Μεταξύ άλλων ο κ. Δένδιας ανέφερε:

•Η μέγιστη εκκρεμότητα αυτή τη στιγμή είναι η αξιολόγηση. Αυτή πρέπει να κλείσει. Από εκεί και πέρα, μια κυβερνητική αλλαγή σημαίνει και μια αλλαγή προοπτικής. Θεωρούμε ότι με την αλλαγή προοπτικής μπορούμε να διαπραγματευτούμε κάτι καλύτερο επί της κλεισμένης ήδη αξιολόγησης και να πείσουμε τους εταίρους ότι μπορούμε να πάρουμε κάτι παραπάνω, δεσμευόμενοι για διαρθρωτικές αλλαγές.

•Δεν έχουμε καμία πρεμούρα εξουσίας. Αλλά θεωρούμε ότι αυτή η κυβέρνηση δημιουργεί ζημιά στον τόπο.

•Οι εταίροι ζητάνε πολλά, μερικά εκ των οποίων είναι παράλογα. Αυτό, όμως, έχει πάρα πολύ να κάνει με ότι μιλάνε με ανθρώπους που θεωρούν a priori αναξιόπιστους. Θεωρούν, δηλαδή, πως από ό,τι συμφωνήσουν, θα γίνει το 1/3.

•Αυτή η κυβέρνηση έχει ψηφίσει πράγματα που της ζητήθηκαν, που άλλη κυβέρνηση δεν τα έχει ψηφίσει, όπως το Υπερταμείο, η ενυποθήκευση της περιουσίας του ελληνικού λαού για 100 χρόνια. Αυτά εμείς τα είχαμε αρνηθεί.

•Τον Αύγουστο του ’15 ψηφίσαμε για να μείνει η χώρα στο ευρώ. Εξηγήσαμε ότι αυτό δεν μας δεσμεύει και δεν πρόκειται να ψηφίσουμε τους εφαρμοστικούς νόμους. Ήταν ψήφος ανάγκης για την επιβίωση της χώρας.

•Η κυβέρνηση είναι αυτή που διαπραγματεύεται και η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει την ευθύνη.

•Δεν μπορεί να εξομοιώνεται η ψήφος ανάγκης για την σωτηρία της χώρας με την ψήφο της κυβέρνησης για το προϊόν της δικής της διαπραγμάτευσης.

•Υπάρχει τοποθέτησή μας ότι τα μέτρα, δεν θα τα ψηφίσουμε.

•Αν πάμε στο 3,5% πλεόνασμα και για να πάρουμε αντίμετρα πρέπει να πάμε στο 4,5 ή 5,5%, καταλαβαίνει κανείς που βρισκόμαστε. Ποιος μπορεί να βγάλει τέτοιο πλεόνασμα τώρα; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Τί άλλη φορολογική επιβάρυνση πρέπει να ρίξουμε στον ελληνικό λαό;

•Η ελληνική οικονομία έχει να πρόβλημα ζήτησης, δηλαδή κυκλοφορίας χρήματος στην αγορά. Αν μειώσεις αυτή τη ζήτηση για να επιτευχθεί ο στόχος των πλεονασμάτων, θα σου «χτυπήσει» αλλού. Εμείς αυτό λέμε. Αυτό συμβαίνει διότι δεν έκανες έγκαιρα διαρθρωτικές αλλαγές που θα σου επέτρεπαν να έχεις πλεονάσματα από άλλη αιτία.

•Να είμαστε ειλικρινείς: Δεν συγκρίνεται αυτή η κυβέρνηση με την δική μας. Δείτε το σαν ομάδες, σαν αποτέλεσμα, τομέα ανά τομέα. Δεν συγκρίνεται.

•Η υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων με την υπερφορολόγηση είναι η απόλυτη ομολογία της κυβερνητικής αποτυχίας. Αφυδάτωσε την οικονομία από χρήματα και τα μετέτρεψε σε κρατικό πλεόνασμα το οποίο επαναδιένειμε κατά τον τρόπο που αυτή ήθελε.

•Ο στόχος ποιός είναι; Να τρελάνω την κοινωνία στους φόρους, να τους τα πάρω όλα και μετά να λέω «μπράβο που πέτυχα να έχω πλεονάσματα»;

•Υπάρχει σοβαρή ανάπτυξη στην οικονομία και δεν το έχουμε δει;

•Οι εταίροι έχουν δύο «γλώσσες» και πολύ μεγάλη ευθύνη.

•Ο Τσίπρας έχει την ευθύνη για το ότι πρότεινε τα μέτρα στην άλλη πλευρά και η άλλη πλευρά έχει την ευθύνη γιατί τα αποδέχτηκε.

•Υπάρχει μια ρύθμιση επιτέλους των «κόκκινων δανείων» στη χώρα για να φύγει ο ιδιωτικός τομέας μπροστά; Εγώ άφησα έναν νόμο που είναι το 1/3 του νόμου που ήθελα να περάσω, λόγω διαφωνιών με το Υπουργείο Οικονομικών τότε. Η κυβέρνηση είχε κάθε δυνατότητα να βελτιώσει αυτόν τον νόμο και να λύσει το υπ’ αριθμόν 1 πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, που είναι τα «κόκκινα δάνεια». Τα πήρε στα 68 δις κι αυτή τη στιγμή είναι γύρω στα 115-12 δις. Διπλασιασμός δηλαδή. Για ποιές διαρθρωτικές παρεμβάσεις μιλάμε;

•Αυτό που ονομάζεται διαρθρωτική αλλαγή από αυτήν την κυβέρνηση είναι με ποιο άλλο τρόπο θα φορολογηθεί ή θα επιβαρυνθεί βαρύτερα η ιδιωτική οικονομία.

•Την πρώτη μέρα μετά την καταρχήν συμφωνία για την επιστροφή της τρόικας, υπήρξαν πανηγυρισμοί. Βλέπετε τώρα τι έγιναν όλοι αυτοί οι πανηγυρισμοί.

•Η δική μας αντιπρόταση είναι από την αρχή διαφορετική. Τους λέγαμε να κλείσουν τη διαπραγμάτευση γιατί όσο την αφήνουν, θα έχουν μεγαλύτερα προβλήματα. Δικαιωθήκαμε. Δεύτερον, λέγαμε να μην παίζουν με τις διαφορετικές τους απόψεις γιατί στο τέλος εμείς θα την πληρώσουμε. Δικαιωθήκαμε απολύτως. Όχι μόνο επιβεβαιώθηκε η παραμονή του ΔΝΤ, κάνει και τον συντονισμό τώρα. Τρίτον, τους λέγαμε «όχι φορολόγηση, δεν είναι εκεί η λύση. Με διαρθρωτικές αλλαγές μπορούμε να ανεύρουμε πόρους, μπορούμε να πετύχουμε διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης». Αυτό που συμβαίνει είναι ακριβώς το ανάποδο. Γίνεται το ίδιο λάθος και περιμένουν διαφορετικό αποτέλεσμα. Αυτό, κατά τον Αϊνστάιν, είναι ο ορισμός της ηλιθιότητας.

•Αναπτυξιακό σχεδιασμό της χώρας δεν μπορεί να συνιστά το Μνημόνιο.

•Αν «πουλάς» στον κ. Σόιμπλε τα παραμύθια του κ. Βαρουφάκη ή τον τρόπο Μαρξιστικής ανάλυσης της οικονομίας του κ. Τσακαλώτου, μην περιμένεις να βρεις άκρη. Το μόνο που σε περιμένει είναι να έχει ένα πακετάκι που λέγεται Grexit και να σου πει «παρ’ το κι άντε στο καλό». Αν θέλουμε αυτό να πετύχουμε, πάμε μια χαρά.

•Με αυτήν την κυβέρνηση δεν βλέπω να υπάρχει σοβαρότητα. Οι άνθρωποι αυτοί, με τον τρόπο που χειρίζονται τα πράγματα, δεν μπορούν να γίνουν πειστικοί σε τίποτε, διότι δεν μπορούν να υλοποιήσουν οποιοδήποτε διαρθρωτικό κομμάτι που θα έπειθε την άλλη πλευρά να κάνει υποχωρήσεις σε ταμειακούς στόχους.

•Τα αντίμετρα είναι ένα φανταστικό μέγεθος διότι αφορούν επίτευξη στόχων που δεν είναι ρεαλιστικοί.