Ο υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας στη Β’ Αθηνών Νίκος Δένδιας δηλώνει αισιόδοξος ότι το κόμμα του θα επικρατήσει και εξηγεί γιατί.

Τι… γυρεύει ένας Κερκυραίος στη Β’ Αθηνών; Γιατί αλλάξατε εκλογική περιφέρεια;

Η Κέρκυρα είναι η πατρίδα μου. Στην Κέρκυρα μεγάλωσα, εκεί άνοιξα το δικηγορικό μου γραφείο και εκεί βρίσκεται το πατρικό μου σπίτι. Οι δεσμοί που έχω μαζί της δεν αλλάζουν. Όπως άλλωστε έχω διαβεβαιώσει τους συμπατριώτες μου, εφόσον εκλεγώ με την ψήφο των πολιτών στη Β΄ Αθήνας, η Κέρκυρα, πέρα από τους τρεις βουλευτές που εκλέγονται εκεί θα διαθέτει επιπλέον έναν, έστω κι αν έχει εκλεγεί σε διαφορετική περιφέρεια. Από την άλλη, η Β΄ Αθήνας με τις αντιθέσεις και τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, αποτελεί την πιο μεγάλη και αντιπροσωπευτική περιφέρεια της επικράτειας.

Με θητεία σε 4 καίρια Υπουργεία γνωρίζω σε βάθος τα κοινωνικά προβλήματα που προκάλεσε η κρίση επισώρευσε, τους κινδύνους και τις ανάγκες. Είναι μια πρόκληση να προωθήσω το κυβερνητικό ή το κοινοβουλευτικό μου έργο σε αυτήν την περιφέρεια και εδώ μπορώ να προσφέρω τα περισσότερα!

Πιστωθήκατε (ή χρεωθήκατε…) την ένταξη της Άντζελας Γκερέκου στο «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο της Κέρκυρας. Διαφωνείτε με την κριτική ότι έγινε με όρους ποδοσφαιρικής μεταγραφής; Γιατί να την προτιμήσει ένας Νεοδημοκράτης ψηφοφόρος;

Αλίμονο αν μπορούσα να καθορίζω την ένταξη Βουλευτών στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας! Θα ήταν επίσης αντιδεοντολογικό και θα συνιστούσε παρέμβαση, να κάνω εκτίμηση για οποιονδήποτε υποψήφιο Βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στον Νομό Κερκύρας. Άλλωστε η εκλογή γίνεται με σταυρό προτίμησης και οι πολίτες είναι αυτοί που θα κρίνουν και θα αποφασίσουν.

Με την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων ιδιωτών που δρομολογήσατε, είναι θωρακισμένοι οι υπόχρεοι σήμερα;

Κατέθεσα στον δημόσιο διάλογο την πρόταση για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια, η οποία συνδέεται την εξέλιξη που θα έχουν σε μακροχρόνιο ορίζοντα, π.χ. 10 ετών, οι πραγματικές αξίες των ακινήτων.

Πρόκειται για πρόταση με αρκετά κοινά σημεία με αντίστοιχες λύσεις που εφαρμόσθηκαν στις ΗΠΑ, την Ιρλανδία και την Ισπανία. Φυσικά και στη μία περίπτωση και στην άλλη δεν πρόκειται για λύσεις που αποσκοπούν στη διευκόλυνση των «μπαταχτσήδων», καθώς προβλέπονται ή προτείνονται αντίστοιχες διασφαλίσεις για την αποτροπή του συγκεκριμένου ενδεχομένου. Χωρίς όμως την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος των «κόκκινων δανείων» με ρεαλιστικές λύσεις – και όχι βέβαια με την παραπλανητική «σεισάχθεια» που εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ – επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας είναι δύσκολο να υπάρξει

Πώς θα πείσετε τους πολίτες ότι επώδυνα μέτρα όπως μείωση συντάξεων ή κατώτατου μισθού δεν θα επανέλθουν μετά τις εκλογές εάν τις κερδίσετε;

Το ενδεχόμενο αύξησης του ΦΠΑ στον τουρισμό π.χ. (με την οποία πάντως διαφωνώ) είναι ένα εντελώς διαφορετικής φύσης μέτρο σε σύγκριση με τις οριζόντιες περικοπές, τις οποίες έχουμε αποκλείσει. Το κύριο ζητούμενο όμως δεν είναι πως θα παραμείνουμε εγκλωβισμένοι σε έναν φαύλο κύκλο μέτρων, αλλά το πώς θα αλλάξουμε παραγωγικό μοντέλο και θα αποκλείσουμε το ενδεχόμενο παλινδρόμησης σε νέα κρίση. Η Ελλάδα χρειάζεται 100.000 νέες επιχειρήσεις, οι οποίες μπορούν να δημιουργηθούν μόνο με την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας και με τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που ευνοεί την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η εποχή του μεγάλου και σπάταλου Κράτους τελείωσε οριστικά.

Οι δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να δείχνουν υστέρηση της ΝΔ. Τι θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανατροπή; Η ανάδειξη του «κινδύνου ΣΥΡΙΖΑ» ή η προβολή των δικών σας θέσεων;

Παραμένω αισιόδοξος πως η Ν.Δ θα επικρατήσει τελικά. Η ανάδειξη του «κινδύνου ΣΥΡΙΖΑ» και η προβολή των δικών μας θέσεων είναι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, καθώς συγκρούονται δύο διαφορετικές αντιλήψεις κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης.

Το διακύβευμα των εκλογών αυτών είναι πολύ βαθύτερο από το απλοϊκό «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» και ευρύτερο από την αποφυγή ή όχι του GREXIT. Τα ερωτήματα που θέτουν οι κάλπες είναι: Θα βαδίσουμε τον δύσκολο δρόμο των μεταρρυθμίσεων, των τομών και αλλαγών ή θα υποχωρήσουμε άτακτα στο παρελθόν;. Θα απελευθερώσουμε την Οικονομία και την επιχειρηματικότητα ή θα περιχαρακώσουμε τον Κρατισμό; Θα λειτουργούμε με ευνομία και συνταγματική τάξη ή θα επανέλθει η ανομία; Για μένα, το πισωγύρισμα θα είναι καταστροφή! Πιστεύω όμως ότι ο Ελληνικός λαός είναι αρκετά ώριμος, για να την αποτρέψει, με την ψήφο του.

«’Το ‘’ισλαμικό’’ πρόβλημα είναι πολυδιάστατο και πολυσύνθετο»

Εκτιμάτε ότι τα εφιαλτικά γεγονότα στο Παρίσι πρέπει να αλλάξουν το πλαίσιο του μεταναστευτικού στην ΕΕ – και στην Ελλάδα;

Η κατάσταση μετά την αποτρόπαια επίθεση στο Παρίσι πρέπει να επανεξεταστεί, αλλά με ψυχραιμία και σοβαρότητα. Το τεράστιο πρόβλημα της μετανάστευσης έχει τρεις πτυχές πέραν από την καθαρά οικονομική του διάσταση. Είναι ένα πρόβλημα ανθρωπιστικό, ένα πρόβλημα εσωτερικής ασφάλειας και ένα πρόβλημα Εθνικής ασφάλειας, στο βαθμό που με τα μεταναστευτικά ρεύματα μπορούν να μετακινούνται ή να επιστρέφουν στην Ευρώπη, τζιχαντιστές. Να υπενθυμίσω απλώς ότι σε ανύποπτο χρόνο κατά την σύνοδο των αρμόδιων Υπουργών επί ελληνικής Προεδρίας της Ε.Ε., είχα θέσει το ενδεχόμενο προσχηματικής μετακίνησης δήθεν «προσφύγων», μαζί με πραγματικούς πρόσφυγες, από εμπόλεμες περιοχές της Συρίας στην Ε.Ε., οι οποίοι στην πραγματικότητα θα μπορούσαν να είναι εκπαιδευμένοι τρομοκράτες.

Όμως από την άλλη, οι περισσότεροι ισλαμιστές από αυτούς που διέπραξαν τρομοκρατικές ενέργειες στο έδαφος της Ευρώπης, δεν ήταν πρώτης γενιάς μετανάστες αλλά είχαν μεγαλώσει στις χώρες αυτές. Γι’ αυτό λέω ότι το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και πολυδιάστατο. Το πλαίσιο του μεταναστευτικού πρέπει ν’αλλάξει για να καταστεί δικαιότερο προς τις χώρες του Νότου που δέχονται τα κύματα των μεταναστών.

Άρα τι πρέπει να γίνει;

Η επίθεση στο «Charli Hebdo», ήταν μια επίθεση στις αξίες μας. Τη λύση δεν μπορεί να την δώσει μια χώρα μεμονωμένα. Σήμερα χρειάζεται επαγρύπνηση και πλήρης διακρατική συνεργασία με τις χώρες της Ευρώπης αλλά και με τις χώρες που γειτνιάζουν με εστίες ισλαμικού φονταμενταλισμού ή αντιμετωπίζουν πρόβλημα και οι ίδιες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο συγκεκριμένος κίνδυνος. Χρειάζεται ολιστική προσέγγιση του ζητήματος και ειλικρινής συνεργασία μεταξύ των χωρών που αντιμετωπίζουν (ή δυνητικά μπορούν να αντιμετωπίσουν) παρόμοιο πρόβλημα, ειδικά στον τομέα των πληροφοριών. Ακόμα, ο Νότος της Ευρώπης πρέπει να αποσυμπιεσθεί και να βοηθηθεί, αλλιώς θα φτάσει σε σημείο που να μην μπορεί να ανταπεξέλθει. Πρέπει επίσης να εφαρμοστούν στο ακέραιο οι Συμφωνίες Επανεισδοχής. Μακροπρόθεσμα όμως η λύση βρίσκεται στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής.