Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να πάμε να δούμε τον Υπουργό Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, τον κ. Νίκο Δένδια.

Καλημέρα σας κ. Υπουργέ.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Καλημέρα. Καλημέρα στους ακροατές σας.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα, επειδή ξέρω ότι έχετε και χιούμορ. Σε αυτή την εκπομπή εγώ και εσείς δεν θα μιλήσουμε για κούρεμα. Θα μιλήσουμε για γυάλισμα χρέους, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Έτσι.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Άλλωστε λένε ότι όσοι δεν έχουν μαλλιά έχουν μυαλό. Έτσι δεν είναι;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Πολύ ωραία το λέτε. Προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα σχήμα, να δικαιολογήσουμε την ατυχία μας.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Βέβαια σας έχω δει, σας ξεκινάω χαλαρά για να σας πάω στα σκληρά, να περπατάτε τώρα τελευταία σε πολλές περιοχές, σε πολλούς δήμους της Β’ Περιφέρειας Αθήνας. Γιατί;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Θα είμαι υποψήφιος στη Β’ Περιφέρεια της Αθήνας. Τις περισσότερες φορές πηγαίνω με το αυτοκίνητο να σας πω. Στην πατρίδα μου πήγαινα με τα πόδια, εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο εκτεταμένα.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για πάμε να δούμε τα θέματά μας που μας καίνε. Είναι δύο κατηγορίες. Τα δάνεια τα οποία κ. Υπουργέ απασχολούν αυτή τη στιγμή τους πολίτες. Είναι τα δάνεια των επιχειρήσεων και ιδιαίτερα των μικρών επιχειρήσεων. Αυτών των επιχειρήσεων που ακούω χρόνια ότι αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας και είναι αυτοί που θίγονται σε κάθε περίπτωση είτε από αστοχίες κυβερνητικές ή από την κρίση.

Και η δεύτερη κατηγορία είναι τα δάνεια των πολιτών. Μιλάμε για τραγικές ιστορίες που πρέπει άμεσα να υπάρξουν παρεμβάσεις και όχι πισωγυρίσματα γιατί διαβάζω ότι έχουμε θρίλερ, έτσι τουλάχιστον διαβάζω στο διαδίκτυο, με τα κόκκινα δάνεια.

Να ξεκινήσουμε με τις επιχειρήσεις. Υπάρχει θρίλερ με τα κόκκινα δάνεια των επιχειρήσεων για τη ρύθμισή τους;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Όχι, δεν υπάρχει θρίλερ. Υπάρχει μια συζήτηση σε πολύ προχωρημένο στάδιο. Εδώ υπάρχει μια προσπάθεια από το Υπουργείο Ανάπτυξης ολιστικής αντιμετώπισης των υποχρεώσεων, ιδίως των μικρών επιχειρήσεων. Πιάνει και τις μεγάλες, αλλά κυρίως ενδιαφέρεται για τις μικρές επιχειρήσεις το νομοθέτημα.

Όταν λέμε όμως τις μικρές επιχειρήσεις, λάβετε υπόψη σας ότι χρησιμοποιούμε τον ευρωπαϊκό ορισμό, που σημαίνει ότι πιάνουμε περίπου 160.000 επιχειρήσεις. Δηλαδή ένα πολύ μεγάλο μέρος του κορμού των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Και ποιος είναι ο στόχος αυτής της προσπάθειας; Να απαλλάξουμε αυτές τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες, γιατί δεν είναι μόνο οι επιχειρήσεις, είναι και οι ατομικές δραστηριότητες που επηρεάστηκαν από το βάρος της κρίσης, στο βαθμό που δεν μπορούν να το εξυπηρετήσουν και βεβαίως με την προϋπόθεση γιατί θέλω να είμαι σαφής σε αυτό…

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ναι, για να το ακούσω αυτό. Με ενδιαφέρει…

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Ότι είναι βιώσιμες, δηλαδή ότι μπορεί να ζήσουν αν απαλλαγούν από αυτό το βάρος.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και το δεύτερο;…

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Για ποιο λόγο; Για να μπορέσουν πρώτον να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας που ήδη έχουν. Δεύτερον, για να αναπτυχθούν και να προσλάβουν νέους ανθρώπους για να καταπολεμήσουμε την ανεργία. Και τρίτον, να αυξήσουν την πίτα της οικονομίας, το ΑΕΠ δηλαδή όπως λέμε, για να μπορέσει η χώρα επιτέλους να πάει μπροστά.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να βάλω και μια τρίτη προϋπόθεση εγώ, αν μου επιτρέπετε κ. Υπουργέ;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Παρακαλώ.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να μην είναι μπαταξήδες.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Α, όχι αυτό ισχύει. Όπως το λέτε είναι.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να σας πω γιατί. Γιατί υπάρχουν επιχειρήσεις οι οποίες μπορεί να είναι βιώσιμες και οι οποίες τι έχουν κάνει; Έχουν φάει τις εισφορές των εργαζομένων, για παράδειγμα. Και ξέρετε, κουρεύοντας τις δικές τους υποχρεώσεις, δημιουργούν πρόβλημα στους εργαζόμενους, στα ταμεία των εργαζομένων. Αυτό το έχετε λάβει υπόψη σας;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Βεβαίως. Να είμαστε και σε αυτό εξηγημένοι και καθαροί. Όποιος έχει φτωχή επιχείρηση, ή πάσχουσα επιχείρηση και ο ίδιος είναι πλούσιος και δεν έχει καμία ανάγκη, η ρύθμιση δεν του χρειάζεται. Ο Έλληνας φορολογούμενος, το ελληνικό κράτος θα βάλει πλάτη σε αυτόν ο οποίος πάλεψε μέσα στην κρίση και κατάφερε με δυσκολία έστω να επιβιώσει έντιμα.

Αυτός ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την κρίση και προσπαθεί τώρα να φορτώσει τα βάρη στην πλάτη του Έλληνα φορολογούμενου και του ελληνικού κράτους δεν μπορεί να είναι αντικείμενο αυτής της ρύθμισης.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξέρετε, οι περισσότεροι αυτό κάνανε.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Σε αυτό να είμαστε ξεκάθαροι.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Οι περισσότεροι αυτό κάνανε στο παρελθόν. Στο βρώμικο παρελθόν που όλοι αποστρεφόμαστε όταν αναφερόμαστε σε αυτό, αυτό ακριβώς κάνανε. Παίρνανε τις επιχορηγήσεις, παίρνανε τα θαλασσοδάνεια, χρωστάγανε στα ταμεία, μπήκαν στο πτωχευτικό δίκαιο με το άρθρο 99, κάνανε πτώχευση στην επιχείρησή τους.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Η γνωστή ιστορία.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τα χρήματα είναι στην Ελβετία, όπου τώρα, προσέξτε, τους λέμε άμα τα φέρετε πίσω θα πληρώσετε 10 – 15% τόκο και θα τα ασπρίσουμε τα μαύρα λεφτά που βγάλανε των εργαζόμενων και του κράτους. Αυτό λέω να προσέξουμε κ. Υπουργέ.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Έχετε απόλυτο δίκιο. Είναι έτσι όπως το λέτε. Δεν πρόκειται να δημιουργήσουμε την εντύπωση στον Έλληνα φορολογούμενο και γενικά στον Έλληνα πολίτη, ότι είναι κορόιδο. Ότι βάζει πλάτη για τους ανθρώπους που έχουν φτωχές επιχειρήσεις και λεφτά στο εξωτερικό.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η τρόικα πάντως ακόμη δεν έχει αποδεχτεί τις προτάσεις σας. Δηλαδή εσείς μιλάγατε για κούρεμα 50 και 60%.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ότι μπορεί να φτάσει σε ορισμένες περιπτώσεις είπατε.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Κατ’ αρχήν είπαμε με τον κ. Παπαδάκη το κούρεμα αφήστε το. Σας παρακαλούμε να είμαστε αγαπημένοι.

Εμείς λέμε το εξής, λέμε ότι υπάρχει μεγάλη ποσοστιαία – δεν έχω προσδιορίσει αριθμό και δεν πρέπει γιατί είναι στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης- μείωση των οφειλών προς το τραπεζικό σύστημα και μείωση ισόποσα και προς το ελληνικό δημόσιο από τις προσαυξήσεις, όχι το κεφάλαιο και προς τα ασφαλιστικά ταμεία από τις προσαυξήσεις όχι το κεφάλαιο.

Δηλαδή μια συνολική αντιμετώπιση που θα επιτρέπει σε αυτές τις επιχειρήσεις, να επιβιώσουν από εδώ και πέρα και να αναπτυχθούν. Αυτό είναι το πακέτο της ρύθμισης. Βεβαίως είναι όπως το λέτε.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Από τα δάνεια θα είναι από τις προσαυξήσεις από τα πανωτόκια που λέμε, ή από το κεφάλαιο;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Αναφέρεστε για τις οφειλές προς το τραπεζικό σύστημα;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, για τις τραπεζικές οφειλές.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Και από το κεφάλαιο. Βεβαίως, όπως είπατε, αυτό προϋποθέτει να καταλήξουμε σε μια οριστική συμφωνία με την τρόικα και να έχουμε διευκρινίσει και τους όρους με το Υπουργείο Οικονομικών, διότι υπάρχει και μια παράλληλη διαπραγμάτευση και με το Υπουργείο Οικονομικών.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Άρα και από το κεφάλαιο και από τους τόκους και τις προσαυξήσεις;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Όχι όμως προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εκεί μόνο προσαυξήσεις.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Εκεί μόνο προσαυξήσεις.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ανάλογα με το εάν θα κάνουν με δόσεις και πόσες δόσεις, θα είναι και η μείωση των προσαυξήσεων. Έτσι δεν είναι;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Αλλά τι ψάχνουμε να βρούμε; Ψάχνουμε να βρούμε κάτι το οποίο να βοηθήσει αυτές τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες να φύγουν από το πρόβλημα. Δεν έχει έννοια να φτιάξεις κάτι το οποίο θα τους κρατήσει μέσα σε μια γκρίζα ζώνη.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και με μια προϋπόθεση κ. Υπουργέ, ότι θα δεσμευτούν ότι αυτοί οι άνθρωποι θα κάνουν προσλήψεις, ότι δεν θα κάνουν απολύσεις εξυπακούεται. Ότι θα κάνουν επιτέλους προσλήψεις.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Έχουμε χάσει ένα εκατομμύριο εργαζόμενους στην Ελλάδα. Ξέρετε το να μην κάνουν απολύσεις είναι και αυτό πολύ μεγάλο πράγμα.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ναι, αλλά ξέρετε τι γίνεται; Μέχρι τώρα, ενώ μειώναμε το εργασιακό κόστος, παράλληλα είχαμε και απολύσεις. Ενώ διευκολύναμε τις επιχειρήσεις για να είναι βιώσιμες, μειώνοντας το εργασιακό κόστος ….

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Τους αυξήσαμε το φορολογικό όμως για να είμαστε ειλικρινείς. Τους αυξήσαμε λίγο και το ενεργειακό. Στις περιόδους της κρίσης, εγώ θεωρώ την επιχειρηματικότητα ότι είναι κύριο εργαλείο ανάπτυξης της χώρας.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πολύ ωραία μου τα λέτε.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Και πρέπει την επιχειρηματικότητα να την ενθαρρύνουμε. Να σταθούμε δίπλα στον επιχειρηματία. Στον έντιμο επιχειρηματία.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σωστό. Πολύ ωραία μου τα λέτε, αλλά επειδή του αυξάνουν το φόρο, επειδή το κράτος για να έχει πρωτογενές πλεόνασμα η κυβέρνηση, του ανεβάζει το φόρο, από την άλλη πλευρά λέει μου ανέβασες το φόρο, εγώ θα απολύσω. Ή θα αυξήσω τις τιμές των προϊόντων μου.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός έθεσε σαφές το στόχο μας. Ο στόχος μας είναι, όχι αύριο για να είμαστε ειλικρινείς προς τους Έλληνες πολίτες, αλλά ο στόχος μας ο μεσοχρόνιος είναι σαφής, ένας επίπεδος φόρος του 15% με τον οποίο η ιστορία αυτή του 26% που πάει στο 33% και 10% στα μερίσματα και όλα αυτά, δεν θα έχει μακρά ζωή. Καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να βοηθήσουμε την επιχείρηση.

Μόλις οι συνθήκες θα μας το επιτρέψουν και όταν λέμε μόλις δεν εννοούμε στο απώτατο μέλλον ….

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί η ανάπτυξη έρχεται από εκεί. Δεν έρχεται από το φόρο… Για να πάμε σε κάτι άλλο τώρα. Δάνεια των νοικοκυριών. Είναι ένα μεγάλο θέμα. Τα στεγαστικά είναι ένα τεράστιο θέμα, πολύ καλά το λέτε. Βέβαια σε ποσό είναι πολύ μικρότερο.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι γύρω στα 20 δις περίπου.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Είναι 27 περίπου. Κάπου εκεί. Ενώ εδώ στη συζήτηση που κάναμε προηγουμένως είναι περίπου 40 και αν βάλετε και επιπλέον δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία μιλάμε για τεράστια ποσά. Δηλαδή προσεγγίζουμε τα 70.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ναι, αλλά εδώ καταστρέφονται οικογένειες κ. Υπουργέ. Και ξέρετε κάτι; Είναι και θέμα ψυχολογίας.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Δεν διαφωνώ μαζί σας. Ίσα – ίσα μόλις τελειώσουμε με αυτό (θα προχωρήσουμε με το άλλο)… Να συμφωνήσουμε όμως μια φορά με την τρόικα και το Υπουργείο Οικονομικών τους κανόνες και μετά την ίδια συνταγή, με προσαρμογή, μπορούμε να την εφαρμόσουμε και στα στεγαστικά.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Την ίδια συνταγή λέτε με το κούρεμα;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Η λέξη αυτή μας κυνηγάει.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πώς να το πω; Με τις ίδιες ….

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Είναι προφανές ότι πρέπει να οδηγηθούμε σε μια λογική ελάφρυνσης, διότι εάν είναι να πάμε σε μια λογική επιβάρυνσης, δεν μας χρειάζεται εμάς η αγορά. Το πώς όμως και με ποιους όρους, θα πρέπει να το δούμε κατά περίπτωση. Δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μήπως η τρόικα πιέζει και σας λέει αφήστε το αυτό το θέμα;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Όχι, όχι. Είναι περισσότερο η διαπραγμάτευση αυτή τη στιγμή σε τεχνικό επίπεδο και ξαναλέω είναι τριμερής. Είναι και με το Υπουργείο Οικονομικών και πολύ λιγότερο σε επίπεδο αρχής. Σε επίπεδο αρχής είναι κατανοητό ότι εάν θέλουμε να βοηθήσουμε καταστάσεις, θα πρέπει με κάποιο τρόπο αυτές οι καταστάσεις να γίνουν βιώσιμες. Το να διατηρήσουμε ένα καθεστώς που εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και εάν θέλετε και άνθρωποι, συμπολίτες μας, είναι σε μια μη βιώσιμη ζώνη…

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχουν να πληρώσουν οι άνθρωποι. Και ξέρετε κάτι;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Δεν βοηθάμε κανέναν. Ούτε την οικονομία βοηθάμε, ούτε την κοινωνία βοηθάμε, ούτε αυτούς τους ίδιους βοηθάμε.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αρκεί οι λύσεις να έχουν συμμέτοχους, συνένοχους, συνυπεύθυνους και με κόστος και στις δυο πλευρές κ. Υπουργέ. Γιατί συνήθως τα τελευταία χρόνια, σε όλες τις ρυθμίσεις είχαμε την Τράπεζα – τράπεζα και ο πολίτης να του λένε, ότι κοίταξε να δεις έχει και ένα κόστος αυτή η ιστορία. Πρέπει να δούμε και τις ευθύνες των τραπεζών.

Εγώ δεν έπαιρνα δάνειο, όχι εγώ, ο πολίτης, τον τραβάγανε από το μανίκι να πάρει δάνειο. Και μάλιστα στην εμπορική αξία του ακινήτου και όχι στην αντικειμενική αξία του ακινήτου.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Απλώς πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ένα πράγμα, κι αυτό να μην το ξεχνάμε ποτέ.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί κι εκείνες δεν είναι αθώες όταν έδιναν τα άτοκα δάνεια.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Έχουμε μια υποχρέωση να προστατεύσουμε και τις καταθέσεις του Έλληνα φορολογούμενου. Αυτό δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε ποτέ.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μήπως αυτό είναι μια δικαιολογία; Τις προστατεύσαμε με τα 50 δις. Τους προστάτευσε ο κ. Στουρνάρας με άλλα 12 δις και απ’ όλα αυτά τα λεφτά, λεφτά στην αγορά δεν έχουμε δει. Γιατί και εσείς θα το παραδεχτείτε.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Δεν είναι δικαιολογία.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ας πάει ένας νέος επιχειρηματίας να πάρει, ένα νέο παιδί, πάμε μαζί κ. Υπουργέ, το οποίο θέλει να ξεκινήσει μια δουλειά, πάμε να δείτε, θα του δώσουν δάνειο η τράπεζα;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Να συμφωνήσουμε ότι ούτε εγώ, ούτε εσείς θα ενταχθούμε κάτω από τον τίτλο νέα παιδιά, αλλά παιδιά ίσως.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μαζί να πάμε με ένα νέο παιδί.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Εδώ όμως και γι’ αυτό η κυβέρνηση κάνει μια πολύ συγκροτημένη προσπάθεια. Δημιουργούμε ένα καινούργιο εργαλείο που λέγεται IFG, το οποίο ελπίζω να αρχίσει να μεταφέρει χρήματα στην αγορά από τις αρχές Νοεμβρίου, ακριβώς για τις περιπτώσεις που λέτε.

Η καινοτομία, δηλαδή οι νέες ιδέες των νέων ανθρώπων είναι απαραίτητες στην Ελλάδα.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μέχρι στιγμής οι πόρτες είναι κλειστές. Τρώμε πόρτα που λέμε. Έχει face control.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Μα, αυτό είναι το θέμα. Εάν δεν ήταν κλειστές δεν θα χρειαζόταν να φτιάξουμε κάτι καινούργιο. Ο λόγος που φτιάχνουμε κάτι καινούργιο, είναι η αναγνώριση ότι υπάρχει πρόβλημα χρηματοδότησης των νέων ιδεών στην Ελλάδα. Εκεί που η αγορά δεν μπαίνει στη μέση, μπαίνουμε εμείς στη μέση.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θα επιστρέψουμε, γιατί έχουμε και το μεγάλο θέμα των πλειστηριασμών. Μετά τις διαφημίσεις είμαστε εδώ.

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η Λιάνα Κανέλλη φλέγεται από επιθυμία να κάνει μια ερώτηση πριν πάμε στο θέμα των πλειστηριασμών.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και της πρώτης κατοικίας που ρωτάει ο κόσμος.

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Κύριε Υπουργέ, όλη αυτή η πρόθεση περί κόκκινων δανείων, φαντάζομαι όταν λέτε κόκκινα δάνεια εννοείτε ένα stop μεγάλο, δεν εννοείτε ΚΚΕ, γιατί το κόκκινο πηγαίνει προς τα εκεί, έτσι για να ελαφρύνω τη δυσκολία της ερώτησης.

Στην πραγματικότητα κάνετε έναν αγώνα δρόμου να προλάβετε τα stress test των τραπεζών. Και στην πραγματικότητα έτσι όπως πάτε να το κάνετε ό,τι πάτε να κάνετε, θα διευκολύνει τους μπαταξήδες.

Δείτε τι έχει συμβεί στα ναυπηγεία. Αυτοί που πήραν τα λεφτά από το κράτος τώρα, τάχα μου και δήθεν, από τον πελάτη, από τον όποιο πελάτη, χρωστάνε στους εργαζόμενους. Εκτός από τους εργαζόμενους δεν χρωστάν0ε στα ταμεία; Δηλαδή αυτές οι περικοπές που θα κάνετε αυτή τη στιγμή ποιον θα ελαφρύνουν; Πού θα το μεταβιβάσετε;

Οι ελαφρύνσεις δεν θα μεταβιβαστούν πάλι στον πολίτη; Με κάποιο τρόπο δηλαδή ούτως ή άλλως ένα χρέος, ακόμη που είναι και ιδιωτικό, επανακρατικοποιείται για να ιδιωτικοποιηθεί. Να πέσει στις πλάτες του καθενός και της καθεμιάς. Στις επιχειρήσεις τι θα κάνετε; Τι θα κουρέψετε δηλαδή; Εγώ δεν φοβάμαι τη λέξη, γιατί κούρεμα, ξεκούρεμα, γρασίδι, οι άνθρωποι έχουν γίνει σαν το γρασίδι πλέον. Δεν κουρεύεται τίποτε άλλο. Ένα γρασίδι κουρεύεται το οποίο ευθύνεται και για τα πάντα. Αλλά η αγελάδα έχει πεθάνει. Δεν μπορούν να πληρώσουν και το κάνετε για τις τράπεζες. Δεν το κάνετε για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Το κάνετε για τις τράπεζες ή όχι;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Κατ’ αρχήν ευχαριστώ για την ερώτηση για να το διευκρινίσουμε. Πρώτον, αυτό το οποίο προωθούμε με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να περιλάβει περιπτώσεις, όπως αυτή που είπαμε πριν για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Γιατί; Διότι στις μεγάλες οφειλές, στις μεγάλες επιχειρήσεις, δεν υπάρχει γενική ρύθμιση. Υπάρχει εξατομικευμένη ρύθμιση και μόνο υπό έλεγχο πολύ – πολύ συγκεκριμένων όρων.

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Για διευκρινίστε μου το μεγάλο και το μικρό. Τι πάει να πει μεγάλη και μικρή;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Να κάνουμε μια συμφωνία. Ό,τι ερώτηση θέλετε, αλλά επειδή εγώ δεν βλέπω και δεν έχω επαφή, δεν είναι εύκολο να διεξάγω αυτής της μορφής τη συζήτηση…

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Απλώς διευκρινίστε μου την έννοια μεγάλη επιχείρηση.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Ο ευρωπαϊκός ορισμός και ίσως και ακόμη πιο περιορισμένος. Κατά συνέπεια λοιπόν περιπτώσεις μεγαλοοφειλετών προς το δημόσιο, προς τους εργαζόμενους, προς το κράτος, δεν πρόκειται να μπούνε σε ένα πακέτο ρυθμίσεων. Θα γίνεται εξατομικευμένη έρευνα και μόνο υπό συγκεκριμένες περιπτώσεις το κράτος θα βάζει πλάτη. Άρα, αυτό δεν ισχύει καθόλου.

Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και εκεί υπάρχει κατώφλι. Δηλαδή τι λέμε; Όταν η μικρομεσαία επιχείρηση είναι φανερό ότι υπέστη ζημιά από την κρίση. Παράδειγμα, έπεσε ο τζίρος της κατά 20% ξαφνικά. Να μην πάρουμε τις μεγάλες επιχειρήσεις που είπαμε, να πάρουμε το μαγαζί της γειτονιάς. Να πάρουμε το κομμωτήριο..

Οι γυναίκες πήγαιναν στο κομμωτήριο κάποιες φορές την εβδομάδα ή το μήνα. Στην κρίση πήγαιναν τις μισές φορές, ή πολλές φορές δεν μπόρεσαν να πάνε και καθόλου. Τι φταίει η κομμώτρια γι’ αυτό; Έχει καμία ευθύνη; Κι όμως η κομμώτρια έχει το μαγαζί της, απασχολεί δυο κοπέλες, πληρώνει φόρους, πληρώνει ΦΠΑ. Βάζει κι αυτή το λιθαράκι της στην εθνική οικονομία.

Για να επιβιώσει η επιχείρησή της, χρειάστηκε να πάει στην τράπεζα να πάρει ένα μικρό κεφάλαιο κίνησης από 10, 20, 30.000. Γιατί ο μεγάλος όγκος, τα 100.000 δάνεια περίπου από τα 160.000 με τα οποία πιθανότατα θα ασχοληθούμε, είναι μέσου όρου 45.000 ευρώ. Δεν είναι μεγάλων επιχειρήσεων ή μεγάλων ναυπηγείων ή μεγάλων εργοστασίων. Είναι του ανθρώπου της διπλανής πόρτας που μάχεται για την επιβίωσή του.

Αυτή την κομμώτρια λοιπόν που χρωστάει 20.000 και με τις προσαυξήσεις έχουν γίνει 40.000 και δεν μπορεί να το αντέξει, παρ’ ότι αν θέλετε και ένα μαγαζάκι που είχε κάπου το πούλησε για να μπορέσει να έρθει στα ίσια της, δεν έχει υποχρέωση το ελληνικό κράτος να σταθεί δίπλα της; Δεν έχει υποχρέωση να της βγάλει ένα κομμάτι από πάνω της, ώστε αυτές οι δυο κοπέλες που απασχολεί αυτή η κομμώτρια να συνεχίσουν να έχουν δουλειά; Και αυτή η κομμώτρια να μη μείνει άνεργη; Να μην κλείσει το μαγαζί της; Και να μην έχουμε μετά τι να κάνουμε 3 ανθρώπους.

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Ωραία ….

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Αν έχετε την καλοσύνη μη το κάνουμε σε επίπεδο συνεχών ερωτήσεων.

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Ποιων συνεχών ερωτήσεων; Κύριε Δένδια αυτή τη στιγμή μου περιγράψατε ένα πολύ ωραίο μικρό ντοκιμαντέρ, η φτωχή κομμώτρια με τις φτωχές κυρίες που δεν πάνε στο κομμωτήριο να φτιάξουν τα μαλλιά τους. Ακούγεται πάρα πολύ ωραία. Τώρα τελευταία είναι πολύ της μόδας. Συνάντησα κάποιον στο δρόμο, είδα μια γριούλα, κάποιος κάτι μου είπε.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Η κομμώτρια είναι της μόδας;

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Όχι, όχι, είναι της μόδας τέτοιες ιστοριούλες. Για να τα βγάζει πέρα το σύστημα πάμε στο θυμικό των ανθρώπων και τι κρίμα που δεν μπορεί να πάει να χτενιστεί παραπάνω από δυο φορές την εβδομάδα μια κυρία.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Πάλι με χτένισμα; Μια με κούρεμα, μια με χτένισμα, μου το γυρνάτε.

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Εσείς είπατε ότι μιλάμε για τρίχες κάνοντας χιούμορ. Σας επιστρέφω λοιπόν το χιούμορ με την εξής σοβαρή ερώτηση, είσαστε σίγουρος εσείς ότι το κομμωτήριο που απασχολεί δυο ανθρώπους, τους απασχολεί ασφαλισμένους; Είσαστε σίγουρος ότι τους απασχολεί ….

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Τώρα αυτή είναι λογική ερώτηση;

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Γιατί εάν θέλατε να κάνετε ελάφρυνση, θα μιλάγαμε και για τα ταμεία. Εάν τους απασχολεί, εάν έχει προσωπικό, εάν δεν είναι οικογενειακή επιχείρηση και δεν πληρώνει τίποτα και είναι ανασφάλιστη, με τι μισθούς είναι αυτοί; Με καταλαβαίνετε τι σας λέω; Μιλάτε για τη μικρομεσαία επιχείρηση και διαλέξατε επιχείρηση που είναι ποιανού τομέα; Του πρωτογενούς; Του δευτερογενούς; Του τριτογενούς; Ή της καταναλωτικής δημοκρατίας και τίποτα πέραν αυτών;

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχουν αγωνία Λιάνα μου, είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά, πάρα πολλά τηλεφωνήματα για πλειστηριασμούς, για πρώτη κατοικία.

Λ. ΚΑΝΕΛΛΗ: Βέβαια. Καίγεται ο κόσμος.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είναι ο κόσμος ο οποίος καίγεται για ενυπόθηκα και μη δάνεια κ. Υπουργέ, γιατί ξέρετε εδώ είναι και κάτι άλλο. Οι κάρτες, για παράδειγμα, είναι …..

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Κύριε Παπαδάκη δεν σας ακούω.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Λέω ότι υπάρχουν πολλά τηλεφωνήματα και μεγάλη αγωνία για πλειστηριασμούς για την πρώτη κατοικία. Επίσης για τα μη ενυπόθηκα δάνεια. Δηλαδή κάρτες, όπου τους καλούν στις τράπεζες και τους λένε, θες να σου κάνω ρύθμιση των χρεών σου; Βάλε υποθήκη το σπίτι σου.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η πρώτη προτεραιότητα είναι τα επιχειρηματικά και τα επαγγελματικά. Γιατί; Διότι αυτά δημιουργούν αμέσως ανάπτυξη στην οικονομία. Λειτουργούν σαν μοχλός και σε ένα μεγάλο βαθμό επίσης εκτός από το ότι είναι ο μεγαλύτερος όγκος αριθμητικά, εκτός από αυτό, είναι πολλές φορές η αιτία, τα επιχειρηματικά δάνεια και για πολλές υποθήκες πάνω σε ακίνητα των ίδιων των επαγγελματιών και των επιχειρηματιών.

Μόλις τελειώσουμε με αυτό και ελπίζω να τελειώσουμε σχετικά γρήγορα, από εκεί και πέρα, το επόμενο στη σειρά είναι τα στεγαστικά δάνεια. Θα πρέπει εκεί, θέλει τεράστια προσοχή, ακριβώς εξαιτίας, πέραν των άλλων παραγόντων, του γεγονότος ότι μιλάμε για το σπίτι του μέσου ανθρώπου, το οποίο μας νοιάζει και μας πονάει.

Ανοίγω παρένθεση για να σας πω ότι η οικογενειακή στέγη πάντοτε θα προστατεύεται. Λέω πάντα τι εννοώ θα προστατεύεται; Δεν μιλάμε για τον απατεώνα. Ο απατεώνας δεν πρέπει να βρει στέγη κάτω από οποιαδήποτε ρύθμιση πέραν αυτού. Γι’ αυτό θέλει πολύ μεγάλη προσοχή.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μπορούμε να τους βρούμε τους απατεώνες.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Δεν διαφωνούμε

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί ξέρετε κάτι κ. Υπουργέ. Εμένα μου έχει κάνει εντύπωση το εξής….

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Δεν διαφωνώ μαζί σας ότι μπορούμε να τους βρούμε, αλλά θέλει προσοχή η ρύθμιση, διότι στην προσπάθεια να τους ευνοήσουμε όλους, καμία φορά καταφέρνουν και περνάνε από κάτω περιπτώσεις που όχι μόνο δεν είναι άξιες συμπάθειας, αλλά είναι ….

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτούς να τους βρείτε και να τους τσακίσετε. Εδώ όμως υπάρχει κάτι άλλο και το οποίο γνωρίζετε. Και το έχω ακούσει και από παράγοντες τραπεζών, ότι πωλούνται αυτή τη στιγμή τα δάνεια φτωχών ανθρώπων, στεγαστικά δάνεια φτωχών ανθρώπων στο 10 και 15% της αξίας τους.

Και λέω, όταν το δίνεις στο διεθνή τοκογλύφο στο 10 και 15% της αξίας του το ακίνητο, γιατί δεν φωνάζει τον ανθρωπάκο του Θεού και να του πει, εσύ θα μου δώσεις το 30% των οφειλών, έτσι ώστε να μπορέσει να το πληρώσει. Γιατί τους επιτρέπεται να το πουλάνε 10 και 15% σε ξένους τοκογλύφους;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Κατ’ αρχήν θα μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, πρέπει να σας πω, μα, πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση, να δω ένα δάνειο εξασφαλισμένο με προσημείωση, αυτό που λέει ο κόσμος με υποθήκη, να πωλείται όχι μόνο στο 10%, ή και στο 30% της αξίας του.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Βγήκανε και το ομολογήσανε οι τραπεζικοί παράγοντες. Θα σας στείλω το βίντεο κ. Υπουργέ. Θα σας στείλω το βίντεο με παράγοντες από τράπεζες.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Αφήστε να το «σφάξω» ολόκληρο, μη το κόβουμε. Εν πάση περιπτώσει ανεξαρτήτως του τι κάνει η κάθε τράπεζα, που ανοίγω μια παρένθεση να πω ότι πρέπει όλοι να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας ότι η τράπεζα πια είναι κρατικοποιημένη. Το μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών κατά πλειοψηφία, με μια εξαίρεση της Eurobank …

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γι’ αυτό ζητάω την παρέμβασή σας.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Είναι το 34%, σχεδόν το 40%. Όλες οι άλλες, κατά πλειοψηφία ανήκουν στον Έλληνα πολίτη, στο ελληνικό κράτος. Από εκεί και πέρα όμως, αυτό το οποίο κάνει η κυβέρνηση περίπου ή προσπαθεί να κάνει, είναι κάτι κοντά σε αυτό που περιγράφετε. Δηλαδή αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι να εξασφαλίσει τα διαθέσιμα, ώστε να μην πειραχτούν οι καταθέσεις και από την άλλη να ελαφρύνει το δανειολήπτη, ώστε να μπορεί να επιβιώσει.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ελέγξατε τις τράπεζες εάν το κάνουν αυτό; Αν πουλάνε αυτή τη στιγμή τα δάνεια στο 10 – 15 – 20% της αξίας τους;

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Όχι, δεν έλεγξα τις τράπεζες γιατί τον εποπτικό ρόλο στις τράπεζες δεν τον έχω εγώ. Τον έχει η Τράπεζα της Ελλάδος. Και δεν νομίζω ότι απαγορεύεται …

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η Τράπεζα της Ελλάδος αν έχει ελέγξει.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Αυτό το ξέρει η Τράπεζα της Ελλάδος.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν μας το έχει ανακοινώσει πάντως.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Πρέπει να πω ότι η Τράπεζα της Ελλάδος έχει σε συνεννόηση μαζί μας, έχει πάρα πολύ πρόσφατα δημιουργήσει ένα πλαίσιο κανόνων που λέγεται κανονισμός δεοντολογίας.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με τις τρεις ρυθμίσεις για μακροπρόθεσμα ….

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αλλά εάν αυτό που λέμε κ. Υπουργέ είναι ράδιο αρβύλα …

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Επιβάλει συγκεκριμένη συμπεριφορά στο τραπεζικό σύστημα.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εάν είναι ράδιο αρβύλα να βγούνε επίσημα στοιχεία έτσι ώστε εγώ να μην ξαναπώ ποτέ ότι οι τράπεζες πουλάνε στο 10 και 15%.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Σημασία δεν έχει τι λέω εγώ ή τι λέτε εσείς, τι λέει κάποιος άλλος. Εδώ έχει σημασία να πάμε σε ένα συνολικό πακέτο ρυθμίσεων, το οποίο να μπορέσει να επιτρέψει στην ελληνική επιχείρηση και στον Έλληνα πολίτη να αναπνεύσει και να δημιουργήσει ζήτηση και ανάπτυξη στην αγορά.

Επίσης, να καταπολεμήσουμε την ανεργία. Όταν έχουμε 25% ανέργους στην Ελλάδα, όταν πάνω από το 50% των νέων ανθρώπων δεν έχει δουλειά…

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Φάγατε 1,5%. Θα βαρυστομαχιάσετε πρωί – πρωί. 26,5% είναι.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Είχαμε πάει στο 27%. Τώρα έχουμε πέσει λίγο κάτω. Πάμε καλύτερα, αλλά δεν σημαίνει ότι αυτό μας φτάνει.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Λέτε ότι με τον προϋπολογισμό θα φτάσει ….. 26,4% λέει η ΕΛΣΤΑΤ.

Κύριε Στρατούλη, κάτι θέλετε να πείτε στον κ. Υπουργό.

Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ κατ’ αρχήν θέλω να πω ότι όσον αφορά το παράδειγμα της κομμώτριας, οι κυρίες …..

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Πάλι το παράδειγμα της κομμώτριας. Θα πάρω το παράδειγμα του μπακάλικου. Όποιο παράδειγμα θέλετε.

Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: Να πάρουμε το παράδειγμα του μπακάλικου. Ο μπακάλης δεν έχει δουλειά ή δίνει με πίστωση. με αποτέλεσμα να μην έχει ρευστό στα χέρια του, διότι κάτι φταίει. Κι αυτό που φταίει είναι ότι οι πελάτες του, εργαζόμενοι, εργάτες, δημόσιοι υπάλληλοι, είτε δεν έχουν δουλειά, είναι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, είτε έχουν μειωθεί 30, 40, 50% οι μισθοί και οι συντάξεις. Και αυτά δεν ήρθαν από τον ουρανό, μια μέρα το πρωί. Αυτά ήρθαν ως αποτέλεσμα των πολιτικών εφαρμογής των μνημονίων που εφαρμόζονται.

Επομένως εάν δεν αλλάξει αυτή η πολιτική, δεν ανατραπεί και δεν πάμε σε μια αναπτυξιακή πολιτική, που θα συνοδεύεται από ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζομένων, τότε κ. Παπαδάκη θα κλείσουν άλλες 200.000 επιχειρήσεις, σύμφωνα με εκτίμηση της ΓΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ.

Και η δεύτερη παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε είναι παρ’ ότι λέμε στην πλάκα να μην μιλάμε για τρίχες, για κουρέματα, τούτο το άλλο, ακούστε να δείτε, με μια Ελλάδα να χρωστάει δυο ΑΕΠ της χώρας σε δημόσιο χρέος και ένα ΑΕΠ της χώρας σε ιδιωτικό χρέος, δηλαδή τα λαϊκά νοικοκυριά, στεγαστικά δάνεια, μικρές επιχειρήσεις προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, αν δεν γίνει γενναίο κούρεμα διαγραφή και στο πρώτο που λέμε εμείς το μεγαλύτερο μέρος του χρέους, αλλά και στο δεύτερο, ιδιωτικό χρέος επιχειρήσεων και νοικοκυριών, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να πάρει ανάσα η χώρα και να ξαναπάρει μπροστά η οικονομία. Καθαρά πράγματα, καθαροί λογαριασμοί.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ απαντήστε.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Εμένα είναι χαρά μου που ακούω τον κ. Στρατούλη. Λυπάμαι που δεν είμαι εκεί, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να κάνουμε μια κουβέντα από κοντά. Εδώ ξέρετε πρέπει οι απόψεις οι οποίες εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ, να έχουν μια συνεκτικότητα. Και εξηγούμαι …

Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: Μα, καταθέσαμε πρόταση νόμου κ. Υπουργέ για τη ρύθμιση των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία ….

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Θέλετε να πάμε στην πρότασή σας για την ελάφρυνση των χρεών; Η πρότασή σας για την ελάφρυνση των χρεών ….

Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: Την δική σας δεν είδαμε ακόμα.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Ένα λεπτό αν θέλετε.

Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: Εσείς περιμένετε την άδεια από την τρόικα. Όχι εσείς προσωπικά, η κυβέρνησή σας. Εμείς δεν περιμέναμε καμία άδεια για να την καταθέσουμε.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Στρατούλη έχει ένα λεπτό μόνο. Και μετά θα μιλήσουμε εμείς.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Εδώ η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την ελάφρυνση των δανείων έχει κοστολογηθεί από τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ, έχει ονομαστεί κατ’ αρχήν σεισάχθεια. Που σημαίνει συνολική κατάργηση όλων των δανείων και έχει κοστολογηθεί από το ΣΥΡΙΖΑ 1 δισεκατομμύριο τον πρώτο χρόνο και δυο δισεκατομμύρια τον δεύτερο χρόνο.

Ακούσατε τώρα τον κ. Στρατούλη να σας λέει ότι όλες αυτές οι οφειλές συμποσούνται σε ένα ΑΕΠ. Ένα ΑΕΠ σημαίνει 180 δισεκατομμύρια περίπου. Μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος από το ΣΥΡΙΖΑ πώς με ένα δισεκατομμύριο τον πρώτο χρόνο και με δυο δισεκατομμύρια το δεύτερο χρόνο, μπορώ να ξεκαθαρίσω 180 δισεκατομμύρια;

Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: Γιατί θα έχεις έσοδα ….

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχουμε χρόνο.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Και ειλικρινά σας λέω ότι παρακαλώ όποιος ξέρει από το ΣΥΡΙΖΑ να το κάνει αυτό το πράγμα, να έρθει, του παραχωρώ ευχαρίστως το γραφείο μου για χρονικό διάστημα 4 μηνών, ή 5, ή 6, όσο θα χρειαστεί για να εφαρμόσει αυτή την προφανώς πρωτότυπη και άξια Νόμπελ λύση, διότι ειλικρινά αξίζει τον κόπο.

Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ: Κύριε Υπουργέ, 22 Μάρτη δεν θα έχετε τους 180 βουλευτές, θα γίνουν εκλογές, θα έρθει κάποιος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Δεν νομίζω ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο δεν θα εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ να σας ευχαριστήσουμε πάρα πολύ που ήσασταν σήμερα μαζί μας.

Ν. ΔΕΝΔΙΑΣ: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ. Να είστε καλά και εσείς και οι καλεσμένοι σας και το ακροατήριό σας. Καλή σας μέρα.

Γ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και ξεχνάμε το παράδειγμα. Πάντα για μπακάλικο θα μιλάμε. Διαγράφεται το κουρείο. Καλημέρα μας.