Κύριε Υπουργέ, απέχουμε λιγότερο από μία εβδομάδα από τις εκλογές και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια άνετη επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας και μάλιστα με κοινοβουλευτική αυτοδυναμία σύμφωνα σχεδόν με όλα τα σενάρια θα έλεγα. Η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, δηλαδή όσο πιο ισχυρός κοινοβουλευτικά θα είναι ο πρωθυπουργός, τόσο μεγαλύτερη λέει θα είναι και η αλαζονεία της νέας Κυβέρνησης αφού θα είναι ανεξέλεγκτη. Πώς το ακούτε αυτό, πώς το σχολιάζετε; Έχει κάποια βάση;
Ν. Δένδιας: Καταρχάς, έχει ένα λογικό παράδοξο. Το λογικό παράδοξο είναι ότι η αντιπολίτευση χρεώνει στη κυβέρνηση τη δική της αποτυχία. Δηλαδή το γεγονός της κατάρρευσης, της εκλογικής κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να χρεώνεται στη Νέα Δημοκρατία. Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να πείσει ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας πολύ σημαντικό να συνεχίσει -προσέξτε, να συνεχίσει- τη στήριξη στο κόμμα αυτό, δεν μπορεί να ανταποδίδεται στη Νέα Δημοκρατία σαν «αλαζονεία». Δεν έχει κανένα δείγμα κυβερνητικής αλαζονείας ο ΣΥΡΙΖΑ για να μπορεί να προβλέπει κάτι τέτοιο. Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία στον διάλογο της τώρα με την κοινωνία, όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει νομίζω μία πολύ καθαρή πρόταση από την αρχή. Δηλαδή συγκεκριμένος πρωθυπουργός, συγκεκριμένο κόμμα, συγκεκριμένη η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Η ελληνική κοινωνία θα κρίνει τι μεγέθους θα είναι αυτή η πλειοψηφία. Αυτό που εμείς δε θέλουμε και αυτό θα είναι πρόβλημα και για τη χώρα, όχι μόνο για τη Νέα Δημοκρατία, είναι να είναι τόσο περιορισμένη η πλειοψηφία, παρά την αυτοδυναμία, που πραγματικά να δημιουργεί ζητήματα κυβερνησιμότητας. Εγώ υπήρξα υπουργός του Κώστα Καραμανλή το 2009 ως Υπουργός Δικαιοσύνης και θυμάμαι να διαπραγματεύομαι την ύπαρξη ή μη της κυβέρνησης για ένα επαρχιακό Ειρηνοδικείο. Διότι τότε είχαμε κυβερνητική πλειοψηφία μιας ψήφου. Η Ελλάδα με τέτοιες πλειοψηφίες δεν κρατιέται. Αυτή είναι η αλήθεια και το ξέρουμε όλοι.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω όμως αν πιστεύετε με αυτή την συντριπτική ήττα που είπατε ότι υπέστη η αξιωματική αντιπολίτευση, αν την έχει αντιληφθεί και αν από την τρέχουσα προεκλογική περίοδο και στρατηγική της, θεωρείτε ότι έχει καταλάβει τα λάθη της ή συνεχίζει στον ίδιο δρόμο. Διότι έχουμε περιστατικά που μπορούμε να κρίνουμε πώς κινείται ως αντιπολίτευση. Έχουμε την Πύλο…
Ν. Δένδιας: Ναι, έχουμε εικόνα, παρακολουθούμε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης. Θα μπορούσε βέβαια να πει κάποιος ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω ένα άλλο κόμμα στο οποίο δεν ανήκω και για την επιβίωση του οποίου δεν έχω και κανένα ενδιαφέρον. Αλλά μια και με ρωτάτε, θα έλεγα το εξής: Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε τον εαυτό του ως κόμμα εξουσίας και όχι ως μία αριστερή φωνή διαμαρτυρίας μέσα στο πολιτικό σύστημα, τότε αμέσως μετά την ήττα του 2019 – που παρεμπιπτόντως εμένα με εξέπληξε το μεγάλο ποσοστό που είχε πάρει τότε, το σχεδόν 32% – θα έπρεπε να είχε κάνει συγκεκριμένες αλλαγές και στη μορφή του κόμματος και στο στελεχιακό δυναμικό του κόμματος και στον λόγο και στην πρόταση την οποία διατύπωνε. Θα έπρεπε να είχε κινηθεί προς το Κέντρο. Να μην είχε αφήσει το Κέντρο «έρμαιο» του οποιουδήποτε άλλου χώρου. Κατελήφθη ορθώς από τη Νέα Δημοκρατία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό δεν το έκανε και μάλιστα στο τελευταίο εξάμηνο – πεντάμηνο πριν από τις προηγούμενες εκλογές, έκανε μία τέτοια συντριπτική σειρά λαθών που πραγματικά δημιουργούσε την αίσθηση αυτοκτονικού συνδρόμου. Τώρα, μετά το συντριπτικό αποτέλεσμα, αυτό που θα περίμενε κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ, πάλι με τη λογική κόμματος εξουσίας, θα ήταν μέσα σε 20 μέρες να επιχειρήσει να κάνει αυτά που δεν έκανε μέσα σε 4 χρόνια. Δηλαδή πλήρη αλλαγή της κοινοβουλευτικής πρότασης, αλλά και στα πρόσωπα και στο νόημα προς την ελληνική κοινωνία, όπως και προσπάθεια να σώσει ό,τι μπορεί, κάνοντας στροφή προς το Κέντρο και δημιουργώντας πραγματικά την αντίληψη μιας πιθανής μελλοντικής εναλλακτικής στη Νέα Δημοκρατία. Δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά. Περίπου, σαν παραδομένος στην τύχη του ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε να επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια. Σε διάφορες μορφές. Το περιστατικό στην Πύλο είναι μία από αυτές. Ανάλογα έχουν λεχθεί και σε άλλες φάσεις για το μεταναστευτικό. Αυτό δεν νομίζω ότι είναι τρόπος με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει κάτι. Αυτή είναι η αντίληψή μου.
Τη μάχη του Κέντρου την έχασε όπως λέτε κύριε Υπουργέ.
Ν. Δένδιας: Δεν την έδωσε. Αρνήθηκε να τη δώσει. Ακολούθησε μία τακτική χαμηλών ποσοστών, δηλαδή θεώρησε με τον τρόπο με τον οποίο πολιτεύτηκε ότι το ταβάνι του είναι κάπου στο 30% παίρνοντας το προηγούμενο εκλογικό του αποτύπωμα και απλώς ήλπιζε ότι και η Νέα Δημοκρατία θα περιοριστεί και αυτή σε χαμηλά ποσοστά. Και έτσι θα της ασκούσε πίεση και πάνω στην πίεση ο Θεός ξέρει τι μπορούσε να συμβεί. Αυτή δεν είναι μία τακτική η οποία μπορεί να σε πάει πολύ μακριά. Βεβαίως, δεν είχαμε προβλέψει την κατάρρευσή του, αλλά ουδείς προέβλεπε τη νίκη του. Άρα λοιπόν διεξήγαγε μία μάχη ο ΣΥΡΙΖΑ που ήταν χαμένη από την αρχή. Το ερώτημα ήταν με τι ποσοστό θα τη χάσει. Έτσι δεν πας πολύ μακριά στη ζωή. Πήγε όσο πιο κάτω γίνεται.
Για το Κέντρο το είπαμε κ. Δένδια. Θα ήθελα όμως το σχόλιο σας για αυτά που γίνονται εκ δεξιών της Νέας Δημοκρατίας. Διότι εκεί βλέπουμε μία πανσπερμία, μία πολυσυλλεκτικότητα θα έλεγα, έναν συνωστισμό και πιθανόν να βρεθούν και δύο και τρία κόμματα μέσα στη Βουλή εκ δεξιών της Νέας Δημοκρατίας. Ποιος πιστεύετε είναι ένας λόγος που αυτά τα μορφώματα τα κομματικά ζωντανεύουν θα έλεγα, αναπτύσσονται ή απλά υπάρχουν;
Ν. Δένδιας: Εν μέρει είναι αποτέλεσμα της περιόδου του κορονοϊού και μιας σειράς ερωτημάτων που τέθηκαν και απαντήθηκαν με τα εμβόλια και με την κυβερνητική πρακτική. Η οποία είχε όμως ως κύριο πρόταγμα την προστασία της Δημόσιας Υγείας και όχι την απάντηση σε υπαρξιακά ερωτήματα που ένα κομμάτι του πληθυσμού δικαιούται να έχει και να δίνει τις δικές του απαντήσεις. Εκεί που διαφωνούμε εμείς είναι ότι αυτά δεν είναι πολιτικά θέματα. Αλλά πάντως, ένα κομμάτι έχει αυτήν την αιτία. Ένα άλλο κομμάτι έχει ως αιτία την προσπάθεια έμμεσης επιβίωσης σε πολύ μικρότερο μέγεθος βέβαια, της παλιάς Χρυσής Αυγής. Ένα τρίτο κομμάτι είναι το λαϊκιστικό φαινόμενο Βελόπουλου κτλ κτλ. Είναι φυσιολογικό η Νέα Δημοκρατία στην προσπάθεια της να καταλάβει το χώρο του Κέντρου, τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ άφηνε ορθάνοιχτο, να αφήσει ένα πιθανό κενό στα δεξιά της. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα πάντοτε ξέρετε. ‘Όμως αυτό που κρατάω και θα μου επιτρέψετε να πω είναι ότι από δεξιά δεν διατυπώνεται σοβαρή πρόταση. Θα μπορούσε να υπάρξει μία δεξιά, καθαρά δεξιά, όχι κεντροδεξιά όπως είμαστε εμείς, πολιτική πρόταση. Δεν διατυπώνεται κάτι τέτοιο. Αυτό που διατυπώνεται είναι περισσότερο κάτι το άναρθρο και ομιχλώδες και πολύ λιγότερο κάτι το συγκροτημένο ως κυβερνητική πρόταση.
Αυτή η δεξιά, η ακροδεξιά όπως θέλετε να την πούμε, αρθρώνει λόγο σε ζητήματα τα οποία είναι υπαρκτά θα έλεγα για αρκετό κόσμο όπως είναι ας πούμε το μεταναστευτικό ή το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Και τα δύο ζητήματα ήρθαν με πολύ άσχημο τρόπο στην επικαιρότητα τώρα κατά τη δεύτερη προεκλογική περίοδο. Θα ήθελα το σχόλιο σας για το πώς επιχείρησε να μιλήσει για αυτά η αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και τη στάση που κράτησε η Νέα Δημοκρατία.
Ν. Δένδιας: Το χαρακτηριστικό των λαϊκιστικών κομμάτων, ανεξαρτήτως σε ποιο φάσμα βρίσκονται, δεξιά-αριστερά, δεν είναι ότι δε θέτουν υπαρκτά ερωτήματα. Είναι ότι απέναντι σε υπαρκτά και σημαντικά για την καθημερινότητα μάλιστα του πολίτη ερωτήματα, δίνουν λαϊκίστικες και εύκολες απαντήσεις οι οποίες ή δε δύνανται να υλοποιηθούν ή απέχουν πολύ της πραγματικότητας, συνολικά.
Υπεραπλουστευμένες απαντήσεις;
Ν. Δένδιας: Κατ’ ελάχιστον. Προσπαθώ να είμαι κομψός στις εκφράσεις μου. Μου έχει μείνει ξέρετε. Αν κάτι κέρδισα στο Υπουργείο Εξωτερικών είναι να «στρογγυλεύω» αυτά τα οποία λέω, ελπίζοντας πάλι όμως ότι γίνονται κατανοητές και όχι ακατανόητες ή αδιάφορες οι απαντήσεις. Το ερώτημα λοιπόν εδώ δεν είναι τι ρωτάμε. Βεβαίως υπάρχει θέμα μεταναστευτικό στην Ελλάδα. Ποιος το αρνείται; Όμως τι απαντήσεις δίνουμε και τι πραγματικά μπορεί να γίνει μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο δικαίου; Και μην ξεχνάμε, θα μου επιτρέψετε να σας πω, εμείς είμαστε Χριστιανοί. Και το λέω για τον εαυτό μου, τι απαντήσεις δίνουμε μέσα στο πλαίσιο των χριστιανικών αξιών. Γιατί η ανθρώπινη ζωή σε αυτό το πλαίσιο στο οποίο όλοι ομνύουν, ιδίως αυτής της μορφής τα κόμματα, είναι το ύπατο αγαθό. Δεν μπορεί να το αγνοούν. Δεν μπορούν δηλαδή να παριστάνουν τους Χριστιανούς την Κυριακή στην εκκλησία και τη Δευτέρα να κλωτσάνε τους μετανάστες στο δρόμο. Αυτά τα δύο πράγματα είναι χριστιανικά ασύμβατα, για να μην πω ανθρώπινα ασύμβατα. Άρα λοιπόν, τώρα, το αν εμείς μέσα στην πολλαπλότητα των κρίσεων που αντιμετωπίστηκαν και ξαναλέω στην τάση της Νέας Δημοκρατίας να γίνει κυρίαρχη θέση στο χώρο του Κέντρου που άφηνε ο ΣΥΡΙΖΑ, αμελήθηκε εν μέρει ένα κομμάτι ρητορικής η οποία αναπτυσσόταν στα δεξιά μας και δεν απαντήθηκε έγκαιρα, αυτό είμαι έτοιμος να το δεχτώ και να αναδεχθώ την ευθύνη την οποία μπορεί να έχουμε ως κόμμα. Προς Θεού, ουδείς είπε ότι ήμασταν τέλειοι.
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ για το τραγικό δυστύχημα της Πύλου;
Ν. Δένδιας: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτω από το αίσθημα υπαρξιακής απειλής και προσπαθεί από το οτιδήποτε να αποκομίσει κάποιο όφελος. Νομίζω ότι στη φάση που βρίσκεται είναι κατανοητό. Δεν έχει καν έννοια να το αντιμετωπίσω με λογικά επιχειρήματα. Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μία σειρά από λογικές αντιφάσεις. «Ναι στο φράχτη, όχι στην υπερβολή». «Ναι στο ένα, όχι στο άλλο». Ο κόσμος καταλαβαίνει τις καθαρές θέσεις. Τις μπερδεμένες θέσεις δεν τις πολυκαταλαβαίνει.
Αυτό που έγινε με τη μουσουλμανική μειονότητα πιστεύετε ότι ήταν ζήτημα προχειρότητας ή ζήτημα επιλογής από το ΣΥΡΙΖΑ να τοποθετηθούν οι συγκεκριμένοι υποψήφιοι;
Ν. Δένδιας: Δεν αρνούμαι τον πατριωτισμό οιουδήποτε. Αυτό το οποίο λέω, το υπο- ερώτημα είναι στον καθένα πώς ορίζει αυτός τον πατριωτισμό του και πώς τον ασκεί και από την άλλη η απαίτηση του πολιτικού συστήματος, της κοινωνίας και της χώρας, ο κάθε Έλληνας που προτείνεται και εκλέγεται να έχει ως κύριο πρόταγμα το εθνικό συμφέρον, όπως αυτός το αντιλαμβάνεται, αλλά πάντως το εθνικό συμφέρον. Και σε μερικά πράγματα είναι πολύ καθαρές οι γραμμές. Δηλαδή το εθνικό συμφέρον δεν συμβαδίζει με το συμφέρον μιας άλλης χώρας. Η φιλία με μία άλλη χώρα βεβαίως. Αλλά το συμφέρον μιας άλλης χώρας προτασσόμενο του εθνικού συμφέροντος δεν σε καθιστά εκλόγιμο βουλευτή στην Ελλάδα. Να είμαστε ξεκάθαροι. Δεν θα απέδιδα όμως στον ΣΥΡΙΖΑ στάση στα όρια της εθνικής προδοσίας. Δεν θα το απέδιδα σε κανένα ελληνικό κόμμα, θέλω να είμαι ειλικρινής σε αυτό. Τώρα, όσον αφορά τις αμέλειες που επέδειξε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε καν να διαφυλάξει τον εαυτό του από την καταστροφή.
Τώρα να πάμε στο πεδίο κύριε Υπουργέ που έχετε πολύ μεγάλη εμπειρία. Στο πεδίο των εξωτερικών μας θεμάτων. Ολοκληρώθηκαν οι προεδρικές εκλογές στη γειτονική χώρα, έχουμε την επανεκλογή του προέδρου Ερντογάν. Είδαμε ότι άλλαξε την “ομάδα κρούσης” των εθνικών θεμάτων, και τον Υπουργό Εξωτερικών και τον Υπουργό Αμύνης. Έχουμε εκλογές και στην Ελλάδα. Υπάρχει μία φιλολογία -θα την έχετε ακούσει σίγουρα- ότι αφού και οι δύο χώρες τελειώνουν με το ζήτημα των κοινοβουλευτικών τους διαδικασιών, των εκλογών, ανοίγει μετά πάντα ένα παράθυρο ύφεσης και ευκαιρίας για προσέγγιση. Εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει αυτό το παράθυρο με βάση και την πορεία και τη συμπεριφορά της Τουρκίας μετά τις εκλογές;
Ν. Δένδιας: Προσυπογράφω. Καταρχάς το αποτέλεσμα στην Τουρκία δεν μας εξέπληξε. Το έχουμε πει, δεν μας εξέπληξε η επικράτηση του προέδρου Ερντογάν, δεν μας εξέπληξε η αλλαγή των στελεχών των συγκεκριμένων. Αυτό το οποίο θέλω να πω και το λέω πάντα είναι ότι η τουρκική συμπεριφορά μετά την επίσκεψή μου στα σεισμόπληκτα, με την απόλυτη ύφεση κλπ, δεν νομίζω ότι έχουμε δει διάστημα τέτοιο από το ’74 και μετά. Δε λέω ότι είναι στο 100%, λέω όμως ότι σε σχέση με ό,τι ζούσαμε είναι σχεδόν το απόλυτο. Δημιούργησε ένα παράθυρο ευκαιρίας για να συζητήσουμε. Η αντίληψή μου είναι ότι πρέπει να επιχειρήσουμε αυτό το παράθυρο να το κάνουμε πόρτα. Αυτό όμως κυρίως εξαρτάται από την Τουρκία, γιατί είναι απλό. Η Ελλάδα δεν διεκδικεί από την Τουρκία. Δεν ισχυρίστηκα εγώ ότι η Σμύρνη είναι ελληνική ή ότι ο Βόσπορος αποτελεί ελληνικά ύδατα ή κάτι ανάλογο. Εάν η Τουρκία έχει διάθεση να προσέλθει μέσα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας σε μία συζήτηση με την Ελλάδα για την υπαρκτή διαφορά, βεβαίως πρέπει να συζητήσουμε. Και ελπίζω σε αυτή τη συζήτηση και εύχομαι ειλικρινά για τα αποτελέσματα τα οποία θεωρώ ότι είναι και προς το τουρκικό συμφέρον. Μπορεί να δημιουργηθεί μία έκρηξη αναπτυξιακή στην περιοχή αν η Ελλάδα και η Τουρκία λύσουν τη διαφορά. Εάν η Τουρκία προσέλθει όμως με ατζέντα παράλογων αξιώσεων του τύπου ότι οι Παξοί -για να μην πω κάτι άλλο- είναι «αμφιλεγόμενοι», ότι π.χ. στη Συνθήκη Ένωσης με την Ελλάδα δεν αναφέρονται επί λέξει τα Δασκάλια τα οποία είναι κάτω από τους Αντίπαξους που είναι κάτω από τους Παξούς, που είναι κάτω από την Κέρκυρα κλπ, από εκεί και πέρα πολύ φοβάμαι ότι θα επανέλθουμε στα ίδια. Θα λυπηθώ πάρα πολύ όμως γιατί πιστεύω στην πιθανότητα της ελληνοτουρκικής φιλίας.
Μετά λοιπόν και τις δικές μας εκλογές υπάρχουν και κύκλοι που λένε ότι θα υπάρξει και ο διεθνής παράγοντας κ. Υπουργέ που θα πιέσει προς τις δύο πλευρές για να καθίσουν στο τραπέζι. Εσείς το θεωρείτε πιθανό αυτό;
Ν. Δένδιας: Εγώ θεωρώ ότι όλοι οι φίλοι και σύμμαχοι και των δύο χωρών θα εύχονται οι χώρες αυτές να βρουν άκρη στη διαφορά τους. Πίεση εγώ δεν αισθάνθηκα τα τέσσερα χρόνια που ήμουνα Υπουργός Εξωτερικών. Από την άλλη, πιστεύω πάντα ότι την πρωτοβουλία πρέπει να την έχουν οι ίδιες οι χώρες. Εγώ δεν θα εκχωρούσα ως Έλληνας την πρωτοβουλία συζήτησης με την Τουρκία σε κάποιον άλλον, όσο κι αν είναι φίλος μου και όσο και αν έχουμε στενές σχέσεις. Θα επέλεγα εγώ και την ατζέντα και τον χρόνο και τον χώρο.
Να πάμε λίγο στα πολιτικά τα προεκλογικά για να κλείσουμε και αυτήν την κουβέντα κ. Υπουργέ. Ποιες ήταν οι βασικές προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής για την επόμενη τετραετία;
Ν. Δένδιας: Νομίζω τις έχει απολύτως αναπτύξει ο πρωθυπουργός σε μία πολύ έντονη προεκλογική εκστρατεία την οποία έχει κάνει και ο ίδιος προσωπικά. Εγώ τι θα σας έλεγα; Εδώ πρόκειται προφανώς για μία συνέχεια. Μία συνέχεια μεταρρυθμίσεων, μια συνέχεια η οποία πρέπει να λάβει υπόψη της καταρχήν τα όποια λάθη κάναμε, διότι δεν υπήρξαμε αλάνθαστοι την προηγούμενη τετραετία. Να χτίσει πάνω στα πολλά θετικά που έγιναν την προηγούμενη τετραετία και κυρίως κάτι που νομίζω ότι έχει γίνει αντιληπτό, είναι να υπάρξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις λαϊκές τάξεις, για τα λαϊκά στρώματα. Η χώρα όπως και όλος ο κόσμος αντιμετωπίζει πληθωρισμό. Η χώρα όπως και όλος ο κόσμος αντιμετωπίζει έκρηξη ακρίβειας, ιδίως στα τρόφιμα που αφορούν τους οικονομικά ασθενέστερους. Η χώρα αντιμετωπίζει προκλήσεις, όπως και όλος ο κόσμος, κοινωνικής συνοχής. Η Νέα Δημοκρατία πιστεύω βαθύτατα ότι είναι ένα μεγάλο λαϊκό κόμμα. Πρέπει να στρέψει το ενδιαφέρον της στις μεταρρυθμίσεις, στην ανάπτυξη και στην κοινωνική συνοχή. Να μην αφήσουμε τους αδύναμους πίσω. Να μη δημιουργήσουμε κοινωνία πολλαπλών ταχυτήτων. Βλέπω χώρες στο εξωτερικό πολύ περήφανες για την ανάπτυξή τους και για το μέγεθος της ανάπτυξης. Αλλά αν περπατάς σε δρόμους γεμάτους άστεγους και με προφανή κοινωνικά προβλήματα και βλέπεις μία τεράστια κοινωνική διαφοροποίηση ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς, οφείλω να πω ότι οι αριθμοί σε αυτές τις περιπτώσεις πολύ λίγη σημασία έχουν. Το μέλλον αυτών των χωρών εγώ το θεωρώ ήδη υποθηκευμένο.
Μια και είστε επικεφαλής υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας στο Νότιο Τομέα θα θέλαμε και ένα μήνυμα προς τους ψηφοφόρους σας.
Ν.Δένδιας: Νομίζω ότι ο Νότιος Τομέας τίμησε τη Νέα Δημοκρατία. Την τίμησε με μία εμπιστοσύνη πολύ μεγαλύτερη από την προηγούμενη εκλογή. Εγώ δεν τολμώ καν να πω πόσο ευγνώμων είμαι στην κοινωνία αυτού του ενός και εκατομμυρίων ανθρώπων και τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν στην υποψηφιότητά μου. Όμως, η Νέα Δημοκρατία έχει βοηθήσει την ανάπτυξη αυτού του τόπου. Το παραλιακό μέτωπο είναι το ταχύτερα αναπτυσσόμενο κομμάτι της χώρας αυτή τη στιγμή. Δεν αναφέρομαι μόνο στο Ελληνικό. Συνολικά η χώρα, αλλά και η Αττική και η συγκεκριμένη περιοχή «εκρήγνυνται». Αυτό που μπορεί να κάνει η Νέα Δημοκρατία είναι να διευκολύνει και να ενισχύσει αυτές τις τάσεις οικονομικής μεγέθυνσης και καλύτερης ποιότητας ζωής. Ένα θετικό στην περιοχή αυτή, πέραν των άλλων, είναι ότι έχουμε πολλούς πάρα πολύ ικανούς δημάρχους. Εξαιρετικά ικανούς, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν αυτήν την πολύ σημαντική προσπάθεια. Εάν λοιπόν η τοπική αυτοδιοίκηση, οι τοπικές κοινωνίες και η νέα κυβέρνηση σταθούν κοντά σε αυτήν την περιοχή και στις αναπτυξιακές της προοπτικές, θα ήμουν ιδιαίτερα αισιόδοξος ότι αυτή η περιοχή μπορεί να γίνει μία από τις πιο σημαντικές περιοχές στην Ευρώπη.
Σας ευχαριστώ κύριε Δένδια.
Ν. Δένδιας: Και εγώ σας ευχαριστώ.