Αν και η ΝΔ προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει δημοσκοπικά τουλάχιστον, μια αξιοπρόσεκτη αντοχή. Η χώρα καταρρέει αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αντέχει. Γιατί;

Κατ’ αρχήν, οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι η ΝΔ έχει μία σταθερή και σημαντική πρωτοπορία σε όλες τις δημοσκοπήσεις, ενώ σε αρκετές από αυτές πλέον υπερβαίνει το όριο της αυτοδυναμίας. Βεβαίως, χρειάζεται να συνεχιστεί η προσπάθεια από όλους μας ώστε να πείσουμε ακόμα μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας ότι είναι κρίσιμο για τη χώρα να διαθέτουμε μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε απερίσπαστοι το μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο, το οποίο εξηγεί τη διατήρηση των ποσοστών του περί το 20%, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε από την πρώτη στιγμή που ανήλθε στην εξουσία με τη στήριξη των ΑΝΕΛ να αποκτήσει «καθεστωτικά» χαρακτηριστικά, με τις επιλογές του σε καίριους τομείς. Η ομολογία κυβερνητικών στελεχών άλλωστε ότι «έχουν την κυβέρνηση αλλά όχι και την εξουσία» αποκαλύπτει τα σχέδιά τους για άλωση των Θεσμών με κάθε μέσο και χωρίς ενδοιασμούς. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να συνυπολογισθούν οι ουκ ολίγες ρουσφετολογικές διατάξεις και ο σημαντικός αριθμός διορισμών από το «παράθυρο», όπως αποδεικνύεται από την αύξηση του αριθμού των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα.

H κυβέρνηση πέτυχε ένα υπερ-πλεόνασμα μαμούθ. Το θεωρεί όπλο για να φτάσει σε αυτό που ονομάζει καθαρή έξοδο ενώ εμμέσως υπόσχεται να αναστρέψει ψηφισμένα μέτρα ( πχ κόψιμο συντάξεων) . Μπορεί αυτό το σχέδιο να λειτουργήσει;

Οι… πανηγυρισμοί της κυβέρνησης για το πρωτογενές υπερ-πλεόνασμα αποδεικνύουν για μία ακόμη φορά ότι δεν έχει συναίσθηση της πραγματικότητας και ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι η παραμυθία περί «καθαρής εξόδου» βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με την πραγματική κατάσταση της οικονομίας της καθημερινότητας, η οποία νοσεί βαρύτατα. Άλλωστε, οι διαρροές αυτές εξυπηρετούν μεν επικοινωνιακές σκοπιμότητες, αλλά δεν στηρίζονται σε κανένα πραγματικό στοιχείο. Το μόνο στο οποίο μπορεί να προσδοκά η κυβέρνηση είναι σε ψιχία τύπου «κοινωνικού μερίσματος», τα οποία σε καμία περίπτωση δεν αντισταθμίζουν την τεράστια ζημιά που προκάλεσαν στις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου η υπερφορολόγηση και οι εξωφρενικές ασφαλιστικές εισφορές.

Εθνική ασφάλεια και εσωτερική ασφάλεια είναι πλέον ζητούμενο για τους πολίτες. Η υπόθεση με τις γαλλικές φρεγάτες εξελίσσεται σε φιάσκο, ο Ρουβίκωνας κάνει πολιτικό ακτιβισμό, τα Εξάρχεια παραμένουν ανεξέλεγκτο κράτος, η αστυνομία «αργεί». Γιατί η κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται στην απαίτηση της κοινωνίας;

Πραγματικά, θα αδικούσα τον όρο «θέατρο του παραλόγου», το οποίο είναι μία μορφή Τέχνης, αν τον παρομοίαζα με τα όσα σουρεαλιστικά βιώνουμε καθημερινά στη χώρα. Δυστυχώς όμως, όπως αποδείχθηκε στην περίπτωση της υποτιθέμενης παραχώρησης των δύο γαλλικών φρεγατών, η κωμωδία την οποία παρακολουθούμε σε καθημερινή σχεδόν βάση από τα κυβερνητικά στελέχη, μπορεί να εξελιχθεί ακόμη σε εθνική τραγωδία, καθώς άπτεται και σημαντικών ζητημάτων ασφάλειας της χώρας. Όσον αφορά τον “Ρουβίκωνα” και τη γενικευμένη κατάσταση ανομίας, η εξήγηση δεν μπορεί να είναι άλλη από τις ιδεοληψίες της κυβέρνησης που την κρατούν δέσμια θορυβούντων μειοψηφιών, με τις οποίες βρίσκονταν κάποτε μαζί στα πεζοδρόμια. Σε συνδυασμό με τις «τύψεις» του ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική που εφαρμόζει ως κυβέρνηση και την προφανή ανεπάρκεια συγκεκριμένων υπουργών, το μείγμα καθίσταται επικίνδυνο για τη χώρα. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει όμως ότι την κύρια ευθύνη σύμφωνα με το Σύνταγμα έχει πάντα ο πρωθυπουργός.

Τι απαντάτε ως αξιωματική αντιπολίτευση στην κατηγορία Τσίπρα ότι η ΝΔ μετέχει στο «μαύρο μέτωπο» για να πέσει η κυβέρνηση πριν να πετύχει την έξοδο από τα μνημόνια;

Αντί σεναριολογίας και θεωριών συνωμοσίας θα προτιμούσα να ακούσω από τον κ. Τσίπρα μία καθαρή εξήγηση για το πώς θα πορευθεί η χώρα μετά τον Αύγουστο και τι διασφαλίσεις υπάρχουν προκειμένου να μην εκτιναχθεί το κόστος δανεισμού με την έξοδο στις αγορές. Φυσικά και επιθυμούμε για το καλό της χώρας να εξελιχθούν όλα ομαλά, αλλά ουδείς πιστεύει τα περί «καθαρής εξόδου». Στην πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός έχει φροντίσει με το άτυπο αλλά υπαρκτό τέταρτο μνημόνιο το οποίο ψήφισε και με τη σωρεία μέτρων που θεσμοθέτησε (από τις περικοπές συντάξεων και αφορολόγητου μέχρι τη δέσμευση της κρατικής περιουσίας για 99 χρόνια μέσω του Υπερταμείου) να μην υπάρχει «καθαρή έξοδος».

Aνεπάρκεια διαχείρισης στο μεταναστευτικό ή συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης στο πλαίσιο της έμμεσης πριμοδότησης της Χρυσής Αυγής;

Δυστυχώς, επιστρέψαμε τις τελευταίες ημέρες στην εποχή που ένα ολόκληρο χωριό τη μέρα περνούσε τα ελληνοτουρκικά σύνορα από την περιοχή του Έβρου, όπως συνέβαινε μέχρι το καλοκαίρι του 2012. Να υπενθυμίσω ότι από το διάστημα που ανέλαβα Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη της Κυβέρνησης Σαμαρά καταφέραμε να σταματήσει αυτή η απαράδεκτη κατάσταση και να φυλάξουμε αποτελεσματικά τα σύνορά μας. Ακολούθησε το διάστημα που οι μετανάστες… «εξαφανίζονταν», το πρώτο εξάμηνο του 2015 και μία φαινομενική αλλαγή πολιτικής στη συνέχεια, μετά το αδιέξοδο που δημιούργησε η πολιτική των ανοικτών συνόρων. Όμως και αυτή η αλλαγή χαρακτηρίζεται από μία απίστευτη προχειρότητα και από καταστάσεις ντροπής, όπως στη Μόρια, από μία κυβέρνηση που υποτίθεται ότι κόπτεται κατά τα άλλα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πραγματικά, δε θέλω να πιστέψω ότι το πράττει η κυβέρνηση προκειμένου να πριμοδοτήσει τη Χρυσή Αυγή. Χρειάζεται όμως τεράστια προσοχή προκειμένου να μην επιτραπεί η επανεμφάνιση των «Ταγμάτων Εφόδου» και η αξιοποίηση εκ μέρους τους, με τον γνωστό απαράδεκτο τρόπο, αυτής της κατάστασης.