Ακολουθούν τα βασικά σημεία από τη συνέντευξη του κ. Δένδια:

•H εκφορά λόγου του κ. Ξυδάκη (για την δραχμή) ήταν σαν να πρόκειται για ένα απλό θέμα. Αυτό από μόνο του είναι εντυπωσιακό. Αυτό το θέμα θέλει τεράστια προσοχή.

•Αυτό το οποίο πρέπει να κουβεντιάζουμε, δεν είναι γενικά το θέμα αλλά τους κινδύνους από την επιστροφή στη δραχμή. Σε αυτό πρέπει να διαφωτίσουμε την κοινωνία. Μέσα σε αυτό το κλίμα, πάρα πολλοί άνθρωποι, χωρίς να ξέρουν τις παραμέτρους, τείνουν να αρχίζουν να πιστεύουν ότι η επιστροφή στη δραχμή συνιστά λύση και μάλιστα απλή λύση, παράδεισο.

•Εάν είναι προκαταρκτική τοποθέτηση επί επιστροφής, τότε αυτό δεν είναι θέμα το οποίο αυτή τη στιγμή πρέπει να τεθεί. Κάνει τεράστια ζημιά στη χώρα και είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

•Ένα κομμάτι της Αριστεράς έχει μια πολύ αφελή αντίληψη ότι το ζήτημα είναι ζήτημα νομίσματος. Με ό,τι νόμισμα και να είσαι, εάν δεν παράγεις κι αν δεν είσαι ανταγωνιστικός, τόσο το χειρότερο για σένα. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Το νόμισμα δεν δημιουργεί αφ’ εαυτού πλούτο και δεν στερεί αφ’ εαυτού πλούτο. Το νόμισμα είναι εργαλείο. Είναι ένας ενδιάμεσος παράγων μεταξύ της παραγωγής και της κατανάλωσης.

•Εάν η χώρα κινδύνευε να πάει στη δραχμή δε θα κινδύνευε εξαιτίας τη ψήφισης ή μη ψήφισης μέτρων. Θα κινδύνευε εξαιτίας της παρουσίας αυτής της κυβέρνησης στην εξουσία.

•Έχουμε όλοι βεβαιωθεί απόλυτα ότι αυτή είναι μια απολύτως ανίκανη κυβέρνηση και κατά συνέπεια ό,τι εργαλείο ή όποια στήριξη και αν της δώσεις, αυτά θα πάνε στο κενό και θα βρεθούμε στα ίδια χάλια μετά από λίγο καιρό. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κάνουμε πάλι την ίδια συζήτηση που κάναμε το 2015. Δεν υπάρχει πιο προφανής απόδειξη.

•Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από ό,τι ζητείται, ζητείται επειδή αυτή η κυβέρνηση θεωρείται αναξιόπιστη και ανίκανη να φέρει τους ρυθμούς ανάπτυξης εκεί που πρέπει. Ούτε εμείς την εμπιστευόμαστε, ούτε το 87% το ελληνικού λαού την εμπιστεύεται πλέον.

•Η χώρα και η κυβέρνηση δεν είναι το ίδιο πράγμα. Αν έχει την εντύπωση ο κ. Τσίπρας ότι προσωποποιεί το σύνολο του ελληνικού λαού και τους έθνους, αυτό συνιστά μια αντίληψη προσωπικού μεγαλείου την οποία ζορίζομαι να καταλάβω. Είναι ο Πρωθυπουργός που έχει την αποδοχή του 13% του ελληνικού λαού αυτή τη στιγμή και ο Πρωθυπουργός ο οποίος είναι αιώνες πίσω από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε αξιοπιστία και καταλληλότητα. Είναι ένας απερχόμενος Πρωθυπουργός.

•Γιατί δεν πάμε σε εκλογές να δούμε πως ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζει τον κ. Τσίπρα;

•Η επιβολή πρότασης μομφής έχει την έννοια της προσπάθειας να φύγει η κυβέρνηση, όταν έχει κάποιες ελπίδες επιτυχίας. Αυτή τη στιγμή οι 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχουν καμία διάθεση να φύγουν από την καρέκλα, τους αρέσει πάρα πολύ.

•Ο μόνος τρόπος να προασπίσουν κάτι από την υστεροφημία τους, στο επίπεδο προθέσεων μόνο, εάν έφευγαν έγκαιρα και με μια αξιοπρέπεια, θα μπορούσαν ίσως να το διεκδικήσουν. Όσο μένουν χάνουν κι αυτό.