ΕΡ.: Κύριε υπουργέ να ξεκινήσω από το debate που είδαμε προχθές ενόψει και της δεύτερης τηλεμαχίας την Δευτέρα μεταξύ των κυρίων Τσίπρα και Μεϊμαράκη. Πως είδατε το προχθεσινό και πως περιμένετε να είναι την Δευτέρα;

Απ.: Αυτό που είδαμε ήταν αποστεωμένο, η λαϊκή έκφραση «σούπα» νομίζω σε ένα βαθμό εκφράζει την πραγματικότητα και αυτό που θα περίμενα την Δευτέρα είναι να υπάρχει μια πιο άμεση συζήτηση, μια δυνατότητα ανάπτυξης επιχειρήματος και μια δυνατότητα αντίλογου μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών.

Ερ.: Μήπως θα έπρεπε κάποια στιγμή υπουργέ να γίνονται αυτές οι συζητήσεις χωρίς όρους, χωρίς να έχει προηγηθεί καμία διακομματική που θα επιβάλλει όρους και θα γίνεται απευθείας διάλογος μεταξύ των αρχηγών;

Απ.: Κρατώ το τελευταίο απ΄αυτό που είπατε. Δηλαδή τον απευθείας διάλογο, αυτό είναι αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε. Φαντάζομαι το να μην υπάρχει κανένας όρος, δεδομένης και της έντασης, ίσως είναι πέραν των δυνατοτήτων, αλλά νομίζω ότι υπάρχουν ξένα διεθνή πρότυπα π.χ. το debate μεταξύ των κυρίων Σαρκοζί και Ολάντ στην τελευταία προεκλογική εκλογή το 2012 στη Γαλλία που είχα παρακολουθήσει. Μπορούν να αποτελέσουν ένα μπούσουλα για το πώς θα μπορούν να το κάνουμε ή ακόμα και τα προεδρικά debate στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακόμα και το debate το πολύ παλιό, Νίξον – Τζον Κένεντυ, θα μπορούσε να είναι ένα υπόδειγμα τρόπου ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των πολιτικών αρχηγών.

Ερ.: Να έρθω στις εκλογές. Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας εξαρχής είχε πει ότι θα έπρεπε να είχαν αποφευχθεί. Τελικά σε δέκα μέρες θα πάμε στις κάλπες, επιμένετε ότι δεν χρειάζονταν; Τι απαντάτε σε όσους λένε ότι τις φοβάστε;

Απ.: Να σας πω. Καταρχήν στο δεύτερο, μάλλον προηγούμαστε στις δημοσκοπήσεις. Αρα να φοβάσαι μια εκλογή που προηγείσαι είναι λίγο δύσκολο. Αλλά κυρίως ακόμα και τώρα που μου δίνετε την ευκαιρία με την ερώτησή σας, οι εκλογές δεν έπρεπε να είχαν γίνει. Δεν έπρεπε να είχαν γίνει γιατί πρώτον είναι αντιδημοκρατικές. Το πολίτευμα ξέρετε που έχουμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή, είναι η Αντιπροσωπευτική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Σημαίνει ότι το πολιτικό σύστημα έχει την υποχρέωση να παίρνει το βάρος των σημαντικών αποφάσεων στο διάστημα της θητείας του. Δεν μεταφέρουμε κάθε φορά στις πλάτες του λαού τη λήψη της απόφασης. Αυτό λοιπόν το οποίο κάνει δεν πρόκειται να ρωτήσετε έναν συνταγματολόγο και να σας πει κάτι διαφορετικό. Εφόσον δεν καταψηφίστηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη Βουλή, είχε υποχρέωση να συνεχίσει. Αυτό είναι το θεσμικό επιχείρημα. Τώρα το άλλο επιχείρημα. Το επιχείρημα της ουσίας έχει να κάνει με την οικονομία και την κοινωνία. Η οικονομία δεν αντέχει τις διαρκείς εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτό το διάστημα των δύο επιπλέον μηνών θα μας κοστίσει πολύ ακριβά και θα το δούμε όπως προχωράμε το Φθινόπωρο. Αλλά εν πάσειπεριπτώσει αυτά είναι παρελθόν, αλλά τι κάνουμε από εδώ και πέρα.

Ερ.: Τη Δευτέρα μετά την Κυριακή των εκλογών υπουργέ λέτε θα έχουμε κυβέρνηση;

Απ.:Το θεωρώ απαραίτητη συνθήκη εθνικής επιβίωσης το να έχουμε κυβέρνηση. Μια σταθερή κυβέρνηση όχι απλώς μια κυβέρνηση. Αλλά μια κυβέρνηση με ορίζοντα μακρό και με ευρύτατη στήριξη να μπορέσει να κάνει αυτά τα οποία χρειάζονται για να βγούμε επιτέλους από αυτή την απίστευτη κρίση των έξι τελευταίων ετών από την οποία είχαμε αρχίσει να βγαίνουμε το 14 και γυρίσαμε πάλι βαθιά μέσα στο πηγάδι.

Ερ.: Πάντως το θέμα των συνεργασιών γίνεται πολύ μεγάλη κουβέντα. Η Νέα Δημοκρατία λέει ότι αν είναι πρώτο κόμμα είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με οποιονδήποτε μπορεί να καταλήξει σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα για να βγούμε από την κρίση, αλλά αναρωτιέμαι πως θα συνεργαστείτε με τον κύριο Τσίπρα; Είναι ένα ερώτημα που απευθύνει και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός στον κύριο Μεϊμαράκη, όταν ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τον έχει αποκαλέσει ψευτράκο, πονηρούλη και του καταλογίζει όλες τις ευθύνες για όσα αρνητικά έχουν συμβεί στην οικονομία από τον Γενάρη έως σήμερα;

Απ.: Οσον αφορά τους χαρακτηρισμούς, αναδεικνύει πράγματι μια μεγάλη ευαισθησία ο κύριος Τσίπρας για ένα χαρακτηρισμό του κυρίου Μεϊμαράκη με μία διαφορά. Πρώτον αυτό που είπε ο κύριος Μεϊμαράκηςείναι απόλυτη αλήθεια. Ο κύριος Τσίπρας δεν είπε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, άλλα είπε και άλλα έκανε. Το δεύτερο και κυριότερο είναι, σε αυτό το επιχείρημα, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πει για εμάς απίστευτα πράγματα πιο βαριά, δοσίλογους, προδότες κ.τ.λ. τα οποία δεν μας εμποδίζουν να του απευθύνουμε το λόγο γιατί απλώς δεν μας επιτρέπει η αγωγή μας να θεωρούμε ότι οι πολιτικές τους ύβρεις θα πρέπει να μας εμποδίσουν από το εθνικό μας καθήκον. Ως προς την ουσία τώρα πάλι. Το πράγμα είναι απλό. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να δημιουργήσουμε ευρύτερες συναινέσεις. Βεβαίως ο κύριος Τσίπρας έκανε μια τεράστια ζημιά, και ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια τεράστια ζημιά αλλιώς δεν θα είμασταν εδώ τώρα, δεν θα είχαν προκηρυχθεί εκλογές. Όλα αυτά τα ξέρουμε. Αλλά σε αυτό το επώδυνο κλίμα εμείς έχουμε συνταγματική θεσμική και εθνική υποχρέωση να ζητήσουμε συναινέσεις.

Ερ.: Να κλείσω με το μήνυμα που έστειλε πριν από δύο μέρες ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Είπε ότι όποιος και να κερδίσει θα πρέπει να τηρήσει και να εφαρμόσει το μνημόνιο. Γιατί λοιπόν κάποιος να προτιμήσει τη Νέα Δημοκρατία και όχι το ΣΥΡΙΖΑ; ¨Η το αντίθετο δεδομένου ότι τελικά θα κινηθούν στο ίδιο πλαίσιο;

Απ.: Στο ίδιο πλαίσιο όσον αφορά τις μνημονιακέςυποχρεώσεις της χώρας ναι. Αλλά υπάρχουν τεράστιοι τομείς δραστηριότητας, όπως απέδειξε το παρελθόν που ήταν εκτός πλαισίου. Π.χ. Παιδεία: Οσα κατάφερε ο κύριος Μπαλτάς να διαλύσει αυτό το διάστημα δεν μας το επέβαλε κανένα μνημόνιο. Ανάπτυξη: Εάν θα επιλέξουμε ως κύριο αναπτυξιακό φορέα το Κράτος ή τον Ιδιώτη, εάν θα διασφαλίσουμε τα δικαιώματα του πολίτη απέναντι στο κράτος να διαφεντεύει το βιός του διότι όταν υπάρχουν capital controls ξέρετε, όταν το κράτος μπαίνει συνεχώς μέσα στη μύτη του δεν μπορείς να διαφεντέψεις τίποτε, πόσο μάλλον την περιουσία σου. Λοιπόν, όλα αυτά είναι τεράστιες θεσμικές διαφορές. Αν μιλήσουμε για την ασφάλεια στη χώρα, αν μιλήσουμε για το μεταναστευτικό, όλα αυτά δεν είναι καθόλου αδιάφορα. Και υπάρχουν αβυσσαλέες διαφορές ανάμεσα σε εμάς και τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να βρούμε κοινούς τόπους, αν λογικευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά σημαίνει ότι υπάρχει ευρύ έδαφος στον Ελληνα πολίτη να κάνει και μια ιδεολογική και μια διαχειριστικά φορτισμένη επιλογή.