-Ο νέος αρχηγός της Ν.Δ θα πρέπει να είναι κάτι σαν «μεσσίας» που θα φέρει πάλι τη νίκη στο κόμμα; Δηλαδή ψάχνετε τον «αντι-Τσίπρα»;

Δεν πιστεύω ότι ένα κόμμα πρέπει να αναζητά «Μεσσία». Το αντίθετο. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι πολλά πολιτικά πρόσωπα που υποδύθηκαν τον Μεσσία επιφύλαξαν τελικά καταστροφές για τις ίδιες τις χώρες τους αλλά και για άλλες. Αυτό στο οποίο προσβλέπω για τη Νέα Δημοκρατία είναι στην διατύπωση ρεαλιστικών, μεθοδικά επεξεργασμένων και τεκμηριωμένων προτάσεων προς την ελληνική κοινωνία. Δυστυχώς, χάσαμε την ευκαιρία τον Ιανουάριο του 2015, όπως την χάσαμε και τώρα, να συζητήσουμε τη συνολική πρότασή μας προς τους πολίτες, αλλά και να αναζητήσουμε τι πράξαμε λάθος κατά την διακυβέρνησή μας, με ένα μεγάλο και δημοκρατικό συνέδριο. Δεν πιστεύω επίσης ότι η Νέα Δημοκρατία οφείλει να αναζητήσει έναν «αντι-Τσίπρα», με την έννοια τουλάχιστον να βρει αρχηγό που να μοιάζει στο ύφος και την πολιτική παρουσία του σημερινού πρωθυπουργού. Με τα όσα έχουν μεσολαβήσει, μάλλον έναν αρχηγό που να μην μοιάζει σε τίποτα με τον κ. Τσίπρα πρέπει να αναζητήσουμε.

-Ποιά είναι τα προσόντα που πιστεύετε ότι οφείλει να διαθέτει ο νέος αρχηγός;

Συνοπτικά θα έλεγα ότι πρέπει να γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προβλήματα της κοινωνίας και των πολιτών, να μην είναι ετερόφωτος, να έχει γνώση του διεθνούς περίγυρου, να έχει αποδείξει με την μέχρι τώρα πορεία του ότι είναι άνθρωπος των έργων και όχι των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και φυσικά να μπορεί να εμπνεύσει όραμα για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, μέσα από συγκεκριμένες και εφαρμόσιμες προτάσεις. Προτάσεις στις οποίες θα έπρεπε ήδη να έχουμε καταλήξει, από ένα συνέδριο που θα είχε προηγηθεί της εκλογής αρχηγού. Σήμερα, βάζουμε μπροστά το κάρο από το άλογο.

-Εκτιμάτε ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ν.Δ σήμερα είναι ότι δεν έχει ενιαία πολιτική γραμμή και σχεδιασμό για το μέλλον;

Ενιαία πολιτική γραμμή σε ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα εξουσίας όπως η Νέα Δημοκρατία, οφείλω να παραδεχθώ ότι είναι δύσκολο να υπάρξει. Πρέπει όμως να αποφασίσουμε τις είδους κόμμα θέλουμε αλλά και το σχέδιό μας για την χώρα. Δυστυχώς, απουσιάζει η αναζήτηση ή διεξάγεται σε πολύ μικρό βαθμό, της ταυτότητάς μας όπως και ο σχεδιασμός για μία μεταμνημονιακή Ελλάδα. Σε συνδυασμό με την μη διεξαγωγή Συνεδρίου, είναι ένας από τους λόγους που η εκλογή αρχηγού διεξάγεται με όρους αντιπαράθεσης κυρίως προσωπικών χαρακτηριστικών και δευτερευόντως ιδεολογικών.

-Σε πρόσφατη συνέντευξή σας εκφράσατε τους φόβους σας για «κατακερματισμό» της Ν.Δ .Ενδέχεται να φταίνε κάποια πρόσωπα γι΄ αυτό ή κάποια πρότυπα που μέχρι τώρα στηρίζει;

Αν και όντως ο κίνδυνος κατακερματισμού της Κεντροδεξιάς υφίσταται, υπάρχει κάτι χειρότερο: Να κουράσουμε και τελικά να προκαλέσουμε την αδιαφορία της κοινωνίας.

-Σας βρίσκει σύμφωνο η λεγόμενη δυαρχία σε περίπτωση που εκλεγεί ο Απόστολος Τζιτζικώστας που είναι μη κοινοβουλευτικός; Θα μπορέσει να υπάρξει σωστή αντιπολίτευση;

Όπως έχω ξαναπεί, τον κ. Τζιτζικώστα τον εκτιμώ προσωπικά, θεωρώ ότι έχει να προσφέρει στην πολιτική ζωή και εκτιμώ ότι ήταν άδικη η μεταχείριση που επιφύλαξε στο πρόσωπό του η προηγούμενη ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Όμως είναι γεγονός, ότι στην περίπτωση εκλογής του, όσον αφορά το ζήτημα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, θα υπάρξουν σημαντικά προβλήματα.

-Εαν ήσασταν λογογράφος τι θα ήταν αυτό που θα προβάλατε στους λόγους για να πείσετε και να φέρετε πιο κοντά στη Ν.Δ, ψηφοφόρους;

Θα απέφευγα σίγουρα τις μεγάλες υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις ότι η χώρα θα βγει από την κρίση με ένα «μαγικό ραβδί», χωρίς η κυβέρνησή της να πράξει το παραμικρό δυσάρεστο. Αλλά παράλληλα θα προσπαθούσα να αποδείξω ότι υπάρχει ελπίδα για έξοδο από την κρίση, όπως και υπάρχει όραμα για την Ελλάδα της ανάπτυξης, μέσα από πραγματικές μεταρρυθμίσεις, και να πείσω ότι θα τα καταφέρουμε.

-Αλέξης Τσίπρας: Του ταιριάζει η εξουσία;

Δυστυχώς, ακόμα και ως πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Τσίπρας συμπεριφέρεται σα να βρίσκεται στην… αντιπολίτευση. Και παρά το νεαρό της ηλικίας του – λυπούμαι να πω αλλά είναι αλήθεια – εκφράζει τις πιο γερασμένες, λαϊκιστικές και αναχρονιστικές ιδέες που υπάρχουν στην χώρα εδώ και αρκετά χρόνια. Η πολιτική του μέχρι στιγμής είναι να μεταθέτει φορολογικά βάρη σε όλο το κοινωνικό σύνολο προκειμένου να μην κάνει μεταρρυθμίσεις, αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Την ίδια ώρα η χώρα παρουσιάζει ενδείξεις κατάρρευσης, όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στην κατάσταση που επικρατεί στο μεταναστευτικό, ενώ, όπως φάνηκε και με τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής της Ε.Ε για το προσφυγικό, αδυνατεί να παρέμβει για να προασπίσει τα συμφέροντα της χώρας. Μακάρι να διαψευστώ, όμως φοβούμαι ότι ο λογαριασμός από το «φαινόμενο» Τσίπρα σύντομα θα αποδειχθεί επαχθέστατος για την ελληνική κοινωνία.