Μεταξύ άλλων, ο κ. Δένδιας ανέφερε:

• Το απόγευμα έχω μια συζήτηση με τους νέους που θα μεταδοθεί στο διαδίκτυο. Πρέπει να σας πω ότι οι νέοι δεν ακούνε και πάρα πολύ καλά όταν μιλούν οι πολιτικοί και σε ένα βαθμό υπάρχει ευθύνη δική μας. Γιατί πως μπορεί να φταίει ο δέκτης όταν δεν λειτουργεί σωστά ο πομπός; Σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από εμάς.

• Σήμερα δεν θα βγάλω κάποιον λόγο, είναι μια συζήτηση. Υπό αυτή την έννοια το τι θα πούμε έχει να κάνει με το τι θα με ρωτήσουν. Είναι ενδιαφέρον είναι ότι θα υπάρξουν συνδέσεις με τρεις πόλεις, Βόλο, Αθήνα, Γιάννενα και θα έχουμε και ερωτήσεις από Έλληνες που μένουν στο εξωτερικό, στην Κύπρο, στην Αγγλία και στην Ολλανδία.

• Να δούμε εάν μπορούμε να μιλήσουμε σε αυτό το κοινό και αυτό το κοινό τι θα ήθελε να ακούσει από εμάς. Θα δούμε, είναι ένα πείραμα, ελπίζουμε να πάει καλά. Πάντως αξίζει το ρίσκο να το δοκιμάσει κανείς.

• Το brain drain δυσχεραίνει την επιστροφή σου στην ανάπτυξη, γιατί χωρίς ανθρώπους δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Θα σας πω «τη μαύρη αλήθεια» πέρα από κομματικά: Η συνταγή που ακολουθεί αυτή η κυβέρνηση και την οποία έχει συμφωνήσει με τους δανειστές, δεν οδηγεί σε επιστροφή των νέων μας στη χώρα.

• Εδώ έχουν μια λογική επιδομάτων. Δίνουμε ψιχουλάκια ή κάτι παραπάνω αριστερά και δεξιά και φοβάμαι ότι η λογική δεν είναι καν να βοηθήσουμε, είναι να «τσιμπήσουμε καμία ψήφο». Εάν δε γυρίσουμε σε μια λογική ανάπτυξης και καινοτομίας, δε θα γυρίσει κανείς πίσω. Αυτά τα παιδιά που είναι στο εξωτερικό δε θα έρθουνε εδώ με την ελπίδα να τους δώσει κάποιο επίδομα ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να αλλάξουμε συνολικά τη λογική και αν με ρωτήσετε πως θα το κάνουμε αυτό, θα σας απαντήσω πως δεν χρειάζεται να εφεύρουμε τον τροχό. Όπως το κάνανε και οι άλλοι, που έχουν πολύ πετυχημένα παραδείγματα. Είπατε πριν για την Πορτογαλία. Εγώ θυμάμαι την Πορτογαλία να έχει το μισό ΑΕΠ από την Ελλάδα. Πώς καταντήσαμε τώρα να έχουμε την Πορτογαλία σαν παράδειγμα; Είναι λογικό να έχει σημαντικά υψηλότερο ΑΕΠ από εμάς; Δεν σημαίνει ότι κάτι λάθος κάναμε εμείς; Δεν μπορούμε να το κάνουμε σωστά, αφού βλέπουμε πως το έκανε ο άλλος; Άντε δεν μπορείς να το σκεφτείς, δεν μπορείς και να το αντιγράψεις;

• Ειλικρινά με τον κ. Καμμένο δεν μπορείς να πάρεις και τίποτα απολύτως τοις μετρητοίς. Άρα λοιπόν κρατάω μικρό καλάθι, έχουμε δει τούμπες και τούμπες. Όμως από την άλλη, εγώ προσπαθώ να δω τα πράγματα θεσμικά. Πρέπει να υπάρχει μια θεσμική σοβαρότητα. Υπάρχει κυβέρνηση η οποία στα σοβαρά θέματα, δεν μιλάμε για τριτεύοντα, στα σοβαρά εθνικά θέματα βλέπει τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο ή δεν υπάρχει; Γιατί αν δεν υπάρχει μια βούληση η οποία να έχει την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου έχουμε ένα τεράστιο ζήτημα. Το αν ο κ. Τσίπρας τα πάει καλά με τον κ. Καμμένο ή αν τσακώνονται, αυτό αφορά αυτούς. Τη χώρα την αφορά αν υπάρχει στέρεη Κοινοβουλευτική πλειοψηφία με σαφή εντολή και κατεύθυνση στα σοβαρά θέματα. Αν αυτό δεν υπάρχει, τότε υπάρχει τεράστιο ζήτημα.

• Προφανώς μπορούν να έρθουν νωρίτερα πολιτικές εξελίξεις εάν η διαφωνία είναι πραγματική, γιατί το ξαναλέω: έχουμε δει το θέατρο του παραλόγου πάρα πολλές φορές. Δε θα ρισκάριζα την παραμικρή πρόβλεψη για τις σχέσεις μεταξύ του κ. Καμμένου και του κ. Τσίπρα. Δεν ξέρουμε αν οι διαφωνίες είναι πραγματικές, δεν ξέρουμε εάν λένε αλήθεια. Δεν έχουμε να κάνουμε με ομαλά κυβερνητικά σχήματα ή με ομαλές συνθήκες εδώ.

• Όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις, υπάρχει μια μεγάλη μερίδα αναποφάσιστων οι οποίοι δεν προέρχονται από τον δικό μας χώρο, οι περισσότεροι δεν μας είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές. Όμως αυτοί για εμάς είναι ένα εν δυνάμει ακροατήριο, το οποίο για να σας είμαι ειλικρινής, έχει μια μεγάλη επιφυλακτικότητα απέναντί μας και πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο.

• Δεν σας λέω ότι τα πράγματα είναι “λαμπρά”, έχουμε όμως μια πάρα πολύ καλή δημοσκοπική διαφορά, αρκετά μεγάλη, η οποία συνήθως τείνει να διευρύνεται. Εμείς θα θέλαμε το περισσότερο, να περάσουμε το 40%, να πάμε στα ιστορικά μας ποσοστά. Βέβαια, όχι ότι το 10% διαφορά στις δημοσκοπήσεις είναι λίγο.

• Εγώ είμαι οπαδός ενός ήρεμου και μετριοπαθούς λόγου γιατί κακά τα ψέματα είναι πολύ πιο εύκολο να μιλήσεις σε έναν αμφιταλαντευόμενο όταν προσπαθήσεις να μιλήσεις στη λογική του, δεδομένου ότι το θυμικό του δεν είναι ακριβώς αυτό το στοιχείο στο οποίο πρέπει να απευθυνθείς, αφού δεν είναι ήδη δικός σου. Με το θυμικό απευθύνεσαι στους οπαδούς σου. Αυτούς είναι εύκολο να τους ενθουσιάσεις και όσο οξύνεις, τόσο ίσως και καμιά φορά να τους αρέσει. Όταν θες να μιλήσεις σε αυτόν που δεν είναι δεδομένα στον δικό σου χώρο πρέπει να έχεις μια πολύ προσεκτική προσέγγιση για να τον πείσεις καταρχήν για τη σοβαρότητά σου και τη δυνατότητά σου να δεις τα πράγματα με έναν καινούργιο τρόπο. Αυτοί οι άνθρωποι γιατί φύγανε από εμάς; Όχι γιατί ήταν υπερευχαριστημένοι από εμάς, προφανώς κάτι στραβό αισθάνθηκαν ότι κάναμε. Για να τους πείσουμε λοιπόν ότι έχουμε αλλάξει, μόνο με τη λογική μπορούμε να τους πείσουμε. Δεν υπάρχει εκεί δυνατότητα όξυνσης. Έχω την αντίληψη ότι παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει ό,τι μπορεί για να μας οδηγήσει σε αυτή την κατεύθυνση – γιατί αυτό που σας λέω το ξέρει και ο ΣΥΡΙΖΑ – εμείς δεν πρέπει να “τσιμπήσουμε”. Είναι φανερό ότι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνεις στη ζωή είναι αυτό που θέλει ο αντίπαλός σου να κάνεις. Με ηρεμία, με συνέπεια και λογική μπορούμε να μιλήσουμε σε αυτό το κοινό και πρέπει να σας πω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπου που μπορεί να μιλήσει σε αυτό το κοινό. Η πολιτική του συνταγή αλλά και το πολιτικό του παρελθόν είναι κεντρογενές. Είναι φιλελεύθερος και ανοιχτός σε νέες ιδέες.