Ακολουθούν τα βασικά σημεία της συνέντευξης του κ. Δένδια:
Σχετικώς με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τη δέσμευση κονδυλίων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις Περιφέρειες:
«Εύχομαι απολύτως να κλείσει η συμφωνία και να πετύχει η κυβέρνηση του τόπου μου κaι αυτό που θέλω είναι να πάμε όλοι καλά. Αν με ρωτάτε όμως τι βλέπω, θα σας πω ότι ανησυχώ πάρα – πάρα πολύ.
Κατ’ αρχήν η συγκεκριμένη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου έχει συνταγματικό πρόβλημα. Υπάρχει άρθρο, το 102 του Συντάγματος.
Είναι προφανές ότι οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι θα προσφύγουν στο ΣτΕ, θα ζητήσουν να μη γίνει δέσμευση των αποθεματικών τους (διότι η ταμειακή μετακίνηση στην Τράπεζα της Ελλάδος είναι δέσμευση), άρα συνταγματικό θέμα υπάρχει, χωρίς να προδικάζω την απόφαση του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου.
Εκτός αυτού υπάρχει κι ένα θέμα ουσίας. Αν υπήρχε κάτι που κατηγορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς και αδιαλείπτως στην προηγούμενη κυβέρνηση ήταν οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Τώρα έρχεται και προωθεί μια δεύτερη ΠΝΠ. Δείχνει ότι αυτή τη στιγμή, η χώρα ξύνει τον πάτο του βαρελιού».
Όσον αφορά στην πορεία της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές:
«Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει ένα πλαίσιο λειτουργίας τόσο με το εκλογικό σώμα, όσο και με τους Ευρωπαίους εταίρους. Πρώτον είναι η παραμονή στο ευρώ και δεύτερον είναι ο προϋπολογισμός με μηδενικά ελλείμματα. Αυτά τα έχει συμφωνήσει.
Επί τη βάσει αυτών των συμφωνιών πήρε την εντολή από το ελληνικό εκλογικό σώμα η παρούσα κυβέρνηση. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, παρακαλούμε, μπορεί να καταλήξει με τους Ευρωπαίους εταίρους σε μια συμφωνία για να τελειώνουμε;
Η πραγματική οικονομία αυτή τη στιγμή δεν παίρνει χρήμα, δεν παίρνει οξυγόνο. Η κυβέρνηση δεν επιστρέφει τον ΦΠΑ, δεν δίνει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε χρωστά. Τώρα παίρνοντας τα λεφτά από τους Δήμους και τις Περιφέρειες τι κάνει; Όποιο έργο κι όποιον προμηθευτή έχουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες σταματά τη χρηματοδότησή του, για δουλειά που έχει ήδη κάνει!
Είναι ό,τι πιο υφεσιακό θα μπορούσε να συμβεί επ’ ονόματι μιας διαπραγμάτευσης που δεν λέει να τελειώσει. (…) Δεν αντέχει η οικονομία αυτήν την παράταση.
Αυτή τη στιγμή χάνονται θέσεις εργασίας και κλείνουν επιχειρήσεις επ’ ονόματι κάποιων διαπραγματεύσεων. Δικαίωμα κάθε κυβέρνησης είναι να τις διεξάγει (τις διαπραγματεύσεις) με τον καλύτερο τρόπο και το εύχομαι με κάθε επιτυχία. Αυτό το οποίο συμβαίνει όμως είναι να «στεγνώνει» και να πεθαίνει η πραγματική οικονομία. Δεν μπορεί να συνεχισθεί. Δεν αντέχουμε».
Για το ενδεχόμενο αποπομπής της Ελλάδος από την ευρωζώνη:
«Μια διαπραγμάτευση που δεν καταλήγει και μια οικονομία που δεν λυτρώνεται, μαθηματικά στο τέλος της ημέρας κινδυνεύει να μας οδηγήσει κάπου που είμαι βέβαιος ότι ούτε η πλειοψηφία αυτής της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ το θέλει. Λέω η πλειοψηφία διότι υπάρχει ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης που σαφώς έχει διακηρύξει ότι θα επιθυμούσε ένα Grexit και έξοδο από το ευρώ. (…)
Με φοβίζει ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται αυτή η διαπραγμάτευση. Κυριαρχούν η χαλαρότητα και η εντύπωση ότι ο χρόνος μπορεί να τρέχει ες αεί χωρίς να υπάρχουν συνέπειες και γενικά με φοβίζει το «ατύχημα». (…)
Η ακκιζόμενη κυβέρνηση μπορεί να χαριεντίζεται έξω από τα υπουργεία ή να υιοθετεί νέο life style αλλά η αγορά πεθαίνει την ώρα που κάποιοι νομίζουν ότι μπορεί να γίνονται χαριτωμένοι».
Αναφορικώς με την εικόνα της αγοράς και των επιχειρήσεων από την έναρξη της κρίσης:
«Ξέρετε κάποια επιχείρηση που μπορεί να αντέξει χωρίς να της επιστρέφεται ο ΦΠΑ ες αεί; Υπήρξε μια προσπάθεια να ομαλοποιηθεί αυτή η κατάσταση και μάλιστα δόθηκαν πάρα πολλά χρήματα από την προηγούμενη κυβέρνηση ώστε να επιστραφούν οφειλές στην αγορά, προκειμένου να κινηθεί η αγορά.
Υπήρχε ένα πρόγραμμα με το οποίο, το Υπουργείο Οικονομικών «κυνηγούσε» τα άλλα Υπουργεία για να ελέγχεται κεντρικά πόσοι προμηθευτές πληρώθηκαν και πότε, ώστε να επιστραφούν πάλι τα λεφτά στην αγορά.
Τώρα η κατάσταση έχει αναστραφεί. Δεν πληρώνουμε ούτε αυτά που καταναλώνουμε τώρα! Όμως και οι προμηθευτές έχουν υποχρεώσεις, οφειλές στο ΙΚΑ, οφειλές στην Εφορία, γραμμάτια. Αυτό είναι σαν το ‘ποδήλατο’…».
Όσον αφορά στα σενάρια που διακινούνται για εκλογές ή δημοψήφισμα:
«Δεν πιστεύω ότι πρέπει να οδηγηθούμε εκεί. Αυτή τη δουλειά θα κάνουμε; Είμαι πολέμιος της λογικής περί ‘παρένθεσης’, κλπ. Η ελληνική κοινωνία εκφράστηκε κυρίαρχα. Θέλετε την άποψή μου; Λάθος αποφάσεις, αλλά αυτό είναι το δικαίωμά της.
Με τον τρόπο που αποφάσισε η κοινωνία, η κυβέρνηση έχει την εντολή και μια ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εμείς ή πάρα πολλοί από εμάς, στο βαθμό που μπορούμε, στηρίζουμε την κυβέρνηση με όποιο τρόπο επιθυμεί αυτή να έχει τη στήριξή μας. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε πάντως και δεν προσπαθούμε να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη.
Δεν πρέπει όμως κι αυτή η κυβέρνηση να φέρει ένα αποτέλεσμα;
Οδηγούμαστε αργά αλλά σταθερά σε αδιέξοδο. Αν προσέξει κανείς, το βλέπει καθαρά κι όχι μόνο στην Οικονομία. Αδιέξοδο σημαίνει σταδιακή επιδείνωση της ζωής του μέσου Έλληνα σε σημείο όπου η κατάσταση αυτή δεν θα επιτρέψει την παραμονή μας στο ευρώ.
Αυτό φαίνεται σε πολλούς τομείς, όπως είναι η Οικονομία, η Δημόσια Ασφάλεια και το Μεταναστευτικό, στην Εξωτερική Πολιτική… Ένα γεωπολιτικό στήριγμα διέθετε η χώρα, τις ΗΠΑ που πίεζαν τους Γερμανούς και ξαφνικά στρέφεται εναντίον τους χάριν μιας τροπολογίας, της οποίας πρέπει να πω το ηθικό βάρος μου διαφεύγει τελείως».
Για την τροπολογία που προβλέπει την «κράτηση κατ’ οίκον» καταδικασμένων όπως ο Σάββας Ξηρός:
«Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη διάταξη είναι ηθικά ελλειμματική. Αδικεί βάρβαρα του ανθρώπους που υπήρξαν θύματα της τρομοκρατίας, τη μνήμη τους, τους συγγενείς τους και την ελληνική κοινωνία ως σύνολο, καθώς και το Σύνταγμα της Πατρίδας μας.
Θα πρότεινα δε στην κυβέρνηση, με όλο το σεβασμό, να αναθεωρήσει και να περάσει μια μικρή τροποποίηση βεβαίως εάν θέλει για τους αναπήρους, εάν όμως η αναπηρία τους δεν προήλθε από την εγκληματική πράξη.
Διότι εδώ, στην περίπτωση του συγκεκριμένου τρομοκράτη που υπάρχει η φωτογραφική διάταξη, η αναπηρία του προήλθε από την ίδια, την εγκληματική ενέργεια και από τη διάθεσή του να φτιάξει βόμβα και να σκοτώσει κάποιον άλλον».
Πώς σχολιάζει τις δηλώσεις που έκανε ο πρέσβυς των ΗΠΑ σχετικώς με την επικείμενη αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού:
«Δεν μου άρεσε καθόλου. Στεναχωρήθηκα πολύ ως Έλληνας, όμως την καταλαβαίνω. Υπάρχουν πάρα πολλοί Αμερικανοί υπήκοοι που δολοφονήθηκαν από την «17 Νοέμβρη».
Επίσης, πρέπει να πω το εξής: Μην μας διαφεύγει στη μετάφραση η βαρύτητα της έκφρασης. Το ‘unfriendly act’ δεν είναι ακριβώς «μη φιλική ενέργεια» που στα ελληνικά δεν ακούγεται πάρα πολύ βαρύ.
Υπάρχουν διάφορα διπλωματικά λεξικά που χρησιμοποιούσα κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων μου διότι δεν τα γνωρίζει κανείς όλα και έπρεπε να αποκωδικοποιώ τις εκφράσεις. Στο λεξικό διπλωματικών όρων “Nicholson” οι Αμερικανοί μεταφράζουν την έκφραση “unfriendly act” ως “act leading to war”.
Είναι βαρύτατη έκφραση και θα έπρεπε να σημάνει κώδωνα κινδύνου στην κυβέρνηση, όχι διότι πρέπει να είμαστε αρεστοί στην Υπερδύναμη, αλλά αυτή τη στιγμή και για ένα λόγο που δεν έχουμε το δίκιο με το μέρος και δεν έχουμε το ηθικό ανάστημα να βγούμε στην παγκόσμια κοινότητα και να πούμε πως έχουμε δίκιο. Επίσης, λογοδοτούμε στις μνήμες των θυμάτων, τις οικογένειές τους και συνολικά στην ελληνική κοινωνία.
Να τα «σπάσουμε» με έναν γεωπολιτικό υποστηρικτή μας; Δεν το καταλαβαίνω. Αν δεν είναι ερασιτεχνισμός, για να μην πω τίποτε χειρότερο, τι είναι;».
Όσον αφορά σε πιθανή στρατηγική προσέγγισης της Ρωσίας:
«Η Ρωσία δεν είναι καθόλου φιλική προς την τρομοκρατία εξ αιτίας του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζει στον Καύκασο. Στα θέματα τρομοκρατίας, η Ρωσία τηρεί πιο σκληρή στάση από πολλές άλλες χώρες διότι έχει υποφέρει, έχει θύματα ακόμα και μικρά παιδιά από την τρομοκρατία, αν θυμάστε την υπόθεση του σχολείου στο Μπεσλάν όπου σκοτώθηκαν 300 μαθητές. (…)
Αυτό που βλέπω ως γραμμή αυτής της κυβέρνησης είναι να τα «σπάσουμε» συγχρόνως με όλους. Αυτό δεν αποτελεί πολιτική και κατεύθυνση για τη χώρα».
Σχετικώς με το Μεταναστευτικό:
«Όταν παρέδωσα τον Ιούνιο του 2014, η χώρα διέθετε ολοκληρωμένο σύστημα χειρισμού των μεταναστευτικών ροών, το οποίο ήταν το καλύτερο στην Ευρώπη. Η χώρα είχε επαινεθεί γι’ αυτό και το βραβείο που πήρε είναι προφανές: Είναι το χαρτοφυλάκιο Μετανάστευσης, το οποίο εδόθη επαξίως στον Έλληνα Επίτροπο κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Η Ελλάδα δεν θα έπαιρνε ποτέ το χαρτοφυλάκιο Μετανάστευσης αν στις υποχρεώσεις της έναντι των Ευρωπαίων εταίρων ήταν ελαττωματική. Το πήρε ως αμοιβή της για όσα είχε καταφέρει.
Ξέρω πολύ καλά τι παρέδωσα τον Ιούνιο του 2014:
– Τον Έβρο φυλαγμένο με μηδενικές ροές, εξοπλισμένο με ηλεκτρονικά μέσα και επανδρωμένο με συνοριοφύλακες. Ο «φράχτης» είναι το πιο ασήμαντο πράγμα του συστήματος και έγινε επί υπουργίας Παπουτσή. Απλώς τον ολοκλήρωσα.
– Την πιο σύγχρονη Αρχή Πρώτης Υποδοχής στην Ευρώπη.
– Την πιο σύγχρονη Υπηρεσία Ασύλου στην Ευρώπη, που άρχισε να λειτουργεί επί των ημερών μας.
– Τη σύγχρονη Υπηρεσία Προσφύγων.
– Τα Προαναχωρησιακά Κέντρα
– Το πιο σύγχρονο Πρόγραμμα Επιστροφών, με το οποίο 50.000 μετανάστες επί των ημερών μου επεστράφησαν με αξιοπρέπεια σε δύο επίπεδα: α) το εθελοντικό σύστημα σε συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Μετανάστευσης και β) το υποχρεωτικό που χειριζόταν η Ελληνική Αστυνομία.
– Την πρόβλεψη για τις Ανοικτές Δομές, την οποία πράγματι δεν πρόλαβα να υλοποιήσω και δεν ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν την προώθησα στη Βουλή, όπως δεν ψήφισε και τις διατάξεις για το Άσυλο. Όταν ξεκινήσαμε τις εργασίες στην Αγία Βαρβάρα για να φτιάξουμε την πρώτη ανοικτή δομή βρήκα την υποψήφια περιφερειάρχη μπροστά για να σταματήσει το έργο. Επειδή ήταν δημοτικές εκλογές τότε σταματήσαμε το έργο για να μην οξύνουμε τα πράγματα.
Κατόπιν έφυγα από το Υπουργείο και δεν μπορώ να ξέρω τι έγινε. Δεν μπορώ να λογοδοτήσω για τι παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπορώ να λογοδοτήσω για τι παρέδωσα τον Ιούνιο του 2014 που ήταν το πιο σύγχρονο σύστημα χειρισμού μεταναστευτικό ροών στην Ευρώπη.
Γιατί δεν λειτουργεί το σύστημα διαχείρισης μεταναστευτικών ροών που είχε δημιουργηθεί:
«Δεν λειτουργεί επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ το διέλυσε τελείως. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε προσκλητήριο των απανταχού παρανόμων μεταναστών, να έρθουν στην Ελλάδα και θα το πληρώσει αυτό.
Μιλούν αδιακρίτως για πρόσφυγες χωρίς να ξεχωρίζουν τους οικονομικούς μετανάστες από αυτούς που πράγματι έχουν δικαίωμα σε διεθνή προστασία.
Η Ιταλία έχει μεν πρόβλημα διότι έχει από κάτω τη Λιβύη που είναι πολιτειακά ασύντακτη χώρα, εμείς έχουμε την Τουρκία που είναι πολιτειακά συντεταγμένη χώρα. Πώς ξαφνικά γεμίσαμε;».
Σχολιάζοντας την άποψη ότι οι ροές αυξήθηκαν λόγω των συνθηκών:
«Δεν είναι έτσι. Αυτό ισχύει για την Ιταλία κι όχι για εμάς. Η κατάσταση στη Συρία ήταν γνωστή και πριν από τον Ιούνιο του 2014 οπότε άρχισε να παρουσιάζεται αύξηση των ροών από τη θάλασσα, την οποία είχα προβλέψει και είχα στείλει έγγραφο με προτεινόμενα μέτρα προς τον πρώην πρωθυπουργό. Ήταν απολύτως προβλέψιμα και απολύτως αντιμετωπίσιμα.
Είναι διαφορετική η αντιμετώπιση του πρόσφυγα που δικαιούται διεθνούς προστασίας και διαφορετική του οικονομικού μετανάστη που δεν δικαιούται διεθνούς προστασίας και πρέπει να επιστρέψει στη χώρα, από την οποία προήλθε.
Ο Έλληνας και ο Ευρωπαίος φορολογούμενος δεν έχει την υποχρέωση να διατρέφει όλους τους ανθρώπους που θέλουν να έρθουν και να ζήσουν στην Ευρώπη».
Όσον αφορά στην αντιπολιτευτική τακτική της Ν.Δ.:
«Για να χρησιμοποιήσω και πάλι ‘ιατρικούς όρους’, η Ν.Δ. πάσχει από έντονο μετατραυματικό στρες. Ένα από τα συμπτώματα του μετατραυματικού στρες είναι ότι ο ασθενής δεν θέλει να μιλήσει για το ατύχημα, εμείς λοιπόν δεν θέλουμε να συζητήσουμε αναλυτικά γιατί χάσαμε τις εκλογές.
Τα όργανα συνεδρίασαν, αλλά συνέδριο δεν κάνουμε… Θέλουμε να καλυφθούμε πίσω από το ιδεολόγημα ότι κρατηθήκαμε και δεν γίναμε ΠΑΣΟΚ. (…)
Η Ν.Δ. και η αντιπολίτευση έχει να παίξει έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο, ο οποίος πρέπει να είναι ήρεμος, να στηρίξει την κυβέρνηση σε αυτό που συνιστά και εθνική προσπάθεια (έστω κι αν η κυβέρνηση το διεξάγει με λάθος τρόπο).
Οφείλουμε να ασκήσουμε κριτική με ύφος τέτοιο που να επιτρέπει, να καταλάβει κανείς το δίκιο».
Αν, τελικά, γίνουν εκλογές:
«Εύχομαι να μη γίνουν, θα είναι κακό για τη χώρα».
Για τις εσωκομματικές εξελίξεις:
«Άποψή μου είναι ότι η Νέα Δημοκρατία θα αναγκαστεί να πάει σε συνέδριο, θα αναγκαστεί να καταλάβει ότι τα πράγματα έχουν μεταβληθεί και πρέπει να διατυπώσει έναν διαφορετικό λόγο.
Ο λόγος τον οποίο διατυπώνει και το ύφος του, τώρα δεν ακούγεται. Πιστεύω ότι θα επιβληθεί στη Ν.Δ. από τις συνθήκες. (…)
Μεγάλωσα σ’ αυτήν την παράταξη, στην οποία ανήκω από μικρό παιδί. Δεν είχα την επιλογή να πηγαίνω σε διάφορους χώρους και κόμματα. Δεν έχω φύγει ποτέ από τη Ν.Δ. Τη θεωρώ σπίτι μου και την αγαπώ.
Θα ήθελα σε κάποια στιγμή, η παράταξη να επαναδιατυπώσει λόγο που θα υιοθετήσει η κοινωνία. Φοβούμαι ότι έτσι όπως πάμε τώρα δεν θα είναι εφικτό. (…)
Σήμερα είναι η κηδεία της Λένας Ράλλη και η μνήμη του συζύγου της Γεωργίου Ράλλη έρχεται στο μυαλό μας. Ο Ράλλης πολιτεύθηκε, χάσαμε εκλογές βαρύτατα πάλι και τότε, συνεχάρη τον Ανδρέα Παπανδρέου, έκανε μια δήλωση αποδοχής του αποτελέσματος και παραιτήθηκε εκτελώντας άψογα το καθήκον του».
Σχετικώς με την πιθανότητα συμμετοχής της Ν.Δ. σε ένα κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ:
«Θεωρώ ότι πρέπει να δώσουμε όση βοήθεια μπορούμε στην κυβέρνηση. Σε επίπεδο κοινής κυβέρνησης, σε αυτή τη φάση δεν βλέπω πού συμπίπτουμε.
Να βοηθήσουμε ευχαρίστως, αλλά καθετί άλλο είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα. Ας πάμε στα ελάσσονα.
Επανειλημμένως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε προσφέρει στην παρούσα κυβέρνηση κάθε βοήθεια διότι το ζητούμενο είναι να σώσουμε τον τόπο. Δεν έχει έννοια να πάει κανείς για πολιτικό ή πολιτικό όφελος τώρα, θα έχουμε καιρό.
Μπορούμε να σώσουμε την παρτίδα; Δεν σας κρύβω ότι ανησυχώ πάρα πολύ. Φοβάμαι ότι πάμε ταχύτατα σε τοίχο».
Τι έχει διδάξει η εμπειρία 5 ετών Μνημονίου:
«Συγκριτικά με όσους μπήκαν σε Μνημόνιο δεν κάναμε ό,τι έκαναν εκείνοι. Αρνηθήκαμε τις μεταρρυθμίσεις και αρκεστήκαμε στις κόκκινες γραμμές και τις διαπραγματεύσεις.
Αν είχαμε κάνει γρήγορα τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε, θα ήμαστε κυβέρνηση. Δεν τα καταφέραμε και γι’ αυτό είμαστε εδώ που είμαστε και σας μιλώ ως βουλευτής της αντιπολίτευσης. (…)
Η Ελλάδα έχει ένα βασικό πρόβλημα και δεν είναι το Χρέος. Παράγει πολύ λίγα, εξάγει μόλις το 1/3 απ’ ό,τι εισάγει κι έχει καινοτομία 0,47%, δηλαδή οι καινούργιες ιδέες και τα καινούργια προϊόντα στην Οικονομία είναι αυτά ασήμαντα.
Εάν αυτά δεν θεραπεύσει, ακόμα κι αν μας χαρίσουν το σύνολο του Χρέους αύριο το πρωί, σας προλέγω με λύπη ότι ύστερα από 10 χρόνια θα βρισκόμαστε στο σημείο που ήμαστε το 2010».
O Βουλευτής Β’ Αθήνας της Ν.Δ. κ. Νίκος Δένδιας παραχώρησε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή “Live U” του “Star Channel”, την οποία παρουσιάζει η δημοσιογράφος κ. Πόπη Τσαπανίδου.
Ακολουθούν τα βασικά σημεία της συνέντευξης του κ. Δένδια:
Σχετικώς με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τη δέσμευση κονδυλίων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις Περιφέρειες:
«Εύχομαι απολύτως να κλείσει η συμφωνία και να πετύχει η κυβέρνηση του τόπου μου κaι αυτό που θέλω είναι να πάμε όλοι καλά. Αν με ρωτάτε όμως τι βλέπω, θα σας πω ότι ανησυχώ πάρα – πάρα πολύ.
Κατ’ αρχήν η συγκεκριμένη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου έχει συνταγματικό πρόβλημα. Υπάρχει άρθρο, το 102 του Συντάγματος.
Είναι προφανές ότι οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι θα προσφύγουν στο ΣτΕ, θα ζητήσουν να μη γίνει δέσμευση των αποθεματικών τους (διότι η ταμειακή μετακίνηση στην Τράπεζα της Ελλάδος είναι δέσμευση), άρα συνταγματικό θέμα υπάρχει, χωρίς να προδικάζω την απόφαση του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου.
Εκτός αυτού υπάρχει κι ένα θέμα ουσίας. Αν υπήρχε κάτι που κατηγορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς και αδιαλείπτως στην προηγούμενη κυβέρνηση ήταν οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Τώρα έρχεται και προωθεί μια δεύτερη ΠΝΠ. Δείχνει ότι αυτή τη στιγμή, η χώρα ξύνει τον πάτο του βαρελιού».
Όσον αφορά στην πορεία της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές:
«Η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει ένα πλαίσιο λειτουργίας τόσο με το εκλογικό σώμα, όσο και με τους Ευρωπαίους εταίρους. Πρώτον είναι η παραμονή στο ευρώ και δεύτερον είναι ο προϋπολογισμός με μηδενικά ελλείμματα. Αυτά τα έχει συμφωνήσει.
Επί τη βάσει αυτών των συμφωνιών πήρε την εντολή από το ελληνικό εκλογικό σώμα η παρούσα κυβέρνηση. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, παρακαλούμε, μπορεί να καταλήξει με τους Ευρωπαίους εταίρους σε μια συμφωνία για να τελειώνουμε;
Η πραγματική οικονομία αυτή τη στιγμή δεν παίρνει χρήμα, δεν παίρνει οξυγόνο. Η κυβέρνηση δεν επιστρέφει τον ΦΠΑ, δεν δίνει οτιδήποτε σε οποιονδήποτε χρωστά. Τώρα παίρνοντας τα λεφτά από τους Δήμους και τις Περιφέρειες τι κάνει; Όποιο έργο κι όποιον προμηθευτή έχουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες σταματά τη χρηματοδότησή του, για δουλειά που έχει ήδη κάνει!
Είναι ό,τι πιο υφεσιακό θα μπορούσε να συμβεί επ’ ονόματι μιας διαπραγμάτευσης που δεν λέει να τελειώσει. (…) Δεν αντέχει η οικονομία αυτήν την παράταση.
Αυτή τη στιγμή χάνονται θέσεις εργασίας και κλείνουν επιχειρήσεις επ’ ονόματι κάποιων διαπραγματεύσεων. Δικαίωμα κάθε κυβέρνησης είναι να τις διεξάγει (τις διαπραγματεύσεις) με τον καλύτερο τρόπο και το εύχομαι με κάθε επιτυχία. Αυτό το οποίο συμβαίνει όμως είναι να «στεγνώνει» και να πεθαίνει η πραγματική οικονομία. Δεν μπορεί να συνεχισθεί. Δεν αντέχουμε».
Για το ενδεχόμενο αποπομπής της Ελλάδος από την ευρωζώνη:
«Μια διαπραγμάτευση που δεν καταλήγει και μια οικονομία που δεν λυτρώνεται, μαθηματικά στο τέλος της ημέρας κινδυνεύει να μας οδηγήσει κάπου που είμαι βέβαιος ότι ούτε η πλειοψηφία αυτής της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ το θέλει. Λέω η πλειοψηφία διότι υπάρχει ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης που σαφώς έχει διακηρύξει ότι θα επιθυμούσε ένα Grexit και έξοδο από το ευρώ. (…)
Με φοβίζει ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται αυτή η διαπραγμάτευση. Κυριαρχούν η χαλαρότητα και η εντύπωση ότι ο χρόνος μπορεί να τρέχει ες αεί χωρίς να υπάρχουν συνέπειες και γενικά με φοβίζει το «ατύχημα». (…)
Η ακκιζόμενη κυβέρνηση μπορεί να χαριεντίζεται έξω από τα υπουργεία ή να υιοθετεί νέο life style αλλά η αγορά πεθαίνει την ώρα που κάποιοι νομίζουν ότι μπορεί να γίνονται χαριτωμένοι».
Αναφορικώς με την εικόνα της αγοράς και των επιχειρήσεων από την έναρξη της κρίσης:
«Ξέρετε κάποια επιχείρηση που μπορεί να αντέξει χωρίς να της επιστρέφεται ο ΦΠΑ ες αεί; Υπήρξε μια προσπάθεια να ομαλοποιηθεί αυτή η κατάσταση και μάλιστα δόθηκαν πάρα πολλά χρήματα από την προηγούμενη κυβέρνηση ώστε να επιστραφούν οφειλές στην αγορά, προκειμένου να κινηθεί η αγορά.
Υπήρχε ένα πρόγραμμα με το οποίο, το Υπουργείο Οικονομικών «κυνηγούσε» τα άλλα Υπουργεία για να ελέγχεται κεντρικά πόσοι προμηθευτές πληρώθηκαν και πότε, ώστε να επιστραφούν πάλι τα λεφτά στην αγορά.
Τώρα η κατάσταση έχει αναστραφεί. Δεν πληρώνουμε ούτε αυτά που καταναλώνουμε τώρα! Όμως και οι προμηθευτές έχουν υποχρεώσεις, οφειλές στο ΙΚΑ, οφειλές στην Εφορία, γραμμάτια. Αυτό είναι σαν το ‘ποδήλατο’…».
Όσον αφορά στα σενάρια που διακινούνται για εκλογές ή δημοψήφισμα:
«Δεν πιστεύω ότι πρέπει να οδηγηθούμε εκεί. Αυτή τη δουλειά θα κάνουμε; Είμαι πολέμιος της λογικής περί ‘παρένθεσης’, κλπ. Η ελληνική κοινωνία εκφράστηκε κυρίαρχα. Θέλετε την άποψή μου; Λάθος αποφάσεις, αλλά αυτό είναι το δικαίωμά της.
Με τον τρόπο που αποφάσισε η κοινωνία, η κυβέρνηση έχει την εντολή και μια ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Εμείς ή πάρα πολλοί από εμάς, στο βαθμό που μπορούμε, στηρίζουμε την κυβέρνηση με όποιο τρόπο επιθυμεί αυτή να έχει τη στήριξή μας. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε πάντως και δεν προσπαθούμε να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη.
Δεν πρέπει όμως κι αυτή η κυβέρνηση να φέρει ένα αποτέλεσμα;
Οδηγούμαστε αργά αλλά σταθερά σε αδιέξοδο. Αν προσέξει κανείς, το βλέπει καθαρά κι όχι μόνο στην Οικονομία. Αδιέξοδο σημαίνει σταδιακή επιδείνωση της ζωής του μέσου Έλληνα σε σημείο όπου η κατάσταση αυτή δεν θα επιτρέψει την παραμονή μας στο ευρώ.
Αυτό φαίνεται σε πολλούς τομείς, όπως είναι η Οικονομία, η Δημόσια Ασφάλεια και το Μεταναστευτικό, στην Εξωτερική Πολιτική… Ένα γεωπολιτικό στήριγμα διέθετε η χώρα, τις ΗΠΑ που πίεζαν τους Γερμανούς και ξαφνικά στρέφεται εναντίον τους χάριν μιας τροπολογίας, της οποίας πρέπει να πω το ηθικό βάρος μου διαφεύγει τελείως».
Για την τροπολογία που προβλέπει την «κράτηση κατ’ οίκον» καταδικασμένων όπως ο Σάββας Ξηρός:
«Θεωρώ ότι η συγκεκριμένη διάταξη είναι ηθικά ελλειμματική. Αδικεί βάρβαρα του ανθρώπους που υπήρξαν θύματα της τρομοκρατίας, τη μνήμη τους, τους συγγενείς τους και την ελληνική κοινωνία ως σύνολο, καθώς και το Σύνταγμα της Πατρίδας μας.
Θα πρότεινα δε στην κυβέρνηση, με όλο το σεβασμό, να αναθεωρήσει και να περάσει μια μικρή τροποποίηση βεβαίως εάν θέλει για τους αναπήρους, εάν όμως η αναπηρία τους δεν προήλθε από την εγκληματική πράξη.
Διότι εδώ, στην περίπτωση του συγκεκριμένου τρομοκράτη που υπάρχει η φωτογραφική διάταξη, η αναπηρία του προήλθε από την ίδια, την εγκληματική ενέργεια και από τη διάθεσή του να φτιάξει βόμβα και να σκοτώσει κάποιον άλλον».
Πώς σχολιάζει τις δηλώσεις που έκανε ο πρέσβυς των ΗΠΑ σχετικώς με την επικείμενη αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού:
«Δεν μου άρεσε καθόλου. Στεναχωρήθηκα πολύ ως Έλληνας, όμως την καταλαβαίνω. Υπάρχουν πάρα πολλοί Αμερικανοί υπήκοοι που δολοφονήθηκαν από την «17 Νοέμβρη».
Επίσης, πρέπει να πω το εξής: Μην μας διαφεύγει στη μετάφραση η βαρύτητα της έκφρασης. Το ‘unfriendly act’ δεν είναι ακριβώς «μη φιλική ενέργεια» που στα ελληνικά δεν ακούγεται πάρα πολύ βαρύ.
Υπάρχουν διάφορα διπλωματικά λεξικά που χρησιμοποιούσα κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων μου διότι δεν τα γνωρίζει κανείς όλα και έπρεπε να αποκωδικοποιώ τις εκφράσεις. Στο λεξικό διπλωματικών όρων “Nicholson” οι Αμερικανοί μεταφράζουν την έκφραση “unfriendly act” ως “act leading to war”.
Είναι βαρύτατη έκφραση και θα έπρεπε να σημάνει κώδωνα κινδύνου στην κυβέρνηση, όχι διότι πρέπει να είμαστε αρεστοί στην Υπερδύναμη, αλλά αυτή τη στιγμή και για ένα λόγο που δεν έχουμε το δίκιο με το μέρος και δεν έχουμε το ηθικό ανάστημα να βγούμε στην παγκόσμια κοινότητα και να πούμε πως έχουμε δίκιο. Επίσης, λογοδοτούμε στις μνήμες των θυμάτων, τις οικογένειές τους και συνολικά στην ελληνική κοινωνία.
Να τα «σπάσουμε» με έναν γεωπολιτικό υποστηρικτή μας; Δεν το καταλαβαίνω. Αν δεν είναι ερασιτεχνισμός, για να μην πω τίποτε χειρότερο, τι είναι;».
Όσον αφορά σε πιθανή στρατηγική προσέγγισης της Ρωσίας:
«Η Ρωσία δεν είναι καθόλου φιλική προς την τρομοκρατία εξ αιτίας του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζει στον Καύκασο. Στα θέματα τρομοκρατίας, η Ρωσία τηρεί πιο σκληρή στάση από πολλές άλλες χώρες διότι έχει υποφέρει, έχει θύματα ακόμα και μικρά παιδιά από την τρομοκρατία, αν θυμάστε την υπόθεση του σχολείου στο Μπεσλάν όπου σκοτώθηκαν 300 μαθητές. (…)
Αυτό που βλέπω ως γραμμή αυτής της κυβέρνησης είναι να τα «σπάσουμε» συγχρόνως με όλους. Αυτό δεν αποτελεί πολιτική και κατεύθυνση για τη χώρα».
Σχετικώς με το Μεταναστευτικό:
«Όταν παρέδωσα τον Ιούνιο του 2014, η χώρα διέθετε ολοκληρωμένο σύστημα χειρισμού των μεταναστευτικών ροών, το οποίο ήταν το καλύτερο στην Ευρώπη. Η χώρα είχε επαινεθεί γι’ αυτό και το βραβείο που πήρε είναι προφανές: Είναι το χαρτοφυλάκιο Μετανάστευσης, το οποίο εδόθη επαξίως στον Έλληνα Επίτροπο κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Η Ελλάδα δεν θα έπαιρνε ποτέ το χαρτοφυλάκιο Μετανάστευσης αν στις υποχρεώσεις της έναντι των Ευρωπαίων εταίρων ήταν ελαττωματική. Το πήρε ως αμοιβή της για όσα είχε καταφέρει.
Ξέρω πολύ καλά τι παρέδωσα τον Ιούνιο του 2014:
– Τον Έβρο φυλαγμένο με μηδενικές ροές, εξοπλισμένο με ηλεκτρονικά μέσα και επανδρωμένο με συνοριοφύλακες. Ο «φράχτης» είναι το πιο ασήμαντο πράγμα του συστήματος και έγινε επί υπουργίας Παπουτσή. Απλώς τον ολοκλήρωσα.
– Την πιο σύγχρονη Αρχή Πρώτης Υποδοχής στην Ευρώπη.
– Την πιο σύγχρονη Υπηρεσία Ασύλου στην Ευρώπη, που άρχισε να λειτουργεί επί των ημερών μας.
– Τη σύγχρονη Υπηρεσία Προσφύγων.
– Τα Προαναχωρησιακά Κέντρα
– Το πιο σύγχρονο Πρόγραμμα Επιστροφών, με το οποίο 50.000 μετανάστες επί των ημερών μου επεστράφησαν με αξιοπρέπεια σε δύο επίπεδα: α) το εθελοντικό σύστημα σε συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Μετανάστευσης και β) το υποχρεωτικό που χειριζόταν η Ελληνική Αστυνομία.
– Την πρόβλεψη για τις Ανοικτές Δομές, την οποία πράγματι δεν πρόλαβα να υλοποιήσω και δεν ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν την προώθησα στη Βουλή, όπως δεν ψήφισε και τις διατάξεις για το Άσυλο. Όταν ξεκινήσαμε τις εργασίες στην Αγία Βαρβάρα για να φτιάξουμε την πρώτη ανοικτή δομή βρήκα την υποψήφια περιφερειάρχη μπροστά για να σταματήσει το έργο. Επειδή ήταν δημοτικές εκλογές τότε σταματήσαμε το έργο για να μην οξύνουμε τα πράγματα.
Κατόπιν έφυγα από το Υπουργείο και δεν μπορώ να ξέρω τι έγινε. Δεν μπορώ να λογοδοτήσω για τι παρέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπορώ να λογοδοτήσω για τι παρέδωσα τον Ιούνιο του 2014 που ήταν το πιο σύγχρονο σύστημα χειρισμού μεταναστευτικό ροών στην Ευρώπη.
Γιατί δεν λειτουργεί το σύστημα διαχείρισης μεταναστευτικών ροών που είχε δημιουργηθεί:
«Δεν λειτουργεί επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ το διέλυσε τελείως. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε προσκλητήριο των απανταχού παρανόμων μεταναστών, να έρθουν στην Ελλάδα και θα το πληρώσει αυτό.
Μιλούν αδιακρίτως για πρόσφυγες χωρίς να ξεχωρίζουν τους οικονομικούς μετανάστες από αυτούς που πράγματι έχουν δικαίωμα σε διεθνή προστασία.
Η Ιταλία έχει μεν πρόβλημα διότι έχει από κάτω τη Λιβύη που είναι πολιτειακά ασύντακτη χώρα, εμείς έχουμε την Τουρκία που είναι πολιτειακά συντεταγμένη χώρα. Πώς ξαφνικά γεμίσαμε;».
Σχολιάζοντας την άποψη ότι οι ροές αυξήθηκαν λόγω των συνθηκών:
«Δεν είναι έτσι. Αυτό ισχύει για την Ιταλία κι όχι για εμάς. Η κατάσταση στη Συρία ήταν γνωστή και πριν από τον Ιούνιο του 2014 οπότε άρχισε να παρουσιάζεται αύξηση των ροών από τη θάλασσα, την οποία είχα προβλέψει και είχα στείλει έγγραφο με προτεινόμενα μέτρα προς τον πρώην πρωθυπουργό. Ήταν απολύτως προβλέψιμα και απολύτως αντιμετωπίσιμα.
Είναι διαφορετική η αντιμετώπιση του πρόσφυγα που δικαιούται διεθνούς προστασίας και διαφορετική του οικονομικού μετανάστη που δεν δικαιούται διεθνούς προστασίας και πρέπει να επιστρέψει στη χώρα, από την οποία προήλθε.
Ο Έλληνας και ο Ευρωπαίος φορολογούμενος δεν έχει την υποχρέωση να διατρέφει όλους τους ανθρώπους που θέλουν να έρθουν και να ζήσουν στην Ευρώπη».
Όσον αφορά στην αντιπολιτευτική τακτική της Ν.Δ.:
«Για να χρησιμοποιήσω και πάλι ‘ιατρικούς όρους’, η Ν.Δ. πάσχει από έντονο μετατραυματικό στρες. Ένα από τα συμπτώματα του μετατραυματικού στρες είναι ότι ο ασθενής δεν θέλει να μιλήσει για το ατύχημα, εμείς λοιπόν δεν θέλουμε να συζητήσουμε αναλυτικά γιατί χάσαμε τις εκλογές.
Τα όργανα συνεδρίασαν, αλλά συνέδριο δεν κάνουμε… Θέλουμε να καλυφθούμε πίσω από το ιδεολόγημα ότι κρατηθήκαμε και δεν γίναμε ΠΑΣΟΚ. (…)
Η Ν.Δ. και η αντιπολίτευση έχει να παίξει έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο, ο οποίος πρέπει να είναι ήρεμος, να στηρίξει την κυβέρνηση σε αυτό που συνιστά και εθνική προσπάθεια (έστω κι αν η κυβέρνηση το διεξάγει με λάθος τρόπο).
Οφείλουμε να ασκήσουμε κριτική με ύφος τέτοιο που να επιτρέπει, να καταλάβει κανείς το δίκιο».
Αν, τελικά, γίνουν εκλογές:
«Εύχομαι να μη γίνουν, θα είναι κακό για τη χώρα».
Για τις εσωκομματικές εξελίξεις:
«Άποψή μου είναι ότι η Νέα Δημοκρατία θα αναγκαστεί να πάει σε συνέδριο, θα αναγκαστεί να καταλάβει ότι τα πράγματα έχουν μεταβληθεί και πρέπει να διατυπώσει έναν διαφορετικό λόγο.
Ο λόγος τον οποίο διατυπώνει και το ύφος του, τώρα δεν ακούγεται. Πιστεύω ότι θα επιβληθεί στη Ν.Δ. από τις συνθήκες. (…)
Μεγάλωσα σ’ αυτήν την παράταξη, στην οποία ανήκω από μικρό παιδί. Δεν είχα την επιλογή να πηγαίνω σε διάφορους χώρους και κόμματα. Δεν έχω φύγει ποτέ από τη Ν.Δ. Τη θεωρώ σπίτι μου και την αγαπώ.
Θα ήθελα σε κάποια στιγμή, η παράταξη να επαναδιατυπώσει λόγο που θα υιοθετήσει η κοινωνία. Φοβούμαι ότι έτσι όπως πάμε τώρα δεν θα είναι εφικτό. (…)
Σήμερα είναι η κηδεία της Λένας Ράλλη και η μνήμη του συζύγου της Γεωργίου Ράλλη έρχεται στο μυαλό μας. Ο Ράλλης πολιτεύθηκε, χάσαμε εκλογές βαρύτατα πάλι και τότε, συνεχάρη τον Ανδρέα Παπανδρέου, έκανε μια δήλωση αποδοχής του αποτελέσματος και παραιτήθηκε εκτελώντας άψογα το καθήκον του».
Σχετικώς με την πιθανότητα συμμετοχής της Ν.Δ. σε ένα κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ:
«Θεωρώ ότι πρέπει να δώσουμε όση βοήθεια μπορούμε στην κυβέρνηση. Σε επίπεδο κοινής κυβέρνησης, σε αυτή τη φάση δεν βλέπω πού συμπίπτουμε.
Να βοηθήσουμε ευχαρίστως, αλλά καθετί άλλο είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα. Ας πάμε στα ελάσσονα.
Επανειλημμένως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε προσφέρει στην παρούσα κυβέρνηση κάθε βοήθεια διότι το ζητούμενο είναι να σώσουμε τον τόπο. Δεν έχει έννοια να πάει κανείς για πολιτικό ή πολιτικό όφελος τώρα, θα έχουμε καιρό.
Μπορούμε να σώσουμε την παρτίδα; Δεν σας κρύβω ότι ανησυχώ πάρα πολύ. Φοβάμαι ότι πάμε ταχύτατα σε τοίχο».
Τι έχει διδάξει η εμπειρία 5 ετών Μνημονίου:
«Συγκριτικά με όσους μπήκαν σε Μνημόνιο δεν κάναμε ό,τι έκαναν εκείνοι. Αρνηθήκαμε τις μεταρρυθμίσεις και αρκεστήκαμε στις κόκκινες γραμμές και τις διαπραγματεύσεις.
Αν είχαμε κάνει γρήγορα τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε, θα ήμαστε κυβέρνηση. Δεν τα καταφέραμε και γι’ αυτό είμαστε εδώ που είμαστε και σας μιλώ ως βουλευτής της αντιπολίτευσης. (…)
Η Ελλάδα έχει ένα βασικό πρόβλημα και δεν είναι το Χρέος. Παράγει πολύ λίγα, εξάγει μόλις το 1/3 απ’ ό,τι εισάγει κι έχει καινοτομία 0,47%, δηλαδή οι καινούργιες ιδέες και τα καινούργια προϊόντα στην Οικονομία είναι αυτά ασήμαντα.
Εάν αυτά δεν θεραπεύσει, ακόμα κι αν μας χαρίσουν το σύνολο του Χρέους αύριο το πρωί, σας προλέγω με λύπη ότι ύστερα από 10 χρόνια θα βρισκόμαστε στο σημείο που ήμαστε το 2010».