Συνέντευξη στην εφημερίδα Αξία και στον δημοσιογράφο Γιώργο Ευγενίδη

Συνέντευξη του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου και Βουλευτή της Β΄Αθηνών της ΝΔ Νίκου Δένδια στην εφημερίδα Αξία και στον δημοσιογράφο Γιώργο Ευγενίδη

 

-Εκλογές δεν διαφαίνονται στον ορίζοντα, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον. Βλέπετε να αποκαθίσταται κάποια κανονικότητα, κάποια ομαλότητα;

Με τη συγκεκριμένη ετερόκλητη κυβερνητική πλειοψηφία που συγκροτεί τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να προεξοφλήσει κανείς τίποτα και οπωσδήποτε δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο «ατυχήματος». Αν και η Κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει μία επίπλαστη εντύπωση επιστροφής στην ομαλότητα, δεν σας κρύβω ότι ανησυχώ για το ενδεχόμενο να πρόκειται για ένα ακόμη «διάλειμμα», μέχρι την επόμενη μεγάλη κρίση. Η οποία, ειδικά στην περίπτωση που αποδειχθεί σε μερικούς μήνες ότι δεν μπορούν να υλοποιηθούν τα μέτρα που ψηφίσθηκαν, ίσως να είναι χειρότερη από κάθε άλλη που έχουμε βιώσει μέχρι σήμερα. Το απεύχομαι αλλά δεν το αποκλείω, ειδικά όταν είναι γνωστό ότι έχει εξαντληθεί σε σημαντικό τμήμα της κοινωνίας η δυνατότητα απόδοσης επιπλέον φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.

-Έχετε εκφράσει την εκτίμηση πως η υλοποίηση του προγράμματος θα φέρει νέα μέτρα. Πόσο γρήγορα πιστεύετε πως θα φανεί η υφεσιακή επίδραση των μέτρων;

Σύντομα, οι πολίτες θα αρχίσουν να αντιλαμβάνονται την επιβάρυνση, όπως π.χ. με τις αυξήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ σε προϊόντα μαζικής κατανάλωσης, όπως και του ΕΦΚ στα καύσιμα. Αλλά ειδικά όταν περάσει η θερινή περίοδος (με τις όποιες θετικές συνέπειες του τουρισμού στη συνολική οικονομική δραστηριότητα) θα αρχίσουν τα πραγματικά δύσκολα. Πιστεύω ότι θα είναι κρίσιμος ο φετινός χειμώνας για όλους, αλλά και για την Κυβέρνηση, η οποία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα των πολιτικών της. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι στη νέα «αυταπάτη» της, της θριαμβολογίας της για τα αποτελέσματα που δήθεν «πέτυχε», δεν αντιλαμβάνεται ότι υποσκάπτει ακόμη περισσότερο τη θέση της, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

-Η κυβέρνηση παρουσιάζει μια εικόνα σαν να είμαστε έτοιμοι να βγούμε στο ξέφωτο της ανάπτυξης. Επικαλείται δε πως το αμέσως επόμενο διάστημα θα τρέξουν ιδιωτικοποιήσεις και επενδυτικά projects.

Όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις βλέπουμε ήδη Υπουργούς να δηλώνουν ότι οι ρυθμίσεις που περιείχε το νομοσχέδιο δεν είναι αυτές που αντιλαμβανόμαστε και να αρνούνται ότι θα γίνουν στον τομέα τους, όπως ο κ. Σπίρτζης π.χ. στις μεταφορές. Διαπιστώνουμε παράλληλα ότι μόλις αποκρατικοποιήθηκε ο ΟΛΠ, η Κυβέρνηση συνέστησε δύο κρατικές αρχές για τους Λιμένες! Σχετικά με τα επενδυτικά project, πραγματικά το εύχομαι «να τρέξουν». Εάν όμως δεν αλλάξει η συνολική φιλοσοφία της Κυβέρνησης απέναντι στο επιχειρείν, οι όποιες επενδύσεις θα είναι είτε ευκαιριακές και από funds «υψηλού ρίσκου» είτε «υποχρεωτικές» και βεβιασμένες, λόγω των προβλέψεων του Νόμου που ψηφίσθηκε πρόσφατα στη Βουλή. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται για να βγούμε από την κρίση είναι να δημιουργηθεί νέος πλούτος και να αυξηθεί η «πίτα» του ΑΕΠ. Δεν καταλαβαίνω όμως πώς θα γίνει αυτό, όταν η Κυβέρνηση υπερφορολογεί οποιονδήποτε παράγει, όταν η ίδια είναι «διαποτισμένη» από χρόνιες ιδεοληψίες εναντίον των επενδύσεων και όταν το brand name της Ελλάδας έχει υποστεί μεγάλη ζημιά, όχι μόνο από την κατάσταση στην οικονομία, αλλά και από την ερασιτεχνική διαχείριση στο προσφυγικό-μεταναστευτικό.

-Ο κ. Μητσοτάκης ανέφερε πως ο στόχος για το πλεόνασμα θα πρέπει να πέσει στο 2%, για να διευκολυνθεί ο αναπτυξιακός κύκλος. Αυτό όμως δεν απαιτεί μια επαναδιαπραγμάτευση με τους δανειστές;

Από την εμπειρία που έχω από την συμμετοχή μου στην κυβέρνηση, κυρίως το διάστημα που διατέλεσα υπουργός Ανάπτυξης, γνωρίζω ότι οσάκις πείσαμε τους δανειστές ότι δεν προσπαθούμε να τους εξαπατήσουμε με «κουτοπόνηρα κόλπα» και ότι θέλουμε να συμβάλλουμε στην καλύτερη αποτελεσματικότητα του επιδιωκόμενου στόχου, οι εταίροι δεν ήταν αντίθετοι. Αυτό συνέβη για παράδειγμα στην μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση ή και στα «κόκκινα δάνεια» (όπου μάλιστα λόγω αντιρρήσεων του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών και όχι δικών τους μετριάσθηκαν οι αρχικά ευνοϊκότερες ρυθμίσεις!).

-Με τους δανειστές έχει συμφωνηθεί ένα Μνημόνιο με συγκεκριμένες παραμέτρους και έχουν πάρει ως δικλείδες ασφαλείας τον κόφτη και το υπερταμείο. Γιατί να πειστούν από τη ΝΔ να αλλάξουν το πολιτικό μείγμα;

Όπως ανέφερα και προηγουμένως, εκτιμώ ότι μία κυβέρνηση Μητσοτάκη, με μία μεταρρυθμιστική ατζέντα, έχει τη δυνατότητα πείσει για έναν διαφορετικό «δρόμο», αλλά στην ίδια κατεύθυνση με τον επιδιωκόμενο δημοσιονομικό στόχο, που καμία σχέση δεν έχει φυσικά με τους «παληκαρισμούς» του ΣΥΡΙΖΑ για «σχίσιμο των Μνημονίων». Όπως εκτιμώ επίσης ότι έχει τη δυνατότητα να πείσει για την αναγκαιότητα μίας διαφορετικής οικονομικής πολιτικής, με μείωση των φορολογικών συντελεστών, χωρίς «κόφτες» και οριζόντιες περικοπές, αλλά και με εξάλειψη της κακοδιαχείρισης στον δημόσιο τομέα. Όσον αφορά το Υπερταμείο, οφείλω να παρατηρήσω ότι υπάρχει ζήτημα ηθικής τάξης για τους εταίρους. Φυσικά δεν είμαστε αντίθετοι στις αποκρατικοποιήσεις. Αυτό που συνέβη όμως, η εκμετάλλευση της συγκυρίας, της διακυβέρνησης της χώρας από μία αδύναμη πολιτικά κυβέρνηση που δεν μπόρεσε να αρνηθεί τέτοιους παράλογους αλλά και αδιαφανείς όρους, πρέπει να το διορθώσουν οι ίδιοι. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν απέναντι τους βρίσκεται ένας αξιόπιστος συνομιλητής.

-Επενδύετε στη συμφωνία αλήθειας με τους πολίτες. Αλήθεια, πώς θα πειστούν οι πολίτες πως η ΝΔ που καταψηφίστηκε πριν ενάμιση χρόνο άλλαξε ριζικά;

Κατ’ αρχήν, δεν πρόκειται για την ίδια Νέα Δημοκρατία. Το κόμμα μας έχει νέο αρχηγό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με διαφορετικές σε σημαντικό βαθμό προτάσεις και πολιτικό λόγο, ενώ συνολικά δείχνουμε ότι έχουμε μάθει από τα λάθη μας, χωρίς να παραγνωρίζουμε τα όσα θετικά – και δεν ήταν λίγα – επιτεύχθηκαν προηγουμένως. Οφείλουμε όμως, σε επίπεδο πολιτικών προτάσεων, να πείσουμε τους πολίτες με συγκεκριμένο οδικό χάρτη για κάθε τομέα και εξειδικευμένες πολιτικές, ότι μάθαμε από τα λάθη μας, κυρίως στην φορολογική μας πολιτική.

-Η διαμόρφωση ενός μεταρρυθμιστικού μετώπου σημαίνει και ένα άνοιγμα σε πολίτες πέραν των ορίων της ΝΔ. Θα επεκταθεί αυτό και σε πολιτικά στελέχη;

Στις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σήμερα, δεν υπάρχει χώρος για παραδοσιακές διαιρέσεις του τύπου «Κεντροδεξιά»-«Κεντροαριστερά»-«Αριστερά». Η πραγματική διαχωριστική γραμμή βρίσκεται ανάμεσα στον τριτοκοσμικό λαϊκισμό και στην Ελλάδα της Ευρώπης και της δημιουργίας. Μπορούμε να συνεργαστούμε συνεπώς με άλλες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα που επιθυμούν την έξοδο της χώρας από την κρίση, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι συμμερίζονται την ανάγκη μεγάλων αλλαγών σε συγκεκριμένους τομείς, ότι σέβονται την ιστορική διαδρομή του κόμματος και ότι δεσμεύονται εκ των προτέρων σε ένα κοινό προγραμματικό πλαίσιο διακυβέρνησης.

Μετάβαση στο περιεχόμενο