Ο κ. Δένδιας ανέφερε μεταξύ άλλων:

Για το κόστος που είχε η συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση για την ελληνική κοινωνία.

Έχουμε κουραστεί κι εμείς και έχει κουραστεί η ελληνική κοινωνία και κυρίως η ελληνική οικονομία, να περιμένει μία συμφωνία. Η λαϊκή έκφραση “έχει στεγνώσει η οικονομία” ανταποκρίνεται πλήρως στην αλήθεια. Η αγορά δεν έχει καθόλου χρήματα. Και αυτό το διάστημα που πέρασε είναι πέντε μήνες πια, σε λίγο μπαίνουμε στον έκτο μήνα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είχε μεγάλο κόστος για την ελληνική οικονομία. Είχε υφεσιακό κόστος, είχε αύξηση της ανεργίας. Υπάρχει η γνωστή μελέτη που κατέθεσε ο κ. Κορκίδης της ΕΣΕΕ, όλα αυτά δεν αμφισβητούνται. Όλη αυτή λοιπόν η “υπερήφανη διαπραγμάτευση” μας έχει κοστίσει αρκετά. Επίσης είναι βέβαιο ότι αυτή η συμφωνία θα είναι βαρύτερη απ΄ ότι τον Δεκέμβριο που πέρασε ή τον Φεβρουάριο, δηλαδή πριν από τέσσερις μήνες. Τα μεγέθη έχουν επιδεινωθεί. Έχουμε γυρίσει σε ύφεση, από εκεί που βρισκόμασταν σε ανάπτυξη και αυτό δημιουργεί επιπλέον κόστος μέτρων.

Σχετικά με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης

Κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να μην συζητάμε για την βασική του προεκλογική δέσμευση, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Αυτό (το πρόγραμμα) δεν υπάρχει πουθενά (…). Η βάση πλέον των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι 47 σελίδες που στάλθηκαν ή οι μερικές ακόμα που στάλθηκαν μετά, διευκρινιστικές των προηγούμενων. Παριστάνουμε όλοι ότι αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική κοινωνία για να εκλεγεί δεν υπάρχει πουθενά στο τραπέζι (…). Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ακραία ασυμφωνία λόγων και πράξεων.

Για το πώς εξηγούνται οι δημοσκοπήσεις

Αυτό που είναι ισχυρό ακόμα στην κοινωνία είναι η εικόνα του πρωθυπουργού. Γιατί η κοινωνία θέλει κάπου να ελπίζει. Ο πρωθυπουργός έχει πάρει πάνω του την διαπραγμάτευση και είναι προσεκτικός, δεν μιλάει πολύ, εν αντιθέσει με κάποιους συνεργάτες του που δεν ξέρω πότε προλαβαίνουν το ένα τηλεοπτικό κανάλι μετά το άλλο και την μία συνέντευξη μετά την άλλη. Και όντας ο ίδιος ο επικεφαλής αυτής μάχης, είναι λογικό να έχει πάρω πάνω του τις ελπίδες της ελληνικής κοινωνίας.

Για το που διαφωνεί με το περιεχόμενο της διαγραφόμενης συμφωνίας

Όταν πάμε σε τέτοιες αυξήσεις ΦΠΑ, όταν πάμε σε διατήρηση της εισφοράς αλληλεγγύης, όταν πάμε σε πλήρη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, παρότι έχει βασικά δομικά προβλήματα ως σύλληψη -που εμείς τον πληρώσαμε (ως ΝΔ) και ορθά τον πληρώσαμε με 4 ποσοστιαίες μονάδες καθώς ήταν όχι μόνο σκληρός φόρος αλλά και πρόχειρος- το βάρος που θα επισωρευτεί στις πλάτες του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα δεν αντέχεται. Όλα αυτά είναι βαθιά υφεσιακά μέτρα.

Όσον αφορά τα προβλήματα του ιδιωτικού τομέα

Η αλήθεια είναι μία: Την Ελλάδα από την κρίση δεν μπορεί να την βγάλει παρά ο ιδιωτικός τομέας ο οποίος θα δημιουργήσει επιπλέον απασχόληση. Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας που απειλεί την κοινωνική συνοχή είναι η τεράστια ανεργία που έχει δημιουργηθεί. Αν λοιπόν δεν βοηθήσουμε τον ιδιωτικό τομέα να ξαναπάρει πίσω το ένα εκατομμύριο και πλέον των εργαζομένων που έχασαν το ψωμί τους, δεν υπάρχει σωτηρία. (…) Βλέπω μία κυβέρνηση που δεν έχει κανένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο. Βλέπω μία κυβέρνηση που ό,τι κάνει το κάνει για να στηρίξει ένα μέρος του δημόσιου τομέα το οποίο θεωρεί καλώς ή κακώς ότι αδικήθηκε. Αλλά για τον ιδιωτικό τομέα βλέπω μία κυβέρνηση που δεν έχει να πει τίποτα παρά μόνο νέους φόρους.

Για τη στάση της ΝΔ έναντι της συμφωνίας

Δημοσίως ουδείς από τη Νέα Δημοκρατία έχει διανοηθεί να πει “πάμε να φύγουμε από το ευρώ, πάμε στη δραχμή” και να τα σπάσουμε τους δανειστές. Όταν πιέζεις μία κυβέρνηση επί 5 μήνες και της λες “καιγόμαστε, κάνε συμφωνία”, δεν μπορείς μετά να της πεις «ε, όχι τώρα εγώ δεν την ψηφίζω”. Βεβαίως πρέπει να δούμε για ποια συμφωνία μιλάμε. Εμείς δεν μπήκαμε στη Βουλή μόνοι μας, δεν εκπροσωπούμε την οικογένειά μας, τον εαυτό μας. Έχουμε ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που μας έστειλε εκεί. Οφείλουμε να δούμε το κείμενο της συμφωνίας, να δούμε τι είναι σωστό, τι είναι λάθος και να τοποθετηθούμε ανάλογα. Εκείνο πάλι που δεν πρέπει να γίνει με κανένα τρόπο είναι να εμφανίσει ο πρωθυπουργός την ψήφο στη συμφωνία σαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση (…). Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να συγκληθεί η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, να συζητήσει, να ψηφίσει, να αποφασίσει και να τοποθετηθεί στη Βουλή, αφού πρώτα δει το κείμενο της συμφωνίας. Ένα είναι βέβαιο: ότι επί της αρχής πρέπει να υπάρξει συμφωνία.

Για την διγλωσσία στον ΣΥΡΙΖΑ

Είδαμε στη Βουλής σήμερα τον Υπουργό Οικονομικών κ. Βαρουφάκη που το μόνο που δεν είπε ήταν “γιούρια να τους διώξουμε”(…). Την ίδια στιγμή ο πρωθυπουργός ήταν στις Βρυξέλλες και προσπαθούσε να έρθει σε συμβιβασμό με τον Γιούνκερ (…). Βλέπεις την κυβέρνηση σε αυτή τη συγκυρία να έχει τέτοιες ασυμφωνίες, για τις οποίες ο πρωθυπουργός δεν είναι ανεύθυνος, τον κ. Βαρουφάκη αυτός τον τοποθέτησε.

Για τις «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση

Είμαι εναντίον του όρου. Όσες φορές τον έχω ακούσει, όποιος τον έχει χρησιμοποιήσει και μιλάει για “κόκκινη γραμμή κλπ”, τελικά προχωράει πέραν αυτής (…). Αλλά όταν πας σε διαπραγμάτευση, πρέπει να ξέρεις από ποιο σημείο και μετά καταλήγεις σε ζημιά. Ο καθένας πρέπει να το έχει στο μυαλό του. Επίσης ο καθένας πρέπει να μην έχει την στοιχειώδη σοφία να μην το λέει. Αυτό που γίνεται κάθε φορά να διακηρύσσουμε για λαϊκίστικους λόγους “αυτό είναι κόκκινη γραμμή, το άλλο είναι κόκκινη γραμμή” και μετά να κάνουμε τα ανάποδα, δεν είναι σοβαρά πράγματα. Βεβαίως πρέπει να έχεις μέσα σου κατευθυντήριες γραμμές, τις οποίες δεν πρέπει να παραβείς γιατί αίρεται η συμφωνία που επιδιώκεις, αλλά με κανένα τρόπο δεν πρέπει να το λες αυτό δημοσίως.

Για τα προβλήματα στη λειτουργία της κυβέρνησης και τις προτεραιότητες στο νομοθετικό της έργο

Το κυβερνητικό σχήμα, όπως είναι δομημένο, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Σας το λέω με όποια εμπειρία έχω (…). Και να κάνεις συμφωνία, ποιος θα την υλοποιήσει; (…). Στο νομοθετικό έργο πάρτε παράδειγμα το υπουργείο Δικαιοσύνης. Καταρχήν το νομοσχέδιο για την αποφυλάκιση Ξηρού, το οποίο είναι παντελώς απαράδεκτο. Είναι φωτογραφικό και δημιούργησε και τεράστια προβλήματα στο εξωτερικό. Το ίδιο υπουργείο κατέθεσε ένα νομοθέτημα για την έκδοση διαταγών πληρωμών κατά του Δημοσίου. Πέρα από το ότι είναι ένα λάθος νομοθέτημα, από τη μία το ελληνικό Δημόσιο φεσώνει όλους τους ανθρώπους στην αγορά επί 5 μήνες και στο τέλος, αφού τους το κάνει αυτό, έρχεται και τους λέει ότι μπορείς να βγάλεις ένταλμα κατά του Δημοσίου, πότε; Όταν έχει ελεγχθεί το ένταλμα και όταν ούτως ή άλλως μπορεί να σε πληρώσει το Δημόσιο και μόνον τότε.

Σχετικά με το αν έγινε προσπάθεια διαπραγμάτευσης από την προηγούμενη κυβέρνηση

Έγινε μία τεράστια προσπάθεια διαπραγμάτευσης (από την προηγούμενη Κυβέρνηση). Κι αν δεν λιποψυχούσαμε μετά τον Ιούνιο του 2014 και συνεχίζαμε, και επίσης αν ακολουθούσαμε την αρχική βερσιόν στα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, στην οποία αντέλεξε με έντονο τρόπο το Υπουργείο Οικονομικών όσον αφορά στις υποχρεώσεις στο Δημόσιο – ήταν το μισό τελικά από το αρχικό παρότι με την τρόικα το είχαμε “καθαρίσει”- και αν είχαμε προχωρήσει και το θέμα των στεγαστικών δανείων με τον τρόπο με τον οποίο είχαμε αρχίσει να το συζητάμε, δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες αλλά δεν θα ήταν αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα.

Για το αν υπάρχει πρόβλημα ηγεσίας στη Νέα Δημοκρατία.

Μακάρι το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας να ήταν μόνο πρόβλημα ηγεσίας. Δεν είναι θέμα ηγεσίας το πρόβλημά μας. Η Νέα Δημοκρατία, όπως κάθε κόμμα που χάνει μία μεγάλη εκλογική μάχη έχει θέμα επαναπροσδιορισμού ταυτότητας. Αυτό είναι θέμα βασικό και για την επιβίωσή της και το πρώτο το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Το να βρούμε ποιος εκπροσωπεί την πρόταση προϋποθέτει την πρόταση. Η πρόταση είναι κορυφαίο ζήτημα. Πρέπει να αποφασίσουμε στη Νέα Δημοκρατία αν είμαστε ευχαριστημένοι με την εκλογική απήχηση που έχει το κόμμα μας τα τελευταία 4-5 χρόνια ή αν επιθυμούμε να ξαναγυρίσουμε στα ιστορικά μας όρια του 40 και πλέον τοις εκατό (…). Γενικά το ύφος μας τον τελευταίο καιρό δεν βοηθάει στο να διευρύνουμε τα όρια μας. Αλλά δεν είναι μόνο το ύφος μας. Πρέπει να καταστούμε η μεγάλη Κεντροδεξιά παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή.