσεις. Αυτό είναι βλαβερό γιατί τότε δεν διεξάγουμε διάλογο επί του πραγματικού. Διεξάγουμε διάλογο είτε επί του φανταστικού είτε επί του επιθυμητού είτε ο Θεός ξέρει τι. Άρα λοιπόν εγώ τι θα ήθελα; Κοινή ανάγνωση της πραγματικότητας. Κοινή ανάγνωση. Τι προκλήσεις αντιμετωπίζει η χώρα; Και τι προτείνει η κάθε πλευρά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Τις πραγματικές, τις υπαρκτές, όχι αυτές που «θα θέλαμε». Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ας πούμε περιέγραφε μια πραγματικότητα που ο μέσος Έλληνας δεν την έβλεπε έξω από το παράθυρό του, «μαύρης δυστυχίας, τρόμου και συμφοράς», έχασε 11 μονάδες από την πολιτική του δύναμη. Δεν χρειάζεται όμως να περάσουμε μια τεράστια κοινοβουλευτική ταλαιπωρία για να ξαναφτάσουμε σε κάτι τέτοιο.

• (Για το ενδεχόμενο εκλογών τον Αύγουστο): Με συγχωρείτε, τι να πει ο Μητσοτάκης δηλαδή; Ωραία, ας υποθέσουμε – μακριά το κακό, δεν μου αρέσει να μιλάω επί υποθετικών ενδεχομένων – η Νέα Δημοκρατία να έχει 149 βουλευτές. Και δεν υπάρχει κανένας άλλος να ψηφίσει, τι θα κάνει η Νέα Δημοκρατία; Μα πρέπει να υπάρχει κάποια στοιχειώδη συμβατότητα έστω και στα ελάχιστα. Η κυβέρνηση ξέρετε δεν είναι σύλλογος συζήτησης επί γενικών θεμάτων. Είναι άσκηση εφαρμοσμένης πολιτικής επί πρακτικών ερωτημάτων. Εάν διαφωνείς σε όλα με έναν πολιτικό χώρο, τι κυβέρνηση θα παράξεις, με ποια συμφωνία; Πώς αυτό δεν θα είναι η πλήρης παραποίηση της λαϊκής θέλησης.

• Για να μπορεί να κατηγορηθεί ο Μητσοτάκης ως εκβιάζων θα πρέπει κάποιος να του προσφέρει και να αρνηθεί ο Μητσοτάκης. Τότε πράγματι πάμε όλοι μαζί και να πούμε στον Μητσοτάκη ανάθεμα. Άμα οι πάντες του κλείνουν την πόρτα, από αυτούς που μετά στο πλαίσιο της μπορεί να συνεργαστείς, πώς είναι δυνατόν μετά να κατηγορείται ως εκβιαστής ο Μητσοτάκης;

• Δεν δικαιούμαι εγώ να έχω άποψη (για ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ στην αξιωματική αντιπολίτευση) . Μπορώ να σας πω ποιον προτιμώ στην κυβέρνηση. Προτιμώ στην κυβέρνηση να είμαστε εμείς.

• Αυτές είναι οι απόψεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εγώ αυτό που περιμένω από τον ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη δεν το έχω ακούσει, είναι μία σοβαρή κυβερνητική πρόταση. Μέχρι αυτή τη στιγμή που συζητάμε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει κυβερνητική «άρνηση» απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και μάλιστα με στοιχεία και οξύτητας και παραποίησης. Δική του σοβαρή κυβερνητική πρόταση σε όλους τους τομείς, δεν έχει καταθέσει.