Συνέντευξη στην εκπομπή «Καλύτερα δεν γίνεται» του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA TV και τη δημοσιογράφο Ν. Γερμανού

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εκλογές στην Τουρκία και ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη μέρα {…}. Καλώς ήρθατε, κύριε Υπουργέ.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Σας ευχαριστώ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι πραγματικά μια μέρα πολύ ιδιαίτερη. Μιλούσαμε τόση ώρα για τις τουρκικές εκλογές και σας βλέπω παρακολουθούσαμε με πολύ ενδιαφέρον την Ευαγγελία Τσικρίκα, γιατί ενδιαφέρει και εσάς αυτό το θέμα.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Ενδιαφέρει τη χώρα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ενδιαφέρει τη χώρα. Και ενώ έχουμε να πούμε πολλά, θέλω να ξεκινήσουμε από αυτό, μιας και είχαμε τη ζωντανή σύνδεση. Έχουμε λοιπόν τον Tayyip Erdogan, γνώριμό σας πάρα πολύ, γνωστός σας τόσα χρόνια, και έχουμε και έναν δεύτερο υποψήφιο, ο οποίος στρέφεται – λίγο πιο πολύ – προς έναν δυτικότερο τρόπο ζωής.
Εμάς, σαν Ελλάδα, να το πω έτσι λαϊκά, τί μας συμφέρει, κύριε Υπουργέ;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Όμως καταλαβαίνετε, έχω απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση πάμπολλες φορές.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: 100 φορές.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση πάμπολλες φορές, διότι, απλώς, δεν επιτρέπεται να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση.

Εμείς θα θέλαμε μια δυτικόφιλη, δημοκρατική, ισχυρή οικονομικά, δηλαδή χωρίς οικονομικές κρίσεις, Τουρκία. Τώρα ποιος από τους δύο θα το υπηρετήσει αυτό, είναι κάτι που νομίζω θα το αποφασίσει η τουρκική κοινωνία και ο τουρκικός λαός.

Πάντως, αν μου επιτρέπετε μια γενική τοποθέτηση, θα κοιτούσα πίσω από τα συνθήματα. Δεν θα έμενα στα συνθήματα του κάθε υποψήφιου. Θα κοίταγα πιο βαθιά τι εκπροσωπεί, από πού έρχεται, τι έχει κάνει το κόμμα του στην ιστορία, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, οι Κεμαλιστές, μετά τον θάνατο του Kemal. Από τον Inonu και μετά, τι έχουν κάνει;
Όταν υπήρξε η εισβολή στη Κύπρο, ποιος ήταν στην εξουσία στην Τουρκία; Είναι τα πράγματα λίγο πιο πολύπλοκα από αυτό που φαίνεται αν δεις απλώς τα συνθήματα των κομμάτων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: […] Να σας πάω πάλι πίσω στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να σας ρωτήσω αν αυτή η «ροζ» περίοδος, αυτός ο υποτυπώδης «μήνας του μέλιτος», δεν είναι μήνας βέβαια, είναι τετράμηνο, τρίμηνο που διανύουμε, είναι του φαίνεσθαι ή ουσιαστικός; Δηλαδή δείξαμε ένα πάρα πολύ ανθρώπινο πρόσωπο στην τραγωδία που ζήσανε οι γείτονες με τον καταστροφικό και τραγικό σεισμό. Αυτό, λοιπόν, εξομάλυνε ουσιαστικά τις σχέσεις μας;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Όχι, αλλά δημιούργησε ένα παράθυρο ευκαιρίας. Δημιούργησε ένα παράθυρο στο οποίο δεν υπάρχει ένταση, δεν υπάρχουν παραβιάσεις, δεν υπάρχουν υπερπτήσεις, δεν υπάρχει επιθετική ρητορική, δεν υπάρχουν επεισόδια στη θάλασσα.
Αυτό τι μας δίνει; Μας δίνει μια δυνατότητα μετά τις εκλογές, και στις δυο χώρες, οι δυο καινούργιες κυβερνήσεις, μπορεί να είναι ίδιες με ανανεωμένη την εμπιστοσύνη του κόσμου, αλλά θα είναι κυβερνήσεις οι οποίες θα έχουν το πολιτικό κεφάλαιο να κάτσουν να συζητήσουν τη διαφορά μας.
Πιστεύουμε ότι έτσι μαγικά θα βρεθεί μια λύση εκεί που δεν βρέθηκε επί δεκαετίες; Αν μου λέγατε να βάλω ποσοστά, θα έλεγα 10/90 ή 20/80. Οι πιθανότητες δεν είναι σπουδαίες.
Όμως πρέπει να το προσπαθήσουμε. Και αυτό που μας δίνει, ξαναλέω, αυτό το κλίμα είναι, τη δυνατότητα να το δοκιμάσουμε χωρίς τη διαρκή ένταση που είχαμε μέχρι τώρα.
Ούτως ή άλλως, ένας από τους «όρους» που έθετε η ελληνική πλευρά για να κάτσει να κουβεντιάσει είναι να μην υπάρχουν παραβιάσεις, να μην υπάρχουν υπερπτήσεις, να μην υπάρχει επιθετική ρητορική.
Έγινε, είναι σπουδαίο ότι έγινε, πάμε να δούμε μήπως μπορέσουμε από το «μικρό παράθυρο» να φτιάξουμε μια «μεγάλη πόρτα».

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ποιος είναι ο πιο πολύτιμος σύμμαχος που έχουμε αυτή τη στιγμή ως Ελλάδα;

N. ΔΕΝΔΙΑΣ: Εννοείτε στην παγκόσμια κοινότητα; Kαταρχάς, θα ξεκινούσα από τις ΗΠΑ. Όμως δεν θα περιοριζόμουν εκεί. Θα έβαζα δίπλα τους τη Γαλλία, θα έβαζα δίπλα μία σειρά χωρών του αραβικού κόσμου και θα έβαζα δίπλα όλες τις χώρες που πιστεύουν ότι το Διεθνές Δίκαιο και οι ορθοί κανόνες συμπεριφοράς, και ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ, είναι ο τρόπος να διαβιώνουν τα έθνη και τα κράτη.
Όλες αυτές τις χώρες, τις οποίες προσπαθήσαμε πάρα πολύ σκληρά αυτά τα τέσσερα χρόνια να τις ενημερώσουμε για τις δικές μας θέσεις, για τα δικά μας προβλήματα και για τις ανάγκες μας, είναι χώρες που μπορούν να συμπαραταχθούν μαζί μας σε μία προσπάθεια που εγώ θα την έλεγα προσπάθεια κοινής λογικής.
Νομίζω ότι αν όλοι σκέφτονται τι είναι απλά το λογικό, τότε δρουν με έναν τρόπο που εξυπηρετεί τις ελληνικές θέσεις.

Μετάβαση στο περιεχόμενο