Μεταξύ άλλων ο κ. Δένδιας ανέφερε:

Για τον ανασχηματισμό και την υπουργοποίηση δύο στελεχών του ΚΙΝΑΛ:

• Αυτό που οφείλω να παρατηρήσω είναι ότι ο Πρωθυπουργός προέβη σε μια πολιτική πράξη, σε έναν μίνι ανασχηματισμό της κυβέρνησής του. Πρέπει να μας εξηγήσει ποιο είναι το πολιτικό του σκεπτικό, τι καλούνται να υπηρετήσουν αυτά τα στελέχη, τα οποία πήρε από ένα άλλο κόμμα χωρίς καμία προηγούμενη ιδεολογική σύγκλιση και τα ενέταξε στον κυβερνητικό μηχανισμό. Γιατί έγινε αυτό; Η ελληνική κοινωνία δικαιούται απάντηση.

• Την κυβέρνηση βεβαίως την ορίζει ο Πρωθυπουργός αλλά όχι ως φεουδάρχης, να πηγαίνει όπως την παλιά εποχή στις γαίες του και να λέει “έλα εδώ εσύ, πάρε αυτό το χωράφι και εσύ το τάδε δάσος”. Να μας εξηγήσει τι γίνεται εδώ. Η χώρα και η κοινωνία έχουν προβλήματα. Δεν μπορούν να βλέπουν αυτού του επιπέδου τα μικροκομματικά παιχνίδια. Αυτά πραγματικά δημιουργούν μια συνολική αποστροφή στην πολιτική. Το “όλοι ίδιοι είστε” είναι πολύ βαριά κουβέντα, δυστυχώς, για να παραμένει αιωρούμενη και να ενισχύεται.

Σχετικά με το ότι και η Νέα Δημοκρατία έχει εντάξει στην Κοινοβουλευτικής της Ομάδα Βουλευτές από άλλα κόμματα:

• Καταρχήν εδώ μιλάμε για συμμετοχή σε κυβέρνηση. Με ρωτάτε κάτι άλλο και σας απαντώ γνωρίζοντας τη μέση κοινωνική αντίληψη. Μου λέτε: “Ένας Βουλευτής δικαιούται να αλλάζει άποψη κατά τη διάρκεια της Βουλής όταν εκλεγεί με ένα κόμμα;”. Εγώ παρότι ξέρω το ιστορικό βάρος που έχει η Ελλάδα, εξαιτίας της διαδικασίας και των προβλημάτων προ χούντας, λέω ότι το Σύνταγμα και η λογική του Συντάγματος δεν επιβάλλει στον Βουλευτή δέσμια αρμοδιότητα. Δεν υπάρχει η λέξη “κόμμα” στο Σύνταγμα. Η εντολή του δεν είναι δέσμια στο πλαίσιο κόμματος, άρα το τυπικό στοιχείο του πολιτεύματος – και έχει μια πλήρη λογική αυτό – δεν τον εντάσσει σε κόμμα αν εκλεγεί. Η σχέση του με τους ψηφοφόρους τους και την κοινωνία είναι θέμα δικό του και των ψηφοφόρων του. Για “τη συνείδησή του” σας απαντώ ευθέως ότι εξαρτάται από την περίπτωση. Αν η μεταπήδηση γίνεται μόνο για δικό του προσωπικό όφελος, είναι απολύτως απαράδεκτη και καταδικαστέα. Η ελληνική κοινωνία είναι το αφεντικό όλων μας και αποφασίζει.

Για τα όσα είπε ο κ. Ρήγας και αν η Νέα Δημοκρατία “τείνει προς την Ακροδεξιά”:

• Ο κ. Ρήγας είναι συνεπής και κάνει αυτό που κάνει και ο Πρωθυπουργός, όπως και πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πριν από αυτόν. Περιγράφουν με τον δικό τους τρόπο δύο πραγματικότητες. Η πρώτη είναι για παράδειγμα, η “καλή Χιονάτη” και η άλλη η “κακιά μάγισσα”. Εμείς για αυτούς είμαστε η “κακιά μάγισσα”! Λένε μετά στον κόσμο “τοποθετηθείτε, ποιος είναι ο καλύτερος;” Εδώ το πράγμα δεν είναι έτσι.

• Καταρχήν, εγώ δεν δέχομαι με κανένα τρόπο την ταύτιση της Νέας Δημοκρατίας με τον Όρμπαν και κάθετα έχει τοποθετηθεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ότι είμαστε εναντίον του.

• Δεν λέω ότι είμαστε όλοι ίδιοι, έχουμε όμως μια κοινή συνισταμένη και αυτή την εκφράζει ο αρχηγός μας. Αυτοί είμαστε. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί μονίμως ένα κόμμα να προσπαθεί να μας ετεροπροσδιορίσει. Τους το λέω στη Βουλή συνεχώς: Αφήστε μας να πούμε εμείς τι είμαστε. Δεν μπορεί να λένε αυτοί τι είμαστε εμείς.

Για τη Νέα Δημοκρατία και τον νεοφιλελευθερισμό:

• Ο νεοφιλελευθερισμός ήταν κύριο θέμα το 1980, επιβίωσε και το 1990 και απεβίωσε μαζί με τη Θάτσερ. Ο μακαρίτης ο Πρόεδρος Ρίγκαν είχε πεθάνει πιο πριν. Η Νέα Δημοκρατία έχει έντονες κεϋνσιανές βάσεις από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το ερώτημα είναι πόση ήταν η συμμετοχή του Δημόσιου Τομέα στο συνολικό ΑΕΠ της χώρας και ποια ήταν τα μέτρα της Νέας Δημοκρατίας διαχρονικά, και επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Σχετικά με το θέμα του δανείου του κ. Πολάκη:

• Οφείλω να πω ότι δεν το ξέρω το ζήτημα, το είδα στο πρωτοσέλιδο εφημερίδας. Γενικά το φαινόμενο “Πολάκη” δεν με εκφράζει με κανέναν τρόπο, ούτε αισθητικά ούτε πολιτικά.