Μεταξύ άλλων, ο κ. Δένδιας ανέφερε:

• Ήταν μια πολύ σημαντική προσπάθεια και μια πολύ ευχάριστη εμπειρία να προσπαθήσουμε να συνδεθούμε διαδικτυακά με δύο διαφορετικές πόλεις στην Ελλάδα, με την Κύπρο και με το εξωτερικό και να μιλήσουμε σε ζωντανό χρόνο με νέες και νέους. Τα ερωτήματα ήταν σκληρά πολλές φορές, αλλά δείχνουν το πόσο ανησυχεί η νέα γενιά για το σήμερα.

• Φαίνεται ότι πρέπει να κάνουμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε διαύλους επικοινωνίας μαζί τους. Να καταλάβουμε τις ανησυχίες τους και τις αγωνίες τους, ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε αυτές. Δεν είναι εύκολο, εάν δεν μιλάμε δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να τα καταφέρουμε.

• Όταν λέω ότι δεν πρέπει να κάνουμε πολιτική με κραυγές, δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα, αλλά σε λογικές, αντιλήψεις και νοοτροπίες που νομίζω ότι στην ελληνική κοινωνία είναι πολύ συνηθισμένες για πολλά χρόνια. Δυστυχώς, βρισκόμαστε σε κρίση, όμως αυτό έχει και μια ευκαιρία, να αλλάξουμε τις συνήθειές μας, να μπορέσουμε να δούμε τα πράγματα διαφορετικά.

• Για να μιλήσουμε με την κοινωνία θα πρέπει να απευθυνθούμε στην λογική της. Ιδίως εμείς στη Νέα Δημοκρατία βλέπουμε σε όλες τις μετρήσεις μας ότι υπάρχει ένα κομμάτι της κοινωνίας πολύ σημαντικό, γύρω στο 1/3, το οποίο είναι αναποφάσιστο και δεν ακούει. Για να μπορέσει να μας ακούσει, δεν λέω να ψηφίσει ή να συμφωνήσει μαζί μας, θα πρέπει να του απευθυνθούμε με έναν τρόπο που να περάσει μέσα το επιχείρημα. Με κραυγές δεν πρόκειται ποτέ να μας ακούσει, απλώς θα κλείσει το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και θα αγνοήσει ακόμα και το σωστό, όταν λέγεται κραυγάζοντας.

• Πρέπει λοιπόν να οδηγήσουμε και τον εαυτό μας σε μια αυτοπειθαρχία, σε μια ορθή προσέγγιση πολιτικού λόγου η οποία θα βοηθήσει και στην δυνατότητα διαλόγου.

• Υπάρχουν σε όλα τα κόμματα και σε όλους τους χώρους οι κραυγές, πάντα και ιστορικά εάν θέλετε, πολλές φορές και μέσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Είναι περισσότερο νοοτροπία. Βεβαίως, στη Νέα Δημοκρατία επειδή προηγείται δημοσκοπικά και πιθανότατα θα είναι η επόμενη κυβέρνηση του τόπου, αυτός ο διάλογος για τον τρόπο διατύπωσης της πολιτικής σκέψης και τον τρόπο επικοινωνίας έχει ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Εμείς θα θέλαμε να είμαστε αυτοδύναμη κυβέρνηση, όχι για να κυβερνήσουμε μόνοι μας, αλλά για να μην είμαστε «δούλοι συμμαχιών» με όσους δεν τις πιστεύουν. Για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να ανεβούμε σε ποσοστά κοντά στο 40%. Και για να το κάνεις αυτό πρέπει να επεκταθείς σε όλη την κοινωνία για να την πείσεις. Εάν αρχίσουμε τα ταμπούρλα και τις φωνές, μπορεί αυτό εμάς μεν να μας ευχαριστήσει αλλά δεν πρόκειται να μας ακούσει κανένας άλλος. Θα μείνουμε κλεισμένοι στο σπίτι μας, με τους ήδη φίλους μας. Εμείς χρειαζόμαστε να πείσουμε καινούργιους φίλους, να αποκτήσουμε καινούργιες προσβάσεις στην κοινωνία και για αυτό επιμένω όλα αυτά τα χρόνια σε αυτόν τον τρόπο συζήτησης με την κοινωνία.

• Βεβαίως, με αυτή την κυβέρνηση δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό. Κάνει ό,τι μπορεί για να μας οδηγήσει στο να κραυγάζουμε και το κάνει συνειδητά γιατί ξέρει ότι αυτό τη βολεύει, ότι αυτό βλάπτει εμάς. Δεν θα πέσουμε σε αυτή την παγίδα.

• Στην υπόθεση Novartis δε νομίζω ότι η κυβέρνηση έχει καταφέρει να πείσει κανέναν ότι για τους όσους έβαλε στο στόχαστρο, υπάρχει κάτι σοβαρό εναντίον τους. Αυτό που θα έπρεπε να είχε κάνει η κυβέρνηση θα ήταν, όπως είχαμε εισηγηθεί εμείς, να γίνει μία επιτροπή που θα εξέταζε το θέμα και βεβαίως αν τότε προέκυπταν ευθύνες για πρόσωπα, να τους αποδίδονταν.

• Έτσι όπως το κάνει η κυβέρνηση, δεν θέλει να το κάνει εύκολο να συνεργαστούμε, σε κανέναν τομέα. Η χώρα έχει πολλά προβλήματα. Η έξοδος από την κρίση για να υλοποιηθεί σαν ευκαιρία θα πρέπει να υπάρχουν εσωτερικές συνεννοήσεις. Δεν λέω να υπάρχουν απόλυτες συμφωνίες, λέω συνεννοήσεις. Όταν λέμε “σήμερα είναι μέρα”, να συνεννοούμαστε ότι είναι μέρα. Μετά βλέπουμε τι κάνουμε μέσα στην μέρα.

• Η κυβέρνηση επιδιώκει όξυνση, περιχαράκωση και έλλειμμα διαλόγου, δεν πάμε μπροστά έτσι και αυτό φάνηκε και στην προανακριτική επιτροπή για την Novartis, αλλά το είχαμε προβλέψει, δεν μας εξέπληξε. Έτσι διαχειρίζεται τα πράγματα η κυβέρνηση.

• Το ερώτημα για το σκάνδαλο είναι ποιους εμπλέκει και ποιοι εμπλέκονται. Για να είμαστε ειλικρινείς, εγώ δεν αντιλέγω ότι είναι ένα θέμα προς συζήτηση και προς έρευνα. Η Novartis δεν είναι η μόνη φαρμακευτική εταιρεία. Το θέμα του φαρμάκου παγκοσμίως είναι τεράστιο ζήτημα και βεβαίως να το ψάξουμε και βεβαίως να κολαστούν οι υπεύθυνοι. Κανείς δεν αντιλέγει σε αυτό, αλίμονο. αλλά το θέμα είναι τι επιδιώκουμε: Δικαιοσύνη και εξυγίανση ή το θάνατο του πολιτικού μας αντιπάλου; Ποια είναι η προτεραιότητα; Η κυβέρνηση νομίζω θέλει το δεύτερο.

• Διάβασα για την απόφαση του ΣτΕ σε σχέση με τη διδαχή του μαθήματος των Θρησκευτικών αλλά θέλω να δω το σκεπτικό. Πρέπει να σας πω ότι το ΣτΕ έχει μια νομολογία που τη σέβομαι, όμως θέλω να τη δω. Με ενδιαφέρει πάρα πολύ όχι για το δια ταύτα αλλά το αιτιολογικό, πώς το είδε το ΣτΕ, έχει σημασία. Ορισμένες αποφάσεις βασίζονται κατ’ ανάγκη στο Σύνταγμα, ιδίως στο ΣτΕ, εκεί πάει το πράγμα. Το Σύνταγμα επιδέχεται ερμηνείες, ούτε συζήτηση για αυτό, θέλω να δω τι ερμηνεία έχει κάνει το ανώτατο δικαστήριο στις συνταγματικές διατάξεις που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα. Χωρίς το σκεπτικό δεν βρίσκουμε άκρη, έχει τεράστια σημασία. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ πρόλαβε να πάρει την απόφαση, να την αναλύσει και να έχει και άποψη, πολύ καλά. Εγώ δεν το έχω κάνει και επιφυλάσσομαι να το δω.

• Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις θέλω μεγαλύτερη σοβαρότητα από την πλευρά της κυβέρνησης και συνεννόηση, εθνική συνεννόηση. Αυτή η χώρα αυτή τη στιγμή που παρουσιάζεται σαν ο εθνικός μας αντίπαλος. Δεν σηκώνει «κόλπα» εδώ, ούτε φωνές ούτε προσπάθειες εκμετάλλευσης ούτε τίποτα. Η κυβέρνηση έκανε τεράστια και παιδικά λάθη.

• Η όλη νοοτροπία, ο λόγος του Υπουργού Άμυνας, μας έβαλε σε μπελάδες, θυμάστε τους λεονταρισμούς και τις εξυπνάδες. Δεύτερον, οι υποσχέσεις του πρωθυπουργού, που δεν έχει διαψεύσει, στον Τούρκο Πρόεδρο περί επιστροφής των Τούρκων αξιωματικών, τις οποίες δεν δικαιούταν να δώσει, δημιούργησαν θέματα. Εγώ θέλω να πιστέψω τον κ. Τσίπρα αλλά δεν έχει πει ούτε μια φορά ότι ο κ. Ερντογάν λέει ψέματα. Εμένα θα μου άρεσε να το κάνει, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο και για εμένα δεν θα υπήρχε ούτε ένα λεπτό αμφιβολίας. Πώς λοιπόν να τον στηρίξει κανείς σε αυτό όταν ο ίδιος δεν στηρίζει τη θέση του. Από εκεί και πέρα τώρα, όλα αυτά οδήγησαν σε μια όξυνση και η Τουρκία άρχισε να φέρεται απολύτως απαράδεκτα. Αυτό το τελευταίο επεισόδιο της κράτησης των Ελλήνων στρατιωτικών είναι απολύτως απαράδεκτο.

• Αυτά που κάνουν οι Τούρκοι όμως δεν πρέπει να μας οδηγήσουν να πέσουμε στην παγίδα της όξυνσης, θέλει μεγάλη προσοχή. Εάν είσαι σοβαρός απέναντί τους σε καταλαβαίνουν και σας το λέω γιατί έχω διαπραγματευτεί μαζί τους, σαν Υπουργός Δημόσιας Τάξης και Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Έχουν ένα «βαθύ κράτος» οι Τούρκοι, έχει εμπειρία το διπλωματικό τους σώμα. Μπορείς να συνεννοηθείς εάν είσαι σοβαρός. Βέβαια είναι μια χώρα που τα στρατηγικά της συμφέροντα στο Αιγαίο δεν συμβαδίζουν με τα δικά μας, μην ξεγελιόμαστε σε αυτό. Όμως αυτό που κάνει η Τουρκία τώρα δεν την ωφελεί. Λάθος κάνει και τεράστιο. Αλλά μην της δίνουμε και εμείς λαβές για να κάνει μεγαλύτερα λάθη.

• Ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα έχει πράγματι πάρει θέσεις και έχει πει πράγματα τα οποία είναι προς την ορθή κατεύθυνση. Αυτό θα ήθελα να πω, χωρίς να θέλω να υπερβάλλω, γιατί είναι ένας Πρέσβης. Αυτή τη στιγμή είναι καινούργιος ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος ακόμη δεν έχει τοποθετηθεί για αυτά τα πράγματα, δεν ξέρω και αν έχει ενημερωθεί. Θα ήθελα να δω έναν Υφυπουργό αρμόδιο για την περιοχή να κάνει μια επίσκεψη και να λέει δύο πράγματα για να είμαι πιο ήσυχος.